Лукастар 23
1 Тунчи всавэрэ, ко сле котэ, вщиле и отлиджялдэ Исусо Пилатостэ.
Then they all rose up and led Him to Pilate.
2 Тай ачиле тэ дошарэ Лэ и пхэнэнас: — Амэ уджянгле, со Вов змарэл амаро народо дромэстар, пхэнэл, со на трэбуни тэ потинэн налогуря императости, и дэдумэл пала Пэстэ, со Вов — Христосо, Тхагари.
And they began to accuse Him, saying, We found this fellow perverting the nation, and forbiding to give tribute to Cesar; saying, that He himself is Christ the king.
3 Пилато пхучля Лэстар: — Ту Тхагари иудеенгоро? Исусо пхэнда: — Ту кади пхэнэх.
And Pilate asked Him, saying, Art thou the king of the Jews? And He answered him and said, I am as thou sayest.
4 Пилато дэдуманя англунэ рашаенди и всавэрэ манушэнди: — Мэ на аракхав дэ Кадэлэ Манушэ нисави дош.
But Pilate said to the chief priests, and to the people, I find nothing criminal in this man.
5 Нэ вонэ на пэрэаченас тэ дошарэ Исусо и пхэндэ: — Вов ваздэл манушэн и сиклярэл пав всавири Иудея, англал дэ Галилея, а тунчи авиля пэ кадэва тхан.
Then they were more vehement, saying, He stirreth up the people to sedition, spreading his doctrine throughout all Judea: having begun at Galilee and come even to this place.
6 Пилато шунда када и пхучля: — Вов Галилеятар?
Now when Pilate heard of Galilee, he asked, if the man were a Galilean:
7 Кала Пилато уджянгля, со Исусо кодэлэ тханэстар, тев сля тхагареґа Иродо, вов бичалда Исусо Иродостэ, саво дэ кадэлэн дивэн сля дэ Ерусалимо.
and understanding that He was of Herod's jurisdiction, he sent Him to Herod, who was also at Jerusalem at that time.
8 Иродо дыкхля Исусо и фартэ лошыля. Вов думут камля тэ дыкхэ Исусо, колэсти со бут ашунда пала Лэ и камля, соб Вов тэ сикавэл лэсти варисаво дыво.
And Herod, when he saw Jesus, was very glad; for he had of a long time been desirous to see Him, because he had heard much of Him, and he hoped to see some miracle wrought by Him.
9 И бут пала со розпхучелас Лэ, нэ Исусо нисо на пхэнда Иродости.
And he asked Him many questions; but He answered him nothing:
10 Ай англунэ рашая и сиклимаря пав Упхэнима аченас котэ и дурэдэр дошарэнас Лэ.
though the chief priests and scribes stood vehemently accusing Him.
11 Иродо їтханэ халавдэнца ачиле тэ обмукэ патив Исусохкири тай асанепэ Лэстар. Тунчи урявда Лэ дэ барвали їда тай отбичалда павпалэ Пилатостэ.
But Herod with his soldiers set Him at nought and insulted Him, and put on Him a gaudy robe, and sent Him back to Pilate.
12 Дэ кодэва диво Иродо тай Пилато ачиле амалэнца, а ды колэ вонэ сле врыжымашэнца.
And on that same day Pilate and Herod became friends with each other: for before they were at enmity one with the other.
13 Пилато ж акхарда англунэ рашаен, пхурэдэрэн и всавэрэн манушэн.
And Pilate called together the chief priests, and the rulers,
14 Тай пхэнда лэнди: — Тумэ андэ мандэ Кадэлэ Манушэ и пхэндэ, со Вов ваздэл манушэн. Тай акэ, мэ англа тумэн роздыкхлём Лэхкоро рындо и на аракхлём дэ Кадэлэ Манушэ нисави дош, дэ савя тумэ Лэ вуджилисарэн.
and the people, and said unto them, Ye have brought to me this man as one that perverteth the people: and behold I have examined Him before you, and found nothing chargeable on Him, of the things you alledge against Him:
15 Тай Иродо на дошарда Лэ и бичалда павпалэ. Вов нисо кацаво на терда, пала со Лэ трэбуни тэ сундисарэ пэ мэрима.
nor Herod neither; for I sent you to him, and behold nothing worthy of death is proved upon Him.
16 Мэ прыпхэнава тэ марэн Лэ чукненца, а тунчи отмукава.
I will therefore chastise Him, and so release Him.
Now he was obliged to release one to them at the feast.
18 Нэ всавэрэ мануша затиписиле: — Мэримо Лэсти! Отмук амэнди Варавва!
And they all cried out, saying, Away with this man, and release to us Barabbas:
19 Ай Варавва бэшля дэ барунэ пала кода, со вов мулярэлас и ваздэлас манушэн дэ форо.
