Lamentații 3
1 Eu sunt omul care a văzut necaz prin nuiaua mâniei sale.
Εγώ είμαι ο άνθρωπος, όστις είδον θλίψιν από της ράβδου του θυμού αυτού.
2 El m-a condus și m-a adus în întuneric și nu în lumină.
Με ώδήγησε και έφερεν εις σκότος και ουχί εις φως.
3 Într-adevăr, împotriva mea s-a întors el; și-a întors mâna împotriva mea, toată ziua.
Ναι, κατ' εμού εστράφη· κατ' εμού έστρεψε την χείρα αυτού όλην την ημέραν.
4 El a făcut carnea și pielea mea să îmbătrânească; mi-a zdrobit oasele.
Επαλαίωσε την σάρκα μου και το δέρμα μου· συνέτριψε τα οστά μου.
5 El a ridicat un zid împotriva mea și m-a încercuit cu fiere și trudă.
Ωικοδόμησε κατ' εμού και με περιεκύκλωσε χολήν και μόχθον.
6 El m-a pus în locuri întunecoase, ca pe morții din vechime.
Με εκάθισεν εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιωνίους.
7 El m-a îngrădit, încât nu pot ieși; el mi-a îngreunat lanțul.
Με περιέφραξε, διά να μη εξέλθω· εβάρυνε τας αλύσεις μου.
8 De asemenea și când plâng și strig, el îmi oprește rugăciunea.
Έτι και όταν κράζω και αναβοώ, αποκλείει την προσευχήν μου.
9 El mi-a închis căile cu pietre cioplite, mi-a strâmbat cărările.
Περιέφραξε με πελεκητούς λίθους τας οδούς μου, εστρέβλωσε τας τρίβους μου.
10 El a fost pentru mine ca un urs la pândă și ca un leu în locuri tainice.
Έγεινεν εις εμέ άρκτος ενεδρεύουσα, λέων εν αποκρύφοις.
11 El mi-a abătut căile și m-a rupt în bucăți, el m-a pustiit.
Παρέτρεψε τας οδούς μου και με κατεσπάραξε, με κατέστηαεν ηφανισμένην.
12 El și-a încordat arcul și m-a pus ca o țintă pentru săgeată.
Ενέτεινε το τόξον αυτού και με έστησεν ως σκοπόν εις βέλος.
13 El a făcut ca săgețile tolbei lui să intre în rărunchii mei.
Ενέπηξεν εις τα νεφρά μου τα βέλη της φαρέτρας αυτού.
14 Am fost de râs pentru tot poporul meu și cântecul lor toată ziua.
Έγεινα γέλως εις πάντα τον λαόν μου, άσμα αυτών όλην την ημέραν.
15 El m-a umplut cu amărăciuni, m-a îmbătat cu pelin.
Με εχόρτασε πικρίαν· με εμέθυσεν αψίνθιον.
16 De asemenea mi-a zdrobit dinții cu pietriș, m-a acoperit cu cenușă.
Και συνέτριψε τους οδόντας μου με χάλικας· με εκάλυψε με σποδόν.
17 Și mi-ai alungat sufletul departe de pace, am uitat prosperitatea.
Και απέσπρωξα, από ειρήνης την ψυχήν μου· ελησμόνησα το αγαθόν.
18 Și am spus: Tăria mea și speranța mea din DOMNUL, au pierit,
Και είπα, Απωλέσθη η δύναμίς μου και η ελπίς μου υπό του Κυρίου.
19 Amintindu-mi de necazul meu și de nenorocirea mea, de pelin și de fiere.
Ενθυμήθητι την θλίψιν μου και την έξωσίν μου, το αψίνθιον και την χολήν.
20 Sufletul meu și le amintește încă și este umilit în mine.
Η ψυχή μου ενθυμείται ταύτα ακαταπαύστως και είναι τεταπεινωμένη εν εμοί.
21 De aceasta îmi amintesc, de aceea am speranță.
Τούτο ανακαλώ εις την καρδίαν μου, όθεν έχω ελπίδα·
22 Datorită milelor DOMNULUI nu suntem mistuiți, fiindcă mângâierile lui nu se sfârșesc.
Έλεος του Κυρίου είναι, ότι δεν συνετελέσθημεν, επειδή δεν εξέλιπον οι οικτιρμοί αυτού.
23 Ele sunt noi în fiecare dimineață; mare este credincioșia ta.
Ανανεόνονται εν ταις πρωΐαις· μεγάλη είναι η πιστότης σου.
