Osea 9
1 Nu te bucura, Israele, veselindu-te ca alte popoare, pentru că ai plecat curvind de la Dumnezeul tău, ai iubit o răsplată în fiecare arie de grâu.
Israël, verheug u maar niet, En jubel niet als de heidenen; Want ge hebt ontucht bedreven, ver van uw God, Op hoerenloon geaast op elke dorsvloer van koren.
2 Aria şi teascul nu îi vor hrăni şi vinul nou îi va lipsi.
Dorsvloer en perskuip willen niets van hen weten, De most zal hen verloochenen;
3 Ei nu vor locui în ţara DOMNULUI; ci Efraim se va întoarce în Egipt şi vor mânca lucruri necurate în Asiria.
Ze zullen niet blijven in Jahweh’s land, Maar Efraïm moet terug naar Egypte.
4 Nu vor aduce DOMNULUI ofrande de vin, nici nu îi vor fi acestea plăcute; sacrificiile lor le vor fi ca pâinea jelitorilor; toţi care mănâncă din ea se vor pângări, pentru că pâinea lor, pentru sufletul lor, nu va intra în casa DOMNULUI.
Ze zullen geen wijn voor Jahweh plengen, Hem geen welgevallige offers meer brengen; Hun brood zal het brood der treurenden zijn, Wie er van eet, wordt onrein. Want hun brood blijft alleen voor henzelf bestemd, Het huis van Jahweh komt het niet in!
5 Ce veţi face în ziua solemnă şi în ziua sărbătorii DOMNULUI?
Wat zult ge dan op een hoogtij beginnen, Op een feestdag van Jahweh?
6 Fiindcă, iată, ei au plecat din cauza nimicirii; Egiptul îi va aduna, Memfis îi va îngropa; urzicile vor stăpâni locurile plăcute pentru argintul lor; spini vor fi în corturile lor.
Waarachtig, als zij de verwoesting ontlopen, Zal Egypte hen verzamelen, Mof hen begraven; Distels zullen bezit van hun schatkamers nemen, Van hun tenten de doornen.
7 Zilele cercetării au venit, zilele răsplătirii au venit; Israel va cunoaşte aceasta; profetul este un prost, omul spiritual este nebun, din cauza mulţimii nelegiuirilor tale şi a urii tale mari.
Gekomen zijn de dagen van straf, Gekomen de dagen van vergelding! Israël roept: De profeet is een dwaas, De van geest vervoerde een gek! Bij uw grote schuld voegt ge nog de vervolging:
8 Paznicul lui Efraim era cu Dumnezeul meu; dar profetul este o capcană a unui păsărar în toate căile sale şi ură în casa Dumnezeului său.
Efraïm loert aan de tent van den profeet, Spant een net op al zijn wegen, Vervolgt hem nog in het huis van zijn God.
9 S-au corupt profund pe ei înşişi, ca în zilele din Ghibea; de aceea el îşi va aminti de nelegiuirile lor, va cerceta păcatele lor.
Ze zijn grondig bedorven, Als in de dagen van Giba: Gedenken zal Hij hun schuld, Hun zonden bestraffen!
10 Am găsit pe Israel ca struguri în pustie; am văzut pe părinții voştri ca pe întâiul rod al smochinului la prima recoltă; dar ei au mers la Baal-Peor şi s-au consacrat acestei ruşini şi urâciunile [lor] au devenit asemenea iubirii lor.
Als druiven in de woestijn Heb Ik Israël gevonden; Als naar de eerste vrucht van een vroege vijg Omgezien naar uw vaderen. Maar zij liepen over naar Báal-Peor, Wijdden zich toe aan den schandgod, En werden even verfoeilijk Als hun innig-geliefde!
11 Cât despre Efraim, gloria lor va zbura ca o pasăre, de la naştere şi din pântece şi de la concepere.
De glorie van Efraïm Vliegt weg als een vogel: Geen geboorte, geen schoot, Geen zwangerschap meer!
12 Deşi îşi cresc copiii, totuşi eu îi voi văduvi de ei, ca să nu rămână niciun bărbat; da, vai de asemenea lor, când mă voi depărta de ei!
Waarachtig, al brengen ze kinderen groot, Ik maak ze kinderloos, zonder bevolking. Maar wee ook hunzelf, Als Ik Mij van hen terugtrek!
13 Efraimul, precum am văzut Tirul, este sădit într-un loc plăcut; dar Efraim îşi va aduce copiii înaintea ucigaşului.
Zoals Ik herten haar jongen Tot jachtwild zie werpen, Zo zal Israël zijn zonen Ter slachting verwekken.
14 Dă-le, DOAMNE! Ce le vei da? Dă-le un pântece sterp şi sâni seci.
Vergeld het hun, Jahweh! Wat zult Gij hun geven? Geef hun een onvruchtbare schoot, Verdroogde borsten.
15 Toată stricăciunea lor este în Ghilgal; fiindcă acolo i-am urât; pentru stricăciunea faptelor lor îi vor alunga din casa mea, nu îi voi mai iubi; toţi prinţii lor sunt răzvrătiţi.
Al hun zonden liggen in Gilgal opgestapeld: Daar leerde Ik ze haten. Om de boosheid van hun werken verdrijf Ik ze uit mijn huis: Nooit meer heb Ik ze lief!
16 Efraim este lovit, rădăcina lor este uscată, rod nu vor aduce; da, chiar dacă ar naşte, totuşi voi ucide rodul iubit al pântecului lor.
Efraïm getroffen, zijn wortel verdroogd, Geen vrucht zal het dragen; En al zouden zij kinderen baren, Ik vermoord de kostelijke vrucht van hun schoot.
17 Dumnezeul meu îi va lepăda, pentru că nu i-au dat ascultare; şi ei vor fi rătăcitori printre naţiuni.
God zal ze verwerpen, Omdat zij niet naar Hem wilden horen; Onder de volken zullen zij zwerven Al hun vorsten zullen vergaan!
