< 2 Кроничь 33 >

1 Манасе авя дойспрезече ань кынд а ажунс ымпэрат ши а домнит чинчзечь ши чинч де ань ла Иерусалим.
Manasse war zwölf Jahre alt, da er König ward, und regierete fünfundfünfzig Jahre zu Jerusalem;
2 Ел а фэкут че есте рэу ынаинтя Домнулуй, дупэ урычуниле нямурилор пе каре ле изгонисе Домнул динаинтя копиилор луй Исраел.
und tat, das dem HERRN übel gefiel, nach den Greueln der Heiden, die der HERR vor den Kindern Israel vertrieben hatte.
3 А зидит ярэшь ынэлцимиле пе каре ле дэрымасе татэл сэу, Езекия. А ридикат алтаре баалилор, а фэкут идоль Астартеей, ши с-а ынкинат ынаинтя ынтреӂий оштирь а черурилор ши й-а служит.
Und kehrete sich um und bauete die Höhen die sein Vater Hiskia abgebrochen hatte, und stiftete Baalim Altäre und machte Haine und betete an allerlei Heer am Himmel und dienete ihnen.
4 А зидит алтаре ын Каса Домнулуй, мэкар кэ Домнул зисесе: „Ын Иерусалим ва фи Нумеле Меу пе вечие.”
Er bauete auch Altäre im Hause des HERRN, davon der HERR geredet hat: Zu Jerusalem soll mein Name sein ewiglich.
5 А зидит алтаре ынтреӂий оштирь а черурилор, ын челе доуэ курць але Касей Домнулуй.
Und bauete Altäre allerlei Heer am Himmel in beiden Höfen am Hause des HERRN.
6 Шь-а трекут фиий прин фок ын валя фиилор луй Хином; умбла ку дескынтече ши врэжиторий ши циня ла ел оамень каре кемау духуриле ши каре-й спуняу вииторул. А фэкут дин че ын че май мулт че есте рэу ынаинтя Домнулуй, ка сэ-Л мыние.
Und er ließ seine Söhne durchs Feuer gehen im Tal des Sohns Hinnoms und wählte Tage und achtete auf Vogelgeschrei und zauberte und stiftete Wahrsager und Zeichendeuter und tat viel, das dem HERRN übel gefiel, ihn zu erzürnen.
7 А пус кипул чоплит ал идолулуй пе каре-л фэкусе ын Каса луй Думнезеу, деспре каре Думнезеу спусесе луй Давид ши фиулуй сэу Соломон: „Ын каса ачаста ши ын Иерусалим, пе каре л-ам алес дин тоате семинцииле луй Исраел, Ымь вой пуне Нумеле пе вечие.
Er setzte auch Bilder und Götzen, die er machen ließ, ins Haus Gottes, davon der HERR David geredet hatte und Salomo, seinem Sohn: In diesem Hause zu Jerusalem, die ich erwählet habe vor allen Stämmen Israels, will ich meinen Namen setzen ewiglich;
8 Ну вой май стрэмута пе Исраел дин цара пе каре ам дат-о пэринцилор воштри, нумай сэ кауте сэ ымплиняскэ тот че ле-ам порунчит, дупэ тоатэ леӂя, ынвэцэтуриле ши порунчиле дате прин Мойсе.”
und will nicht mehr den Fuß Israels lassen weichen vom Lande, das ich ihren Vätern bestellet habe, sofern sie sich halten, daß sie tun alles, was ich ihnen geboten habe, in allen Gesetzen, Geboten und Rechten durch Mose.
9 Дар Манасе а фост причина кэ Иуда ши локуиторий Иерусалимулуй с-ау рэтэчит ши ау фэкут рэу май мулт декыт нямуриле пе каре ле нимичисе Домнул динаинтя копиилор луй Исраел.
Aber Manasse verführete Juda und die zu Jerusalem, daß sie ärger taten denn die Heiden, die der HERR vor den Kindern Israel vertilget hatte.
10 Домнул а ворбит луй Манасе ши попорулуй сэу, дар ей н-ау врут сэ аскулте.
Und wenn der HERR mit Manasse und seinem Volk reden ließ, merkten sie nichts drauf.
11 Атунч, Домнул а тримис ымпотрива лор пе кэпетенииле оштирий ымпэратулуй Асирией, каре ау принс пе Манасе ши л-ау пус ын ланцурь. Л-ау легат ку ланцурь де арамэ ши л-ау дус ла Бабилон.
Darum ließ der HERR über sie kommen die Fürsten des Heers des Königs zu Assur; die nahmen Manasse gefangen mit Fesseln und banden ihn mit Ketten und brachten ihn gen Babel.
12 Кынд а фост ла стрымтоаре, с-а ругат Домнулуй Думнезеулуй луй ши с-а смерит адынк ынаинтя Думнезеулуй пэринцилор сэй.
Und da er in der Angst war, flehete er vor dem HERRN, seinem Gott, und demütigte sich sehr vor dem Gott seiner Väter,
13 Й-а фэкут ругэчунь, ши Домнул, лэсынду-Се ындуплекат, й-а аскултат черериле ши л-а адус ынапой ла Иерусалим, ын ымпэрэция луй. Ши Манасе а куноскут кэ Домнул есте Думнезеу.
und bat und flehete ihn. Da erhörete er sein Flehen und brachte ihn wieder gen Jerusalem zu seinem Königreich. Da erkannte Manasse, daß der HERR Gott ist.
