1 Самуел 4
1 Кемаря луй Самуел а ажунс ла куноштинца ынтрегулуй Исраел. Исраел а ешит ынаинтя филистенилор ка сэ лупте ымпотрива лор. Ау тэбэрыт лынгэ Ебен-Езер, ши филистений тэбэрысерэ ла Афек.
A palavra de Samuel chegou a todo Israel. Agora Israel saiu contra os filisteus para lutar, e acampou ao lado de Ebenezer; e os filisteus acamparam em Afek.
2 Филистений с-ау ашезат ын линие де бэтае ымпотрива луй Исраел ши лупта а ынчепут. Исраел а фост бэтут де филистень, каре ау оморыт пе кымпул де бэтае апроапе патру мий де оамень.
Os filisteus se colocaram em ordem contra Israel. Quando se juntaram à batalha, Israel foi derrotado pelos filisteus, que mataram cerca de quatro mil homens do exército no campo.
3 Попорул с-а ынторс ын табэрэ ши бэтрыний луй Исраел ау зис: „Пентру че не-а лэсат Домнул сэ фим бэтуць астэзь де филистень? Хайдем сэ луэм де ла Сило кивотул легэмынтулуй Домнулуй, ка сэ винэ ын мижлокул ностру ши сэ не избэвяскэ дин мына врэжмашилор ноштри.”
Quando o povo entrou no campo, os anciãos de Israel disseram: “Por que Javé nos derrotou hoje diante dos filisteus? Vamos tirar a arca da aliança de Javé de Shiloh e trazê-la até nós, para que ela possa vir entre nós e nos salvar da mão de nossos inimigos”.
4 Попорул а тримис ла Сило, де унде ау адус кивотул легэмынтулуй Домнулуй оштирилор, каре шаде ынтре херувимь. Чей дой фий ай луй Ели, Хофни ши Финеас, ерау аколо, ымпреунэ ку кивотул легэмынтулуй луй Думнезеу.
Então o povo enviou para Shiloh, e de lá trouxeram a arca do pacto de Yahweh dos Exércitos, que se senta acima dos querubins; e os dois filhos de Eli, Hophni e Phinehas, estavam lá com a arca do pacto de Deus.
5 Кынд а интрат кивотул легэмынтулуй Домнулуй ын табэрэ, тот Исраелул а скос стригэте де букурие де с-а кутремурат пэмынтул.
Quando a arca do pacto de Javé entrou no campo, todo Israel gritou com um grande grito, para que a terra ressoasse.
6 Рэсунетул ачестор стригэте а фост аузит де филистень ши ау зис: „Че ынсямнэ стригэтеле ачестя каре рэсунэ ын табэра евреилор?” Ши ау аузит кэ сосисе кивотул Домнулуй ын табэрэ.
Quando os filisteus ouviram o barulho do grito, disseram: “O que significa o barulho deste grande grito no acampamento dos hebreus? Eles entenderam que a arca de Yahweh havia entrado no acampamento.
7 Филистений с-ау темут, пентру кэ ау крезут кэ Думнезеу венисе ын табэрэ. „Вай де ной, ау зис ей, кэч н-а фост аша чева пынэ акум!
Os filisteus tiveram medo, pois disseram: “Deus entrou no acampamento”. Eles disseram: “Ai de nós! Pois não houve tal coisa antes.
8 Вай де ной! Чине не ва избэви дин мына ачестор думнезей путерничь? Думнезеий ачештя ау ловит пе еӂиптень ку тот фелул де урӂий ын пустиу.
Ai de nós! Quem nos livrará da mão destes poderosos deuses? Estes são os deuses que atingiram os egípcios com todos os tipos de pragas no deserto.
9 Ынтэрици-вэ ши фиць оамень, филистенилор, ка ну кумва сэ фиць робь евреилор, кум в-ау фост ей робь воуэ: фиць оамень ши луптаць!”
Sede fortes e comportai-vos como homens, ó filisteus, para não serdes servos dos hebreus, como eles têm sido para vós. Fortalecei-vos como homens, e pelejai”!
10 Филистений ау ынчепут лупта, ши Исраел а фост бэтут. Фиекаре а фуӂит ын кортул луй. Ынфрынӂеря а фост фоарте маре, ши дин Исраел ау кэзут трейзечь де мий де оамень педештри.
Os filisteus lutaram, e Israel foi derrotado, e cada homem fugiu para sua tenda. Houve uma matança muito grande; pois trinta mil homens de pé de Israel caíram.
11 Кивотул луй Думнезеу а фост луат, ши чей дой фий ай луй Ели, Хофни ши Финеас, ау мурит.
A arca de Deus foi levada; e os dois filhos de Eli, Hophni e Phinehas, foram mortos.
12 Ун ом дин Бениамин а алергат дин табэра де бэтае ши а венит ла Сило ын ачеяшь зи, ку хайнеле сфышияте ши ку капул акоперит ку цэрынэ.
Um homem de Benjamin fugiu do exército e veio para Shiloh no mesmo dia, com suas roupas rasgadas e com sujeira na cabeça.
13 Кынд а ажунс, Ели аштепта стынд пе ун скаун лынгэ друм, кэч инима ый ера нелиништитэ пентру кивотул луй Думнезеу. Ла интраря луй ын четате, омул ачеста а дат де весте, ши тоатэ четатя а стригат.
Quando ele chegou, eis que Eli estava sentado em seu assento junto à estrada observando, pois seu coração tremia pela arca de Deus. Quando o homem entrou na cidade e falou sobre isso, toda a cidade gritou.
14 Ели, аузинд ачесте стригэте, а зис: „Че ынсямнэ зарва ачаста?” Ши ындатэ омул а венит ши а адус луй Ели вестя ачаста.
Quando Eli ouviu o barulho do choro, ele disse: “O que significa o barulho deste tumulto?”. O homem se apressou e veio e disse a Eli.
15 Ши Ели ера ын вырстэ де ноуэзечь ши опт де ань, авя окий ынтунекаць ши ну май путя сэ вадэ.
Now Eli tinha noventa e oito anos de idade. Seus olhos estavam postos, de modo que ele não podia ver.
16 Омул а зис луй Ели: „Вин де пе кымпул де бэтае ши дин кымпул де бэтае ам фуӂит астэзь.” Ели а зис: „Че с-а ынтымплат, фиуле?”
O homem disse a Eli: “Eu sou aquele que saiu do exército, e hoje eu fugi do exército”. Ele disse: “Como foi o assunto, meu filho?”
17 Чел че адучя вестя ачаста, ка рэспунс, а зис: „Исраел а фуӂит динаинтя филистенилор ши попорул а суферит о маре ынфрынӂере, ши кяр чей дой фий ай тэй, Хофни ши Финеас, ау мурит ши кивотул Домнулуй а фост луат.”
Aquele que trouxe a notícia respondeu: “Israel fugiu diante dos filisteus, e também houve um grande massacre entre o povo. Seus dois filhos também, Hophni e Phinehas, estão mortos, e a arca de Deus foi capturada”.
18 Абия а поменит де кивотул луй Думнезеу, ши Ели а кэзут де пе скаун пе спате, лынгэ поартэ; шь-а рупт чафа ши а мурит, кэч ера ом бэтрын ши греу. Ел фусесе жудекэтор ын Исраел патрузечь де ань.
Quando ele fez menção à arca de Deus, Eli caiu de seu assento para trás, ao lado do portão; e seu pescoço quebrou e ele morreu, pois era um homem velho e pesado. Ele havia julgado Israel durante quarenta anos.
19 Норэ-са, неваста луй Финеас, ера ынсэрчинатэ ши стэтя сэ наскэ. Кынд а аузит вестя деспре луаря кивотулуй луй Думнезеу, деспре моартя сокрулуй ей ши деспре моартя бэрбатулуй ей, с-а ынковоят ши а нэскут, кэч ау апукат-о дурериле наштерий.
Sua nora, esposa de Phinehas, estava grávida, perto de dar à luz. Quando ela ouviu a notícia de que a arca de Deus foi levada e que seu sogro e seu marido estavam mortos, ela se curvou e deu à luz; pois suas dores vieram sobre ela.
20 Кынд трэӂя сэ моарэ, фемеиле каре ерау лынгэ еа й-ау зис: „Ну те теме, кэч ай нэскут ун фиу!” Дар еа н-а рэспунс ши н-а луат сяма ла че и се спуня.
Por ocasião de sua morte, as mulheres que a apoiaram disseram-lhe: “Não tenha medo, pois você deu à luz um filho”. Mas ela não respondeu, nem considerou isso.
21 А пус копилулуй нумеле И-Кабод, зикынд: „С-а дус слава дин Исраел!” Спуня лукрул ачеста дин причина луэрий кивотулуй луй Думнезеу ши дин причина сокрулуй ши бэрбатулуй ей.
Ela deu o nome de Ichabod à criança, dizendo: “A glória partiu de Israel!” porque a arca de Deus foi levada, e por causa de seu sogro e seu marido.
22 Еа а зис: „С-а дус слава дин Исраел, кэч кивотул луй Думнезеу есте луат.”
Ela disse: “A glória partiu de Israel; pois a arca de Deus foi tomada”.
