1 Кроничь 5

1 Фиий луй Рубен, ынтыюл нэскут ал луй Исраел – кэч ел ера ынтыюл нэскут, дар, пентру кэ а спуркат патул татэлуй сэу, дрептул луй де ынтый нэскут а фост дат фиилор луй Иосиф, фиул луй Исраел. Тотушь Иосиф н-а фост скрис ын спицеле де ням ка ынтый нэскут.

رئوبین پسر ارشد اسرائیل بود. اما حق ارشد بودن رئوبین از او گرفته شد و به پسران برادر ناتنی‌اش یوسف داده شد، چون رئوبین با مُتعه پدر خود همبستر شده، پدر خود را بی‌حرمت کرد. از این رو، در نسب نامه، نام رئوبین به عنوان پسر ارشد ذکر نشده است.

2 Иуда а фост ын адевэр путерник принтре фраций сэй ши дин ел а ешит ун домнитор, дар дрептул де ынтый нэскут есте ал луй Иосиф.

هر چند یهودا در بین برادرانش از همه قویتر بود و از میان قبیلهٔ او یک رهبر برخاست، ولی حق ارشد بودن به یوسف تعلق گرفت.

3 Фиий луй Рубен, ынтыюл нэскут ал луй Исраел: Енох, Палу, Хецрон ши Карми.

اینها پسران رئوبین (پسر بزرگ یعقوب) بودند: حنوک، فلو، حصرون و کرمی.

4 Фиий луй Иоел: Шемая, фиул сэу; Гог, фиул сэу; Шимей, фиул сэу;

اینها اعقاب یوئیل هستند: شمعیا، جوج، شمعی،

5 Мика, фиул сэу; Реая, фиул сэу; Баал, фиул сэу;

میکا، رایا، بعل

6 Беера, фиул сэу, пе каре л-а луат роб Тилгат-Пилнесер, ымпэратул Асирией; ел ера домнул рубеницилор.

و بئیره. بئیره رئیس قبیلهٔ رئوبین بود که تغلت فلاسر، پادشاه آشور او را اسیر کرد و برد.

7 Фраций луй Беера, дупэ фамилииле лор, аша кум сунт ынскришь ын спицеле нямулуй дупэ нямуриле лор: чел динтый, Иеиел; Захария;

سران طوایف رئوبین که نامشان در نسب نامه نوشته شد اینها بودند: یعی‌ئیل، زکریا، بالع (پسر عزاز، نوهٔ شامع و نبیرهٔ یوئیل). رئوبینی‌ها در منطقه‌ای که بین عروعیر، نبو و بعل معون قرار دارد، ساکن شدند.

8 Бела, фиул луй Азаз, фиул луй Шема, фиул луй Иоел. Бела локуя ла Ароер ши пынэ ла Небо ши ла Баал-Меон;

9 ла рэсэрит, локуя пынэ ла интраря пустиулуй, де ла рыул Еуфрат, кэч турмеле лор ерау ын маре нумэр ын цара Галаадулуй.

گله‌های آنها در زمین جلعاد زیاد شده بود و از این جهت از طرف شرق تا حاشیه صحرا که به کنار رود فرات می‌رسید، سرزمین خود را وسعت دادند.

10 Пе время луй Саул, ау фэкут рэзбой ку хагарениций, каре ау кэзут ын мыниле лор ши ау локуит ын кортуриле лор, пе тоатэ партя де рэсэрит а Галаадулуй.

در زمان سلطنت شائول، مردان رئوبین به حاجریان حمله بردند و آنها را شکست دادند و در خیمه‌های آنها، در حاشیهٔ شرقی جلعاد، ساکن شدند.

11 Фиий луй Гад локуяу ын фаца лор, ын цара Басанулуй, пынэ ла Салка.

قبیلهٔ جاد در سمت شمال قبیلهٔ رئوبین، در سرزمین باشان تا سرحد سلخه ساکن بودند.

12 Иоел, чел динтый, Шафам, ал дойля, Иаенай ши Шафат, ын Басан.

رئیس قبیلهٔ جاد یوئیل نام داشت و شافام، یعنای و شافاط از بزرگان قبیله بودند.

13 Фраций лор, дупэ каселе пэринцилор лор: Микаел, Мешулам, Шеба, Иорай, Иаекан, Зия ши Ебер, шапте.

بستگان ایشان، یعنی سران هفت طایفه، اینها بودند: میکائیل، مشلام، شبع، یورای، یعکان، زیع و عابر.

14 Ятэ фиий луй Абихаил, фиул луй Хури, фиул луй Иароах, фиул луй Галаад, фиул луй Микаел, фиул луй Иешишай, фиул луй Иахдо, фиул луй Буз;

این افراد از نسل ابیحایل هستند. (ابیحایل پسر حوری بود، حوری پسر یاروح، یاروح پسر جلعاد، جلعاد پسر میکائیل، میکائیل پسر یشیشای، یشیشای پسر یحدو، و یحدو پسر بوز.)

15 Ахи, фиул луй Абдиел, фиул луй Гуни, ера кэпетения каселор пэринцилор лор.

