Лукастар 23
1 Тунчи всавэрэ, ко сле котэ, вщиле и отлиджялдэ Исусо Пилатостэ.
Եւ նրանց ամբողջ բազմութիւնը, վեր կենալով, նրան տարաւ Պիղատոսի մօտ:
2 Тай ачиле тэ дошарэ Лэ и пхэнэнас: — Амэ уджянгле, со Вов змарэл амаро народо дромэстар, пхэнэл, со на трэбуни тэ потинэн налогуря императости, и дэдумэл пала Пэстэ, со Вов — Христосо, Тхагари.
Եւ սկսեցին ամբաստանել նրան եւ ասել. «Գտանք սրան, որ մոլորեցնում էր մեր ազգը, արգելում էր կայսրին հարկեր տալ եւ ինքն իր մասին ասում էր, թէ՝ Քրիստոսն է, թագաւոր»:
3 Пилато пхучля Лэстар: — Ту Тхагари иудеенгоро? Исусо пхэнда: — Ту кади пхэнэх.
Իսկ Պիղատոսը հարցրեց նրան եւ ասաց. «Հրեաների թագաւորը դո՞ւ ես»: Նա պատասխանեց նրան եւ ասաց. «Դու ասացիր»:
4 Пилато дэдуманя англунэ рашаенди и всавэрэ манушэнди: — Мэ на аракхав дэ Кадэлэ Манушэ нисави дош.
Պիղատոսը քահանայապետներին եւ ժողովրդին ասաց. «Այս մարդու մէջ ես որեւէ յանցանք չեմ գտնում»:
5 Нэ вонэ на пэрэаченас тэ дошарэ Исусо и пхэндэ: — Вов ваздэл манушэн и сиклярэл пав всавири Иудея, англал дэ Галилея, а тунчи авиля пэ кадэва тхан.
Իսկ նրանք պնդում էին եւ ասում, թէ ըմբոստութեան է մղում ժողովրդին, քարոզում է ամբողջ Հրէաստանում՝ Գալիլիայից սկսած մինչեւ այստեղ:
6 Пилато шунда када и пхучля: — Вов Галилеятар?
Իսկ Պիղատոսը, երբ լսեց Գալիլիայի մասին, հարցրեց, թէ այդ մարդը գալիլիացի՞ է:
7 Кала Пилато уджянгля, со Исусо кодэлэ тханэстар, тев сля тхагареґа Иродо, вов бичалда Исусо Иродостэ, саво дэ кадэлэн дивэн сля дэ Ерусалимо.
Եւ երբ իմացաւ, թէ Հերովդէսի իշխանութիւնից է, յանձնեց, որ նրան տանեն Հերովդէսի մօտ, որովհետեւ այդ օրերին նա էլ Երուսաղէմում էր:
8 Иродо дыкхля Исусо и фартэ лошыля. Вов думут камля тэ дыкхэ Исусо, колэсти со бут ашунда пала Лэ и камля, соб Вов тэ сикавэл лэсти варисаво дыво.
Եւ երբ Հերովդէսը տեսաւ Յիսուսին, շատ ուրախացաւ, որովհետեւ երկար ժամանակից ի վեր ցանկանում էր նրան տեսնել, քանի որ յաճախ լսում էր նրա մասին եւ ակնկալութիւն ունէր նրա ձեռքով կատարուած որեւէ նշան տեսնել:
9 И бут пала со розпхучелас Лэ, нэ Исусо нисо на пхэнда Иродости.
Հերովդէսը նրան հարցաքննեց շատ խօսքերով, իսկ Յիսուս նրան ոչ մի պատասխան չտուեց:
10 Ай англунэ рашая и сиклимаря пав Упхэнима аченас котэ и дурэдэр дошарэнас Лэ.
Քահանայապետներն ու օրէնսգէտները վեր էին կենում եւ նրան բուռն կերպով ամբաստանում:
11 Иродо їтханэ халавдэнца ачиле тэ обмукэ патив Исусохкири тай асанепэ Лэстар. Тунчи урявда Лэ дэ барвали їда тай отбичалда павпалэ Пилатостэ.