(who for a riot in the city, and for murder, was committed to prison: )
20 Пилато упалэ подваздэня пэхкоро ґласо, колэсти со камля тэ отмукэ Исусо.
Pilate therefore spake to them again, being desirous to release Jesus.
21 Нэ мануша типисиле: — Прымар, прымар Лэ пэ трушул!
But they bawled out, saying, Crucify Him, crucify Him.
22 Пилато дэ трито моло пхэнда лэнди: — Сави бида Вов терда? Мэ на аракхлём дэ Лэстэ нисави дош, пала савя Лэ трэбуни тэ сундисарэ пэ мэрима. Мэ прыпхэнава, соб Лэ тэ марэн чукненца, тай тунчи отмукава.
And he said to them a third time, what evil hath He done? I have found nothing in Him deserving death: I will therefore chastise Him, and let Him go.
23 Нэ мануша затиписиле зоралэ ґласоґа, соб тэ прымарэ Лэ пэ трушул, и типимаґа домардэпэ пэхкоро.
But they insisted upon it with loud clamours, demanding Him to be crucified: and their voices and those of the chief priests prevailed.
24 Тунчи Пилато сундисарда Исусо кади, сар вонэ камле.
So Pilate gave sentence that what they demanded should be done.
25 И отмукля барунэстар прахаре, саво мулярэлас и ваздэлас всавэрэн манушэн дэ форо, а Исусо отдэня дэ лэнгэрэн вастэн, сар и мангле иудея.
And he released to them him that for sedition and murder had been cast into prison, whom they desired; and delivered up Jesus to their will.
26 Кала халавдэ лиджянас Исусо пэ мэрима, вонэ схутилдэ Симоно кирениянино, саво джялас малятар, и прыпхэндэ лэсти тэ лиджя трушул пала Исусо.
And when they led Him away, they laid hold on one Simon a Cyrenean coming out of the country, and put the cross on him to bear it behind Jesus.
27 Фартэ бут манушэн джянас пала Исусо. Джянас пала Лэ и джювля, савэ марэнас еджинэ пэ дэ колинэн баря грыжатар тай фартэ ровэнас пала Лэ.
And there followed Him a great multitude of people, and of women, who also bewailed and lamented Him: but Jesus turning to them said,
28 Исусо обрисиляпэ лэндэ тай пхэнда: — Чеялэ Ерусалимостар! На ровэн пала Ман! Нэ ровэн пала пэстэ и пала тумарэн чяворэн.
Daughters of Jerusalem, weep not for me, but weep for yourselves, and for your children.
29 Акэ, поджял вряма, кала пхэнэна: «Бахталэ бичяворэнгэрэ, савэ на бэнёнас и на парварэнас цыкнэ чяворэн!»
For behold the days are coming in which they shall say, happy are the barren, and the wombs that never bare, and the breasts that never gave suck.
30 Тунчи мануша пхэнэна вуче тай цыкнэ плаенди: «Тэлэдэн пэ амэн!» тай «Ушарэн амэн!»
Then shall they say to the mountains, Fall on us; and to the hills, Cover us:
31 И кала терэн када джювдэ каштэґа, со тунчи терэна шукэґа?
for if they do these things to the green wood, what shall be done to the dry?
32 Лиджялдэ пэ мэрима їтханэ Лэґа дон прахарен.
And there were also two other malefactors led with Him to be put to death.
33 Кала авиле пэ тхан, саво акхарэлпэ Черепо, котэ прымардэ пэ трушул Исусо тай дон прахарен, екхэ пав чячи риг, ай аврэ пав зэрво риг Лэстар.
And when they were come to the place which is called Calvary, there they crucified Him and the malefactors: one on his right hand and the other on his left.
34 Исусо пхэнэлас: — Дадэ! Эртисар лэн! Вонэ на джянэн, со терэн. Халавдэ чутэ жребии и розлиле Лэхкири їда.
And Jesus said, Father, forgive them; for they know not what they do. And they parted his garments, and cast lots for them.
35 А мануша аченас и дыкхэнас. Пхурэдэра терэнас асамо Исусостар тай пхэнэнас: — Аврэн фирисарда, а екхатар мэк Еджино Пэ фирисарэл, кала Вов исин Христосо, Савэ Дэвэл вытидэня.
And the people stood looking on, and even the rulers also with them derided Him, saying, He saved others, let Him save Himself, if He be the Christ the chosen of God.
36 Кади ж и халавдэ асанас Исусостар, поджянас Лэстэ тай дэнас Лэсти шукло мол.
And the soldiers too insulted Him, coming to Him and offering Him vinegar, saying,
37 И пхэнэнас: — Кала Ту исин Тхагари иудеенгоро, тунчи фирисар Еджино Пэ!
If thou art the king of the Jews, save thyself.
