< Lamentații 5 >
1 Amintește-ți, DOAMNE, ce a venit peste noi; ia aminte și privește ocara noastră.
Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.
2 Moștenirea noastră s-a întors la străini, casele noastre la necunoscuți.
İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.
3 Noi suntem orfani și fără tată, mamele noastre sunt ca văduvele.
Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.
4 Noi am băut apa noastră pe bani; lemnul nostru ne este vândut nouă.
Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.
5 Gâturile noastre sunt sub persecuție; muncim și nu avem odihnă.
Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.
6 Am dat mâna cu egiptenii și cu asirienii, ca să ne săturăm cu pâine.
Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.
7 Părinții noștri au păcătuit și nu mai sunt, iar noi am purtat nelegiuirile lor.
Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.
8 Servitori au condus peste noi, nu este nimeni care să ne elibereze din mâna lor.
Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.
9 Ne câștigăm pâinea cu riscul vieților noastre din cauza sabiei pustiei.
Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.
10 Pielea noastră era neagră ca un cuptor din cauza foametei teribile.
Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.
11 Ei au necinstit femeile în Sion și pe fecioarele din cetățile lui Iuda.
Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.
12 Prinți sunt spânzurați prin mâna lor; fețele bătrânilor nu au fost onorate.
Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.
13 Ei au luat pe tineri să macine și copiii au căzut sub lemne.
Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.
14 Bătrânii au încetat [să mai fie] la poartă, tinerii la muzica lor.
Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.
15 Bucuria inimii noastre a încetat; dansul nostru este întors în jale.
Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.
16 Coroana a căzut de pe capul nostru; vai de noi, pentru că am păcătuit!
Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.
17 Fiindcă inima noastră [este] leșinată; pentru aceste lucruri ochii noștri sunt întunecați.
Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,
18 Din cauza muntelui Sionului, care este pustiit, vulpile se plimbă pe el.
Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.
19 Tu, DOAMNE, rămâi pentru totdeauna; tronul tău din generație în generație.
Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.
20 Pentru ce ne uiți pentru totdeauna și ne părăsești atât de mult timp?
Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?
21 Întoarce-ne la tine, DOAMNE și ne vom întoarce; înnoiește-ne zilele ca în vechime.
Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!
22 Dar tu ne-ai respins pe deplin, te-ai înfuriat tare împotriva noastră.
Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?