24 DOMNUL este partea mea, spune sufletul meu; de aceea voi spera în el.
Ο Κύριος είναι η μερίς μου, είπεν η ψυχή μου· διά τούτο θέλω ελπίζει επ' αυτόν.
25 DOMNUL este bun cu cei care îl așteaptă, cu sufletul care îl caută.
Αγαθός ο Κύριος εις τους προσμένοντας αυτόν, εις την ψυχήν την εκζητούσαν αυτόν.
26 Este bine ca omul deopotrivă să spere și să aștepte în tăcere salvarea DOMNULUI.
Καλόν είναι και να ελπίζη τις και να εφησυχάζη εις την σωτηρίαν του Κυρίου.
27 Este bine pentru om să poarte jugul în tinerețea sa.
Καλόν εις τον άνθρωπον να βαστάζη ζυγόν εν τη νεότητι αυτού.
28 El șade singur și tace, deoarece și l-a pus asupra lui.
Θέλει κάθησθαι κατά μόνας και σιωπά, επειδή ο Θεός επέβαλε φορτίον επ' αυτόν.
29 Își pune gura în țărână; dacă astfel poate fi speranță.
Θέλει βάλει το στόμα αυτού εις το χώμα, ίσως ήναι ελπίς.
30 El își dă obrazul celui care îl lovește; este îndestulat cu ocară.
Θέλει δώσει την σιαγόνα εις τον ραπίζοντα αυτόν· θέλει χορτασθή από ονειδισμού.
31 Fiindcă DOMNUL nu va lepăda pentru totdeauna;
Διότι ο Κύριος δεν απορρίπτει εις τον αιώνα·
32 Dar deși întristează, totuși va avea mângâiere după mulțimea îndurărilor sale.
Αλλ' εάν και θλίψη, θέλει όμως και οικτειρήσει κατά το πλήθος του ελέους αυτού.
33 Pentru că el nu își pune inima să chinuiască, nici nu mâhnește pe copiii oamenilor.
Διότι δεν θλίβει εκ καρδίας αυτού ουδέ καταθλίβει τους υιούς των ανθρώπων.
34 Zdrobirea sub picioare a tuturor prizonierilor pământului,
Το να καταπατή τις υπό τους πόδας αυτού πάντας τους δεσμίους της γης.
35 Abaterea dreptului unui om înaintea feței celui Preaînalt,
Το να διαστρέφη κρίσιν ανθρώπου κατέναντι του προσώπου του Υψίστου·
36 Domnul nu aprobă a răsturna pe om în cauza lui.
Το να αδική άνθρωπον εν τη δίκη αυτού· ο Κύριος δεν βλέπει ταύτα.
37 Cine este cel ce spune și se împlinește ceva, când Domnul nu poruncește aceasta?
Τις λέγει τι και γίνεται, χωρίς να προστάξη αυτό ο Κύριος;
38 Nu din gura celui Preaînalt ies răul și binele?
Εκ του στόματος του Υψίστου δεν εξέρχονται τα κακά και τα αγαθά;
39 Pentru ce să se plângă un om care trăiește, un om pentru pedepsirea păcatelor lui?
Διά τι ήθελε γογγύσει άνθρωπος ζων, άνθρωπος, διά την ποινήν της αμαρτίας αυτού;
40 Să ne cercetăm și să ne încercăm căile noastre și să ne întoarcem la DOMNUL.
Ας ερευνήσωμεν τας οδούς ημών και ας εξετάσωμεν και ας επιστρέψωμεν εις τον Κύριον.
41 Să ne înălțăm inima cu mâinile noastre spre Dumnezeu în ceruri.
Ας υψώσωμεν τας καρδίας ημών και τας χείρας προς τον Θεόν τον εν τοις ουρανοίς, λέγοντες,
42 Noi am încălcat legea și ne-am răzvrătit; tu nu ai iertat.
Ημαρτήσαμεν και απεστατήσαμεν· συ δεν μας συνεχώρησας.
43 Tu ai acoperit cu mânie și ne-ai persecutat; ai ucis, nu ai cruțat.
Περιεκάλυψας με θυμόν και κατεδίωξας ημάς· εφόνευσας, δεν εφείσθης.
44 Te-ai acoperit cu un nor, ca rugăciunea noastră să nu străbată la tine.
Εκάλυψας σεαυτόν με νέφος, διά να μη διαβαίνη η προσευχή ημών.
