< Lamentații 5 >
1 Amintește-ți, DOAMNE, ce a venit peste noi; ia aminte și privește ocara noastră.
Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
2 Moștenirea noastră s-a întors la străini, casele noastre la necunoscuți.
Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
3 Noi suntem orfani și fără tată, mamele noastre sunt ca văduvele.
Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
4 Noi am băut apa noastră pe bani; lemnul nostru ne este vândut nouă.
Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
5 Gâturile noastre sunt sub persecuție; muncim și nu avem odihnă.
Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
6 Am dat mâna cu egiptenii și cu asirienii, ca să ne săturăm cu pâine.
Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
7 Părinții noștri au păcătuit și nu mai sunt, iar noi am purtat nelegiuirile lor.
Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
8 Servitori au condus peste noi, nu este nimeni care să ne elibereze din mâna lor.
Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
9 Ne câștigăm pâinea cu riscul vieților noastre din cauza sabiei pustiei.
Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
10 Pielea noastră era neagră ca un cuptor din cauza foametei teribile.
Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
11 Ei au necinstit femeile în Sion și pe fecioarele din cetățile lui Iuda.
Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
12 Prinți sunt spânzurați prin mâna lor; fețele bătrânilor nu au fost onorate.
Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
13 Ei au luat pe tineri să macine și copiii au căzut sub lemne.
Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
14 Bătrânii au încetat [să mai fie] la poartă, tinerii la muzica lor.
Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
15 Bucuria inimii noastre a încetat; dansul nostru este întors în jale.
Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
16 Coroana a căzut de pe capul nostru; vai de noi, pentru că am păcătuit!
Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
17 Fiindcă inima noastră [este] leșinată; pentru aceste lucruri ochii noștri sunt întunecați.
Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
18 Din cauza muntelui Sionului, care este pustiit, vulpile se plimbă pe el.
Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
19 Tu, DOAMNE, rămâi pentru totdeauna; tronul tău din generație în generație.
Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
20 Pentru ce ne uiți pentru totdeauna și ne părăsești atât de mult timp?
Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
21 Întoarce-ne la tine, DOAMNE și ne vom întoarce; înnoiește-ne zilele ca în vechime.
Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
22 Dar tu ne-ai respins pe deplin, te-ai înfuriat tare împotriva noastră.
Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.