اخی، پسر عبدی‌ئیل و نوهٔ جونی رئیس این طایفه‌ها بود.

16 Ей локуяу ын Галаад, ын Басан, ши ын четэциле лор ши ын тоате ымпрежуримиле Саронулуй, пынэ ла марӂиниле лор.

این طایفه‌ها در جلعاد (واقع در سرزمین باشان) و اطراف آن و در تمام منطقه سرسبز و خرم شارون زندگی می‌کردند.

17 Тоць ау фост скришь ын спицеле де нямурь пе время луй Иотам, ымпэратул луй Иуда, ши пе время луй Иеробоам, ымпэратул луй Исраел.

نسب نامهٔ ایشان در زمان سلطنت یوتام پادشاه یهودا و یربعام پادشاه اسرائیل ثبت شد.

18 Фиий луй Рубен, гадиций ши жумэтате дин семинция луй Манасе авяу оамень витежь, каре пуртау скут ши сабие, трэӂяу ку аркул ши ерау деприншь ку рэзбоюл, ын нумэр де патрузечь ши патру де мий шапте суте шайзечь ын старе сэ мяргэ ла оасте.

سپاه مشترک رئوبین، جاد و نصف قبیلهٔ منسی از ۴۴٬۷۶۰ سرباز شجاع و تعلیم دیده و مسلح تشکیل شده بود.

19 Ау фэкут рэзбой ку хагарениций, ку Иетур, ку Нафиш ши ку Нодаб.

آنها به جنگ حاجریان، یطور، نافیش و نوداب رفتند.

20 Ау примит ажутор ымпотрива лор ши хагарениций ши тоць чей че ерау ку ей ау фост даць ын мыниле лор. Кэч, ын тимпул луптей, стригасерэ кэтре Думнезеу, каре й-а аскултат, пентру кэ се ынкрезусерэ ын Ел.

ایشان دعا کردند و از خدا کمک خواستند و خدا هم به دادشان رسید، زیرا که بر او توکل داشتند. پس حاجریان و متحدان آنان شکست خوردند.

21 Ши ле-ау луат турмеле, чинчзечь де мий де кэмиле, доуэ суте чинчзечь де мий де ой, доуэ мий де мэгарь ши о сутэ де мий де иншь,

غنایم جنگی که به دست آمد عبارت بود از: ۵۰٬۰۰۰ شتر، ۲۵۰٬۰۰۰ گوسفند، ۲٬۰۰۰ الاغ و ۱۰۰٬۰۰۰ اسیر.

22 кэч ау фост мулць морць, пентру кэ лупта веня де ла Думнезеу. Ши с-ау ашезат ын локул лор пынэ ын время кынд ау фост луаць ын робие.

عدهٔ زیادی از دشمنان هم در جنگ کشته شدند، زیرا خدا بر ضد آنها می‌جنگید. پس مردم رئوبین تا زمان تبعیدشان، در سرزمین حاجریان ساکن شدند.

23 Фиий жумэтэций семинцией луй Манасе локуяу ын царэ, де ла Басан пынэ ла Баал-Хермон ши Сенир, ши пе мунтеле Хермон; ерау мулць ла нумэр.

افراد نصف قبیلهٔ منسی بسیار زیاد بودند و در منطقهٔ واقع در بین باشان، بعل حرمون، سنیر و کوه حرمون ساکن شدند.

24 Ятэ кэпетенииле каселор пэринцилор лор: Ефер, Ишей, Елиел, Азриел, Иеремия, Ходавия ши Иахдиел, оамень витежь, оамень вестиць, кэпетенииле каселор пэринцилор лор.

اینها سران طوایف ایشان بودند: عافر، یشعی، الی‌ئیل، عزری‌ئیل، ارمیا، هودویا و یحدی‌ئیل. هر یک از آنها رهبرانی قوی و شجاع و معروف به شمار می‌آمدند،

25 Дар ау пэкэтуит ымпотрива Думнезеулуй пэринцилор лор ши ау курвит дупэ думнезеий попоарелор цэрий пе каре Думнезеу ле нимичисе динаинтя лор.

ولی نسبت به خدای اجدادشان وفادار نبودند. آنها بتهای کنعانی‌ها را که خدا آنها را از بین برده بود می‌پرستیدند.

26 Думнезеул луй Исраел а ацыцат духул луй Пул, ымпэратул Асирией, ши духул луй Тилгат-Пилнесер, ымпэратул Асирией, ши Тилгат-Пилнесер а луат робь пе рубениць, гадиць ши жумэтате дин семинция луй Манасе ши й-а дус ла Халах, ла Хабор, ла Хара ши ла рыул Гозан, унде ау рэмас пынэ ын зиуа де азь.

پس خدای اسرائیل، فول پادشاه آشور را (که به تغلت فلاسر معروف بود) برانگیخت و او به آن سرزمین حمله کرد و مردان رئوبین، جاد و نصف قبیلهٔ منسی را اسیر نمود و آنها را به حلح، خابور، هارا و کنار نهر جوزان برد که تا به امروز در آنجا ساکن هستند.