Лукастар 9
1 Тунчи Исусо акхарда Пэхкэрэн дэшудуен апостолонэн и дэня лэнди бари зор тэ вытрадэ бэнгэн и тэ састярэ насвалимэндар.
Then he called his twelve disciples together, and gave them power and authority over all demons, and to cure diseases.
2 Тунчи бичалда лэн тэ розпхэнэ пала Дэвлэхкэрэ Тхагарима и тэ састярэ насвалэн.
And he sent them to preach the kingdom of God, and to heal the sick.
3 Вов пхэнда лэнди: — Нисо на лэнтэ дэ дром: ни дэсто, ни траста, ни мандро, ни рупь, ни инте екх гад.
And he said to them, Take nothing for your journey, neither staffs, nor bag, neither bread, neither money; neither have two coats apiece.
4 Дэ саво цэр тумэ заджяна, котэ аченпэ и котарь джян дэ дром.
And whatever house ye enter into, there abide, and from there depart.
5 А кала тумэн на прылэна, тунчи джян кодэлэ форостар тай обмарэн прахо тумарэ пурэндар. И мэк кода авэла шпэра важ лэн.
And whoever will not receive you, when ye go out of that city, shake off the very dust from your feet for a testimony against them.
6 Вонэ джиле пав гавэн, пхэнэнас Бахтало Лав и пав всавэрэ тхана састярэнас насвалэн.
And they departed, and went through the towns, preaching the gospel, and healing every where.
7 Дума пала кода вса доджиля Иродостэ, саво сля тетрархо. Вов на джянгля, сар када тэ полэ. Койсавэ мануша пхэнэнас, со када Иоанно Болдэмари отджювдиня мулэндар.
Now Herod the tetrarch heard of all that was done by him: and he was perplexed, because that it was said by some, that John had risen from the dead;
8 Авэр пхэнэнас, со када Илья авиля, а тритэ — со отджювдиня екх думутнэ англунарендар.
And by some, that Elijah had appeared; and by others, that one of the ancient prophets had risen again.
9 Тай пхэнда Иродо: — Мэ отчиндом шэро Иоанности, а ко исин Кадэва, пала Ка мэ шунав? И родэлас тэ дыкхэ Исусо.
And Herod said, John have I beheaded: but who is this, of whom I hear such things? And he desired to see him.
10 Апостолуря рисиле Исусостэ и розпхэндэ Лэсти, со вонэ тердэ. Вов стидэня лэн, и вонэ джиле форостэ, саво акхарэлпэ Вифсаида, еджинэ, би манушэн.
And the apostles, when they had returned, told him all that they had done. And he took them, and went aside privately into a desert place belonging to the city called Bethsaida.
11 Нэ мануша уджянгле пала кода тай джиле пала Исусо. Вов прылиля лэн тай дэдуманя лэнца пала Дэвлэхкэрэ Тхагарима. И касти сля трэбуни тэ састярэпэ, Вов састярэлас.
And the people, when they knew it, followed him: and he received them, and spoke to them of the kingdom of God, and healed them that had need of healing.
12 Кала диво сля пашэ рятятэ, дэшудуй апостолуря поджиле Исусостэ тай пхэндэ Лэсти: — Отмук манушэн, мэк джян вонэ дэ пашунэн гаворэн и гавэн, тэ аракхэн, тев лэнди тэ ратярэ и со лэнди тэ ха. Кодэлэсти со амэ катэ дэ шуки пхув.
And when the day began to decline, then came the twelve, and said to him, Send the multitude away, that they may go into the surrounding towns and country, and lodge, and get food: for we are here in a deserted place.
13 Исусо пхэнда лэнди: — Тумэ дэн лэнди тэ ха. Вонэ пхэндэ: — Амэндэ исин кици панч мандрэ и дуй маче. Чи амэнди тэ джя тай тэ тинэ всавэрэнди хамо?
But he said to them, Give ye them to eat. And they said, We have no more than five loaves and two fishes; except we should go and buy food for all this people.
14 А котэ стидэнепэ кици екхэн муршэн пашэ панч пхангля. Исусо пхэнда Пэхкэрэ сиклярнэнди: — Пхэнэн манушэнди, мэк розмарэнпэ пав пандэша манушэн и бэшэн.
For they were about five thousand men. And he said to his disciples, Make them sit down by fifties in a company.
15 Вонэ тердэ кади, и всавэрэ бэшле.
And they did so, and made them all sit down.
