1 Ымпэрацилор 2
1 Давид се апропия де клипа морций ши а дат ындрумэрь фиулуй сэу Соломон, зикынд:
Or avvicinandosi per Davide il giorno della morte, egli diede i suoi ordini a Salomone suo figliuolo, dicendo:
2 „Еу плек пе каля пе каре мерӂе тоатэ лумя. Ынтэреште-те ши фий ом!
“Io me ne vo per la via di tutti gli abitanti della terra; fortìficati e portati da uomo!
3 Пэзеште порунчиле Домнулуй Думнезеулуй тэу, умблынд ын кэиле Луй ши пэзинд леӂиле Луй, порунчиле Луй, хотэрыриле Луй ши ынвэцэтуриле Луй, дупэ кум есте скрис ын леӂя луй Мойсе, ка сэ избутешть ын тот че вей фаче ши орьынкотро те вей ынтоарче
Osserva quello che l’Eterno, il tuo Dio, t’ha comandato d’osservare, camminando nelle sue vie e mettendo in pratica le sue leggi, i suoi comandamenti, i suoi precetti, i suoi insegnamenti, secondo che è scritto nella legge di Mosè, affinché tu riesca in tutto ciò che farai
4 ши пентру ка Домнул сэ ымплиняскэ урмэтоареле кувинте, пе каре ле-а ростит пентру мине: ‘Дакэ фиий тэй вор луа сяма ла каля лор, умблынд ку крединчошие ынаинтя Мя дин тоатэ инима лор ши дин тот суфлетул лор, ну вей фи липсит ничодатэ де ун урмаш пе скаунул де домние ал луй Исраел.’
e dovunque tu ti volga, e affinché l’Eterno adempia la parola da lui pronunciata a mio riguardo quando disse: Se i tuoi figliuoli veglieranno sulla loro condotta camminando nel mio cospetto con fedeltà, con tutto il loro cuore e con tutta l’anima loro, non ti mancherà mai qualcuno che segga sul trono d’Israele.
5 Штий че мь-а фэкут Иоаб, фиул Церуей, че а фэкут челор доуэ кэпетений але оштирий луй Исраел, луй Абнер, фиул луй Нер, ши луй Амаса, фиул луй Иетер. Й-а оморыт; а вэрсат ын тимп де паче сынӂе де рэзбой ши а пус сынӂеле де рэзбой пе чингэтоаря ку каре ера ынчинс ла мижлок ши пе ынкэлцэминтя дин пичоаре.
Sai anche tu quel che m’ha fatto Joab, figliuolo di Tseruia, quel che ha fatto ai due capi degli eserciti d’Israele, ad Abner figliuolo di Ner, e ad Amasa, figliuolo di Jether, i quali egli uccise, spargendo in tempo di pace sangue di guerra, e macchiando di sangue la cintura che portava ai fianchi e i calzari che portava ai piedi.
6 Фэ дупэ ынцелепчуня та ши сэ ну лашь ка перий луй чей албь сэ се кобоаре ын паче ын Локуинца морцилор. (Sheol h7585)
Agisci dunque secondo la tua saviezza, e non lasciare la sua canizie scendere in pace nel soggiorno de’ morti. (Sheol h7585)
7 Сэ те порць ку бунэвоинцэ ку фиий луй Барзилай, Галаадитул, ши ей сэ мэнынче ла масэ ку тине, кэч тот аша с-ау пуртат ши ей ку мине, ешинду-мь ынаинте кынд фуӂям де фрателе тэу Абсалом.
Ma tratta con bontà i figliuoli di Barzillai il Galaadita, e siano fra quelli che mangiano alla tua mensa; poiché così anch’essi mi trattarono quando vennero a me, allorch’io fuggivo d’innanzi ad Absalom tuo fratello.
8 Ятэ кэ ай лынгэ тине пе Шимей, фиул луй Гера, Бениамитул, дин Бахурим. Ел а ростит ымпотрива мя марь блестеме ын зиуа кынд мэ дучям ла Маханаим. Дар с-а коборыт ынаинтя мя ла Йордан ши й-ам журат пе Домнул зикынд: ‘Ну те вой оморы ку сабия.’
