2 Кроничь 24
1 Иоас авя шапте ань кынд а ажунс ымпэрат ши а домнит патрузечь де ань ла Иерусалим. Мама са се кема Цибия, дин Беер-Шеба.
Joas war sieben Jahre alt, da er König ward, und regierete vierzig Jahre zu Jerusalem. Seine Mutter hieß Zibja von Berseba.
2 Иоас а фэкут че есте бине ынаинтя Домнулуй ын тот тимпул веций преотулуй Иехоиада.
Und Joas tat, was dem HERRN wohlgefiel, solange der Priester Jojada lebte.
3 Иехоиада а луат пентру Иоас доуэ невесте ши Иоас а нэскут фий ши фийче.
Und Jojada gab ihm zwei Weiber, und er zeugete Söhne und Töchter.
4 Дупэ ачея, Иоас шь-а пус де гынд сэ дрягэ Каса Домнулуй.
Danach nahm Joas vor, das Haus des HERRN zu erneuern.
5 А стрынс пе преоць ши пе левиць ши ле-а зис: „Дучеци-вэ прин четэциле луй Иуда ши стрынӂець бань дин тот Исраелул, пе фиекаре ан, пентру дреӂеря Касей Думнезеулуй востру. Ши грэбици-вэ ку лукрул ачеста.” Дар левиций ну с-ау грэбит.
Und versammelte die Priester und Leviten und sprach zu ihnen: Ziehet aus zu allen Städten Judas und sammelt Geld aus dem ganzen Israel, das Haus eures Gottes zu bessern jährlich; und eilet, solches zu tun! Aber die Leviten eileten nicht.
6 Ымпэратул а кемат пе мареле преот Иехоиада ши й-а зис: „Пентру че н-ай вегят ка левиций сэ стрынгэ дин Иуда ши дин Иерусалим даря порунчитэ де Мойсе, робул Домнулуй, ши пусэ пе адунаря луй Исраел пентру кортул мэртурией?
Da rief der König Jojada, dem Vornehmsten, und sprach zu ihm: Warum hast du nicht acht auf die Leviten, daß sie einbringen von Juda und Jerusalem die Steuer, die Mose, der Knecht des HERRN, gesetzt hat, die man sammelte unter Israel zu der Hütte des Stifts?
7 Кэч нелеӂюита ачея де Аталия ши фиий ей ау пустиит Каса луй Думнезеу ши ау ынтребуинцат ын служба баалилор тоате лукруриле ынкинате Касей Домнулуй.”
Denn die gottlose Athalja und ihre Söhne haben das Haus Gottes zerrissen und alles, was zum Hause des HERRN geheiliget war, haben sie an Baalim vermacht.
8 Атунч, ымпэратул а порунчит сэ се факэ о ладэ ши сэ се пунэ афарэ ла поарта Касей Домнулуй.
Da befahl der König, daß man ein Lade machte und setzte sie außen ins To am Hause des HERRN.
9 Ши с-а дат де весте ын Иуда ши ын Иерусалим ка сэ се адукэ Домнулуй даря пусэ де Мойсе, робул Домнулуй, пе Исраел ын пустиу.
Und ließ ausrufen in Juda und zu Jerusalem, daß man dem HERRN einbringen sollte die Steuer von Mose, dem Knechte Gottes, auf Israel gelegt in der Wüste.
10 Тоате кэпетенииле ши тот попорул с-ау букурат де лукрул ачеста ши ау адус ши ау арункат ын ладэ тот че авяу де плэтит.
Da freueten sich alle Obersten und alles Volk und brachten es und warfen es in die Lade, bis sie voll ward.
11 Кынд ведяу левиций кэ е мулт арӂинт ын ладэ ши кэ ера время ка с-о дя ын мыниле дрегэторилор ымпэратулуй, веня логофэтул ымпэратулуй ши службашул марелуй преот ши голяу лада. Апой о луау ши о пуняу ярэшь ла лок. Аша фэчяу ын фиекаре зи ши ау стрынс мулт арӂинт.
