Faptele 25
1 Și, când Festus a venit în provincie, după trei zile a urcat de la Cezareea la Ierusalim.
И кади, трин дивэнди Фесто авиля дэ кодыя пхув. Тунчи лиля дром Кесариятар дэ Ерусалимо,
2 Atunci, marele preot și mai marele iudeilor l-au înștiințat împotriva lui Pavel și l-au implorat,
тев англунэ рашая тай иудеенгэрэ пхурэдэра сикавдэ дош пэ Павло.
3 Și a dorit o favoare împotriva lui, ca să trimită după el la Ierusalim, pregătind o cursă pe drum să îl ucidă.
Вонэ фартэ мангле Фесто, соб вов тэ тховэл пэ лэн патив тай тэ пэрэлиджял Павло дэ Ерусалимо. Еджинэ вонэ камле тэ стидэпэ тай тэ умарэ Павло пав дром.
4 Dar Festus a răspuns că Pavel ar trebui ținut în Cezareea și că el însuși intenționează să plece curând într-acolo.
Фесто пхэнда: — Пала Павло дыкхэн халавдэ дэ Кесария. И мэ сиго котэ авава.
5 De aceea a spus: Aceia dintre voi care pot, să se coboare cu mine și să îl acuze pe acest bărbat, dacă este ceva rău în el.
Мэк тумарэ пхурэдэра джяна манца и сикавэна дош пэ лэстэ, кала вов терда сось налачё.
6 Și după ce a rămas mai mult de zece zile printre ei, a coborât la Cezareea; și a doua zi, șezând pe scaunul de judecată, a poruncit să fie adus Pavel.
Фесто сля лэнца пашэ охто чи дэш дивэ, ай тунчи рисиля дэ Кесария. Пэ авэр диво вов бэшля пэ сундисарехкоро тхан тай прыпхэнда тэ анэн Павло.
7 Și după ce a venit el, iudeii care au coborât de la Ierusalim au stat în picioare împrejur și au adus plângeri multe și grele împotriva lui Pavel, pe care nu au fost în stare să le dovedească.
Кала Павло авиля, иудея, савэ авиле Ерусалимостар, ачиле тэ дошарэ лэ дэ бутэн пхарэн рындонэн, нэ тэ допхэнэ када лэндэ на выджялас.
8 În timp ce el se apăra: Nu am păcătuit deloc, nici împotriva legii iudeilor, nici împotriva templului, nici chiar împotriva Cezarului.
Павло ж камля тэ сикавэ пэхкоро чячимо тай пхэнда: — Мэ на пэрэхуклём иудеенгоро Упхэнимо, и нисо на тердом ни храмости, ни императости.
9 Dar Festus, voind să facă o favoare iudeilor, i-a răspuns lui Pavel și a zis: Ești de acord să urci la Ierusalim și acolo să fii judecat despre acestea înaintea mea?
Фесто камля тэ дэ патив иудеенди, колэсти пхучля Павлостар: — Камэх тэ джя дэ Ерусалимо, соб котэ тут тэ сундисарэн пры ман?
10 Atunci Pavel a spus: Stau în picioare la scaunul de judecată al Cezarului, unde ar trebui să fiu judecat; nu am făcut nimic rău iudeilor, așa cum știi foarte bine.
Павло пхэнда: — Мэ ачяв англа сындо императохкоро, и лэґа трэбуни тэ авав сундисардо. Мэ на тердом иудеенди нисо налачё, сар ту еджино джянэх.
11 Dar dacă sunt nedrept, sau am făcut ceva demn de moarte, nu mă feresc să mor; dar dacă nu este nimic din acestea de care ei mă acuză, nimeni nu mă poate da lor. Apelez la Cezar.
Кала мэ прахари и затердом мэримо, мэк авэл кади. Нэ кала иудея дошарэн ман ивья, никастэ нэнай зор тэ выдэ ман лэнди. Мэк ман сундисарэл императоро!
12 Atunci Festus, după ce a stat de vorbă cu consiliul, a răspuns: La Cezar ai apelat? La Cezar vei merge.
Фесто дэдуманя пэхкэрэ стидэмаґа тай пхэнда: — Кала мангэх сындо императохкоро, джяґа императостэ.
13 Iar după câteva zile, împăratul Agripa și Bernice au venit la Cezareea să îl salute pe Festus.
Проджиля набут дивэ, тай дэ Кесария тэ ваздэ патив Фестости авиле тхагари Агриппа тай лэхкири ромни Берника.
14 Iar după ce au rămas acolo multe zile, Festus a prezentat împăratului cele ale lui Pavel, spunând: Este aici un anumit bărbat lăsat în lanțuri de Felix;
Вонэ сле котэ койсавэ дивэ, тай Фесто дэдумэлас тхагареґа пала Павлохкоро рындо. — Катэ исин екх мануш, савэ Феликсо ачявда дэ барунэ.
15 Despre care, când am fost eu la Ierusalim, preoții de seamă și bătrânii iudeilor mi-au făcut cunoscut, dorind judecată împotriva lui.
Кала мэ слём дэ Ерусалимо, иудеенгэрэ рашая тай пхурэдэра сикавдэ пэ лэстэ дош. Вонэ мангле тэ сундисарэ лэ.
16 Acestora le-am răspuns: Nu este obiceiul romanilor să dea la moarte pe niciun om, înainte ca cel care este acuzat să fie față în față cu acuzatorii și să aibă ocazia să se apere referitor la acuzația adusă împotriva lui.
Мэ пхэндом лэнди, со римсконэ манушэндэ на прылито тэ отдэ манушэ дэ вастэн кодэлэнди, ко лэ дошарэн, кала вов майанглал на дыкхэлапэ лэнца тай на допхэнэла, со вов надошало.
17 De aceea când au venit aici, fără nicio întârziere, a doua zi am șezut pe scaunul de judecată și am poruncit să fie adus bărbatul.
Вонэ авиле манца кордэ, и мэ пэ авэр диво бэшлём пэ сундисарехкоро тхан тай прыпхэндом тэ анэн кордэ кадэлэ манушэ.
18 Împotriva căruia acuzatorii, după ce au stat în picioare, nu au adus nicio acuzație din acelea pe care le presupuneam eu;
Вонэ ачиле паша лэ, нэ нисо на тердэ, соб тэ долиджя лэхкири дош хоть дэ екх налачё рындо, пала саво мэ думисаравас.
19 Ci aveau anumite cercetări împotriva lui despre propria lor superstiție și despre unul Isus, care a murit, despre care Pavel afirmă că este viu.
Нэ машкар лэн сля гвалто пала кода, сар трэбуни тэ тэлё Дэвлэсти, тай пала Исусо, Саво муля, нэ пала Савэ Павло пхэнда, со Вов джювдо.
20 Și îndoindu-mă de acest mod de cercetări, am întrebat dacă era dispus să meargă la Ierusalim, și acolo să fie judecat despre acestea.
Мэ на джянглём, сар манди тэ роздыкхэ кадэва рындо. Тай пхучлём Павлостар, чи камэл вов тэ джя дэ Ерусалимо тай тэ прылэ котэ сындо.
21 Dar după ce Pavel a apelat să fie ținut pentru examinarea lui Augustus, am poruncit ca el să fie ținut până îl voi trimite la Cezar.
Павло закамля, соб лэхкоро рындо тэ роздыкхэл императоро. И мэ прыпхэндом тэ рицарэ лэ дэ барунэ ды колэ, сар отбичалава лэ императостэ.
22 Atunci, Agripa i-a spus lui Festus: Aș dori chiar eu însumi să îl aud pe acest om. Iar el a spus: Mâine îl vei auzi.
Агриппа пхэнда Фестости: — И мэ камав тэ пошунэ кадэлэ манушэ. — Атася шунэґа, — пхэнда Фесто.
23 Și a doua zi, când Agripa a venit și Bernice, cu mare fast, și au intrat în locul audierii cu căpeteniile și cu bărbații conducători ai cetății, la porunca lui Festus a fost adus Pavel.
Пэ авэр диво Агриппа тай Берника барэ пхутимаґа заджиле дэ цэра сындохкири. Лэнца сле пханглякэрэ пхурэдэра тай пативалэ мануша кодэлэ форостар. Фесто прыпхэнда, соб тэ анэн Павло.
24 Și Festus a spus: Împărate Agripa și toți bărbații care sunteți prezenți cu noi, îl vedeți pe acesta, despre care toate mulțimile iudeilor au stăruit de mine, deopotrivă la Ierusalim și aici, strigând că nu ar mai trebui să trăiască.
Тунчи Фесто пхэнда: — Тхагари Агриппа и всавэрэ, ко катэ исин! Тумэ дыкхэн манушэ, пала савэ гроза иудеен анэнас дош манди дэ Ерусалимо тай катэ дэ Кесария и типисиле, со лэсти нащи тэ джювэ.
25 Dar când am înțeles că nu a făcut nimic demn de moarte și chiar el însuși a cerut recurs la Augustus, am hotărât să îl trimit.
Мэ ж на аракхав дэ лэ нисави дош, пала сави лэ трэбуни тэ умарэ. Нэ сар вов мангля императохкоро сындо, мэ тховдом дэ гындо тэ отбичалэ лэ дэ Римо.
26 Despre el nu am nimic sigur să scriu domnului meu. De aceea l-am adus în față, înaintea voastră și mai ales înaintea ta, împărate Agripa, ca după ce se va fi făcut cercetare, să am ceva să scriu.
Нэ мандэ нэнай нисо пэ кадэлэ манушэ, соб тэ искриисарав раести. Колэсти мэ вылиджялдом лэ тумэндэ, и англал всавэрэстар тутэ, тхагари Агриппа, соб ту тэ допхучех лэ тай мэ тэ джянав, со манди тэ искриисарэ.
27 Fiindcă mi se pare irațional să trimit un prizonier și să nu arăt acuzațiile împotriva lui.
Мэ думисарав, со на пав чячима тэ бичалэ барунаре и тэ на пхэнэ, дэ со исин лэхкири дош.
