Iov 17
1 Suflarea mi se strică, zilele mele se sting, mormintele sunt gata pentru mine.
Mijn geest gebroken, mijn dagen geblust, Mij rest slechts het graf!
2 Nu sunt batjocoritori în jurul meu? Și nu rămâne ochiul meu în provocarea lor?
Ben ik niet het mikpunt van spot, Verkwijnt niet mijn oog door de bittere verwijten?
3 Depune acum, fii tu însuți garanție pentru mine; cine este cel ce va bate palma cu mine?
Stel Uzelf bij U tot borg voor mijl; Wie anders zou voor mij handslag geven?
4 Fiindcă ai ascuns inima lor de la înțelegere, de aceea nu îi vei înălța.
Want hùn hart hebt Gij voor inzicht gesloten, En daarom steken zij de hand niet uit;
5 Cel ce vorbește lingușitor prietenilor săi, chiar ochii copiilor săi se vor sfârși.
Men beklaagt het lot van zijn vrienden Terwijl de ogen versmachten van de eigen kinderen;
6 El m-a făcut de asemenea o zicătoare pentru oameni; și înainte eram ca o tamburină.
Men heeft mij tot spreekwoord gemaakt bij de mensen, Ik ben een, wien men in het aangezicht spuwt!
7 Ochiul meu de asemenea este slab din cauza întristării și toate membrele mele sunt ca o umbră.
Mijn oog is dof van verdriet, Mijn leden zijn tot een schaduw vervluchtigd!
8 Cei integri vor fi înmărmuriți de aceasta și cel nevinovat se va ridica împotriva fățarnicului.
De braven ontstellen ervan, De onschuldige is jaloers op den boze:
9 Cel drept de asemenea își va ține calea și cel ce are mâini curate va fi tot mai tare.
Moet de rechtvaardige toch zijn weg maar bewandelen, Wie rein van handen is, zijn kracht nog verdubbelen?
10 Dar cât despre voi toți, întoarceți-vă acum și veniți, căci nu pot găsi un înțelept printre voi.
En daarom, hoe gij u allen wendt of keert, Een wijze vind ik onder u niet;
11 Zilele mele au trecut, scopurile mele sunt frânte, la fel gândurile inimii mele.
Mijn levensdagen zijn voorbij, Mijn plannen, mijn hartewensen vernield!
12 Ei schimbă noaptea în zi; lumina este de scurtă durată din cauza întunericului.
Men maakt een dag van de nacht, Van duisternis het morgenlicht!
Kan ik nog hopen? Het dodenrijk is mijn huis, In de duisternis heb ik mijn leger gespreid; (Sheol h7585)
14 Am spus putrezirii: Tu ești tatăl meu; viermelui: Tu ești mama mea și sora mea.
Tot het graf geroepen: Gij zijt mijn vader, Tot de wormen: Gij zijt mijn moeder en zusters!
15 Și unde este acum speranța mea? Cât despre speranța mea, cine o va vedea?
Waar is mijn hoop, Mijn geluk, wie kan het ontdekken:
