Лукастар 23
1 Тунчи всавэрэ, ко сле котэ, вщиле и отлиджялдэ Исусо Пилатостэ.
And the whole assemblage of them arose, and carried him before Pilate.
2 Тай ачиле тэ дошарэ Лэ и пхэнэнас: — Амэ уджянгле, со Вов змарэл амаро народо дромэстар, пхэнэл, со на трэбуни тэ потинэн налогуря императости, и дэдумэл пала Пэстэ, со Вов — Христосо, Тхагари.
And they began to accuse him, saying, We found this man perverting our nation, and forbidding to give tribute to Caesar, and saying that he himself is the Christ, the king.
3 Пилато пхучля Лэстар: — Ту Тхагари иудеенгоро? Исусо пхэнда: — Ту кади пхэнэх.
And Pilate asked him, saying, Art thou the king of the Jews? And he answering said to him, I am.
4 Пилато дэдуманя англунэ рашаенди и всавэрэ манушэнди: — Мэ на аракхав дэ Кадэлэ Манушэ нисави дош.
And Pilate said to the chief priests and the crowd, I find nothing criminal in this man.
5 Нэ вонэ на пэрэаченас тэ дошарэ Исусо и пхэндэ: — Вов ваздэл манушэн и сиклярэл пав всавири Иудея, англал дэ Галилея, а тунчи авиля пэ кадэва тхан.
But they were the more violent, saying, He stirreth up the people, teaching throughout all Judaea, beginning from Galilee, even to this place.
6 Пилато шунда када и пхучля: — Вов Галилеятар?
And when Pilate heard this, he asked whether the man was a Galilaean.
7 Кала Пилато уджянгля, со Исусо кодэлэ тханэстар, тев сля тхагареґа Иродо, вов бичалда Исусо Иродостэ, саво дэ кадэлэн дивэн сля дэ Ерусалимо.
And on learning that he belonged to Herod's jurisdiction, he sent him to Herod, who was himself also at Jerusalem at this time.
8 Иродо дыкхля Исусо и фартэ лошыля. Вов думут камля тэ дыкхэ Исусо, колэсти со бут ашунда пала Лэ и камля, соб Вов тэ сикавэл лэсти варисаво дыво.
Now Herod, when he saw Jesus, was very glad; for he had been wishing to see him for a long time, because he had heard about him; and he hoped to see some sign wrought by him.
9 И бут пала со розпхучелас Лэ, нэ Исусо нисо на пхэнда Иродости.
And he put many questions to him; but he gave him no answer.
10 Ай англунэ рашая и сиклимаря пав Упхэнима аченас котэ и дурэдэр дошарэнас Лэ.
And the chief priests and scribes stood vehemently accusing him.
11 Иродо їтханэ халавдэнца ачиле тэ обмукэ патив Исусохкири тай асанепэ Лэстар. Тунчи урявда Лэ дэ барвали їда тай отбичалда павпалэ Пилатостэ.
And Herod also with his guard of soldiers set him at nought and mocked him, and having arrayed him in a gorgeous robe, sent him back to Pilate.
12 Дэ кодэва диво Иродо тай Пилато ачиле амалэнца, а ды колэ вонэ сле врыжымашэнца.
And Herod and Pilate on that day became friends with each other; for they had before been at enmity.
13 Пилато ж акхарда англунэ рашаен, пхурэдэрэн и всавэрэн манушэн.
And Pilate, when he had called together the chief priests and the rulers and the people,
14 Тай пхэнда лэнди: — Тумэ андэ мандэ Кадэлэ Манушэ и пхэндэ, со Вов ваздэл манушэн. Тай акэ, мэ англа тумэн роздыкхлём Лэхкоро рындо и на аракхлём дэ Кадэлэ Манушэ нисави дош, дэ савя тумэ Лэ вуджилисарэн.
said to them, Ye have brought to me this man, as one that perverteth the people; and behold, I have examined him before you, and have found nothing in this man to sustain the charges which ye bring against him.
15 Тай Иродо на дошарда Лэ и бичалда павпалэ. Вов нисо кацаво на терда, пала со Лэ трэбуни тэ сундисарэ пэ мэрима.
No, nor yet Herod; for he hath sent him back to us; and lo! nothing deserving death hath been done by him.
16 Мэ прыпхэнава тэ марэн Лэ чукненца, а тунчи отмукава.
I will therefore chastise, and release him.
Now it was necessary for him to release to them one at the feast.
18 Нэ всавэрэ мануша затиписиле: — Мэримо Лэсти! Отмук амэнди Варавва!
And they cried out all at once, saying, Away with this man, and release to us Barabbas;
19 Ай Варавва бэшля дэ барунэ пала кода, со вов мулярэлас и ваздэлас манушэн дэ форо.
who, for a certain sedition made in the city, and for murder, had been cast into prison.
