Iov 9

1 Atunci Iov a răspuns și a zis:

۱ پس ایوب در جواب گفت:

2 Cu adevărat știu că așa este, dar cum ar fi un om drept cu Dumnezeu?

۲ «یقین می‌دانم که چنین است. لیکن انسان نزد خدا چگونه عادل شمرده شود؟

3 Dacă se va certa cu el, nu îi poate răspunde una dintr-o mie.

۳ اگر بخواهد با وی منازعه نماید، یکی از هزار او را جواب نخواهد داد.

4 El este înțelept în inimă și puternic în tărie; cine a prosperat împietrindu-se împotriva lui?

۴ اودر ذهن حکیم و در قوت تواناست. کیست که با اومقاومت کرده و کامیاب شده باشد؟

5 Care mută munții și ei nu știu, care îi răstoarnă în mânia sa.

۵ آنکه کوههارا منتقل می‌سازد و نمی فهمند، و در غضب خویش آنها را واژگون می‌گرداند،

6 Care clatină pământul din locul lui și stâlpii săi se cutremură.

۶ که زمین را ازمکانش می‌جنباند، و ستونهایش متزلزل می‌شود.

7 Care poruncește soarelui iar el nu răsare; și sigilează stelele.

۷ که آفتاب را امر می‌فرماید و طلوع نمی کند وستارگان را مختوم می‌سازد.

8 Care singur întinde cerurile și calcă pe valurile mării.

۸ که به تنهایی، آسمانها را پهن می‌کند و بر موجهای دریامی خرامد.

9 Care face Ursa, Orionul și Pleiadele și încăperile sudului.

۹ که دب اکبر و جبار و ثریا را آفرید، و برجهای جنوب را

10 Care face lucruri mari, peste putință a fi socotite, da, și minuni fără număr.

۱۰ که کارهای عظیم بی‌قیاس را می‌کند و کارهای عجیب بی‌شمار را.

11 Iată, el merge pe lângă mine și eu nu îl văd; trece de asemenea pe lângă mine, dar nu îl percep.

۱۱ اینک از من می‌گذرد و او را نمی بینم، و عبور می‌کند واو را احساس نمی نمایم.

12 Iată, el ia, cine îl poate împiedica? Cine îi va spune: Ce faci?

۱۲ اینک او می‌رباید وکیست که او را منع نماید؟ و کیست که به او تواندگفت: چه می‌کنی؟

13 Dacă Dumnezeu nu își va retrage mânia, ajutoarele mândre se încovoaie sub el.

۱۳ خدا خشم خود را بازنمی دارد و مددکاران رحب زیر او خم می‌شوند.

14 Cu cât mai puțin să îi răspund și să îmi aleg cuvintele [să mă judec] cu el?

۱۴ «پس به طریق اولی، من کیستم که او راجواب دهم و سخنان خود را بگزینم تا با اومباحثه نمایم؟

15 Căruia, deși am fost drept, totuși nu i-aș răspunde, ci aș face cerere către judecătorul meu.

۱۵ که اگر عادل می‌بودم، او راجواب نمی دادم، بلکه نزد داور خود استغاثه می‌نمودم.

16 Dacă l-aș fi chemat, iar el mi-ar fi răspuns, totuși nu aș crede că a dat ascultare vocii mele.

۱۶ اگر او را می‌خواندم و مرا جواب می‌داد، باور نمی کردم که آواز مرا شنیده است.

17 Căci mă frânge cu o furtună și îmi înmulțește rănile fără motiv.

۱۷ زیرا که مرا به تندبادی خرد می‌کند و بی‌سبب، زخمهای مرا بسیار می‌سازد.

18 Nu îmi va permite să îmi trag suflarea, ci mă umple cu amărăciune.

۱۸ مرا نمی گذارد که نفس بکشم، بلکه مرا به تلخیها پر می‌کند.

