Isaia 40
1 Mângâiaţi-vă, mângâiaţi-vă poporul meu, spune Dumnezeul vostru.
Хәлқимгә тәсәлли бериңлар, тәсәлли бериңлар, дәпла жүриду Худайиңлар;
2 Vorbiţi cu mângâiere [inimii] Ierusalimului şi strigaţi-i, că războiul ei s-a împlinit, că nelegiuirea ei este iertată, fiindcă a primit dublu din mâna DOMNULUI pentru toate păcatele ei.
Йерусалимниң қәлбигә сөз қилип униңға җакалаңларки, Униң җәбир-җапалиқ вақти ахирлашти, Униң қәбиһлиги кәчүрүм қилинди; Чүнки у Пәрвәрдигарниң қолидин барлиқ гуналириниң орниға икки һәссиләп [меһри-шәпқитини] алди.
3 Vocea celui ce strigă în pustiu: Pregătiţi calea DOMNULUI, faceţi în pustie un drum mare şi drept pentru Dumnezeul nostru.
Аңлаңлар, далада бирисиниң товлиған авазини! «Пәрвәрдигарниң йолини тәйярлаңлар, Чөл-баяванда Худайимиз үчүн бир йолни көтирип түптүз қилиңлар!
4 Fiecare vale va fi înălţată şi fiecare munte şi deal va fi coborât, şi cea strâmbă va fi îndreptată şi locurile colţuroase, netede,
Барлиқ җилғилар көтирилиду, Барлиқ тағ-дөңләр пәс қилиниду; Әгир-тоқайлар түзлиниду, Оңғул-доңғул йәрләр тәкшилиниду.
5 Şi gloria DOMNULUI va fi revelată şi toată făptura va vedea împreună, fiindcă gura DOMNULUI a spus-o.
Пәрвәрдигарниң шан-шәриви көрүниду, Вә барлиқ тән егилири уни тәң көриду; Чүнки Пәрвәрдигарниң Өз ағзи шундақ сөз қилған!».
6 Vocea a spus: Strigă. Iar el a spus: Ce să strig? Toată făptura este iarbă şi toată frumuseţea acesteia este ca floarea câmpului,
— Аңлаңлар, бир аваз «җакала» дәйду; Җакалиғучи болса мундақ сорап: — «Мән немини җакалаймән?» — деди. [җавап болса: —] «Барлиқ тән егилири от-чөптур, халас; Вә уларниң барлиқ вапалиғи даладики гүлгә охшаш;
7 Iarba se ofileşte, floarea se vestejeşte, pentru că duhul DOMNULUI suflă peste ea, cu siguranţă poporul este iarbă.
От-чөп солишиду, гүл хазан болиду, Чүнки Пәрвәрдигарниң Роһи үстигә пүвләйду; Бәрһәқ, [барлиқ] хәлиқму от-чөптур!
8 Iarba se ofileşte, floarea se vestejeşte, dar cuvântul Dumnezeului nostru va rămâne pentru totdeauna.
От-чөп солишиду, гүл хазан болиду; Бирақ Худайимизниң калам-сөзи мәңгүгә туриду!»
9 O, Sion, care aduci veşti bune, ridică-te la muntele înalt; Ierusalime, care aduci veşti bune, înalţă-ţi vocea cu tărie; înalţ-o, nu te teme; spune cetăţilor din Iuda: Iată-l pe Dumnezeul vostru!
— И Зионға хуш хәвәр елип кәлгүчи, жуқури бир таққа чиққин; Йерусалимға хуш хәвәрни елип кәлгүчи, Авазиңни күчәп көтәргин! Уни көтәргин, қорқмиғин! Йәһуданиң шәһәрлиригә: — «Мана, Худайиңларға қараңлар» дегин!
10 Iată, Domnul DUMNEZEU va veni cu mână tare şi braţul său va stăpâni pentru el, iată, răsplata lui este cu el şi lucrarea lui înaintea lui.
Мана, Рәб Пәрвәрдигар күч-қудритидә келиватиду, Униң билиги Өзи үчүн һоқуқ жүргүзиду; Мана, Униң алған мукапати Өзи билән биллә, Униң Өзиниң инъами Өзигә һәмраһ болиду.
