Proverbe 7
1 Fiul meu, ține cuvintele mele și strânge cu tine poruncile mele.
Mijn zoon, neem mijn woorden in acht, En neem mijn wenken ter harte;
2 Ține poruncile mele și vei trăi; și legea mea ca lumina ochilor tăi.
Onderhoud mijn geboden, opdat ge moogt leven, Let op mijn wenken als op de appel van uw oog.
3 Leagă-le împrejurul degetelor tale, scrie-le pe tăblia inimii tale.
Leg ze als een band om uw vingers, Schrijf ze op de tafel van uw hart
4 Spune înțelepciunii: Tu ești sora mea; și numește înțelegerea, ruda ta;
Zeg tot de wijsheid: "gij zijt mijn zuster", Noem het verstand: "een bekende";
5 Ca ele să te țină departe de femeia străină, de străina care lingușește cu vorbele ei.
Opdat ze u behoeden voor een vreemde vrouw, Voor een onbekende met haar gladde taal.
6 Căci de la fereastra casei mele am privit prin deschizătura mea,
Want kijkend door het venster van mijn woning Door de tralies heen,
7 Și am văzut printre cei simpli, am deosebit printre tineri un tânăr lipsit de înțelegere,
Lette ik op het onervaren volk, En zag onder de jongemannen een onverstandigen knaap.
8 Trecând strada aproape de colțul ei; și el mergea pe calea spre casa ei,
Hij ging langs de straat, dicht bij haar hoek, En sloeg de richting in naar haar huis,
9 În amurg, în seara zilei, în negrul și întunericul nopții;
In de schemering, toen de avond viel En het nachtelijk duister.
10 Și, iată, l-a întâlnit o femeie cu îmbrăcămintea unei curve și cu inima vicleană.
Daar komt de vrouw op hem af, Opzichtig gekleed met duidelijke bedoelingen.
11 (Ea este gălăgioasă și încăpățânată; picioarele nu îi stau în casă;
Wat ziet ze er losbandig en lichtzinnig uit, In huis kunnen haar voeten het niet houden;
12 Acum afară, acum pe străzi și pândește la fiecare colț).
Ze loopt de straat, de pleinen op, En bij elke hoek staat ze op wacht!
13 Așa l-a prins și l-a sărutat și cu o față nerușinată i-a spus:
Ze grijpt hem vast, geeft hem een kus, En zegt tot hem met een onbeschaamd gezicht:
14 Am ofrande de pace cu mine; astăzi mi-am împlinit promisiunile.
Dankoffers had ik te brengen, Vandaag heb ik mijn geloften betaald;
15 De aceea am ieșit să te întâlnesc, din timp am căutat fața ta și te-am găsit.
Daarom ging ik naar buiten, u tegemoet, Om u te zoeken, en ik hèb u gevonden.
16 Mi-am așternut patul cu cuverturi, cu tapițerii, cu in subțire din Egipt.
Dekens heb ik op bed gelegd, Bonte dekens van egyptisch lijnwaad;
17 Mi-am parfumat patul cu smirnă, aloe și scorțișoară.
Ik heb mijn bed met myrrhe besprenkeld, Met aloë en kaneel.
18 Vino să ne umplem cu iubire până dimineață, să ne desfătăm cu iubiri.
Kom, laat ons dronken worden van minne, En tot de morgen zwelgen in liefde.
19 Pentru că soțul nu este acasă, a plecat într-o călătorie lungă;
Mijn man is niet thuis, Hij is op een verre reis;
20 A luat o pungă de bani cu el și va veni acasă la ziua stabilită.
Een buidel geld heeft hij bij zich gestoken, Dus komt hij met volle maan pas terug.
21 Cu vorbirea ei măgulitoare l-a făcut să cedeze, cu lingușeala buzelor ei l-a forțat.
Door haar radde taal verleidde ze hem, Met haar gladde tong troonde ze hem mee.
22 El merge deodată după ea, cum merge un bou la măcelărie, sau ca un nebun la disciplinarea în butuci,
Daar loopt de sukkel met haar mee, Als een stier, die naar de slachtbank gaat; Als een hert, dat huppelt naar het net,
23 Până ce o săgeată îi străpunge ficatul, precum o pasăre se grăbește la capcană și nu știe că aceasta o va costa viața.
Totdat een pijl hem het hart doorboort; Als een vogel, die scheert naar de strik, En niet vermoedt, dat het om zijn leven gaat.
24 De aceea dați-mi acum ascultare, copii, și dați atenție cuvintelor gurii mele.
Welnu dan, kinderen, luistert naar mij, Schenkt uw aandacht aan mijn woorden.
25 Să nu se abată inima ta spre căile ei, nu te rătăci în cărările ei.
Laat u niet op haar wegen verleiden, Dwaalt niet op haar paden rond.
26 Fiindcă ea a doborât mulți răniți; da, mulți bărbați puternici au fost uciși de ea.
Want talrijke slachtoffers heeft ze gemaakt, Velen heeft ze om hals gebracht;
