< Lamentații 3 >

1 Eu sunt omul care a văzut necaz prin nuiaua mâniei sale.
من کسی هستم که از خشم و غضب خدا مصیبتها دیده‌ام.
2 El m-a condus și m-a adus în întuneric și nu în lumină.
خدا مرا به اعماق تاریکی کشانده است.
3 Într-adevăr, împotriva mea s-a întors el; și-a întors mâna împotriva mea, toată ziua.
او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است.
4 El a făcut carnea și pielea mea să îmbătrânească; mi-a zdrobit oasele.
او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است.
5 El a ridicat un zid împotriva mea și m-a încercuit cu fiere și trudă.
جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است.
6 El m-a pus în locuri întunecoase, ca pe morții din vechime.
مرا مانند کسی که سالهاست مرده، در تاریکی نشانده است.
7 El m-a îngrădit, încât nu pot ieși; el mi-a îngreunat lanțul.
با زنجیرهای سنگین مرا بسته و دورم را حصار کشیده است تا نتوانم فرار کنم.
8 De asemenea și când plâng și strig, el îmi oprește rugăciunea.
فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد.
9 El mi-a închis căile cu pietre cioplite, mi-a strâmbat cărările.
با دیوارهای سنگی راه مرا بسته است و طریق مرا پر پیچ و خم نموده است.
10 El a fost pentru mine ca un urs la pândă și ca un leu în locuri tainice.
او همچون خرسی در کمین من نشست و مانند شیر بر من هجوم آورد؛
11 El mi-a abătut căile și m-a rupt în bucăți, el m-a pustiit.
مرا از راهم بیرون کشیده، پاره‌پاره‌ام کرد و تنها و بی‌کس رهایم ساخت.
12 El și-a încordat arcul și m-a pus ca o țintă pentru săgeată.
او کمانش را کشید و مرا هدف قرار داد،
13 El a făcut ca săgețile tolbei lui să intre în rărunchii mei.
و تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.
14 Am fost de râs pentru tot poporul meu și cântecul lor toată ziua.
مردم تمام روز به من می‌خندند و مرا مسخره می‌کنند.
15 El m-a umplut cu amărăciuni, m-a îmbătat cu pelin.
او زندگی را به کامم تلخ کرده است.
16 De asemenea mi-a zdrobit dinții cu pietriș, m-a acoperit cu cenușă.
صورتم را به خاک مالیده است و دهانم را از سنگریزه پر کرده و دندانهایم را شکسته است.
17 Și mi-ai alungat sufletul departe de pace, am uitat prosperitatea.
آسایش و سعادت از من رخت بربسته است.
18 Și am spus: Tăria mea și speranța mea din DOMNUL, au pierit,
رمق و امیدی برایم نمانده، زیرا خداوند مرا ترک گفته است.
19 Amintindu-mi de necazul meu și de nenorocirea mea, de pelin și de fiere.
وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد.
20 Sufletul meu și le amintește încă și este umilit în mine.
بله، آنها را دائم به یاد می‌آورم و وجودم پریشان می‌شود.
21 De aceasta îmi amintesc, de aceea am speranță.
اما نور امیدی بر قلبم می‌تابد، وقتی به یاد می‌آورم که
22 Datorită milelor DOMNULUI nu suntem mistuiți, fiindcă mângâierile lui nu se sfârșesc.
محبت خداوند بی‌انتهاست و رحمت او بی‌زوال.
23 Ele sunt noi în fiecare dimineață; mare este credincioșia ta.
وفاداری خدا عظیم است و رحمت او هر بامداد از نو آغاز می‌شود.
24 DOMNUL este partea mea, spune sufletul meu; de aceea voi spera în el.
به خود می‌گویم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او امید خواهم بست.»
25 DOMNUL este bun cu cei care îl așteaptă, cu sufletul care îl caută.
خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را می‌طلبند نیکوست.
26 Este bine ca omul deopotrivă să spere și să aștepte în tăcere salvarea DOMNULUI.
پس خوبست که چشم امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.
27 Este bine pentru om să poarte jugul în tinerețea sa.
خوب است انسان در جوانی بیاموزد که سختیها را تحمل کند.
28 El șade singur și tace, deoarece și l-a pus asupra lui.
هنگامی که او دچار مصیبت می‌گردد بهتر آنست که در سکوت و تنهایی بنشیند
29 Își pune gura în țărână; dacă astfel poate fi speranță.
و در برابر خداوند سر تعظیم فرود آورد، زیرا ممکن است امیدی باشد.
30 El își dă obrazul celui care îl lovește; este îndestulat cu ocară.
وقتی او را می‌زنند و اهانت می‌کنند خوب است آنها را تحمل کند،
31 Fiindcă DOMNUL nu va lepăda pentru totdeauna;
زیرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد کرد.
32 Dar deși întristează, totuși va avea mângâiere după mulțimea îndurărilor sale.
هر چند خدا کسی را اندوهگین کند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زیرا محبت او عظیم است.
33 Pentru că el nu își pune inima să chinuiască, nici nu mâhnește pe copiii oamenilor.
او از آزردن و غمگین ساختن انسان خشنود نمی‌گردد.