14 Дупэ ачея, а зидит афарэ дин четатя луй Давид, ла апус, спре Гихон ын вале, ун зид каре се ынтиндя пынэ ла Поарта Пештилор ши ку каре а ынконжурат дялул ши л-а фэкут фоарте ыналт. А пус ши кэпетений де рэзбой ын тоате четэциле ынтэрите але луй Иуда.
Danach bauete er die äußersten Mauern an der Stadt Davids von abendwärts an Gihon im Bach, und da man zum Fischtor eingehet, und umher an Ophel und machte sie sehr hoch; und, legte Hauptleute in die festen Städte Judas.
15 А ынлэтурат дин Каса Домнулуй думнезеий стрэинь ши идолул Астартеей, а дэрымат тоате алтареле пе каре ле зидисе пе мунтеле Касей Домнулуй ши ла Иерусалим ши ле-а арункат афарэ дин четате.
Und tat weg die fremden Götter und die Götzen aus dem Hause des HERRN und alle Altäre, die er gebauet hatte auf dem Berge des Hauses des HERRN und zu Jerusalem; und warf sie hinaus vor die Stadt.
16 А ашезат дин ноу алтарул Домнулуй, а адус пе ел жертфе де мулцумире ши де лаудэ ши а порунчит луй Иуда сэ служяскэ Домнулуй Думнезеулуй луй Исраел.
Und richtete zu den Altar des HERRN und opferte drauf Dankopfer und Lobopfer; und befahl Juda, daß sie dem HERRN, dem Gott Israels, dienen sollten.
17 Попорул жертфя тот пе ынэлцимь, дар нумай Домнулуй Думнезеулуй сэу.
Doch opferte das Volk auf den Höhen, wiewohl dem HERRN, ihrem Gott.
18 Челелалте фапте але луй Манасе, ругэчуня луй кэтре Думнезеул луй ши кувинтеле пророчилор каре й-ау ворбит ын Нумеле Домнулуй Думнезеулуй луй Исраел сунт скрисе ын фаптеле ымпэрацилор луй Исраел.
Was aber mehr von Manasse zu sagen ist, und sein Gebet zu seinem Gott, und die Rede der Schauer, die mit ihm redeten im Namen des HERRN, des Gottes Israels, siehe, die sind unter den Geschichten der Könige Israels.
19 Ругэчуня луй ши фелул ын каре л-а аскултат Думнезеу, пэкателе ши нелеӂюириле луй, локуриле унде а зидит ынэлцимь ши а ынэлцат идоль Астартеей ши кипурь чоплите ынаинте де а се смери сунт скрисе ын картя луй Хозай.
Und sein Gebet und Flehen und alle seine Sünde und Missetat und die Stätte, darauf er die Höhen bauete und Haine und Götzen stiftete, ehe denn er gedemütiget ward, siehe, die sind geschrieben, unter den Geschichten der Schauer.
20 Манасе а адормит ку пэринций сэй ши а фост ынгропат ын каса луй. Ши, ын локул луй, а домнит фиул сэу Амон.
Und Manasse entschlief mit seinen Vätern, und sie begruben ihn in seinem Hause. Und sein Sohn Amon ward König an seiner Statt.
21 Амон авя доуэзечь ши дой де ань кынд а ажунс ымпэрат ши а домнит дой ань ла Иерусалим.
Zweiundzwanzig Jahre alt war Amon, da er König ward, und regierete zwei Jahre zu Jerusalem.
22 Ел а фэкут че есте рэу ынаинтя Домнулуй, кум фэкусе татэл сэу, Манасе. А адус жертфе тутурор кипурилор чоплите пе каре ле фэкусе татэл сэу, Манасе, ши ле-а служит.
Und tat, das dem HERRN übel gefiel, wie sein Vater Manasse getan hatte. Und Amon opferte allen Götzen, die sein Vater Manasse gemacht hatte, und dienete ihnen.
23 Ши ну с-а смерит ынаинтя Домнулуй, кум се смерисе татэл сэу, Манасе, кэч Амон с-а фэкут дин че ын че май виноват.
Aber er demütigte sich nicht vor dem HERRN, wie sich sein Vater Manasse gedemütiget hatte; denn er, Amon, machte der Schuld viel.
24 Служиторий луй ау унелтит ымпотрива луй ши л-ау оморыт ын каса луй.
Und seine Knechte machten einen Bund wider ihn und töteten ihn in seinem Hause.
25 Дар попорул цэрий а учис пе тоць чей че унелтисерэ ымпотрива ымпэратулуй Амон. Ши, ын локул луй, попорул цэрий а пус ымпэрат пе фиул сэу Иосия.
Da schlug das Volk im Lande alle, die den Bund wider den König Amon gemacht hatten. Und das Volk im Lande machte Josia, seinen Sohn, zum Könige an seiner Statt.

< 2 Кроничь 33 >