20 Пилато упалэ подваздэня пэхкоро ґласо, колэсти со камля тэ отмукэ Исусо.
But Pilate again spoke to them, wishing to release Jesus.
21 Нэ мануша типисиле: — Прымар, прымар Лэ пэ трушул!
But they cried out, saying, Crucify, crucify him!
22 Пилато дэ трито моло пхэнда лэнди: — Сави бида Вов терда? Мэ на аракхлём дэ Лэстэ нисави дош, пала савя Лэ трэбуни тэ сундисарэ пэ мэрима. Мэ прыпхэнава, соб Лэ тэ марэн чукненца, тай тунчи отмукава.
And he said to them the third time, Why, what evil hath this man done? I have found him guilty of nothing deserving death; I will therefore chastise, and release him.
23 Нэ мануша затиписиле зоралэ ґласоґа, соб тэ прымарэ Лэ пэ трушул, и типимаґа домардэпэ пэхкоро.
But they were urgent with loud voices, demanding that he should he crucified; and their voices prevailed.
24 Тунчи Пилато сундисарда Исусо кади, сар вонэ камле.
And Pilate gave sentence that what they demanded should be done.
25 И отмукля барунэстар прахаре, саво мулярэлас и ваздэлас всавэрэн манушэн дэ форо, а Исусо отдэня дэ лэнгэрэн вастэн, сар и мангле иудея.
And he released him who for sedition and murder had been cast into prison, whom they asked for; but Jesus he delivered up to their will.
26 Кала халавдэ лиджянас Исусо пэ мэрима, вонэ схутилдэ Симоно кирениянино, саво джялас малятар, и прыпхэндэ лэсти тэ лиджя трушул пала Исусо.
And when they had led him away, they laid hold on one Simon a Cyrenaean, coming out of the country, and laid on him the cross, that he might bear it after Jesus.
27 Фартэ бут манушэн джянас пала Исусо. Джянас пала Лэ и джювля, савэ марэнас еджинэ пэ дэ колинэн баря грыжатар тай фартэ ровэнас пала Лэ.
And there followed him a great multitude of the people, and of women who were bewailing and lamenting him.
28 Исусо обрисиляпэ лэндэ тай пхэнда: — Чеялэ Ерусалимостар! На ровэн пала Ман! Нэ ровэн пала пэстэ и пала тумарэн чяворэн.
But Jesus turning to them said, Daughters of Jerusalem, weep not for me; but weep for yourselves, and for your children.
29 Акэ, поджял вряма, кала пхэнэна: «Бахталэ бичяворэнгэрэ, савэ на бэнёнас и на парварэнас цыкнэ чяворэн!»
For lo! the days are coming, in which they will say, Blessed are the barren, and the wombs that never bore, and the breasts that never gave nourishment.
30 Тунчи мануша пхэнэна вуче тай цыкнэ плаенди: «Тэлэдэн пэ амэн!» тай «Ушарэн амэн!»
Then will they begin to say to the mountains, Fall on us; and to the hills, Cover us.
31 И кала терэн када джювдэ каштэґа, со тунчи терэна шукэґа?
For if they do these things in the green tree, what will be done in the dry?
32 Лиджялдэ пэ мэрима їтханэ Лэґа дон прахарен.
And two others, who were malefactors, were led with him to be put to death.
33 Кала авиле пэ тхан, саво акхарэлпэ Черепо, котэ прымардэ пэ трушул Исусо тай дон прахарен, екхэ пав чячи риг, ай аврэ пав зэрво риг Лэстар.
And when they had come to the place which is called the Skull, they there crucified him, and the malefactors; one on the right hand, and the other on the left.
34 Исусо пхэнэлас: — Дадэ! Эртисар лэн! Вонэ на джянэн, со терэн. Халавдэ чутэ жребии и розлиле Лэхкири їда.
And Jesus said, Father, forgive them! for they know not what they do. And they divided his garments, casting lots.
35 А мануша аченас и дыкхэнас. Пхурэдэра терэнас асамо Исусостар тай пхэнэнас: — Аврэн фирисарда, а екхатар мэк Еджино Пэ фирисарэл, кала Вов исин Христосо, Савэ Дэвэл вытидэня.
And the people stood looking on; and the rulers sneered, saying, Others he saved; let him save himself, if this is the Christ of God, the chosen one.
36 Кади ж и халавдэ асанас Исусостар, поджянас Лэстэ тай дэнас Лэсти шукло мол.
And the soldiers also came up to him and made sport of him, offering him vinegar,
37 И пхэнэнас: — Кала Ту исин Тхагари иудеенгоро, тунчи фирисар Еджино Пэ!
and saying, If thou art the king of the Jews, save thyself.