34 Zdrobirea sub picioare a tuturor prizonierilor pământului,
هنگامی که ستمدیدگان جهان زیر پا له می‌شوند،
35 Abaterea dreptului unui om înaintea feței celui Preaînalt,
و زمانی که حق انسانی که خدای متعال آن را به وی داده است، پایمال می‌گردد،
36 Domnul nu aprobă a răsturna pe om în cauza lui.
و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم می‌شود، آیا خداوند اینها را نمی‌بیند؟
37 Cine este cel ce spune și se împlinește ceva, când Domnul nu poruncește aceasta?
کیست که بتواند بدون اجازهٔ خداوند چیزی بگوید و واقع شود؟
38 Nu din gura celui Preaînalt ies răul și binele?
آیا هم مصیبت و هم برکت از جانب خدای متعال نازل نمی‌شود؟
39 Pentru ce să se plângă un om care trăiește, un om pentru pedepsirea păcatelor lui?
پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه می‌شویم، گله و شکایت می‌کنیم؟
40 Să ne cercetăm și să ne încercăm căile noastre și să ne întoarcem la DOMNUL.
به جای گله و شکایت بیایید کردار خود را بسنجیم و بیازماییم و به سوی خداوند بازگردیم.
41 Să ne înălțăm inima cu mâinile noastre spre Dumnezeu în ceruri.
بیایید قلبهای خود را برای خدایی که در آسمان است بگشاییم و دستهای خود را به سوی او برافرازیم و بگوییم:
42 Noi am încălcat legea și ne-am răzvrătit; tu nu ai iertat.
«ما گناه کرده‌ایم و سرکش شده‌ایم، و تو ما را نیامرزیده‌ای.
43 Tu ai acoperit cu mânie și ne-ai persecutat; ai ucis, nu ai cruțat.
«به هنگام خشم خود ما را تعقیب نموده و هلاک کرده‌ای و رحم ننموده‌ای.
44 Te-ai acoperit cu un nor, ca rugăciunea noastră să nu străbată la tine.
خود را با ابر پوشانیده‌ای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.
45 Ne-ai făcut precum gunoiul și mizeria în mijlocul poporului.
ما را مثل خاکروبه و زباله به میان قومها انداخته‌ای.
46 Toți dușmanii noștri și-au deschis gurile împotriva noastră.
تمام دشمنانمان به ما توهین می‌کنند.
47 Frica și cursa au venit peste noi, pustiirea și distrugerea.
خرابی و نابودی دامنگیر ما شده و در ترس و خطر زندگی می‌کنیم.»
48 Ochiului meu îi curg râuri de apă din cauza nimicirii fiicei poporului meu.
به سبب نابودی قومم، روز و شب سیل اشک از چشمانم جاریست. آنقدر خواهم گریست
49 Ochiul meu toarnă și nu încetează, fără oprire,
50 Până când DOMNUL va privi în jos și va vedea din cer.
تا خداوند از آسمان نظر کند و پاسخ دهد!
51 Ochiul meu îmi influențează inima datorită tuturor fiicelor cetății mele.
هنگامی که می‌بینم چه بر سر مردم اورشلیم آمده است، دلم از اندوه پر می‌شود.
52 Dușmanii mei m-au urmărit aprig, fără motiv, ca pe o pasăre.
کسانی که هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرنده‌ای به دام انداختند.
53 Mi-au stârpit viața în groapă și au aruncat o piatră peste mine.
آنها مرا در چاه افکندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند.
54 Apele au curs peste capul meu; atunci am spus: Sunt stârpit.
آب از سرم گذشت و فکر کردم مرگم حتمی است.
55 Am chemat numele tău, DOAMNE, din groapa cea adâncă.
اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم
56 Tu mi-ai auzit vocea; nu îți ascunde urechea la suflarea mea, la strigătul meu.
صدایم را شنیدی و به ناله‌هایم توجه کردی.
57 Tu te-ai apropiat în ziua când eu te-am chemat; ai spus: Nu te teme.
آری، هنگامی که تو را خواندم به کمکم آمدی و گفتی: «نترس!»
58 Doamne, tu ai pledat în cauzele sufletului meu; mi-ai răscumpărat viața.
ای خداوند، تو به دادم رسیدی و جانم را از مرگ رهایی بخشیدی.
59 DOAMNE, tu ai văzut răul, ce mi s-a făcut; judecă tu cauza mea.
ای خداوند، تو ظلمی را که به من کرده‌اند دیده‌ای، پس داوری کن و داد مرا بستان.
60 Ai văzut toată răzbunarea lor și toate închipuirile lor împotriva mea.
دیده‌ای که چگونه ایشان دشمن من شده و توطئه‌ها بر ضد من چیده‌اند.
61 Ai auzit ocara lor, DOAMNE și închipuirile lor împotriva mea;
ای خداوند، تو شنیده‌ای که چگونه به من اهانت کرده و علیه من نقشه کشیده‌اند.
62 Buzele celor care s-au ridicat împotriva mea și planul lor împotriva mea toată ziua.
تو از تمام آنچه که مخالفانم هر روز درباره من می‌گویند و نقشه‌هایی که می‌کشند باخبری.
63 Privește așezarea lor și ridicarea lor; eu sunt muzica lor.
ببین چگونه می‌خندند و شب و روز مرا مسخره می‌کنند.
64 Întoarce-le o răsplată, DOAMNE, conform cu lucrarea mâinilor lor.
ای خداوند، ایشان را به سزای اعمالشان برسان.
65 Dă-le întristare a inimii, blestemul tău asupra lor.
ایشان را لعنت کن تا غم و تاریکی وجودشان را فرا گیرد.
66 Persecută-i și nimicește-i în mânie de sub cerurile DOMNULUI.
با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین محو و نابود گردان.

< Lamentații 3 >