38 Упрэ Лэстар сля чиндо: «Кадэва исин иудеенгоро Тхагари».
And there was a superscription written over Him in Greek, and Latin and Hebrew letters, THIS IS THE KING OF THE JEWS.
39 Екх прахарендар, саво сля амблавдо пэ трушул, кошэлас Исусо и пхэнэлас: — Кала Ту исин Христосо, фирисар Еджино Пэ и амэн!
And one of the malefactors that were executed with Him reviled Him, saying, If thou be the Messiah, save thyself and us.
40 Авэр прахари улэлас лэ тай пхэнэлас: — Ту Дэвлэстар на дарах? Ту еджино сундисардо пэ мэрима, сар и Вов.
But the other answered and rebuked him, saying, Dost not thou fear God neither, when thou thyself art in the same condemnation?
41 Амэн сундисардэ пала амари дош и дэне амэнди кода, со амэ затердэ. Нэ Вов на терда нисаво вурытимо.
And we indeed justly; for we receive the due rewards of our deeds, but this man hath done nothing amiss.
42 Тай пхэнда Лэсти: — Исусо, взгинисар пала ман, кала Ту авэґа дэ Тирэ Тхагарима!
And he said unto Jesus, Lord, remember me when thou comest into thy kingdom.
43 Тай пхэнда лэсти Исусо: — Чячимаґа пхэнав тути: авдивэ ту авэґа Манца дэ раї.
And Jesus answered him, I assure thee, thou shalt be with me this day in paradise.
44 Сля диво аври, пашэ дэшудуй чясо вряма, тай пав всавири пхув змукляпэ калимо ды тритонэ чясо вряма.
Now it was about the sixth hour, and there was darkness over the whole land till the ninth hour.
45 Кхам калиля, тай похтан, саво сля амблавдо дэ храмо, пхариля поепаш.
And the sun was darkened, and the veil of the temple was rent in the midst.
46 Тунчи Исусо затиписиля зоралэ ґласоґа: — Дадэ! Дэ Тирэ вастэн отдав Муро фано! Вов пхэнда када и отдэня фано.
And Jesus cried with a loud voice and said, Father, into thy hands I commit my spirit. And when He had said thus, He expired.
47 Кала шэлякоро пхурэдэр дыкхля вса откада, вов ваздэня слава Дэвлэсти тай пхэнда: — Чяче, Вов сля дэвликуно Мануш!
And when the centurion saw what was done, he glorified God, saying, Certainly this man was righteous.
48 Всавэрэ мануша, савэ стидэнепэ, соб тэ дыкхэ Лэхкоро мэримо, дыкхле, со тердапэ, джиле павпалэ тай марэнас еджинэ пэ дэ колинэн.
And all the multitudes that came together to this affecting sight, seeing what happened, smote on their breasts and returned.
49 Дурал ачиле и дыкхэнас пэ кода мануша, савэ джянгле Исусо, тай джювля, савэ джянас пала Лэстэ Галилеятар.
And all his acquaintance stood at a distance, and the women that followed Him from Galilee, beholding these things.
50 Котэ сля лачё и пативало мануш, савэ акхарэнас Иосифо. Вов сля екх пхурэдэрэндар дэ Синедрионо,
And behold there was a man of Arimathea, a city of the Jews, named Joseph, a counsellor, a good man and a just:
51 нэ на подрицарэлас лэнгэрэ лава и рындуря. Вов выбариля дэ форо Аримафея тай дожутярэлас, кала авэла Дэвлэхкоро Тхагаримо.
(who had not consented to their counsel nor their action; and who was also himself in expectation of the kingdom of God: )
52 Вов авиля Пилатостэ тэ мангэ, соб кодэва тэ отдэл лэсти Исусохкоро трупо.
he came to Pilate, and begged the body of Jesus:
53 Иосифо слиля трупо трушулэстар, обкхувда похтаноґа, дэ савэ гаравэн мулэн, тай тховда дэ склепо, саво сля вымардо дэ барэ и тев инте ника на гаравэнас.
and he took it down and wrapped it in linen, and laid it in a sepulchre hewn in stone, where no one had ever yet been laid.
54 Када сля диво, кала лачярэнаспэ субботатэ. И суббота сля пашэ.
Now that day was the preparation, and the sabbath was coming on:
55 Пала Иосифо джянас джювля, савэ авиле Исусоґа Галилеятар. Вонэ дыкхле склепо и сар тховэнас пордэ Исусохкоро трупо.
wherefore the women, that came with Him from Galilee, followed Joseph, and saw the sepulchre, and how the body was laid:
56 Тунчи рисиле цэрэ и лачярдэ мастина и миро. Ай кала авиля суббота, вонэ отцинёнас, сар чиндо дэ заповедь.
but returned and prepared spices and perfumes; and then rested on the sabbath-day, according to the commandment.