16 Исусо лиля панч мандрэ и дуй маче, подыкхля дэ упралима, наисарда Дэвлэ пала хама, розпхагля мандро и мачё пэ которэн тай дэня сиклярнэнди, соб вонэ тэ роздэн манушэнди.
Then he took the five loaves and the two fishes, and looking up to heaven, he blessed them, and broke, and gave to the disciples to set before the multitude.
17 Всавэрэ хале и чялиле, и стидэне дэшудуй трасты которэнца, савэ ачилепэ.
And they ate, and were all satisfied: and there was taken up of fragments that remained to them twelve baskets.
18 Екхвар, кала Исусо ачиляпэ Еджино и мангляпэ, сиклярнэ поджиле Лэстэ. Тунчи Исусо пхучля лэндар: — Пала кастэ динэн Ман мануша?
And it came to pass, as he was alone praying, his disciples were with him: and he asked them, saying, Who say the people that I am?
19 Вонэ пхэндэ: — Пала Иоанно Болдэмаре, ай авэр — пала Илья. А тритэ пхэнэн, со када отджювдиня екх думутнэ англунарендар.
They answering said, John the Baptist; but some say, Elijah; and others say, that one of the old prophets is risen again.
20 Вов пхучля лэндар: — А тумэ пала ка Ман прылэн? Пётро пхэнда: — Пала Христо Дэвлэхкэрэ.
He said to them, But who say ye that I am? Peter answering said, The Christ of God.
21 Нэ Исусо запхэнда лэнди тэ дэдумэ пала кода.
And he strictly charged them, and commanded them to tell no man that thing;
22 Тунчи Вов дэдуманя лэнди, со Манушыканэ Чявэсти трэбуни авэла тэ ха бари грыжа, со Лэстар отпхэнэнапэ пхурэдэра, англунэ рашая тай сиклимаря пав Упхэнима, со Лэ умарэна, нэ пэ трито диво Вов отджювдёла мулэндар.
Saying, The Son of man must suffer many things, and be rejected by the elders and chief priests and scribes, and be killed, and be raised the third day.
23 А всавэрэнди пхэнда: — Кала ко камэл тэ джя пала Ман, тунчи отпхэнпэ еджино пэстар, лэ пэхкоро трушул кожно диво и джя пала Ман.
And he said to them all, If any man will come after me, let him deny himself, and take up his cross daily, and follow me.
24 Ко камэл тэ фирисарэ пэхкоро води, кодэва хацарэла лэ. А ко хацарэла пэхкоро води важ Ман, кодэва сфирисарэла лэ.
For whoever will save his life shall lose it: but whoever will lose his life for my sake, the same shall save it.
25 Сави бахт кодэлэстар, со мануш затерэла всавиря люмля, а еджино хасявэла чи терэла пэсти бида?
For what is a man profited, if he shall gain the whole world, and lose himself, or be cast away?
26 Ко ладжяла Мандар чи Мурэ лавэндар, кодэлэстар ладжяла и Чяво Манушыкано, кала авэла дэ Пэхкири слава, дэ слава Дадэхкири и свэнтононэ ангелонэнгири слава.
For whoever shall be ashamed of me and of my words, of him shall the Son of man be ashamed, when he shall come in his own glory, and in that of his Father, and of the holy angels.
27 Чячимаґа пхэнав тумэнди: ачен катэ мануша, савэ инте ды мэрима дыкхэна Дэвлэхкоро Тхагаримо.
But I tell you truly, there are some standing here, who shall not taste death, till they see the kingdom of God.
28 Кала проджиля пашэ охто дивэ, Исусо лиля Пэґа Пётро, Иаково тай Иоанно и джиля пэ плай тэ мангэпэ.
And it came to pass about eight days after these sayings, he took Peter and John and James, and went up upon a mountain to pray.
29 И кала мангляпэ, парувдапэ англа лэн муй Лэхкоро, тай їда Лэхкири кади парниля, со дукхано сля тэ дыкхэ.
And as he prayed, the appearance of his countenance was altered, and his raiment was white and shining.
30 Тай акэ, авиле дуй мурша, савэ дэдумане Лэґа. Када сле Моисеи тай Илья.
And, behold, there talked with him two men, who were Moses and Elijah:
31 Вонэ авиле дэ бари слава и пхэнэнас, со Исусости трэбуни авэла тэ джя дэ Ерусалимо и тэ ачявэ кадыя люмля.
Who appeared in glory, and spoke of his decease which he should accomplish at Jerusalem.