Հերոդէսն էլ, իր զօրականներով հանդերձ, արհամարհեց նրան եւ ծիծաղելով նրա վրայ՝ սպիտակ զգեստներ հագցնել տուեց նրան ու վերստին յանձնեց, որ տանեն նրան Պիղատոսի մօտ:
12 Дэ кодэва диво Иродо тай Пилато ачиле амалэнца, а ды колэ вонэ сле врыжымашэнца.
Եւ Պիղատոսն ու Հերովդէսը այդ օրերին բարեկամներ եղան, որովհետեւ առաջ իրար թշնամիներ էին:
13 Пилато ж акхарда англунэ рашаен, пхурэдэрэн и всавэрэн манушэн.
Պիղատոսը կանչեց քահանայապետներին, իշխանաւորներին եւ ժողովրդին ու ասաց.
14 Тай пхэнда лэнди: — Тумэ андэ мандэ Кадэлэ Манушэ и пхэндэ, со Вов ваздэл манушэн. Тай акэ, мэ англа тумэн роздыкхлём Лэхкоро рындо и на аракхлём дэ Кадэлэ Манушэ нисави дош, дэ савя тумэ Лэ вуджилисарэн.
«Այս մարդուն բերեցիք ներկայացրիք ինձ, որպէս ժողովրդին մոլորեցնողի. եւ ահաւասիկ ձեր առաջ դատաքննութիւն արեցի եւ այս մարդու մէջ չգտայ մէկն այն յանցանքներից, որոնցով դուք ամբաստանում էք նրան:
15 Тай Иродо на дошарда Лэ и бичалда павпалэ. Вов нисо кацаво на терда, пала со Лэ трэбуни тэ сундисарэ пэ мэрима.
Եւ ոչ էլ՝ Հերովդէսը, որի մօտ հրամայեցի, որ Յիսուսին տանեն:
16 Мэ прыпхэнава тэ марэн Лэ чукненца, а тунчи отмукава.
Արդ, նա մահուան արժանի ոչինչ չի արել, նրան գանահարել կը տամ եւ կ՚արձակեմ»
(որովհետեւ հարկաւոր էր իւրաքանչիւր տօնի առթիւ մի բանտարկեալ արձակել նրանց համար):
18 Нэ всавэрэ мануша затиписиле: — Мэримо Лэсти! Отмук амэнди Варавва!
Եւ նրանք ամբողջ բազմութեամբ աղաղակում էին եւ ասում. «Նրան վերացրո՛ւ եւ արձակի՛ր մեզ համար Բարաբբային»
19 Ай Варавва бэшля дэ барунэ пала кода, со вов мулярэлас и ваздэлас манушэн дэ форо.
(որը քաղաքում պատահած մի խռովութեան եւ սպանութեան համար բանտարկուել էր):
20 Пилато упалэ подваздэня пэхкоро ґласо, колэсти со камля тэ отмукэ Исусо.
Պիղատոսը նորից սկսեց խօսել, որովհետեւ կամենում էր Յիսուսին արձակել:
21 Нэ мануша типисиле: — Прымар, прымар Лэ пэ трушул!
Եւ նրանք կրկին աղաղակում էին ու ասում. «Խա՛չը հանիր նրան»:
22 Пилато дэ трито моло пхэнда лэнди: — Сави бида Вов терда? Мэ на аракхлём дэ Лэстэ нисави дош, пала савя Лэ трэбуни тэ сундисарэ пэ мэрима. Мэ прыпхэнава, соб Лэ тэ марэн чукненца, тай тунчи отмукава.
Եւ նա երրորդ անգամ ասաց նրանց. «Ի՞նչ չար բան է արել սա. նրա վրայ մահուան արժանի որեւէ յանցանք չգտայ. սրան գանահարել կը տամ եւ կ՚արձակեմ»:
23 Нэ мануша затиписиле зоралэ ґласоґа, соб тэ прымарэ Лэ пэ трушул, и типимаґа домардэпэ пэхкоро.