Ed ecco, tu hai vicino a te Scimei, figliuolo di Ghera, il Beniaminita, di Bahurim, il quale proferì contro di me una maledizione atroce il giorno che andavo a Mahanaim. Ma egli scese ad incontrarmi verso il Giordano, e io gli giurai per l’Eterno che non lo farei morire di spada.
9 Акум, ту сэ ну-л лашь непедепсит, кэч ешть ун ом ынцелепт ши штий кум требуе сэ те порць ку ел. Сэ-й коборь перий албь ынсынӂераць ын Локуинца морцилор.” (Sheol h7585)
Ma ora non lo lasciare impunito; poiché sei savio per conoscere quel che tu debba fargli, e farai scendere tinta di sangue la sua canizie nel soggiorno de’ morti”. (Sheol h7585)
10 Давид а адормит ку пэринций луй ши а фост ынгропат ын четатя луй Давид.
E Davide s’addormentò coi suoi padri, e fu sepolto nella città di Davide.
11 Время кыт а ымпэрэцит Давид песте Исраел а фост де патрузечь де ань: ла Хеброн а ымпэрэцит шапте ань, яр ла Иерусалим а ымпэрэцит трейзечь ши трей де ань.
Il tempo che Davide regnò sopra Israele fu di quarant’anni: regnò sette anni a Hebron e trentatre anni a Gerusalemme.
12 Соломон а шезут пе скаунул де домние ал татэлуй сэу Давид, ши ымпэрэция луй с-а ынтэрит фоарте мулт.
E Salomone si assise sul trono di Davide suo padre, e il suo regno fu saldamente stabilito.
13 Адония, фиул Хагитей, с-а дус ла Бат-Шеба, мама луй Соломон. Еа й-а зис: „Вий ку гындурь пашниче?” Ел а рэспунс: „Да.”
Or Adonija, figliuolo di Hagghith, venne da Bath-Sceba, madre di Salomone. Questa gli disse: “Vieni tu con intenzioni pacifiche?” Egli rispose: “Sì, pacifiche”.
14 Ши а адэугат: „Ам сэ-ць спун о ворбэ.” Еа а зис: „Ворбеште!”
Poi aggiunse: “Ho da dirti una parola”. Quella rispose: “Di’ pure”.
15 Ши ел а зис: „Штий кэ ымпэрэция ера а мя ши кэ тот Исраелул ышь ындрепта привириле спре мине ка сэ фиу ымпэрат. Дар ымпэрэция с-а ынторс ши а кэзут фрателуй меу, пентру кэ Домнул й-а дат-о.
Ed egli disse: “Tu sai che il regno mi apparteneva, e che tutto Israele mi considerava come suo futuro re; ma il regno è stato trasferito e fatto passare a mio fratello, perché glielo ha dato l’Eterno.
16 Акум ыць чер ун лукру: ну-ць ынтоарче фаца!” Еа й-а рэспунс: „Ворбеште!”
Or dunque io ti domando una cosa; non me la rifiutare”. Ella rispose: “Di’ pure”.
17 Ши ел а зис: „Спуне, те рог, ымпэратулуй Соломон – кэч ну се поате сэ ну те аскулте – сэ-мь дя де невастэ пе Абишаг, Сунамита.”
Ed egli disse: “Ti prego, di’ al re Salomone, il quale nulla ti negherà, che mi dia Abishag la Sunamita per moglie”.
18 Бат-Шеба а зис: „Бине! Вой ворби ымпэратулуй пентру тине.”
Bath-Sceba rispose: “Sta bene, parlerò al re in tuo favore”.
19 Бат-Шеба с-а дус ла ымпэратул Соломон сэ-й ворбяскэ пентру Адония. Ымпэратул с-а скулат с-о ынтымпине, с-а ынкинат ынаинтя ей ши а шезут пе скаунул сэу де домние. Ау пус ун скаун пентру мама ымпэратулуй ши еа а шезут ла дряпта луй.
Bath-Sceba dunque si recò dal re Salomone per parlargli in favore di Adonija. Il re si alzò per andarle incontro, le s’inchinò, poi si pose a sedere sul suo trono, e fece mettere un altro trono per sua madre, la quale si assise alla sua destra.
20 Апой а зис: „Ам сэ-ць фак о микэ ругэминте: сэ мэ аскулць!” Ши ымпэратул й-а зис: „Чере, мамэ, кэч те вой аскулта.”
Ella gli disse: “Ho una piccola cosa da chiederti; non me la negare”. Il re rispose: “Chiedila pure, madre mia; io non te la negherò”.
21 Еа а зис: „Абишаг, Сунамита, сэ фие датэ де невастэ фрателуй тэу Адония.”
Ed ella: “Diasi Abishag la Sunamita al tuo fratello Adonija per moglie”.
22 Ымпэратул Соломон а рэспунс мамей сале: „Пентру че черь нумай пе Абишаг, Сунамита, пентру Адония? Чере ши ымпэрэция пентру ел, кэч есте фрателе меу май маре декыт мине – пентру ел, пентру преотул Абиатар ши пентру Иоаб, фиул Церуей.”
Il re Salomone, rispondendo a sua madre, disse: “E perché chiedi tu Abishag la Sunamita per Adonija? Chiedi piuttosto il regno per lui, giacché egli è mio fratello maggiore; chiedilo per lui, per il sacerdote Abiathar e per Joab, figliuolo di Tseruia!”
23 Атунч, ымпэратул а журат пе Домнул зикынд: „Сэ мэ педепсяскэ Думнезеу ку тоатэ аспримя дакэ ну-л вор коста вяца пе Адония кувинтеле ачестя!
Allora il re Salomone giurò per l’Eterno, dicendo: “Iddio mi tratti con tutto il suo rigore, se Adonija non ha proferito questa parola a costo della sua vita!
24 Акум, виу есте Домнул, каре м-а ынтэрит ши м-а суит пе скаунул де домние ал татэлуй меу Давид ши каре мь-а фэкут о касэ дупэ фэгэдуинца Луй, кэ астэзь ва мури Адония!”
Ed ora, com’è vero che vive l’Eterno, il quale m’ha stabilito, m’ha fatto sedere sul trono di Davide mio padre, e m’ha fondato una casa come avea promesso, oggi Adonija sarà messo a morte!”
25 Ши ымпэратул Соломон а тримис пе Беная, фиул луй Иехоиада, каре л-а ловит, ши Адония а мурит.
E il re Salomone mandò Benaia, figliuolo di Jehoiada il quale s’avventò addosso ad Adonija sì che morì.
26 Ымпэратул а зис апой преотулуй Абиатар: „Ду-те ла Анатот, ла мошииле тале, кэч ешть вредник де моарте, дар ну те вой оморы азь, пентру кэ ай пуртат кивотул Домнулуй Думнезеу ынаинтя татэлуй меу Давид ши пентру кэ ай луат парте ла тоате суферинцеле татэлуй меу.”
Poi il re disse al sacerdote Abiathar: “Vattene ad Anatoth, nelle tue terre, poiché tu meriti la morte; ma io non ti farò morire oggi, perché portasti davanti a Davide mio padre l’arca del Signore, dell’Eterno, e perché partecipasti a tutte le sofferenze di mio padre”.
27 Астфел, Соломон а скос пе Абиатар дин служба де преот ал Домнулуй, ка сэ ымплиняскэ кувынтул ростит де Домнул асупра касей луй Ели ын Сило.
Così Salomone depose Abiathar dalle funzioni di sacerdote dell’Eterno, adempiendo così la parola che l’Eterno avea pronunziata contro la casa di Eli a Sciloh.
28 Вестя ачаста а ажунс пынэ ла Иоаб, каре луасе партя луй Адония, мэкар кэ ну луасе партя луй Абсалом. Ши Иоаб а фуӂит ла кортул Домнулуй ши с-а апукат де коарнеле алтарулуй.
E la notizia ne giunse a Joab, il quale avea seguito il partito di Adonija, benché non avesse seguito quello di Absalom. Egli si rifugiò nel tabernacolo dell’Eterno, e impugnò i corni dell’altare.
29 Ау дат де штире ымпэратулуй Соломон кэ Иоаб а фуӂит ла кортул Домнулуй ши кэ есте ла алтар. Ши Соломон а тримис пе Беная, фиул луй Иехоиада, зикынду-й: „Ду-те ши ловеште-л!”
E fu detto al re Salomone: “Joab s’è rifugiato nel tabernacolo dell’Eterno, e sta presso l’altare”. Allora Salomone mandò Benaia, figliuolo di Jehoiada, dicendogli: “Va’, avventati contro di lui!”
30 Беная а ажунс ла кортул Домнулуй ши а зис луй Иоаб: „Ешь, кэч аша порунчеште ымпэратул!” Дар ел а рэспунс: „Ну! Вряу сэ мор аич.” Беная а спус лукрул ачеста ымпэратулуй, зикынд: „Аша а ворбит Иоаб ши аша мь-а рэспунс.”
Benaia entrò nel tabernacolo dell’Eterno, e disse a Joab: “Così dice il re: Vieni fuori!” Quegli rispose: “No! voglio morir qui!” E Benaia riferì la cosa al re, dicendo: “Così ha parlato Joab e così m’ha risposto”.
31 Ымпэратул а зис луй Беная: „Фэ кум а зис, ловеште-л ши ынгроапэ-л; ши я астфел де песте мине ши де песте каса татэлуй меу сынӂеле пе каре л-а вэрсат Иоаб фэрэ темей.
E il re gli disse: “Fa’ com’egli ha detto; avventati contro di lui e seppelliscilo; così toglierai d’addosso a me ed alla casa di mio padre il sangue che Joab sparse senza motivo.
32 Домнул ва фаче ка сынӂеле луй сэ кадэ асупра капулуй луй, пентру кэ а ловит пе дой бэрбаць май дрепць ши май бунь декыт ел ши й-а учис ку сабия, фэрэ сэ фи штиут татэл меу Давид: пе Абнер, фиул луй Нер, кэпетения оштирий луй Исраел, ши пе Амаса, фиул луй Иетер, кэпетения оштирий луй Иуда.
E l’Eterno farà ricadere sul capo di lui il sangue ch’egli sparse, quando s’avventò contro due uomini più giusti e migliori di lui, e li uccise di spada, senza che Davide mio padre ne sapesse nulla: Abner, figliuolo di Ner, capitano dell’esercito d’Israele, e Amasa, figliuolo di Jether, capitano dell’esercito di Giuda.
33 Сынӂеле лор сэ кадэ песте капул луй Иоаб ши песте капул урмашилор луй пентру тотдяуна, дар Давид, сэмынца луй, каса луй ши скаунул луй де домние сэ айбэ парте де паче пе вечие дин партя Домнулуй.”
Il loro sangue ricadrà sul capo di Joab e sul capo della sua progenie in perpetuo, ma vi sarà pace per sempre, da parte dell’Eterno, per Davide, per la sua progenie, per la sua casa e per il suo trono”.
34 Беная, фиул луй Иехоиада, с-а суит, а ловит пе Иоаб ши л-а оморыт. Ел а фост ынгропат ын каса луй, ын пустиу.
Allora Benaia, figliuolo di Jehoiada, salì, s’avventò contro a lui e lo mise a morte; e Joab fu sepolto in casa sua nel deserto.
35 Ымпэратул а пус ын фрунтя оштирий пе Беная, фиул луй Иехоиада, ын локул луй Иоаб, яр ын локул луй Абиатар а пус пе преотул Цадок.
E in vece sua il re fece capo dell’esercito Benaia, figliuolo di Jehoiada, e mise il sacerdote Tsadok al posto di Abiathar.
36 Ымпэратул а кемат пе Шимей ши й-а зис: „Зидеште-ць о касэ ла Иерусалим: сэ локуешть ын еа ши сэ ну ешь дин еа ка сэ те дучь ынтр-о парте сау алта.
Poi il re mandò a chiamare Scimei e gli disse: “Costruisciti una casa in Gerusalemme, prendivi dimora, e non ne uscire per andare qua o là;
37 Сэ штий бине кэ, ын зиуа кынд вей еши ши вей трече пырыул Кедрон, вей мури. Атунч, сынӂеле тэу ва кэдя асупра капулуй тэу.”
poiché il giorno che ne uscirai e passerai il torrente Kidron, sappi per certo che morrai; il tuo sangue ricadrà sul tuo capo”.
38 Шимей а рэспунс ымпэратулуй: „Бине! Робул тэу ва фаче кум спуне домнул меу ымпэратул.” Ши Шимей а локуит мултэ време ла Иерусалим.
Scimei rispose al re: “Sta bene; il tuo servo farà come il re mio signore ha detto”. E Scimei dimorò lungo tempo a Gerusalemme.
39 Дупэ трей ань, с-а ынтымплат кэ дой служиторь ай луй Шимей ау фуӂит ла Акиш, фиул луй Маака, ымпэратул Гатулуй. Ау дат де штире луй Шимей зикынд: „Ятэ кэ служиторий тэй сунт ла Гат.”
Di lì a tre anni avvenne che due servi di Scimei fuggirono presso Akis, figliuolo di Maaca, re di Gath. La cosa fu riferita a Scimei, e gli fu detto: “Ecco i tuoi servi sono a Gath”.
40 Шимей с-а скулат, а пус шауа пе мэгар ши с-а дус ла Гат, ла Акиш, сэ-шь кауте служиторий. Шимей с-а дус ши шь-а адус ынапой служиторий дин Гат.
E Scimei si levò, sellò il suo asino, e andò a Gath, da Akis, in cerca dei suoi servi; andò, e rimenò via da Gath i suoi servi.
41 Ау дат де весте луй Соломон кэ Шимей а плекат дин Иерусалим ла Гат ши кэ с-а ынторс.
E fu riferito a Salomone che Scimei era andato da Gerusalemme a Gath, ed era tornato.
42 Ымпэратул а кемат пе Шимей ши й-а зис: „Ну те-ам пус еу сэ журь пе Домнул ши ну ць-ам спус еу хотэрыт: ‘Сэ штий кэ вей мури ын зиуа кынд вей еши сэ те дучь ынтр-о парте сау алта’? Ши ну мь-ай рэспунс ту: ‘Бине, ам ынцелес’?
Il re mandò a chiamare Scimei, e gli disse: “Non t’avevo io fatto giurare per l’Eterno, e non t’avevo solennemente avvertito, dicendoti: Sappi per certo che il giorno che uscirai per andar qua o là, morrai? E non mi rispondesti tu: La parola che ho udita sta bene?
43 Пентру че атунч н-ай аскултат де журэмынтул Домнулуй ши де порунка пе каре ць-о дэдусем?”
E perché dunque non hai mantenuto il giuramento fatto all’Eterno e non hai osservato il comandamento che t’avevo dato?”
44 Ши ымпэратул а зис луй Шимей: „Штий ынэунтрул инимий тале тот рэул пе каре л-ай фэкут татэлуй меу Давид; Домнул а ынторс рэутатя та асупра капулуй тэу.
Il re disse inoltre a Scimei: “Tu sai tutto il male che facesti a Davide mio padre; il tuo cuore n’è consapevole; ora l’Eterno fa ricadere sul tuo capo la tua malvagità;
45 Дар ымпэратул Соломон ва фи бинекувынтат ши скаунул де домние ал луй Давид ва фи ынтэрит пе вечие ынаинтя Домнулуй.”
ma il re Salomone sarà benedetto e il trono di Davide sarà reso stabile in perpetuo dinanzi all’Eterno”.
46 Ши ымпэратул а порунчит луй Беная, фиул луй Иехоиада, каре а ешит ши а ловит пе Шимей, ши Шимей а мурит. Астфел, ымпэрэция с-а ынтэрит ын мыниле луй Соломон.
E il re diede i suoi ordini a Benaia, figliuolo di Jehoiada, il quale uscì, s’avventò contro Scimei, che morì. Così rimase saldo il regno nelle mani di Salomone.
