2 Кроничь 18
1 Иосафат а авут богэций ши славэ дин белшуг ши с-а ынкускрит ку Ахаб.
ORA Giosafat, avendo di gran ricchezze e gloria, s'imparentò con Achab,
2 Дупэ кыцьва ань, с-а коборыт ла Ахаб, ын Самария. Ахаб а тэят пентру ел ши пентру попорул каре ера ку ел ун маре нумэр де ой ши бой ши л-а ругат сэ се суе ла Рамот дин Галаад.
e in capo di [alquanti] anni egli andò ad Achab in Samaria. Ed Achab fece ammazzar pecore e buoi, in grandissimo numero, per lui, e per la gente ch'[era] con lui; e l'indusse ad andar contro a Ramot di Galaad.
3 Ахаб, ымпэратул луй Исраел, а зис луй Иосафат, ымпэратул луй Иуда: „Врей сэ вий ку мине ла Рамот, ын Галаад?” Иосафат й-а рэспунс: „Еу, ка тине, ши попорул меу, ка попорул тэу, вом мерӂе ла луптэ ымпотрива луй ку тине.”
Ed Achab, re d'Israele, disse a Giosafat, re di Giuda: Andrai tu meco [contro a] Ramot di Galaad? Ed egli gli disse: [Fa' conto di] me come di te, e della mia gente come della tua; [noi saremo] teco in questa guerra.
4 Апой Иосафат а зис ымпэратулуй луй Исраел: „Ынтрябэ акум, те рог, Кувынтул Домнулуй.”
Poi Giosafat disse al re d'Israele: Deh! domanda oggi la parola del Signore.
5 Ымпэратул луй Исраел а стрынс пе пророчь, ын нумэр де патру суте, ши ле-а зис: „Сэ не дучем ла луптэ ымпотрива Рамотулуй дин Галаад сау сэ-мь вэд де трябэ?” Ши ей ау рэспунс: „Суе-те ши Думнезеу ыл ва да ын мыниле ымпэратулуй.”
E il re d'Israele adunò i profeti, [in numero di] quattrocent'uomini, e disse loro: Andremo noi alla guerra contro a Ramot di Galaad, o me ne rimarrò io? Ed essi dissero: Va'; perciocchè Iddio [la] darà nelle mani del re.
6 Дар Иосафат а зис: „Ну май есте аич ничун пророк ал Домнулуй прин каре сэ-Л путем ынтреба?”
Ma Giosafat disse: Non [evvi] qui più alcun profeta del Signore, il quale domandiamo?
7 Ымпэратул луй Исраел а рэспунс луй Иосафат: „Май есте ун ом прин каре ам путя сэ ынтребэм пе Домнул, дар ыл урэск, кэч ну-мь пророчеште нимик бун, ну пророчеште ничодатэ декыт рэу – есте Мика, фиул луй Имла.” Ши Иосафат а зис: „Сэ ну ворбяскэ аша ымпэратул!”
E il re d'Israele disse a Giosafat: [Ei vi è bene] ancora un uomo, per lo quale potremmo domandare il Signore; ma io l'odio; perciocchè egli non mi profetizza giammai in bene, ma sempre in male; egli [è] Mica, figliuolo d'Imla. E Giosafat disse: Il re non dica così.
8 Атунч, ымпэратул луй Исраел а кемат ун дрегэтор ши й-а зис: „Тримите сэ винэ ындатэ Мика, фиул луй Имла.”
Allora il re d'Israele chiamò un eunuco, e gli disse: Fa' prestamente venir Mica, figliuolo di Imla.
9 Ымпэратул луй Исраел ши Иосафат, ымпэратул луй Иуда, шедяу фиекаре пе скаунул луй де домние, ымбрэкаць ку хайнеле лор ымпэрэтешть; шедяу ын локул де ла интраря порций Самарией. Ши тоць пророчий пророчяу ынаинтя лор.
Or il re d'Israele, e Giosafat, re di Giuda, sedevano ciascuno sopra il suo seggio, vestiti di vestimenti [reali], nell'aia [ch'è] all'entrata della porta di Samaria; e tutti i profeti profetizzavano in presenza loro.
10 Зедекия, фиул луй Кенаана, ышь фэкусе ниште коарне де фер ши а зис: „Аша ворбеште Домнул: ‘Ку ачесте коарне вей бате пе сириень пынэ ый вей нимичи.’”
E Sedechia, figliuolo di Chenaana, si avea fatte delle corna di ferro, e disse: Così ha detto il Signore: Con queste [corna] tu cozzerai i Sirii, finchè tu li abbi distrutti.
11 Ши тоць пророчий ау пророчит ла фел, зикынд: „Суе-те ла Рамот, ын Галаад, кэч вей авя избындэ ши Домнул ыл ва да ын мыниле ымпэратулуй.”