Իսկ նրանք բարձրաձայն ստիպում էին եւ ուզում, որ նրան խաչը հանի: Եւ նրանց ու քահանայապետների ձայները աւելի ուժեղանում էին:
24 Тунчи Пилато сундисарда Исусо кади, сар вонэ камле.
Եւ Պիղատոսը հաւանութիւն տուեց, որ նրանց պահանջը կատարուի:
25 И отмукля барунэстар прахаре, саво мулярэлас и ваздэлас всавэрэн манушэн дэ форо, а Исусо отдэня дэ лэнгэрэн вастэн, сар и мангле иудея.
Նա արձակեց Բարաբբային, որը խռովութեան եւ սպանութեան համար բանտ էր նետուած, եւ որին էլ հէնց ուզում էին. իսկ Յիսուսին յանձնեց նրանց կամքին:
26 Кала халавдэ лиджянас Исусо пэ мэрима, вонэ схутилдэ Симоно кирениянино, саво джялас малятар, и прыпхэндэ лэсти тэ лиджя трушул пала Исусо.
Երբ նրան առան գնացին, բռնեցին Սիմոն Կիւրենացի անունով մէկին, որը հանդից էր գալիս. նրա վրայ դրեցին խաչը, որ այն բերի Յիսուսի յետեւից:
27 Фартэ бут манушэн джянас пала Исусо. Джянас пала Лэ и джювля, савэ марэнас еджинэ пэ дэ колинэн баря грыжатар тай фартэ ровэнас пала Лэ.
Եւ նրա յետեւից գնում էր ժողովրդի մի մեծ բազմութիւն եւ կանայք, որոնք կոծում էին ու ողբում նրան:
28 Исусо обрисиляпэ лэндэ тай пхэнда: — Чеялэ Ерусалимостар! На ровэн пала Ман! Нэ ровэн пала пэстэ и пала тумарэн чяворэн.
Յիսուս դարձաւ եւ ասաց նրանց. «Երուսաղէմի՛ դուստրեր, ինձ վրայ լաց մի՛ եղէք, այլ լա՛ց եղէք ձեր եւ ձեր որդիների վրայ,
29 Акэ, поджял вряма, кала пхэнэна: «Бахталэ бичяворэнгэрэ, савэ на бэнёнас и на парварэнас цыкнэ чяворэн!»
որովհետեւ օրեր պիտի գան, երբ մարդիկ պիտի ասեն՝ «Երանի՜ չբեր կանանց եւ նրանց, որոնք բնաւ չծնեցին եւ չդիեցրին»:
30 Тунчи мануша пхэнэна вуче тай цыкнэ плаенди: «Тэлэдэн пэ амэн!» тай «Ушарэн амэн!»
Այն ժամանակ մարդիկ պիտի սկսեն ասել լեռներին, թէ՝ ընկէ՛ք մեր վրայ, եւ բլուրներին, թէ՝ ծածկեցէ՛ք մեզ,
31 И кала терэн када джювдэ каштэґа, со тунчи терэна шукэґа?
որովհետեւ, երբ դալա՛ր փայտին այսպէս անեն, չորի՛ն ինչ կը պատահի»:
32 Лиджялдэ пэ мэрима їтханэ Лэґа дон прахарен.
Ուրիշ երկու չարագործներ էլ բերեցին՝ նրա հետ սպանելու համար:
33 Кала авиле пэ тхан, саво акхарэлпэ Черепо, котэ прымардэ пэ трушул Исусо тай дон прахарен, екхэ пав чячи риг, ай аврэ пав зэрво риг Лэстар.
Երբ հասան Գագաթ կոչուած տեղը, այնտեղ նրան խաչը հանեցին. եւ չարագործներին էլ՝ մէկին աջ կողմը, միւսին ձախ կողմը՝ խաչեցին:
34 Исусо пхэнэлас: — Дадэ! Эртисар лэн! Вонэ на джянэн, со терэн. Халавдэ чутэ жребии и розлиле Лэхкири їда.
