< Iov 15 >
1 Atunci Elifaz temanitul a răspuns și a zis:
Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
2 Ar trebui să rostească un om înțelept cunoaștere deșartă și să își umple pântecele cu vântul de est?
Ĉu saĝulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencaĵoj?
3 Ar trebui să apere el cu o vorbire nefolositoare, sau cu vorbiri cu care nu poate face nimic bun?
Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.
4 Da, tu lepezi teama și oprești rugăciunea dinaintea lui Dumnezeu.
Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas preĝon antaŭ Dio.
5 Căci gura ta îți rostește nelegiuirea și alegi limba celor vicleni.
Ĉar via malbonago instigas vian buŝon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.
6 Propria ta gură te condamnă și nu eu; da, propriile tale buze aduc mărturie împotriva ta.
Vin kondamnas via buŝo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraŭ vi.
7 Ești tu primul om ce s-a născut? Sau ai fost făcut înaintea dealurilor?
Ĉu vi naskiĝis la unua homo? Ĉu vi estas kreita pli frue ol la altaĵoj?
8 Ai auzit tu taina lui Dumnezeu? Și oprești tu înțelepciunea pentru tine?
Ĉu vi aŭdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la saĝon?
9 Ce cunoști tu, ce noi nu cunoaștem? Ce înțelegi tu, ce nu este în noi?
Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?
10 Cu noi sunt deopotrivă cei cărunți și cei foarte bătrâni, mult mai bătrâni decât tatăl tău.
Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.
11 Sunt mângâierile lui Dumnezeu mici pentru tine? Este vreo taină pentru tine?
Ĉu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?
12 De ce te poartă departe inima ta? Și spre ce clipesc ochii tăi,
Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,
13 De îți întorci duhul împotriva lui Dumnezeu și lași astfel de vorbe să iasă din gura ta?
Ke vi direktas kontraŭ Dion vian koleron, Kaj elirigis el via buŝo tiajn vortojn?
14 Ce este omul ca să fie curat? Și cel născut din femeie, ca să fie drept?
Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?
15 Iată, el nu își pune încrederea în sfinții săi; da, cerurile nu sunt curate în ochii săi.
Vidu, inter Liaj sanktuloj ne ĉiuj estas fidindaj, Kaj la ĉielo ne estas pura en Liaj okuloj:
16 Cu cât mai scârbos și murdar este omul care bea nelegiuirea ca apa?
Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.
17 Îți voi arăta, ascultă-mă; și ceea ce am văzut voi vesti.
Mi montros al vi, aŭskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,
18 Ceea ce înțelepții au istorisit de la părinții lor și nu au ascuns;
Kion saĝuloj diris kaj ne kaŝis antaŭ siaj patroj,
19 Cărora lor singuri pământul le-a fost dat și niciun străin nu a trecut printre ei.
Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:
20 Cel stricat se tăvălește în durere toate zilele sale și numărul anilor este ascuns opresorului.
Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kaŝita antaŭ li;
21 Un zgomot înspăimântător este în urechile lui, în prosperitate distrugătorul va veni peste el.
Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.
22 El nu crede că se va reîntoarce din întuneric și este așteptat de sabie.
Li ne esperas, ke li saviĝos el mallumo; Kaj li serĉas ĉirkaŭe glavon.
23 El rătăcește departe pentru pâine, spunând: Unde este? El știe că ziua întunericului este gata la îndemâna lui.
Li vagadas, serĉante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.
24 Necaz și chin îl vor înspăimânta; îl vor învinge ca un împărat gata de bătălie.
Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel reĝo, pretiĝinta por batalo;
25 Căci își întinde mâna împotriva lui Dumnezeu și se întărește împotriva celui Atotputernic.
Pro tio, ke li etendis sian manon kontraŭ Dion Kaj kontraŭstaris al la Plejpotenculo,
26 El aleargă peste el, chiar pe gâtul lui, peste întăriturile groase ale scuturilor lui;
Kuris kontraŭ Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj ŝildoj.
27 Deoarece își acoperă fața cu grăsimea lui și face cute de grăsime pe coapsele lui.
Li kovris sian vizaĝon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.
28 Și locuiește în cetăți pustii și în case pe care nimeni nu le locuiește, care sunt gata să devină mormane [de pietre].
Li loĝas en urboj ruinigitaj, En domoj ne loĝataj, Destinitaj esti ŝtonamasoj.
29 El nu va fi bogat, nici averea sa nu va rămâne, nici nu va prelungi desăvârșirea ei pe pământ.
Li ne restos riĉa, lia bonstato ne teniĝos, Kaj lia havaĵo ne disvastiĝos sur la tero.
30 Nu se va depărta de întuneric; flacăra va usca ramurile sale și prin răsuflarea gurii sale se va duce el.
Li ne forkliniĝos de mallumo; Flamo velksekigos liajn branĉojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia buŝo.
31 Să nu se încreadă cel înșelat în deșertăciune, fiindcă deșertăciunea va fi recompensa lui.
La erarinto ne fidu vantaĵon, Ĉar vanta estos lia rekompenco.
32 Ea se va împlini înaintea timpului său și ramura lui nu va fi verde.
Antaŭtempe li finiĝos, Kaj lia branĉo ne estos verda.
33 Își va scutura strugurele necopt precum vița și își va lepăda floarea precum măslinul.
Lia nematura bero estos deŝirita, kiel ĉe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel ĉe olivarbo.
34 Căci adunarea fățarnicilor va fi pustiită și focul va mistui corturile mituirii.
Ĉar la anaro de la hipokrituloj senhomiĝos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subaĉeton.
35 Ei concep ticăloșie și aduc deșertăciune și pântecele lor pregătește înșelăciune.
Ili gravediĝis per malpiaĵo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicaĵon.