Lamentații 5
1 Amintește-ți, DOAMNE, ce a venit peste noi; ia aminte și privește ocara noastră.
Аду-Ць аминте, Доамне, де че ни с-а ынтымплат! Уйтэ-Те ши вези-не окара!
2 Moștenirea noastră s-a întors la străini, casele noastre la necunoscuți.
Моштениря ноастрэ а трекут ла ниште стрэинь, каселе ноастре, ла чей дин алте цэрь!
3 Noi suntem orfani și fără tată, mamele noastre sunt ca văduvele.
Ам рэмас орфань, фэрэ татэ; мамеле ноастре сунт ка ниште вэдуве.
4 Noi am băut apa noastră pe bani; lemnul nostru ne este vândut nouă.
Апа ноастрэ о бем пе бань, ши лемнеле ноастре требуе сэ ле плэтим.
5 Gâturile noastre sunt sub persecuție; muncim și nu avem odihnă.
Пригониторий не урмэреск ку ындыржире ши, кынд обосим, ну не дау одихнэ.
6 Am dat mâna cu egiptenii și cu asirienii, ca să ne săturăm cu pâine.
Ам ынтинс мына спре Еӂипт, спре Асирия, ка сэ не сэтурэм де пыне.
7 Părinții noștri au păcătuit și nu mai sunt, iar noi am purtat nelegiuirile lor.
Пэринций ноштри, каре ау пэкэтуит, ну май сунт, яр ной ле пуртэм пэкателе.
8 Servitori au condus peste noi, nu este nimeni care să ne elibereze din mâna lor.
Робий не стэпынеск, ши нимень ну не избэвеште дин мыниле лор.
9 Ne câștigăm pâinea cu riscul vieților noastre din cauza sabiei pustiei.
Не кэутэм пыня ку примеждия веций ноастре, кэч не аменинцэ сабия ын пустиу.
10 Pielea noastră era neagră ca un cuptor din cauza foametei teribile.
Не арде пеля ка ун куптор де фригуриле фоамей.
11 Ei au necinstit femeile în Sion și pe fecioarele din cetățile lui Iuda.
Ау нечинстит пе фемей ын Сион, пе фечоаре ын четэциле луй Иуда.
12 Prinți sunt spânzurați prin mâna lor; fețele bătrânilor nu au fost onorate.
Май-марий ноштри ау фост спынзураць де мыниле лор. Бэтрынилор ну ле-ау дат ничо чинсте.
13 Ei au luat pe tineri să macine și copiii au căzut sub lemne.
Тинерий ау фост пушь сэ рышняскэ ши копиий кэдяу суб повериле де лемн.
14 Bătrânii au încetat [să mai fie] la poartă, tinerii la muzica lor.
Бэтрыний ну се май дук ла поартэ ши тинерий ау ынчетат сэ май кынте.
15 Bucuria inimii noastre a încetat; dansul nostru este întors în jale.
С-а дус букурия дин инимиле ноастре ши жаля а луат локул жокурилор ноастре.
16 Coroana a căzut de pe capul nostru; vai de noi, pentru că am păcătuit!
А кэзут кунуна де пе капул ностру! Вай де ной, кэч ам пэкэтуит!
17 Fiindcă inima noastră [este] leșinată; pentru aceste lucruri ochii noștri sunt întunecați.
Дакэ не доаре инима, дакэ ни с-ау ынтунекат окий,
18 Din cauza muntelui Sionului, care este pustiit, vulpile se plimbă pe el.
есте дин причинэ кэ мунтеле Сионулуй есте пустиит, дин причинэ кэ се плимбэ шакалий прин ел.
19 Tu, DOAMNE, rămâi pentru totdeauna; tronul tău din generație în generație.
Дар Ту, Доамне, ымпэрэцешть пе вечие; скаунул Тэу де домние дэйнуеште дин ням ын ням!
20 Pentru ce ne uiți pentru totdeauna și ne părăsești atât de mult timp?
Пентру че сэ не уйць пе вечие ши сэ не пэрэсешть пентру мултэ време?
21 Întoarce-ne la tine, DOAMNE și ne vom întoarce; înnoiește-ne zilele ca în vechime.
Ынтоарче-не ла Тине, Доамне, ши не вом ынтоарче! Дэ-не ярэшь зиле ка челе де одиниоарэ!
22 Dar tu ne-ai respins pe deplin, te-ai înfuriat tare împotriva noastră.
Сэ не фи лепэдат Ту де тот оаре ши сэ Те фи мыният Ту пе ной песте мэсурэ де мулт?