Եւ Յիսուս ասաց. «Հա՛յր, ների՛ր դրանց, որովհետեւ չգիտեն, թէ ինչ են անում»: Եւ նրա զգեստները բաժանելու համար վիճակ գցեցին:
35 А мануша аченас и дыкхэнас. Пхурэдэра терэнас асамо Исусостар тай пхэнэнас: — Аврэн фирисарда, а екхатар мэк Еджино Пэ фирисарэл, кала Вов исин Христосо, Савэ Дэвэл вытидэня.
Իսկ ժողովուրդը դիտում էր. իշխանաւորները նրանց հետ միասին ծաղրում էին նրան եւ ասում. «Ուրիշներին ազատեց, թող ինքն իրեն էլ ազատի, եթէ դա է Քրիստոսը՝ Աստծու ընտրեալ Որդին»:
36 Кади ж и халавдэ асанас Исусостар, поджянас Лэстэ тай дэнас Лэсти шукло мол.
Զինուորներն էլ ծաղրում էին նրան. առաջ էին գալիս, քացախ էին մատուցում նրան եւ ասում.
37 И пхэнэнас: — Кала Ту исин Тхагари иудеенгоро, тунчи фирисар Еджино Пэ!
«Եթէ դու ես հրեաների թագաւորը, փրկի՛ր ինքդ քեզ»:
38 Упрэ Лэстар сля чиндо: «Кадэва исин иудеенгоро Тхагари».
Եւ նրա խաչի վրայ մի գրութիւն կար՝ գրուած յունարէն, լատիներէն եւ եբրայերէն գրերով, թէ՝ սա՛ է հրեաների արքան:
39 Екх прахарендар, саво сля амблавдо пэ трушул, кошэлас Исусо и пхэнэлас: — Кала Ту исин Христосо, фирисар Еджино Пэ и амэн!
Իսկ կախուած չարագործներից մէկը հայհոյում էր նրան եւ ասում. «Դու չե՞ս Քրիստոսը. փրկի՛ր ինքդ քեզ եւ մեզ»:
40 Авэр прахари улэлас лэ тай пхэнэлас: — Ту Дэвлэстар на дарах? Ту еджино сундисардо пэ мэрима, сар и Вов.
Նրա ընկերը նրան սաստելով՝ պատասխան տուեց եւ ասաց. «Աստծուց չե՞ս վախենում, դու, որ նոյն պատիժն ես կրում:
41 Амэн сундисардэ пала амари дош и дэне амэнди кода, со амэ затердэ. Нэ Вов на терда нисаво вурытимо.
Եւ մենք իրաւացիօրէն արժանի հատուցումն ենք ստանում այն գործերի համար, որ կատարեցինք, իսկ սա որեւէ վատ բան չի արել»:
42 Тай пхэнда Лэсти: — Исусо, взгинисар пала ман, кала Ту авэґа дэ Тирэ Тхагарима!
Եւ ասաց Յիսուսին. «Յիշի՛ր ինձ, Տէ՛ր, երբ գաս քո թագաւորութեամբ»:
43 Тай пхэнда лэсти Исусо: — Чячимаґа пхэнав тути: авдивэ ту авэґа Манца дэ раї.
Եւ Յիսուս նրան ասաց. «Ճշմարիտ եմ ասում քեզ, այսօր ինձ հետ դրախտում կը լինես»:
44 Сля диво аври, пашэ дэшудуй чясо вряма, тай пав всавири пхув змукляпэ калимо ды тритонэ чясо вряма.
Եւ համարեա կէսօր էր. եւ խաւար եղաւ ամբողջ երկրի վրայ մինչեւ ժամը երեքը. արեգակը խաւարեց:
45 Кхам калиля, тай похтан, саво сля амблавдо дэ храмо, пхариля поепаш.