11 Îşi va paşte turma ca un păstor, el va aduna mieii cu braţul său şi îi va purta în sânul său [şi] va conduce uşurel pe cele ce alăptează.
Қойчидәк У Өз падисини бақиду; У қозиларни биләк-қолиға жиғиду, уларни қучағлап маңиду, Емиткүчиләрни У мулайимлиқ билән йетәкләйду.
12 Cine a măsurat apele în căuşul palmei sale şi a măsurat cerul cu palma şi a cuprins ţărâna pământului într-o măsură şi a cântărit munţii în cântare şi dealurile într-o balanţă?
Ким дәрия-океанларниң сулирини очумида өлчәп бәлгүлигән, Асманларни ғеричлап бекиткән, Җаһанниң топа-чаңлирини мисқаллап салған, Тағларни таразида таразилап, Дөңләрни җиңда тартип орнатқан?
13 Cine a îndrumat duhul DOMNULUI, sau l-a învăţat ca sfătuitor al lui?
Ким Пәрвәрдигарниң Роһиға йолйоруқ бәргән? Ким Униңға мәслиһәтчи болуп үгәткән?
14 De la cine a luat sfat şi cine l-a instruit şi l-a învăţat în cărarea judecăţii şi l-a învăţat cunoaştere şi i-a arătat calea înţelegerii?
У ким билән мәслиһәтләшкән, Ким Уни әқиллиқ қилип тәрбийәлигән? Униңға һөкүм-һәқиқәт чиқириш йолида ким йетәклигән, Яки Униңға билим үгәткән, Яки Униңға йорутулуш йолини ким көрсәткән?
15 Iată, naţiunile sunt ca o picătură dintr-o găleată şi sunt socotite ca praful mărunt al balanţei; iată, el ia insulele ca pe un lucru foarte mic.
Мана, Униң алдида әл-жутлар Униңға нисбәтән челәктә қалған бир тамча судәк, Таразида қалған топа-чаңдәк һесаплиниду; Мана, У аралларни зәрричә нәрсидәк қолиға алиду;
16 Şi Libanul nu este de ajuns pentru a arde, nici fiarele acestuia nu sunt de ajuns pentru o ofrandă arsă.
Пүткүл Ливан болса [қурбангаһ] отиға, Униң һайванлири болса бир көйдүрмә қурбанлиққа йәтмәйду.
17 Toate naţiunile înaintea lui sunt ca nimic; şi sunt socotite pentru el mai puţin decât nimic şi deşertăciune.
Әл-жутлар униң алдида һеч нәрсә әмәстур; Униңға нисбәтән улар йоқниң арилиғида, Қуруқ-мәнисиз дәп һесаплиниду.
18 Cu cine atunci veţi asemăna pe Dumnezeu? Sau cu ce asemănare îl veţi compara?
Әнди силәр Тәңрини кимгә охшатмақчисиләр? Уни немигә охшитип селиштурисиләр?
19 Lucrătorul topeşte un chip cioplit şi aurarul îl acoperă cu aur şi toarnă lănţişoare de argint.
[Бир бутқиму?!] Уни һүнәрвән қелипқа қуюп ясайду; Зәргәр униңға алтун һәл бериду, Униңға күмүч зәнҗирләрни соқуп ясайду.
20 Cel ce este atât de sărac încât nu are un dar, alege un lemn ce nu va putrezi; îşi caută un lucrător iscusit să pregătească un chip cioplit, ce nu va fi mutat.
Йоқсулларниң беғишлиғидәк ундақ һәдийилири болмиса, чиримәйдиған бир дәрәқни таллайду; У лиңшип қалмиғидәк бир бутни оюп ясашқа уста бир һүнәрвән издәп чақириду.
21 Nu aţi cunoscut? Nu aţi auzit? Nu vi s-a spus de la început? Nu aţi înţeles de la întemeierea pământului?
Силәр билмәмсиләр? Силәр аңлап бақмиғанмусиләр? Силәргә әзәлдин ейтилмиғанмиду? Йәр-зимин апиридә болғандин тартип чүшәнмәйватамсиләр?
