1 Самуел 29
1 Филистений ышь стрынсесерэ тоате оштиле ла Афек, ши Исраел тэбэрысе ла фынтына луй Изреел.
OR i Filistei adunarono tutti i lor campi in Afec; e gl'Israeliti erano accampati presso alla fonte ch'[è] in Izreel.
2 Домний филистенилор ау ынаинтат ку сутеле ши мииле лор, ши Давид ши оамений луй мерӂяу май ла коадэ, ку Акиш.
E i principati de' Filistei passarono a cento a cento, e a mille a mille; e Davide, con la sua gente, passò nella retroguardia con Achis.
3 Домний филистенилор ау зис: „Че каутэ евреий ачештя аич?” Ши Акиш а рэспунс домниторилор филистенилор: „Ачеста есте Давид, служиторул луй Саул, ымпэратул луй Исраел. Демулт есте ку мине ши н-ам гэсит нич чел май мик лукру де каре сэ-л ынвинуеск, де ла вениря луй ши пынэ ын зиуа де азь.”
E i capitani de' Filistei dissero: Che [fanno qui] questi Ebrei? Ed Achis disse a' capitani de' Filistei: Non [è] costui Davide, servitore di Saulle re d'Israele, il quale è stato meco già un anno e più; ed in cui non ho trovato nulla, dal giorno ch'egli si è rivoltato [da parte mia] fino ad oggi?
4 Дар домниторий филистенилор с-ау мыният пе Акиш ши й-ау зис: „Тримите ынапой пе омул ачеста, ка сэ се ынтоаркэ ын локул унде л-ай ашезат, сэ ну се кобоаре ку ной пе кымпул де бэтае, ка сэ ну не фие врэжмаш ын тимпул луптей. Ши кум ар путя сэ се факэ омул ачеста плэкут стэпынулуй сэу декыт ку капетеле оаменилор ноштри?
Ma i capitani de' Filistei si adirarono contro a lui, e gli dissero: Rimanda quest'uomo, e ritorni al luogo suo, ove tu l'hai costituito, e non iscenda con noi alla battaglia; che talora non si rivolti contro a noi nella battaglia; perciocchè, con che potrebbe costui racquistarsi la grazia del suo signore? non [sarebbe egli] con le teste di questi uomini?
5 Ну есте ачеста Давид пентру каре кынтау жукынд: ‘Саул шь-а бэтут мииле луй, Яр Давид, зечиле луй де мий’?”
Non [è] costui quel Davide, del quale si cantava nelle danze, dicendo: Saulle ne ha percossi i suoi mille, E Davide i suoi diecimila?
6 Акиш а кемат пе Давид ши й-а зис: „Виу есте Домнул кэ ешть ун ом курат ла суфлет ши-мь плаче сэ те вэд мергынд ши венинд ку мине ын табэрэ, кэч н-ам гэсит нимик рэу ын тине, де ла вениря та ла мине пынэ ын зиуа де азь, дар ну ешть пе плакул домниторилор.
Allora Achis chiamò Davide, e gli disse: [Come] il Signore vive, tu [sei uomo] diritto, e il tuo andare e venire meco nel campo mi è piaciuto; perciocchè io non ho trovato in te alcun male, dal dì che tu venisti a me fino ad oggi; ma tu non piaci a' principi.
7 Ынтоарче-те дар ши мерӂь ын паче, ка сэ ну фачь нимик неплэкут ынаинтя домниторилор филистенилор.”
Ora dunque, ritornatene, e vattene in pace, e non fare una cosa che dispiacerebbe a' principi de' Filistei.
8 Давид а зис луй Акиш: „Дар че ам фэкут ши че ай гэсит ын робул тэу, де кынд сунт ла тине пынэ ын зиуа де азь, ка сэ ну мерг сэ лупт ымпотрива врэжмашилор домнулуй меу, ымпэратул?”
E Davide disse ad Achis: Ma pure che ho fatto? e che hai trovato nel tuo servitore, dal dì che io sono stato al tuo servigio infino ad oggi, che io non debba andare a combattere contro a' nemici del re, mio signore?
9 Акиш а рэспунс луй Давид: „Штиу кэ ешть плэкут ынаинтя мя ка ун ынӂер ал луй Думнезеу, дар домниторий филистенилор ау зис: ‘Сэ ну се суе ку ной ла луптэ.’
Ed Achis rispose, e disse a Davide: Io [il] so; conciossiachè tu mi piaccia, come un angelo di Dio; ma i capitani de' Filistei hanno detto: Non salga costui con noi alla battaglia.
10 Астфел, скоалэ-те дис-де-диминяцэ, ту ши служиторий стэпынулуй тэу каре ау венит ку тине; скулаци-вэ дис-де-диминяцэ ши плекаць де ындатэ че се ва лумина.”
Ora dunque, levati domattina a buon'ora, insieme co' servitori del tuo signore che son venuti teco; ed in su lo schiarir del dì, levatevi, e andatevene.
11 Давид ши оамений луй с-ау скулат дин ноапте де тот, ка сэ плече диминяца ши сэ се ынтоаркэ ын цара филистенилор. Ши филистений с-ау суит ла Изреел.
Davide adunque si levò la mattina seguente a buon'ora, insieme con la sua gente, per andarsene, e per ritornar nel paese de' Filistei. E i Filistei salirono in Izreel.
