Lamentații 5
1 Amintește-ți, DOAMNE, ce a venit peste noi; ia aminte și privește ocara noastră.
Бешимизға чүшкәнләрни есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар; Қара, бизниң рәсвачилиқта қалғинимизни нәзириңгә алғайсән!
2 Moștenirea noastră s-a întors la străini, casele noastre la necunoscuți.
Мирасимиз ятларға, Өйлиримиз яқа жутлуқларға тапшурулди.
3 Noi suntem orfani și fără tată, mamele noastre sunt ca văduvele.
Биз житим-йесирләр, атисизлар болуп қалдуқ; Анилиримизму тул қалди.
4 Noi am băut apa noastră pe bani; lemnul nostru ne este vândut nouă.
Ичидиған суни сетивелишимиз керәк; Отунни пәқәт пулға алғили болиду.
5 Gâturile noastre sunt sub persecuție; muncim și nu avem odihnă.
Бизни қоғлиғучилар тап бастуруп келиватиду; Һалсирап, һеч арам тапалмаймиз.
6 Am dat mâna cu egiptenii și cu asirienii, ca să ne săturăm cu pâine.
Җан сақлиғидәк бир чишләм нанни дәп, Мисир һәм Асурийәгә қол берип бойсунғанмиз.
7 Părinții noștri au păcătuit și nu mai sunt, iar noi am purtat nelegiuirile lor.
Ата-бовилиримиз гуна садир қилип дуниядин кәтти; Биз болсақ, уларниң қәбиһлигиниң җазасини көтиришкә қалдуқ.
8 Servitori au condus peste noi, nu este nimeni care să ne elibereze din mâna lor.
Үстимиздин һөкүм сүргүчиләр қуллардур; Бизни уларниң қолидин азат қилғучи йоқтур.
9 Ne câștigăm pâinea cu riscul vieților noastre din cauza sabiei pustiei.
Далада қилич түпәйлидин, Ненимизни тепишқа җенимизни тәвәккул қилмақтимиз.
10 Pielea noastră era neagră ca un cuptor din cauza foametei teribile.
Теримиз тонурдәк қизиқ, Ачлиқ түпәйлидин қизитма бизни басмақта.
11 Ei au necinstit femeile în Sion și pe fecioarele din cetățile lui Iuda.
Зионда аяллар, Йәһуда шәһәрлиридә пак қизлар аяқ асти қилинди.
12 Prinți sunt spânzurați prin mâna lor; fețele bătrânilor nu au fost onorate.
Әмирләр қолидин дарға есип қоюлди; Ақсақалларниң һөрмити һеч қилинмиди.
13 Ei au luat pe tineri să macine și copiii au căzut sub lemne.
Яш жигитләр ярғунчақта җапа тартмақта, Оғул балилиримиз отун жүкләрни йүдүп дәлдәңшип маңмақта.
14 Bătrânii au încetat [să mai fie] la poartă, tinerii la muzica lor.
Ақсақаллар шәһәр дәрвазисида олтармас болди; Жигитләр нәғмә-навадин қалди.
15 Bucuria inimii noastre a încetat; dansul nostru este întors în jale.
Шат-хурамлиқ көңлимиздин кәтти, Уссул ойнишимиз матәмгә айланди.
16 Coroana a căzut de pe capul nostru; vai de noi, pentru că am păcătuit!
Бешимиздин таҗ жиқилди; Һалимизға вай! Чүнки биз гуна садир қилдуқ!
17 Fiindcă inima noastră [este] leșinată; pentru aceste lucruri ochii noștri sunt întunecați.
Буниң түпәйлидин жүрәклиримиз муҗулди; Булар түпәйлидин көзлиримиз қараңғулашти —
18 Din cauza muntelui Sionului, care este pustiit, vulpile se plimbă pe el.
— Зион теғиға қарап көзлиримиз қараңғулашти, Чүнки у чөлдәрәп кәтти, Чилбөрә униңда пайлап жүрмәктә.
19 Tu, DOAMNE, rămâi pentru totdeauna; tronul tău din generație în generație.
Сән, и Пәрвәрдигар, мәңгүгә һөкүм сүрисән; Тәхтиң дәвирдин-дәвиргә давамлишиду.
20 Pentru ce ne uiți pentru totdeauna și ne părăsești atât de mult timp?
Сән немишкә бизни дайим унтуйсән? Немишкә шунчә узунғичә биздин ваз кечисән?
21 Întoarce-ne la tine, DOAMNE și ne vom întoarce; înnoiește-ne zilele ca în vechime.
Бизни йениңға қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар! Шундақ болғанда биз қайталаймиз! Күнлиримизни қедимкидәк әслигә кәлтүргәйсән,
22 Dar tu ne-ai respins pe deplin, te-ai înfuriat tare împotriva noastră.
— Әгәр сән бизни мутләқ чәткә қақмиған болсаң, Әгәр биздин чәксиз ғәзәпләнмигән болсаң!
