Iov 30
1 Dar acum cei ce sunt mai tineri decât mine mă iau în derâdere, pe ai căror părinți i-aș fi disprețuit încât să îi așez cu câinii turmei mele.
Ши акум!… Ам ажунс де рысул челор май тинерь декыт мине, пе ай кэрор пэринць ну-й сокотям вредничь сэ-й пун принтре кыний турмей меле.
2 Da, la ce mi-ar folosi tăria mâinilor lor, în cei care bătrânețea a pierit?
Дар ла че мь-ар фи фолосит путеря мынилор лор, кынд ей ну ерау ын старе сэ ажунгэ ла бэтрынеце?
3 Singuri, din lipsă și foamete, fugind în pustie de mult pustiită și secătuită.
Сфрижиць де сэрэчие ши фоаме, фуг ын локурь ускате, де мултэ време пэрэсите ши пустий.
4 Care taie nalbă de pe lângă tufișuri și rădăcini de ienupăr ca hrană a lor.
Смулг ербуриле сэлбатиче де лынгэ копэчей ши н-ау ка пыне декыт рэдэчина де буксэу.
5 Ei au fost alungați dintre oameni, (care au strigat după ei ca după un hoț);
Сунт изгониць дин мижлокул оаменилор, стригэ лумя дупэ ей ка дупэ ниште хоць.
6 Ca să locuiască în coastele văilor, în peșteri ale pământului și în stânci.
Локуеск ын вэй ынгрозитоаре, ын пештериле пэмынтулуй ши ын стынчь.
7 Printre tufișuri au zbierat; sub urzici s-au adunat.
Урлэ принтре туфишурь ши се адунэ суб мэрэчинь.
8 Erau copii de nebuni, da, copii de oameni josnici; erau mai ticăloși decât pământul.
Фиинце мыршаве ши диспрецуите, сунт изгониць дин царэ.
9 Și acum sunt cântecul lor, da, sunt zicătoarea lor.
Ши акум, астфел де оамень мэ пун ын кынтечеле лор, ам ажунс де батжокура лор.
10 Ei mă detestă, fug departe de mine și nu se abțin să mă scuipe în față.
Мэ урэск, мэ околеск, мэ скуйпэ ын фацэ.
11 Pentru că mi-a dezlegat frânghia și m-a chinuit, ei de asemenea și-au dat frâu liber înaintea mea.
Ну се май сфиеск ши мэ ынжосеск, ну май ау ничун фрыу ынаинтя мя.
12 Tinerii se ridică peste dreapta mea; ei îmi împing deoparte picioarele și își ridică împotriva mea căile nimicirii lor.
Тикэлоший ачештя се скоалэ ла дряпта мя ши ымь ымпинг пичоареле ши ышь кроеск кэрэрь ымпотрива мя, ка сэ мэ пярдэ.
13 Ei îmi distrug cărarea, profită de nenorocirea mea, nu au ajutor.
Ымь нимическ кэраря ши лукрязэ ка сэ мэ прэпэдяскэ, ей, кэрора нимень ну ле-ар вени ын ажутор.
14 Au venit peste mine ca apele printr-o spărtură largă, în pustiire s-au rostogolit peste mine.
Ка принтр-о ларгэ спэртурэ стрэбат спре мине, се нэпустеск суб покнетул дэрымэтурилор.
15 Terori s-au întors asupra mea, ei îmi urmăresc sufletul ca vântul; și bunăstarea mea trece ca un nor.
Мэ апукэ гроаза. Слава ымь есте спулбератэ ка де вынт, ка ун нор а трекут феричиря мя.
16 Și acum sufletul meu este turnat peste mine; zilele nenorocirii m-au apucat.
Ши акум, ми се топеште суфлетул ын мине ши м-ау апукат зилеле суферинцей.
17 Oasele îmi sunt străpunse în mine pe timpul nopții și tendoanele mele nu au odihnă.
Ноаптя мэ пэтрунде ши-мь смулӂе оаселе, дуреря каре мэ роаде ну ынчетязэ.
18 Prin marea forță a bolii mele este îmbrăcămintea mea schimbată, mă leagă împrejur ca gulerul cămășii mele.
Де тэрия суферинцей, хайна ышь перде фаца, ми се липеште де труп ка о кэмашэ.
19 El m-a aruncat în mocirlă și am devenit ca țărâna și cenușa.
Думнезеу м-а арункат ын норой ши ам ажунс ка цэрына ши ченуша.
20 Strig către tine și nu mă asculți; mă ridic în picioare și nu iei aminte la mine.
Стриг кэтре Тине ши ну-мь рэспунзь; стау ын пичоаре ши ну мэ везь.
21 Ai devenit crud față de mine, cu mâna ta puternică mi te opui.
Ешть фэрэ милэ ымпотрива мя, лупць ымпотрива мя ку тэрия мыний Тале.
22 Tu mă ridici spre vânt, mă faci să călăresc pe el și îmi topești ființa.
Мэ ридичь, ымь дай друмул пе вынт ши мэ нимичешть ку суфларя фуртуний.
23 Fiindcă știu că mă vei aduce la moarte și la casa rânduită pentru toți cei vii.
Кэч штиу кэ мэ дучь ла моарте, ын локул унде се ынтылнеск тоць чей вий.
24 Totuși el nu își va întinde mâna spre mormânt, deși ei strigă la nimicirea lui.
Дар чел че се прэбушеште ну-шь ынтинде мыниле? Чел ын ненорочире ну чере ажутор?
25 Nu am plâns pentru cel ce era în necaz? Nu a fost sufletul meu întristat pentru cel sărac?
Ну плынӂям еу пе чел амэрыт? Н-авя инима мя милэ де чел липсит?
26 Când căutam binele, atunci răul a venit; și când am așteptat lumina, a venit întunericul.
Мэ аштептам ла феричире, ши, кынд коло, ненорочиря а венит песте мине; трэӂям нэдежде де луминэ, ши, кынд коло, а венит ынтунерикул.
27 Adâncurile mele fierbeau și nu se odihneau; zilele necazului mă întâmpinau.
Ымь ферб мэрунтаеле фэрэ ынчетаре, м-ау апукат зилеле де дурере.
28 Umblam jelind, fără soare; m-am ridicat în picioare și am strigat în adunare.
Умблу ыннегрит, дар ну де соаре. Мэ скол ын плинэ адунаре ши стриг дупэ ажутор.
29 Sunt frate dragonilor și însoțitor bufnițelor.
Ам ажунс фрате ку шакалий, товарэш ку струций.
30 Pielea mi se înnegrește pe mine și oasele mi se ard de arșiță.
Пеля ми се ыннегреште ши каде, яр оаселе ымь ард ши се усукэ.
31 Harpa de asemenea mi s-a prefăcut în jelire și instrumentul meu de suflat în vocea celor ce plâng.
Харпа мя с-а префэкут ын инструмент де жале ши кавалул меу скоате сунете плынгэтоаре.
