< Psalmii 125 >
1 O cântare a treptelor. Cei ce se încred în DOMNUL sunt ca muntele Sion, care nu se clatină, ci dăinuiește pentru totdeauna.
Kanto de suprenirado. Kiuj fidas la Eternulon, Tiuj estas kiel la monto Cion, Kiu ne ŝanceliĝas, sed restas eterne.
2 Ca munții împrejurul Ierusalimului, astfel este DOMNUL împrejurul poporului său de acum înainte și pentru totdeauna.
Montoj estas ĉirkaŭ Jerusalem, Kaj la Eternulo ĉirkaŭas Sian popolon, De nun kaj eterne.
3 Căci toiagul celui stricat nu se va odihni în partea celor drepți, ca nu cumva cei drepți să își întindă mâinile spre nelegiuire.
Ĉar ne kuŝos la sceptro de malvirteco sur la sorto de la virtuloj; Por ke la virtuloj ne etendu siajn manojn al maljustaĵo.
4 Fă bine, DOAMNE, celor buni și celor integri în inimile lor.
Bonfaru, ho Eternulo, al tiuj, Kiuj estas bonaj kaj piaj per sia koro;
5 Cât despre cei ce se abat spre căile lor strâmbe, DOMNUL îi va conduce cu lucrătorii nelegiuirii, dar peste Israel va fi pace.
Sed tiujn, kiuj dekliniĝas al siaj malrektaj vojoj, La Eternulo pereigos kune kun la malbonaguloj. Paco al Izrael!