Եւ տաճարի վարագոյրը մէջտեղից պատռուեց:
46 Тунчи Исусо затиписиля зоралэ ґласоґа: — Дадэ! Дэ Тирэ вастэн отдав Муро фано! Вов пхэнда када и отдэня фано.
Եւ Յիսուս բարձրաձայն աղաղակեց եւ ասաց. «Հա՛յր, քո ձեռքն եմ աւանդում իմ հոգին»: Երբ այս ասաց, հոգին աւանդեց:
47 Кала шэлякоро пхурэдэр дыкхля вса откада, вов ваздэня слава Дэвлэсти тай пхэнда: — Чяче, Вов сля дэвликуно Мануш!
Եւ հարիւրապետը, տեսնելով ինչ որ պատահեց, փառաւորեց Աստծուն եւ ասաց. «Իսկապէս այս մարդը արդար էր»:
48 Всавэрэ мануша, савэ стидэнепэ, соб тэ дыкхэ Лэхкоро мэримо, дыкхле, со тердапэ, джиле павпалэ тай марэнас еджинэ пэ дэ колинэн.
Եւ ամբողջ ժողովուրդը, որ եկել էր ու դիտում էր այս տեսարանն ու կատարուածը, ծեծում էր կուրծքը եւ վերադառնում:
49 Дурал ачиле и дыкхэнас пэ кода мануша, савэ джянгле Исусо, тай джювля, савэ джянас пала Лэстэ Галилеятар.
Նրա բոլոր ծանօթներն էլ կանգնել էին հեռւում. եւ կանայք, որոնք Գալիլիայից նրա յետեւից էին եկել, տեսնում էին այս բաները:
50 Котэ сля лачё и пативало мануш, савэ акхарэнас Иосифо. Вов сля екх пхурэдэрэндар дэ Синедрионо,
Եւ ահա Յովսէփ անունով մի մարդ կար հրեաների Արիմաթէ քաղաքից: Նա հրեաների խորհրդի անդամ էր, բարեգործ եւ արդար մի մարդ
51 нэ на подрицарэлас лэнгэрэ лава и рындуря. Вов выбариля дэ форо Аримафея тай дожутярэлас, кала авэла Дэвлэхкоро Тхагаримо.
(սա չէր միաբանել նրանց մտադրութիւններին ու գործերին): Եւ ինքն էլ էր սպասում Աստծու թագաւորութեանը:
52 Вов авиля Пилатостэ тэ мангэ, соб кодэва тэ отдэл лэсти Исусохкоро трупо.
Սա Պիղատոսի մօտ գալով՝ ուզեց Յիսուսի մարմինը:
53 Иосифо слиля трупо трушулэстар, обкхувда похтаноґа, дэ савэ гаравэн мулэн, тай тховда дэ склепо, саво сля вымардо дэ барэ и тев инте ника на гаравэнас.
Եւ նրան խաչից իջեցնելով՝ փաթաթեց պատանքով ու դրեց վիմափոր գերեզմանի մէջ, որտեղ բնաւ ոչ ոք չէր դրուած:
54 Када сля диво, кала лачярэнаспэ субботатэ. И суббота сля пашэ.
Եւ օրը ուրբաթ էր, ու լուսանում էր շաբաթը:
55 Пала Иосифо джянас джювля, савэ авиле Исусоґа Галилеятар. Вонэ дыкхле склепо и сар тховэнас пордэ Исусохкоро трупо.
Եւ Յովսէփի յետեւից գնում էին կանայք, որոնք Գալիլիայից էին եկել Յիսուսի հետ. նրանք տեսան գերեզմանը, եւ թէ ինչպէս նրա մարմինը այնտեղ դրուեց:
56 Тунчи рисиле цэрэ и лачярдэ мастина и миро. Ай кала авиля суббота, вонэ отцинёнас, сар чиндо дэ заповедь.
Վերադարձան, խնկեր եւ իւղեր պատրաստեցին ու շաբաթ օրը, օրէնքի համաձայն, հանգիստ արեցին:
