< 1 Иоан 4 >
1 Пряюбицилор, сэ ну даць крезаре орькэруй дух, чи сэ черчетаць духуриле дакэ сунт де ла Думнезеу; кэч ын луме ау ешит мулць пророчь минчиношь.
Geliebte, schenkt nicht jedem Geist Glauben! Prüft vielmehr die Geister, ob sie aus Gott sind! Denn viele Lügenpropheten sind ausgezogen in die Welt.
2 Духул луй Думнезеу сэ-Л куноаштець дупэ ачаста: Орьче дух каре мэртурисеште кэ Исус Христос а венит ын труп есте де ла Думнезеу;
Daran erkennt Gottes Geist: Jeder Geist, der Jesus Christus als den im Fleisch Erschienenen bekennt, der ist aus Gott.
3 ши орьче дух каре ну мэртурисеште пе Исус ну есте де ла Думнезеу, чи есте духул антихристулуй, де а кэруй венире аць аузит. Ел кяр есте ын луме акум.
Doch jeder Geist, der Jesus nicht bekennt, ist nicht aus Gott: das ist der Geist des Widerchrists. Ihr habt gehört, daß er kommt; und er ist schon jetzt in der Welt.
4 Вой, копилашилор, сунтець дин Думнезеу ши й-аць бируит, пентру кэ Чел че есте ын вой есте май маре декыт чел че есте ын луме.
Ihr seid aus Gott, liebe Kinder, und habt sie überwunden. Denn der in euch wirkt, ist stärker, als der in der Welt sein Wesen treibt.
5 Ей сунт дин луме; де ачея ворбеск ка дин луме ши лумя ый аскултэ.
Sie gehören der Welt an. Darum reden sie nach Art der Welt, und die Welt hört auf sie.
6 Ной ынсэ сунтем дин Думнезеу; чине куноаште пе Думнезеу не аскултэ; чине ну есте дин Думнезеу ну не аскултэ. Прин ачаста куноаштем духул адевэрулуй ши духул рэтэчирий.
Wir sind von Gott gesandt. Wer Gott erkennt, der hört auf uns. Wer nicht aus Gott ist, der hört nicht auf uns. Hieran erkennen wir den Geist der Wahrheit und den Geist des Irrtums.
7 Пряюбицилор, сэ не юбим уний пе алций; кэч драгостя есте де ла Думнезеу. Ши орьчине юбеште есте нэскут дин Думнезеу ши куноаште пе Думнезеу.
Geliebte, laßt uns einander lieben! Denn die Liebe stammt von Gott, und wer Liebe hat, der ist aus Gott erzeugt und erkennt Gott.
8 Чине ну юбеште н-а куноскут пе Думнезеу, пентру кэ Думнезеу есте драгосте.
Wer keine Liebe hat, der hat Gott nicht erkannt; denn Gott ist Liebe.
9 Драгостя луй Думнезеу фацэ де ной с-а арэтат прин фаптул кэ Думнезеу а тримис ын луме пе сингурул Сэу Фиу, ка ной сэ трэим прин Ел.
Dadurch ist Gottes Liebe bei uns offenbar geworden, daß Gott seinen eingeborenen Sohn gesandt hat in die Welt, damit wir durch ihn das Leben hätten.
10 Ши драгостя стэ ну ын фаптул кэ ной ам юбит пе Думнезеу, чи ын фаптул кэ Ел не-а юбит пе ной ши а тримис пе Фиул Сэу ка жертфэ де испэшире пентру пэкателе ноастре.
Darin zeigt sich die (wahre) Liebe: nicht wir haben Gott geliebt, sondern er hat uns geliebt und seinen Sohn gesandt als Sühne für unsere Sünden.
11 Пряюбицилор, дакэ астфел не-а юбит Думнезеу пе ной, требуе сэ не юбим ши ной уний пе алций.
Geliebte, hat uns Gott so sehr geliebt, dann müssen auch wir einander lieben.
12 Нимень н-а вэзут вреодатэ пе Думнезеу; дакэ не юбим уний пе алций, Думнезеу рэмыне ын ной ши драгостя Луй а ажунс десэвыршитэ ын ной.
Keiner hat Gott je gesehen. Lieben wir aber einander, so wohnt Gott bleibend in uns, und seine Liebe ist in uns vollkommen.
13 Куноаштем кэ рэмынем ын Ел ши кэ Ел рэмыне ын ной прин фаптул кэ не-а дат дин Духул Сэу.
Daß wir aber bleibend in ihm wohnen und er in uns, erkennen wir daran, daß er uns von seinem Geist gegeben hat.
14 Ши ной ам вэзут ши мэртурисим кэ Татэл а тримис пе Фиул ка сэ фие Мынтуиторул лумий.
Und wir haben gesehen und bezeugen, daß der Vater den Sohn gesandt hat als Heiland der Welt.
15 Чине ва мэртуриси кэ Исус есте Фиул луй Думнезеу, Думнезеу рэмыне ын ел, ши ел, ын Думнезеу.
Wer nun bekennt, daß Jesus Gottes Sohn ist, in dem bleibt Gott und er in Gott.
16 Ши ной ам куноскут ши ам крезут драгостя пе каре о аре Думнезеу фацэ де ной. Думнезеу есте драгосте ши чине рэмыне ын драгосте рэмыне ын Думнезеу, ши Думнезеу рэмыне ын ел.
Wir haben erkannt und geglaubt die Liebe, die Gott zu uns hat. Gott ist Liebe; und wer in der Liebe bleibt, der bleibt in Gott, und Gott bleibt auch in ihm.
17 Кум есте Ел, аша сунтем ши ной ын лумя ачаста, астфел се фаче кэ драгостя есте десэвыршитэ ын ной, пентру ка сэ авем деплинэ ынкредере ын зиуа жудекэций.
Darin vollendet sich bei uns die Liebe, daß wir freudige Zuversicht haben am Tag des Gerichts; denn so, wie Er ist, so sind auch wir in dieser Welt.
18 Ын драгосте ну есте фрикэ, чи драгостя десэвыршитэ изгонеште фрика, пентру кэ фрика аре ку еа педяпса; ши чине се теме н-а ажунс десэвыршит ын драгосте.
Furcht ist nicht in der Liebe; die vollkommene Liebe vertreibt die Furcht. Die Furcht denkt ja an Strafe. Wer sich also fürchtet, der ist in der Liebe noch nicht vollkommen.
19 Ной Ыл юбим пентру кэ Ел не-а юбит ынтый.
Wir lieben, weil Gott uns zuerst geliebt.
20 Дакэ зиче чинева: „Еу юбеск пе Думнезеу” ши урэште пе фрателе сэу, есте ун минчинос, кэч чине ну юбеште пе фрателе сэу, пе каре-л веде, кум поате сэ юбяскэ пе Думнезеу, пе каре ну-Л веде?
Wer da behauptet: "Ich liebe Gott", und doch seinen Bruder haßt, der ist ein Lügner. Denn wer seinen Bruder nicht liebt, den er leibhaftig sieht, der kann Gott, den er gar nicht sieht, unmöglich lieben.
21 Ши ачаста есте порунка пе каре о авем де ла Ел: чине юбеште пе Думнезеу юбеште ши пе фрателе сэу.
Ja, dies Gebot haben wir von ihm: Wer Gott liebt, der muß auch seinen Bruder lieben.