Und wenn's Zeit war, daß man die Lade herbringen sollte durch die Leviten nach des Königs Befehl (wenn sie sahen daß viel Geld drinnen war), so kam der Schreiber des Königs, und wer vom vornehmsten Priester Befehl hatte, und schütteten die Lade aus und trugen sie wieder hin an ihren Ort. So taten sie alle Tage, daß sie Geldes die Menge zuhauf brachten.
12 Ымпэратул ши Иехоиада ыл дэдяу мештерилор ынсэрчинаць ку фачеря лукрэрий ын Каса Домнулуй, каре токмяу чоплиторь де пятрэ ши тымпларь, ка сэ дрягэ Каса Домнулуй, прекум ши лукрэторь ын фер ши арамэ, ка сэ дрягэ Каса Домнулуй.
Und der König und Jojada gaben es den Arbeitern, die da schafften am Hause des HERRN; dieselben dingeten Steinmetzen und Zimmerleute, zu erneuern das Haus des HERRN; auch den Meistern an Eisen und Erz, zu bessern das Haus des HERRN.
13 Лукрэторий с-ау апукат де лукру ши ау испрэвит че ера де дрес; ау пус Каса луй Думнезеу ярэшь ын старе бунэ ши ау ынтэрит-о.
Und die Arbeiter arbeiteten, daß die Besserung im Werk zunahm durch ihre Hand; und machten das Haus Gottes ganz fertig und wohl zugerichtet; und machten es fest.
14 Кынд ау испрэвит, ау адус ынаинтя ымпэратулуй ши ынаинтя луй Иехоиада арӂинтул каре май рэмэсесе. Ши ку ел ау фэкут унелте пентру Каса Домнулуй, унелте пентру службэ ши пентру ардериле-де-тот, пахаре ши алте скуле де аур ши де арӂинт. Ши, ын тот тимпул веций луй Иехоиада, ау адус некурмат ардерь-де-тот ын Каса Домнулуй.
Und da sie es vollendet hatten, brachten sie das übrige Geld vor den König und Jojada; davon machte man Gefäße zum Hause des HERRN, Gefäße zum Dienst und zu Brandopfern, Löffel und güldene und silberne Geräte. Und sie opferten Brandopfer, bei dem Hause des HERRN allewege, solange Jojada lebte.
15 Иехоиада а мурит бэтрын ши сэтул де зиле. Ла моарте, авя о сутэ трейзечь де ань.
Und Jojada ward alt und des Lebens satt und starb; und war hundertunddreißig Jahre alt, da er starb.
16 Л-ау ынгропат ын четатя луй Давид, ла ун лок ку ымпэраций, пентру кэ фэкусе бине ын Исраел, ши фацэ де Думнезеу, ши фацэ де Каса Луй.
Und sie begruben ihn in der Stadt Davids unter die Könige, darum daß er hatte wohlgetan an Israel und an Gott und seinem Hause.
17 Дупэ моартя луй Иехоиада, кэпетенииле луй Иуда ау венит ши с-ау ынкинат ынаинтя ымпэратулуй. Атунч, ымпэратул й-а аскултат.
Und nach dem Tode Jojadas kamen die Obersten in Juda und beteten den König an; da gehorchte ihnen der König.
18 Ши ау пэрэсит Каса Домнулуй Думнезеулуй пэринцилор лор ши ау служит астартеелор ши идолилор. Мыния Домнулуй а венит асупра луй Иуда ши асупра Иерусалимулуй, пентру кэ се фэкусерэ виноваць ын фелул ачеста.
Und sie verließen das Haus des HERRN, des Gottes ihrer Väter, und dieneten den Hainen und Götzen. Da kam der Zorn über Juda und Jerusalem um dieser ihrer Schuld willen.
19 Домнул а тримис ла ей пророчь сэ-й ынтоаркэ ынапой ла Ел, дар н-ау аскултат де ынштиинцэриле пе каре ле-ау примит.
Er sandte aber Propheten zu ihnen, daß sie sich zu dem HERRN bekehren sollten; und die bezeugten sie; aber sie nahmen es nicht zu Ohren.
