2 Corinteni 3
1 Începem din nou să ne recomandăm pe noi înșine? Sau ne trebuie, ca altora, epistole de recomandare către voi, sau recomandări din partea voastră?
αρχομεθα παλιν εαυτους συνιστανειν η μη χρηζομεν ως τινες συστατικων επιστολων προς υμας η εξ υμων
2 Voi sunteți epistola noastră scrisă în inimile noastre, cunoscută și citită de toți oamenii;
η επιστολη ημων υμεις εστε εγγεγραμμενη εν ταις καρδιαις ημων γινωσκομενη και αναγινωσκομενη υπο παντων ανθρωπων
3 Fiind arătați pe față a fi epistola lui Cristos servită de noi, scrisă nu cu cerneală, ci cu Duhul Dumnezeului cel viu; nu în table de piatră, ci în table de carne ale inimii.
φανερουμενοι οτι εστε επιστολη χριστου διακονηθεισα υφ ημων εγγεγραμμενη ου μελανι αλλα πνευματι θεου ζωντος ουκ εν πλαξιν λιθιναις αλλ εν πλαξιν καρδιαις σαρκιναις
4 Și astfel de încredere avem prin Cristos către Dumnezeu,
πεποιθησιν δε τοιαυτην εχομεν δια του χριστου προς τον θεον
5 Nu că suntem suficienți prin noi înșine să gândim ceva ca din noi înșine, dar abilitatea noastră este de la Dumnezeu,
ουχ οτι αφ εαυτων ικανοι εσμεν λογισασθαι τι ως εξ εαυτων αλλ η ικανοτης ημων εκ του θεου
6 Care de asemenea ne-a făcut servitori capabili ai noului testament; nu ai literei, ci ai duhului, fiindcă litera ucide, dar duhul dă viață.
ος και ικανωσεν ημας διακονους καινης διαθηκης ου γραμματος αλλα πνευματος το γαρ γραμμα {VAR1: αποκτεινει } {VAR2: αποκτεννει } το δε πνευμα ζωοποιει
7 Dar dacă serviciul morții scris și săpat în pietre era cu glorie, încât copiii lui Israel nu puteau să privească țintă la fața lui Moise din cauza gloriei feței lui, glorie care urma să fie desființată,
ει δε η διακονια του θανατου εν γραμμασιν εντετυπωμενη λιθοις εγενηθη εν δοξη ωστε μη δυνασθαι ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το προσωπον μωυσεως δια την δοξαν του προσωπου αυτου την καταργουμενην
8 Cum să nu fie mai degrabă cu glorie serviciul duhului?
πως ουχι μαλλον η διακονια του πνευματος εσται εν δοξη
9 Căci dacă serviciul condamnării este glorie, cu cât mai mult serviciul dreptății îl întrece în glorie;
ει γαρ {VAR1: η } {VAR2: τη } διακονια της κατακρισεως δοξα πολλω μαλλον περισσευει η διακονια της δικαιοσυνης δοξη
10 Fiindcă tocmai ce a fost făcut glorios în acest sens, nu avea glorie, din cauza gloriei care o întrece cu mult.
και γαρ ου δεδοξασται το δεδοξασμενον εν τουτω τω μερει εινεκεν της υπερβαλλουσης δοξης
11 Căci dacă ce este desființat era cu glorie, cu cât mai mult ceea ce rămâne este cu glorie.
ει γαρ το καταργουμενον δια δοξης πολλω μαλλον το μενον εν δοξη
12 Văzând atunci că avem o astfel de speranță, [ne] folosim de mare cutezanță în vorbire;
εχοντες ουν τοιαυτην ελπιδα πολλη παρρησια χρωμεθα
13 Și nu ca Moise, care a pus un văl peste fața lui, încât copiii lui Israel să nu privească țintă la sfârșitul a ceea ce este desființat.
και ου καθαπερ μωυσης ετιθει καλυμμα επι το προσωπον αυτου προς το μη ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το τελος του καταργουμενου
14 Dar mințile lor au fost orbite, fiindcă până în această zi, același văl, care este desființat în Cristos, rămâne neridicat la citirea vechiului testament.
αλλα επωρωθη τα νοηματα αυτων αχρι γαρ της σημερον ημερας το αυτο καλυμμα επι τη αναγνωσει της παλαιας διαθηκης μενει μη ανακαλυπτομενον οτι εν χριστω καταργειται
15 Căci până astăzi, când Moise este citit, vălul este întins peste inima lor.
αλλ εως σημερον ηνικα αν αναγινωσκηται μωυσης καλυμμα επι την καρδιαν αυτων κειται
16 Cu toate acestea, când se va întoarce la Domnul, vălul va fi înlăturat.
ηνικα δε εαν επιστρεψη προς κυριον περιαιρειται το καλυμμα
17 Căci acel Duh este Domnul; și unde este Duhul Domnului, acolo este libertate.
ο δε κυριος το πνευμα εστιν ου δε το πνευμα κυριου ελευθερια
18 Dar noi toți, cu fața descoperită, privind ca într-o oglindă gloria Domnului, suntem schimbați în același chip din glorie în glorie, chiar prin Duhul Domnului.
ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταμορφουμεθα απο δοξης εις δοξαν καθαπερ απο κυριου πνευματος