45 Ne-ai făcut precum gunoiul și mizeria în mijlocul poporului.
Μας έκαμες σκύβαλον και βδέλυγμα εν μέσω των λαών.
46 Toți dușmanii noștri și-au deschis gurile împotriva noastră.
Πάντες οι εχθροί ημών ήνοιξαν το στόμα αυτών εφ' ημάς.
47 Frica și cursa au venit peste noi, pustiirea și distrugerea.
Φόβος και λάκκος ήλθον εφ' ημάς, ερήμωσις και συντριμμός.
48 Ochiului meu îi curg râuri de apă din cauza nimicirii fiicei poporului meu.
Ρύακας υδάτων καταβιβάζει ο οφθαλμός μου διά τον συντριμμόν της θυγατρός του λαού μου.
49 Ochiul meu toarnă și nu încetează, fără oprire,
Ο οφθαλμός μου σταλάζει και δεν σιωπά, διότι δεν έχει άνεσιν,
50 Până când DOMNUL va privi în jos și va vedea din cer.
Εωσού ο Κύριος διακύψη και ίδη εξ ουρανού.
51 Ochiul meu îmi influențează inima datorită tuturor fiicelor cetății mele.
Ο οφθαλμός μου καταθλίβει την ψυχήν μου, εκ πασών των θυγατέρων της πόλεώς μου.
52 Dușmanii mei m-au urmărit aprig, fără motiv, ca pe o pasăre.
Οι εχθρευόμενοί με αναιτίως με εκυνήγησαν ακαταπαύστως ως στρουθίον.
53 Mi-au stârpit viața în groapă și au aruncat o piatră peste mine.
Έκοψαν την ζωήν μου εν τω λάκκω και έρριψαν λίθον επ' εμέ.
54 Apele au curs peste capul meu; atunci am spus: Sunt stârpit.
Τα ύδατα επλημμύρησαν υπεράνω της κεφαλής μου· είπα, Απερρίφθην.
55 Am chemat numele tău, DOAMNE, din groapa cea adâncă.
Επεκαλέσθην το όνομά σου, Κύριε, εκ λάκκου κατωτάτου.
56 Tu mi-ai auzit vocea; nu îți ascunde urechea la suflarea mea, la strigătul meu.
Ήκουσαν την φωνήν μου· μη κλείσης το ωτίον σου εις τον στεναγμόν μου, εις την κραυγήν μου.
57 Tu te-ai apropiat în ziua când eu te-am chemat; ai spus: Nu te teme.
Επλησίασας καθ' ην ημέραν σε επεκαλέσθην· είπας, Μη φοβού.
58 Doamne, tu ai pledat în cauzele sufletului meu; mi-ai răscumpărat viața.
Εδίκασας, Κύριε, την δίκην της ψυχής μου· ελύτρωσας την ζωήν μου.
59 DOAMNE, tu ai văzut răul, ce mi s-a făcut; judecă tu cauza mea.
Είδες, Κύριε, το προς εμέ άδικον· κρίνον την κρίσιν μου.
60 Ai văzut toată răzbunarea lor și toate închipuirile lor împotriva mea.
Είδες πάσας τας εκδικήσεις αυτών, πάντας τους διαλογισμούς αυτών κατ' εμού.
61 Ai auzit ocara lor, DOAMNE și închipuirile lor împotriva mea;
Ήκουσαν, Κύριε, τον ονειδισμόν αυτών, πάντας τους διαλογισμούς αυτών κατ' εμού·
62 Buzele celor care s-au ridicat împotriva mea și planul lor împotriva mea toată ziua.
Τους λόγους των επανισταμένων επ' εμέ και τας μελέτας αυτών κατ' εμού όλην την ημέραν.
63 Privește așezarea lor și ridicarea lor; eu sunt muzica lor.
Ιδέ, όταν κάθηνται και όταν σηκόνωνται· εγώ είμαι το άσμα αυτών.
64 Întoarce-le o răsplată, DOAMNE, conform cu lucrarea mâinilor lor.
Κάμε, Κύριε, εις αυτούς ανταπόδοσιν κατά τα έργα των χειρών αυτών.
65 Dă-le întristare a inimii, blestemul tău asupra lor.
Δος εις αυτούς πώρωσιν καρδίας, την κατάραν· σου επ' αυτούς.
66 Persecută-i și nimicește-i în mânie de sub cerurile DOMNULUI.
Καταδίωξον εν οργή και αφάνισον αυτούς υποκάτωθεν των ουρανών του Κυρίου.