20 Захария, фиул преотулуй Иехоиада, а фост ымбрэкат ку Духул луй Думнезеу. Ел с-а ынфэцишат ынаинтя попорулуй ши й-а зис: „Аша ворбеште Думнезеу: ‘Пентру че кэлкаць порунчиле Домнулуй? Ну вець пропэши. Пентру кэ аць пэрэсит пе Домнул, ши Ел вэ ва пэрэси.’”
Und der Geist Gottes zog an Sacharja, den Sohn Jojadas, des Priesters. Der trat oben über das Volk und sprach zu ihnen: So spricht Gott: Warum übertretet ihr die Gebote des HERRN, das euch nicht gelingen wird? Denn ihr habt den HERRN verlassen, so wird er euch wieder verlassen.
21 Ши ау унелтит ымпотрива луй ши л-ау учис ку петре, дин порунка ымпэратулуй, ын куртя Касей Домнулуй.
Aber sie machten einen Bund wider ihn und steinigten ihn nach dem Gebot des Königs im Hofe am Hause des HERRN.
22 Ымпэратул Иоас ну шь-а адус аминте де бунэвоинца пе каре о авусесе фацэ де ел Иехоиада, татэл луй Захария, ши а оморыт пе фиул луй. Захария а зис кынд а мурит: „Домнул сэ вадэ ши сэ жудече!”
Und der König Joas gedachte nicht an die Barmherzigkeit, die Jojada sein Vater, an ihm getan hatte, sondern erwürgete seinen Sohn. Da er aber starb, sprach er: Der HERR wird's sehen und suchen.
23 Дупэ тречеря анулуй, оастя сириенилор с-а суит ымпотрива луй Иоас ши а венит ын Иуда ши ла Иерусалим. Ау оморыт дин попор пе тоате кэпетенииле попорулуй ши ау тримис ымпэратулуй тоатэ прада ла Дамаск.
Und da das Jahr um war, zog herauf das Heer der Syrer, und kamen nach Juda und Jerusalem und verderbeten alle Obersten im Volk; und allen ihren Raub sandten sie dem Könige zu Damaskus.
24 Оастя сириенилор а венит ку ун мик нумэр де оамень. Тотушь Домнул а дат ын мыниле лор о оасте фоарте ынсемнатэ, пентру кэ пэрэсисерэ пе Домнул Думнезеул пэринцилор лор. Астфел ау педепсит сириений пе Иоас.
Denn der Syrer Macht kam mit wenig Männern, noch gab der HERR in ihre Hand eine sehr große Macht, darum daß sie den HERRN, ihrer Väter Gott, verlassen hatten. Auch übten sie an Joas Strafe.
25 Кынд ау плекат де ла ел, дупэ че-л лэсасерэ ын марь суферинце, служиторий луй ау унелтит ымпотрива луй дин причина сынӂелуй фиулуй преотулуй Иехоиада. Л-ау оморыт ын патул луй ши а мурит. Л-ау ынгропат ын четатя луй Давид, дар ну л-ау ынгропат ын морминтеле ымпэрацилор.
Und da sie von ihm zogen, ließen sie ihn in großen Krankheiten. Es machten aber seine Knechte einen Bund wider ihn um des Bluts willen der Kinder Jojadas, des Priesters, und erwürgeten ihn auf seinem Bette; und er starb. Und man begrub ihn in der Stadt Davids, aber nicht unter der Könige Gräber.
26 Ятэ пе чей че ау унелтит ымпотрива луй: Забад, фиул Шимеатей, о фемее амонитэ, ши Иозабад, фиул Шимритей, о фемее моабитэ.
Die aber den Bund wider ihn machten, waren diese: Sabad, der Sohn Simeaths, der Ammonitin, und Josabad, der Sohn Simriths, der Moabitin.
27 Кыт деспре фиий луй, деспре мареле нумэр де пророчий фэкуте ку привире ла ел ши деспре дреӂеря Касей луй Думнезеу, тоате ачестя сунт скрисе ын история дин картя ымпэрацилор. Ын локул луй а домнит фиул сэу Амация.
Aber seine Söhne und die Summa, die unter ihm versammelt war, und der Bau des Hauses Gottes, siehe, die sind beschrieben in der Historia im Buch der Könige. Und sein Sohn Amazia ward König an seiner Statt.