22 El este cel ce şade pe rotocolul pământului şi locuitorii acestuia sunt ca greieri; el este cel ce întinde cerurile ca pe o perdea şi le întinde ca pe un cort de locuit,
У йәр-зиминниң чәмбирикиниң үстидә олтириду, Униңда туруватқанлар униң алдида чақчиқирлардәк туриду; У асманларни пәрдидәк тартиду, Уларни худди макан қилидиған чедирдәк яйиду;
23 Care nimiceşte prinţii; pe judecătorii pământului el îi face deşertăciune.
У әмирләрни йоққа чиқириду; Җаһандики сотчи-бәгләрни артуқчә қилиду.
24 Da, ei nu vor fi sădiţi; da, nu vor fi semănaţi; da, tulpina lor nu va prinde rădăcină în pământ, iar el de asemenea va sufla peste ei şi se vor ofili şi vârtejul de vânt îi va duce ca pe paie.
Улар тикилдиму? Улар терилдиму? Уларниң ғоли йилтиз тарттиму? — Бирақ У үстигила пүвләп, улар солишип кетиду, Қуюн уларни топандәк елип ташлайду.
25 Cu cine mă veţi asemăna, sau cu cine voi fi egal? spune Cel Sfânt.
Әнди Мени кимгә охшатмақчисиләр? Маңа ким тәңдаш болалисун?» — дәйду Муқәддәс Болғучи.
26 Ridicaţi-vă ochii în înalt şi priviţi cine a creat aceste lucruri, el, care aduce oştirea lor după număr, el le cheamă pe toate pe nume prin măreţia puterii sale, fiindcă este tare în putere; niciuna dintre ele nu se sfârşeşte.
Көзлириңларни жуқуриға көтирип, қараңлар! Мошу мәвҗудатларни ким яратқанду? Уларни ким түркүм-түркүм қошунлар қилип тәртиплик әпчиқиду? У һәммисини нами билән бир-бирләп чақириду; Униң күчиниң улуқлуғи, қудритиниң зорлуғи билән, Улардин бириму кам қалмайду.
27 De ce spui tu, Iacobe, şi vorbeşti, Israele: Calea mea este ascunsă de DOMNUL şi judecata mea a trecut de la Dumnezeul meu?
— Немишкә шуни дәверисән, и Яқуп? Немишкә мундақ сөзләверисән, и Исраил: — «Мениң йолум Пәрвәрдигардин йошурундур, Худайим мениң дәвайимға ерән қилмай өтивериду!»?
28 Nu ai cunoscut? Nu ai auzit, că Dumnezeul veşnic, DOMNUL, Creatorul marginilor pământului, nu leşină, nici nu oboseşte? Nu este cercetare a înţelegerii lui.
Силәр билмигәнмусиләр? Аңлап бақмиғанмусиләр? Пәрвәрдигар — Әбәдил-әбәтлик Худа, Җаһанниң қәрилирини Яратқучидур! У я һалсизланмайду, я чарчимайду; Униң ой-билиминиң тегигә һәргиз йәткили болмайду.
29 El dă putere celui leşinat; şi celor fără putere le creşte tăria.
У һалидин кәткәнләргә қудрәт бериду; Мағдурсизларға У бәрдашлиқни һәссиләп көпәйтиду.
30 Chiar tinerii vor leşina şi vor obosi şi bărbaţi tineri vor cădea de tot,
Һәтта жигитләр һалидин кетип чарчап кәтсиму, Батурлар болса путлишип жиқилсиму,
31 Dar cei ce aşteaptă pe DOMNUL îşi vor înnoi tăria; se vor ridica cu aripi precum acvilele; vor alerga şi nu vor obosi; vor umbla şi nu vor leşina.
Бирақ Пәрвәрдигарға тәлмүрүп күткәнләрниң күчи йеңилиниду; Улар бүркүтләрдәк қанат керип өрләйду; Улар жүгүрүп, чарчимайду; Йолда меңип, һалидин кәтмәйду!