32 Пётро и кодэла, савэ сле лэґа їтханэ, совэнас, а кала джюнгавдэпэ, удыкхле слава Исусохкири и дон муршэн, савэ аченас Лэґа.
But Peter and they that were with him were heavy with sleep: and when they were awake, they saw his glory, and the two men that stood with him.
33 Кала мурша ачиле тэ уджя, Пётро пхэнда Исусости: — Сиклимари! Сар мишто амэнди катэ! Тховаґа трин катуны, екх Тути, екх Моисеести и екх Ильясти. Ай еджино на полэлас, со пхэнэл.
And it came to pass, as they departed from him, Peter said to Jesus, Master, it is good for us to be here: and let us make three tabernacles; one for thee, and one for Moses, and one for Elijah: not knowing what he said.
34 И кала вов инте дэдуманя, авиля хмара и ушарда лэн упрал. Кала ж вонэ ачиле дэ хмара, лэн облиля бари дар.
While he was thus speaking, there came a cloud, and overshadowed them: and they feared as they entered into the cloud.
35 Тай сля шундо ґласо хмаратар: — Када Чяво Муро вытидэно. Шунэн Лэ!
And there came a voice out of the cloud, saying, This is my beloved Son: hear him.
36 Кала ґласо пэрэачиля тэ дэдумэ, Исусо ачиляпэ Еджино. И сиклярнэ аченас мулком и никасти на розпхэнэнас, со дыкхле дэ кодыя вряма.
And when the voice was past, Jesus was found alone. And they kept it close, and told no man in those days any of those things which they had seen.
37 Пэ авэр диво, кала вонэ сджянас плаестар, авиля Исусостэ гроза манушэн.
And it came to pass, that on the next day, when they had come down from the mountain, many people met him.
38 Екх мануш типисиля: — Сиклимари! Мангав Тут, подыкх пэ мурэ чяворэ! Мандэ вов екхоро исин.
And, behold, a man of the company cried out, saying, Master, I beseech thee, look upon my son: for he is my only child.
39 Дэ лэстэ заджял бэнгано фано и чяворо ачел тэ типисявэ. Нажужо марэл чяворэ кади, со лэхкэрэ мостар чюлён саля. И вов дэл тэ ха чяворэсти бари грыжа, и пхаро отмукэл лэ.
And, lo, a spirit taketh him, and he suddenly crieth out; and it teareth him that he foameth, and bruising him hardly departeth from him.
40 Мэ манглём Тирэ сиклярнен, соб вонэ тэ вытрадэн нажужэ, нэ лэндэ нэнай зора.
And I besought thy disciples to cast him out; and they could not.
41 Исусо пхэнда: — Мануша бипатявнэ и родо мусардэ їлэнца! Скици инте тэ авэ тумэнца? Скици инте тэ вырицарав тумэн? Ан кордэ пэхкэрэ чявэ!
And Jesus answering said, O faithless and perverse generation, how long shall I be with you, and put up with you? Bring thy son here.
42 Кала чяворо джялас Исусостэ, бэнг аравда лэ пэ пхув тай ачиля тэ марэ. Тунчи Исусо запхэнда нажужэсти, састярда чяворэ и отдэня лэ дадэсти.
And as he was yet coming, the demon threw him down, and tore him. And Jesus rebuked the unclean spirit, and healed the child, and delivered him again to his father.
43 Всавэрэ дэнас дыво кодэлэсти, саво баро Дэвэл. И кала вонэ дэнас дыво кодэлэсти, со терда Исусо, Вов пхэнда Пэхкэрэ сиклярнэнди:
And they were all amazed at the mighty power of God. But while they were all amazed at all things which Jesus did, he said to his disciples,
44 — Тховэн дэ тумарэ канэн кадэла лава: Чявэ Манушыканэ сиго здэна манушэнди дэ вастэн.
Let these sayings sink down into your ears: for the Son of man shall be delivered into the hands of men.
45 Нэ вонэ инте на полиле, пала со Исусо дэдуманя. Лэнгири годи инте сля затерди, а тэ пхуче Исусостар, сар тэ полэ Лэхкоро лав, вонэ даранас.
But they understood not this saying, and it was hid from them, that they perceived it not: and they feared to ask him concerning that saying.
46 Екхвар Лэхкэрэ сиклярнэ ачиле тэ хапэ екх екхэґа пала кода, ко лэндар исин барэдэр.
Then there arose a reasoning among them, which of them should be greatest.