38 Упрэ Лэстар сля чиндо: «Кадэва исин иудеенгоро Тхагари».
There was also an inscription over him: “This is the king of the Jews.”
39 Екх прахарендар, саво сля амблавдо пэ трушул, кошэлас Исусо и пхэнэлас: — Кала Ту исин Христосо, фирисар Еджино Пэ и амэн!
And one of the crucified malefactors railed at him, saying, Art thou not the Christ? save thyself and us.
40 Авэр прахари улэлас лэ тай пхэнэлас: — Ту Дэвлэстар на дарах? Ту еджино сундисардо пэ мэрима, сар и Вов.
But the other answering said, rebuking him, Dost not thou fear God, since thou art in the same condemnation?
41 Амэн сундисардэ пала амари дош и дэне амэнди кода, со амэ затердэ. Нэ Вов на терда нисаво вурытимо.
And we indeed justly; for we are receiving the due reward of our deeds; but this man hath done nothing amiss.
42 Тай пхэнда Лэсти: — Исусо, взгинисар пала ман, кала Ту авэґа дэ Тирэ Тхагарима!
And he said, Jesus, remember me when thou comest in thy kingdom.
43 Тай пхэнда лэсти Исусо: — Чячимаґа пхэнав тути: авдивэ ту авэґа Манца дэ раї.
And he said to him, Truly do I say to thee, Today shalt thou be with me in Paradise.
44 Сля диво аври, пашэ дэшудуй чясо вряма, тай пав всавири пхув змукляпэ калимо ды тритонэ чясо вряма.
And it was now about the sixth hour, and there was darkness over the whole land until the ninth hour,
45 Кхам калиля, тай похтан, саво сля амблавдо дэ храмо, пхариля поепаш.
the sun having failed; and the veil of the temple was rent in two.
46 Тунчи Исусо затиписиля зоралэ ґласоґа: — Дадэ! Дэ Тирэ вастэн отдав Муро фано! Вов пхэнда када и отдэня фано.
And Jesus cried with a loud voice, and said, Father, into thy hands I commend my spirit! And having said this, he expired.
47 Кала шэлякоро пхурэдэр дыкхля вса откада, вов ваздэня слава Дэвлэсти тай пхэнда: — Чяче, Вов сля дэвликуно Мануш!
And the centurion, seeing what was done, gave glory to God, saying, Surely this was a righteous man.
48 Всавэрэ мануша, савэ стидэнепэ, соб тэ дыкхэ Лэхкоро мэримо, дыкхле, со тердапэ, джиле павпалэ тай марэнас еджинэ пэ дэ колинэн.
And all the multitudes that had come together to that sight, when they had seen the things which were done, returned, beating their breasts.
49 Дурал ачиле и дыкхэнас пэ кода мануша, савэ джянгле Исусо, тай джювля, савэ джянас пала Лэстэ Галилеятар.
And all his acquaintances stood at a distance, and women that came with him from Galilee, beholding these things.
50 Котэ сля лачё и пативало мануш, савэ акхарэнас Иосифо. Вов сля екх пхурэдэрэндар дэ Синедрионо,
And lo! a man named Joseph, of Arimathaea, a city of the Jews, being a councilor, and a good and righteous man,
51 нэ на подрицарэлас лэнгэрэ лава и рындуря. Вов выбариля дэ форо Аримафея тай дожутярэлас, кала авэла Дэвлэхкоро Тхагаримо.
who was not consenting to their purpose and deed, and was waiting for the kingdom of God, —
52 Вов авиля Пилатостэ тэ мангэ, соб кодэва тэ отдэл лэсти Исусохкоро трупо.
this man went to Pilate, and asked for the body of Jesus.
53 Иосифо слиля трупо трушулэстар, обкхувда похтаноґа, дэ савэ гаравэн мулэн, тай тховда дэ склепо, саво сля вымардо дэ барэ и тев инте ника на гаравэнас.
And he took it down, and wrapped it in linen, and laid it in a tomb that was hewn out of the rock; wherein no one had yet lain.
54 Када сля диво, кала лачярэнаспэ субботатэ. И суббота сля пашэ.
And it was the day of preparation, and the sabbath was now coming on.
55 Пала Иосифо джянас джювля, савэ авиле Исусоґа Галилеятар. Вонэ дыкхле склепо и сар тховэнас пордэ Исусохкоро трупо.
And the women also, who had come with him from Galilee, followed after, and saw the tomb, and how his body was laid.
56 Тунчи рисиле цэрэ и лачярдэ мастина и миро. Ай кала авиля суббота, вонэ отцинёнас, сар чиндо дэ заповедь.
And they returned, and prepared spices and ointments; and on the sabbath they rested, according to the commandment.