E tutti quei profeti profetizzavano in quella stessa maniera, dicendo: Sali [contro a] Ramot di Galaad, e tu prospererai; e il Signore [la] darà nelle mani del re.
12 Солул каре се дусесе сэ кеме пе Мика й-а ворбит аша: „Ятэ, пророчий ку ун гынд пророческ де бине ымпэратулуй; кувынтул тэу сэ фие дар ка ши кувынтул фиекэруя дин ей! Вестеште де бине!”
Or il messo ch'era andato a chiamar Mica, gli parlò, dicendo: Ecco, le parole de' profeti, [come] d'una medesima bocca, [predicono] del bene al re; deh! sia dunque il tuo parlare conforme al [parlare] dell'uno di essi, predici[gli] del bene.
13 Мика а рэспунс: „Виу есте Домнул кэ вой вести че ва спуне Думнезеул меу.”
Ma Mica disse: [Come] il Signore vive, io dirò ciò che l'Iddio mio [mi] avrà detto.
14 Кынд а венит ла ымпэрат, ымпэратул й-а зис: „Мика, сэ не дучем ла луптэ ымпотрива Рамотулуй дин Галаад сау сэ-мь вэд де трябэ?” Ел а рэспунс: „Суици-вэ! Кэч вець авя избындэ ши вор фи даць ын мыниле воастре.”
Egli adunque venne al re. E il re gli disse: Mica, andremo noi alla guerra contro a Ramot di Galaad, o me ne rimarrò io? Ed egli gli disse: Andate pure, e voi prospererete, ed essi vi saranno dati nelle mani.
15 Ши ымпэратул й-а зис: „Де кыте орь ва требуи сэ те пун сэ журь кэ ну-мь вей спуне декыт адевэрул ын Нумеле Домнулуй?”
E il re gli disse: Fino a quante volte ti scongiurerò io, che tu non mi dica altro che la verità nel Nome del Signore?
16 Мика а рэспунс: „Вэд тот Исраелул рисипит пе мунць, ка ниште ой каре н-ау пэстор, ши Домнул а зис: ‘Оамений ачештя н-ау стэпын, фиекаре сэ се ынтоаркэ ын паче акасэ!’”
Allora egli disse: Io vedeva tutto Israele sparso su per li monti, come pecore che non hanno pastore. E il Signore diceva: Costoro [son] senza signore; ritornisene ciascuno a casa sua in pace.
17 Ымпэратул луй Исраел а зис луй Иосафат: „Ну ць-ам спус еу? Ел ну-мь пророчеште нимик бун, ну-мь пророчеште декыт рэу.”
E il re d'Israele disse a Giosafat: Non ti dissi io ch'egli non mi profetizzerebbe bene alcuno, anzi del male?
18 Ши Мика а зис: „Аскултаць дар Кувынтул Домнулуй! Ам вэзут пе Домнул стынд пе скаунул Сэу де домние ши тоатэ оастя черурилор стынд ла дряпта ши ла стынга Луй.
E [Mica] disse: Perciò, ascoltate la parola del Signore: Io vedeva il Signore assiso sopra il suo trono, e tutto l'esercito del cielo, che gli stava appresso a destra ed a sinistra.
19 Ши Домнул а зис: ‘Чине ва амэӂи пе Ахаб, ымпэратул луй Исраел, ка сэ се суе ла Рамот, ын Галаад, ши сэ пярэ аколо?’ Ау рэспунс унул ынтр-ун фел, алтул ынтр-алтул.
E il Signore diceva: Chi indurrà Achab, re d'Israele, acciocchè salga contro a Ramot di Galaad, e vi muoia? Poi [Mica] disse: L'uno diceva in una maniera, e l'altro in un'altra.
20 Ши ун дух а венит ши с-а ынфэцишат ынаинтя Домнулуй ши а зис: ‘Еу ыл вой амэӂи.’ Домнул й-а зис: ‘Кум?’
Allora uno spirito uscì fuori, e si presentò davanti al Signore, e disse: Io ce l'indurrò. E il Signore gli disse: Come?
21 ‘Вой еши, а рэспунс ел, ши вой фи ун дух де минчунэ ын гура тутурор пророчилор луй.’ Домнул а зис: ‘Ыл вей амэӂи ши вей избути; ешь ши фэ аша.’
Ed egli disse: Io uscirò fuori, e sarò spirito di menzogna nella bocca di tutti i suoi profeti. E [il Signore] disse: [Sì], tu [l]'indurrai, ed anche ne verrai a capo; esci pur fuori, e fa' così.
22 Ши акум, ятэ кэ Домнул а пус ун дух де минчунэ ын гура пророчилор тэй каре сунт де фацэ. Дар Домнул а ворбит рэу ымпотрива та.”
Ora dunque, ecco, il Signore ha messo uno spirito di menzogna nella bocca di questi tuoi profeti; ma il Signore ha pronunziato del male contro a te.