19 Dacă vorbesc despre putere, iată, el este puternic; și despre judecată, cine îmi va rândui un timp să pledez?

۱۹ اگردرباره قوت سخن گوییم، اینک او قادر است؛ واگر درباره انصاف، کیست که وقت را برای من تعیین کند؟

20 Dacă mă declar drept, propria mea gură mă va condamna; dacă spun: Sunt desăvârșit, aceasta mă va dovedi de asemenea pervers.

۲۰ اگر عادل می‌بودم دهانم مرا مجرم می‌ساخت، و اگر کامل می‌بودم مرا فاسق می‌شمرد.

21 Chiar dacă eu aș fi desăvârșit, totuși nu mi-aș cunoaște sufletul, mi-aș disprețui viața.

۲۱ اگر کامل هستم، خویشتن رانمی شناسم، و جان خود را مکروه می‌دارم.

22 Acesta este un lucru, de aceea l-am spus: El nimicește pe cel desăvârșit și pe cel stricat.

۲۲ این امر برای همه یکی است. بنابراین می‌گویم که اوصالح است و شریر را هلاک می‌سازد.

23 Dacă biciul ucide dintr-odată, el va râde la încercarea celui nevinovat.

۲۳ اگرتازیانه ناگهان بکشد، به امتحان بی‌گناهان استهزامی کند.

24 Pământul este dat în mâna celor stricați; el acoperă fețele judecătorilor acestuia; dacă nu, unde și cine este el?

۲۴ جهان به‌دست شریران داده شده است و روی حاکمانش را می‌پوشاند. پس اگر چنین نیست، کیست که می‌کند؟

25 Acum zilele mele sunt mai iuți decât un alergător; ele zboară și nu văd nimic bun.

۲۵ و روزهایم از پیک تیزرفتار تندروتر است، می‌گریزد و نیکویی رانمی بیند.

26 Au trecut precum corăbiile iuți, precum acvila care se grăbește la pradă.

۲۶ مثل کشتیهای تیزرفتار می‌گریزد و مثل عقاب که بر شکار فرود آید.

27 Dacă spun: Voi uita plângerea mea, îmi voi părăsi întristarea și mă voi mângâia;

۲۷ اگر فکر کنم که ناله خود را فراموش کنم و ترش رویی خود رادور کرده، گشاده رو شوم،

28 Mi-e teamă de toate întristările mele, știu că nu mă vei considera nevinovat.

۲۸ از تمامی مشقتهای خود می‌ترسم و می‌دانم که مرا بی‌گناه نخواهی شمرد،

29 Dacă sunt stricat, de ce muncesc în zadar?

۲۹ چونکه ملزم خواهم شد. پس چرا بیجازحمت بکشم؟

30 Dacă mă spăl cu apă din zăpadă și îmi curăț mâinile ca niciodată,

۳۰ اگر خویشتن را به آب برف غسل دهم، و دستهای خود را به اشنان پاک کنم،

31 Totuși mă vei scufunda în șanț și propriile mele haine mă vor detesta.

۳۱ آنگاه مرا در لجن فرو می‌بری، و رختهایم مرامکروه می‌دارد.

32 Pentru că nu este om cum sunt eu, ca să îi răspund și să venim împreună la judecată.

۳۲ زیرا که او مثل من انسان نیست که او را جواب بدهم و با هم به محاکمه بیاییم.

33 Între noi nu este arbitru, să își pună mâna peste amândoi.

۳۳ در میان ما حکمی نیست که بر هر دوی مادست بگذارد.

34 Să își ia toiagul de la mine și să nu mă îngrozească spaima lui;

۳۴ کاش که عصای خود را از من بردارد، و هیبت او مرا نترساند.

35 Atunci aș vorbi și nu m-aș teme de el; dar nu este așa cu mine.

۳۵ آنگاه سخن می‌گفتم و از او نمی ترسیدم، لیکن من در خودچنین نیستم.