47 Исусо джянгля, со лэндэ пэ годен, тунчи Вов лиля цыкнэ чяворэ тай тховда паша Пэстэ.
And Jesus, perceiving the thought of their heart, took a child, and set him by him,
48 Тай пхэнда сиклярнэнди: — Ко прылэла кадэлэ чяворэ важ Мурэ Лавэ, кодэва Ман прылэла. Ай ко прылэла Ман, прылэла Кодэлэ, Ко Ман бичалда. Ко тумэндар исин цыкнэдэр всавэрэндар, кодэва авэла всавэрэндар барэдэр.
And said to them, Whoever shall receive this child in my name receiveth me: and whoever shall receive me receiveth him that sent me: for he that is least among you all, the same shall be great.
49 Тунчи Иоанно пхэнда Лэсти: — Сиклимари! Амэ дыкхле манушэ, саво вытрадэл бэнгэн Тирэ Лавэґа, и запхэндэ лэсти кади тэ терэ. Кодэлэсти со вов на пхирэл амэнца їтханэ.
And John answered and said, Master, we saw one casting out demons in thy name; and we forbad him, because he followeth not with us.
50 Исусо дэдуманя: — На запхэнэн лэсти. Кодэла, савэ на ваздэнпэ пэ тумэн, кодэла пала тумэн.
And Jesus said to him, Forbid him not: for he that is not against us is for us.
51 Кала поджялас вряма тэ ваздэпэ Исусости пэ упралима, Вов лиля Пэсти дэ гындо тэ джя дэ Ерусалимо.
And it came to pass, when the time was come that he should be received up, he steadfastly set his face to go to Jerusalem,
52 Тунчи Исусо бичалда англал Пэстэ манушэн, и вонэ авиле дэ гав Самариякоро, соб вса важ Лэ тэ лачярэ.
And sent messengers before his face: and they went, and entered into a village of the Samaritans, to make ready for him.
53 Нэ самарянуря на прылиле Исусо, колэсти со Вов джялас дэ Ерусалимо.
And they did not receive him, because his face was as though he would go to Jerusalem.
54 Кала Исусохкэрэ сиклярнэ Иаково тай Иоанно дыкхле кода, вонэ пхэндэ: — Рае! Камэх, амэ пхэнаґа, соб тэ сджял яг упралимастар и тэ спхабарэл лэн?
And when his disciples James and John saw this, they said, Lord, wilt thou that we command fire to come down from heaven, and consume them, even as Elijah did?
55 Нэ Исусо обрисиля лэндэ тай запхэнда када тэ терэ. И джиле дэ авэр гав.
But he turned, and rebuked them, and said, Ye know not what manner of spirit ye are of.
For the Son of man is not come to destroy men’s lives, but to save them. And they went to another village.
57 Кала вонэ джянас пав дром, екх мануш пхэнда Исусости: — Мэ джява пала Тут, курик Ту тэ на джях.
And it came to pass, that, as they were going in the way, a certain man said to him, Lord, I will follow thee wherever thou goest.
58 Исусо пхэнда лэсти: — Рувэндэ исин тхан, тев вонэ отцинён, и чириклендэ кади ж. Ай Манушыканэ Чявэстэ нэнай тхан, тев шэро тэ притховэ.
And Jesus said to him, Foxes have holes, and birds of the air have nests; but the Son of man hath no where to lay his head.
59 Аврэ манушэсти Исусо пхэнда: — Джя пала Ман! Кодэва пхэнда: — Рае! Мук ман майанглал тэ гаравав мурэ дадэ!
And he said to another, Follow me. But he said, Lord, permit me first to go and bury my father.
60 Исусо пхэнда лэсти: — Мэк мулэ гаравэн пэхкэрэн мулэн, а ту джя тай розпхэн пала Дэвлэхкэрэ Тхагарима!
Jesus said to him, Let the dead bury their dead: but go thou and preach the kingdom of God.
61 Трито мануш пхэнда Исусости: — Рае! Мэ джява пала Тут, нэ дэ манди майанглал тэ джяв и тэ дыкхав муро їри.
And another also said, Lord, I will follow thee; but let me first go and bid them farewell, who are at my house.
62 Исусо пхэнда лэсти: — Мануш, саво лэлпэ пала плуго, нэ обрисявэлпэ павпалэ, на поджял важ Дэвлэхкэрэ Тхагарима.
And Jesus said to him, No man, having put his hand to the plow, and looking back, is fit for the kingdom of God.