23 Атунч, Зедекия, фиул луй Кенаана, апропиинду-се, а ловит пе Мика песте образ ши а зис: „Пе че друм а ешит духул Домнулуй дин мине ка сэ-ць ворбяскэ?”
Allora Sedechia, figliuolo di Chenaana, si fece avanti, e percosse Mica in su la guancia, e disse: Per qual via si [è] partito lo Spirito del Signore da me, per parlar teco?
24 Мика а рэспунс: „Вей ведя ын зиуа кынд вей умбла дин одае ын одае ка сэ те аскунзь.”
E Mica disse: Ecco, tu [il] vedrai al giorno che tu te n'entrerai di camera in camera, per appiattarti.
25 Ымпэратул луй Исраел а зис: „Луаць пе Мика ши дучеци-л ла Амон, кэпетения четэций, ши ла Иоас, фиул ымпэратулуй.
E il re d'Israele disse: Pigliate Mica, e menatelo ad Amon, capitano della città, ed a Gioas, figliuolo del re.
26 Ши спунець: ‘Аша ворбеште ымпэратул: «Бэгаць пе омул ачеста ын темницэ ши хрэници-л ку пыня ши ку апа ынтристэрий пынэ мэ вой ынтоарче ын паче.»’”
E dite [loro: ] Così ha detto il re: Mettete costui in prigione, e cibatelo di pane e d'acqua, strettamente, finchè io ritorni in pace.
27 Ши Мика а зис: „Дакэ те вей ынтоарче ын паче, н-а ворбит Домнул прин мине!” Апой а май зис: „Вой, тоате попоареле, аузиць!”
E Mica disse: Se pur tu ritorni in pace, il Signore non avrà parlato per me. Poi disse: Voi popoli tutti, ascoltate.
28 Ымпэратул луй Исраел ши Иосафат, ымпэратул луй Иуда, с-ау суит ла Рамот, ын Галаад.
Il re d'Israele adunque, e Giosafat, re di Giuda, salirono contro a Ramot di Galaad.
29 Ымпэратул луй Исраел а зис луй Иосафат: „Вряу сэ-мь скимб хайнеле ка сэ мэ дук ла луптэ, дар ту ымбракэ-те ку хайнеле тале.” Ши ымпэратул луй Исраел шь-а скимбат хайнеле ши с-ау дус ла луптэ.
E il re d'Israele disse a Giosafat: Io mi travestirò, e [così] entrerò nella battaglia; ma tu, vestiti delle tue vesti. Il re d'Israele adunque si travestì, e [così] entrarono nella battaglia.
30 Ымпэратул Сирией дэдусе урмэтоаря порункэ май-марилор песте кареле луй: „Сэ ну вэ луптаць нич ку чел мик, нич ку чел маре, чи сэ вэ луптаць нумай ку ымпэратул луй Исраел.”
Or il re di Siria avea comandato ai capitani de' suoi carri, che non combattessero contro a piccolo, nè contro a grande; me contro al re d'Israele solo.
31 Кынд ау зэрит май-марий карелор пе Иосафат, ау зис: „Есте ымпэратул луй Исраел.” Ши л-ау ынконжурат ка сэ лупте ку ел. Иосафат а скос ун ципэт. Домнул л-а ажутат ши Думнезеу й-а ындепэртат де ла ел.
Perciò, quando i capitani de' carri ebber veduto Giosafat, dissero: Egli [è] il re d'Israele; e si voltarono a lui, per combattere [contro a lui]; ma Giosafat gridò, e il Signore l'aiutò, e Iddio indusse coloro [a ritrarsi] da lui.
32 Май-марий карелор, вэзынд кэ ну ера ымпэратул луй Исраел, с-ау депэртат де ел.
Quando dunque i capitani de' carri ebber veduto ch'egli non era il re d'Israele, si rivolsero indietro da lui.
33 Атунч, ун ом а трас ку аркул ла ынтымпларе ши а ловит пе ымпэратул луй Исраел ынтре ынкеетуриле армэтурий. Ымпэратул а зис челуй че-й мына карул: „Ынтоарче ши скоате-мэ дин кымпул де бэтае, кэч сунт рэнит.”
Allora qualcuno tirò con l'arco a caso, e ferì il re d'Israele fra le falde e la corazza; laonde egli disse al [suo] carrettiere: Volta la mano, e menami fuor del campo; perciocchè io son ferito.
34 Лупта а фост ынвершунатэ ын зиуа ачея. Ымпэратул луй Исраел а стат ын кар, ын фаца сириенилор, пынэ сяра ши а мурит пе ла апусул соарелуй.
Ma la battaglia si rinforzò in quel dì, onde il re d'Israele si rattenne nel carro incontro a' Siri, fino alla sera; e nell'ora del tramontar del sole morì.
