Iov 41
1 Poți trage afară leviatanul cu un cârlig, sau limba lui cu o frânghie ce o lași jos?
Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
2 Poți pune un cârlig în nasul lui, sau să găurești falca lui cu o țeapă?
Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
3 Își va înmulți el multe cereri către tine, îți va vorbi blând?
Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
4 Va face el un legământ cu tine? Îl vei lua ca servitor pentru totdeauna?
Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
5 Te vei juca cu el precum cu o pasăre? Sau îl vei lega pentru servitoarele tale?
Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
6 Vor face însoțitorii un banchet din el? Îl vor împărți printre comercianți?
Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
7 Îi poți umple pielea cu țepușe de fier? Sau capul lui cu harpoane?
Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
8 Așază-ți mâna peste el, amintește-ți bătălia, nu fă mai mult.
Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
9 Iată, speranța referitoare la el este zadarnică, nu va fi cineva trântit doar la vederea lui?
Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
10 Nimeni nu este așa de înverșunat încât să îndrăznească să îl stârnească; cine este atunci în stare să stea în picioare înaintea mea?
Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
11 Cine m-a întâmpinat, ca să îi răsplătesc? Tot de sub întregul cer este al meu.
Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
12 Nu îi voi ascunde părțile, nici puterea lui, nici frumusețea rânduirii lui.
Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
13 Cine poate descoperi fața veșmântului său, sau cine poate veni la el cu frâul său dublu?
Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
14 Cine poate deschide ușile feței lui? Dinții lui sunt grozavi de jur împrejur.
Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
15 Solzii îi sunt mândria, închiși împreună asemenea unui sigiliu strâns.
Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
16 Atât de aproape unul de celălalt, încât aerul nu poate intra printre ei.
Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
17 Ei sunt alăturați, strâns unul de celălalt, se lipesc împreună, încât nu pot fi separați.
Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
18 Prin strănuturile lui o lumină strălucește și ochii lui sunt asemenea pleoapelor dimineții.
Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
19 Din gura lui ies lămpi arzătoare și scântei de foc sar afară.
Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
20 Din nările lui iese fum, ca dintr-o oală sau căldare ce fierbe.
Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
21 Suflarea lui aprinde cărbuni și o flacără iese din gura lui.
Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
22 În gâtul lui rămâne tărie și întristarea se preface în bucurie înaintea lui.
W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
23 Straturile cărnii sale sunt alipite împreună, ele sunt ferme în ele însele; nu pot fi mișcate.
Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
24 Inima lui este la fel de fermă ca o piatră; da, așa de tare ca o bucată din piatra de jos a morii.
Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
25 Când se ridică, cei puternici se tem, ei se purifică din cauza distrugerii.
Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
26 Sabia celui ce îl lovește nu ține, nici sulița, nici lancea, nici tunica de zale.
Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
27 El consideră fierul ca paiul și arama ca lemnul putred.
Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
28 Săgeata nu îl pune pe fugă; pietrele de praștie sunt prefăcute de el în miriște.
Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
29 Lăncile sunt socotite ca miriște, el râde la scuturarea suliței.
Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
30 Pietre ascuțite sunt sub el; el împrăștie lucruri ascuțite peste mlaștină.
Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
31 El face adâncul să fiarbă ca o oală; el face marea asemenea unui vas de unsoare.
Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
32 El face după el să strălucească o cărare; cineva ar gândi că adâncul este cărunt.
Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
33 Pe pământ nu este nimic asemenea lui, făcut să nu aibă frică.
Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
34 El privește toate lucrurile înalte; este împărat peste toți copiii mândriei.
Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
