< Лукастар 18 >
1 Тунчи Исусо пхэнда лэнди пала кода, со трэбуни всавири вряма тэ мангэпэ и тэ на грисявэ:
Մի առակ էլ ասաց նրանց այն մասին, թէ նրանք ամէն ժամ պէտք է աղօթեն ու չձանձրանան:
2 — Дэ екх форо сля сындимари, саво Дэвлэстар на даралас и манушэндар на ладжяласпэ.
Ասաց. «Մի քաղաքում մի դատաւոր կար. Աստծուց չէր վախենում եւ մարդկանցից չէր ամաչում:
3 Дэ кодэва форо сля и екх джювли, савятэ муля ром. Вой пхирэлас сындимарестэ и мангэлас: «Пав чячима розлэ муро рындо! Фирисар ман кодэлэстар, ко дошарэл ман!»
Եւ նոյն քաղաքում մի այրի կար, որ գալիս էր նրա մօտ եւ ասում. «Իմ ոսոխի դէմ իմ դատը տես»:
4 Нэ сындимари бут вряма нисо на камля тэ терэ. Тунчи пхэнда еджино пэсти: «Мэ Дэвлэстар на дарав и манушэндар на ладжявпэ.
Եւ դատաւորը երկար ժամանակ չէր ուզում. դրանից յետոյ իր մտքում ասաց. «Թէեւ Աստծուց չեմ վախենում եւ մարդկանցից չեմ ամաչում,
5 Нэ важ кода со кадыя джювли на пэрэачел тэ доха ман, пав чячима розлава лакоро рындо, соб вой будэр мандэ тэ на пхирэл и тэ на дохал ман».
բայց այն բանի համար, որ այրի կինը ինձ յոգնեցնում է, նրա դատը տեսնեմ, որպէսզի անընդհատ չգայ եւ ինձ չանհանգստացնի»:
6 И пхэнда Рай: — Шунэн, со пхэнэл бибахтало сындимари?
Եւ Տէրն ասաց. «Լսեցէ՛ք, թէ ինչ էր ասում անիրաւ դատաւորը:
7 А кала кади, Дэвэл ли на фирисарэла пав чячима кодэлэн, савэн вытидэня и савэ зоралэ ґласоґа акхарэн Лэ диво и рят? Чи помукэла лэн Дэвэл?
Իսկ Աստուած արդարութիւն չի՞ անի իր այն ծառաներին, որոնք գիշեր եւ ցերեկ աղաղակում են. եւ նրանց հանդէպ միայն համբերատա՞ր կը լինի:
8 Пхэнав тумэнди, со Дэвэл сиго лэн фирисарэла пав чячима. Нэ Чяво Манушыкано кала авэла, чи аракхэла Вов пэ пхуя патявимо?
Այո՛, ասում եմ ձեզ, նրանց իսկոյն արդարութիւն կ՚անի. իսկ երբ մարդու Որդին գայ, արդեօք երկրի վրայ հաւատ կը գտնի՞»:
9 Пхэнда Исусо кацави дума манушэнди, савэ гинисарэнас пала пэстэ, со вонэ фартэ пативалэ, а пала аврэн пхэнэнас, со вонэ бибахталэ:
Այս առակն էլ ասաց ոմանց, որոնք իրենք իրենցով պարծենում էին, թէ արդար են, եւ արհամարհում էին ուրիշ շատերին:
10 — Дуй мануша заджиле дэ храмо тэ мангэпэ. Екх лэндар сля фарисеи, ай авэр — стидэмари, саво лэлас налогуря.
«Երկու մարդ տաճար ելան աղօթքի կանգնելու. մէկը՝ փարիսեցի, միւսը՝ մաքսաւոր:
11 Фарисеи ачелас тай мангляпэ дэ пэхкэрэ їлэ кади: «Дэвла! Наисарав тут пала кода, со мэ на кацаво, сар авэр мануша, савэ исин чёра, хохавнэ, терэн биладжявимо ромнятар, чи сар кадэва стидэмари.
Փարիսեցին կանգնած էր մեկուսի եւ, ինքն իրեն, այս աղօթքն էր ասում. «Աստուած իմ, շնորհակալ եմ քեզնից, որ ես նման չեմ ուրիշ մարդկանց, ինչպէս՝ յափշտակողները, անիրաւներն ու շնացողները, եւ կամ ինչպէս այս մաքսաւորը.
12 Мэ рицарав посто дуй молы дэ курко, отдав дэшто котор муря ворхатар».
այլ շաբաթը երկու անգամ ծոմ եմ պահում եւ տասանորդ եմ տալիս իմ ամբողջ եկամտից»:
13 Стидэмари жэ ачиля дэ рига и ладжяво лэсти сля тэ ваздэ якха упрэ, нэ марэлас дэ колинэ еджино пэ и пхэнэлас: «Дэвла! Ковлисар їло Тиро важ ман, бэзимахкэрэ манушэ!»
Իսկ մաքսաւորը կանգնած էր մեկուսի եւ չէր իսկ կամենում իր աչքերը երկինք բարձրացնել, այլ ծեծում էր կուրծքը եւ ասում. «Աստուա՛ծ, ների՛ր ինձ՝ մեղաւորիս»:
14 Пхэнав тумэнди, со стидэмари джиля бидошакоро англа Дэвлэ, а фарисеи ачиля дошало. Кодэлэсти со кожно мануш, саво ваздэл еджино пэ, авэла обмукло, а саво тэлярэл еджино пэ, авэла ваздэно.
Ասում եմ ձեզ, սա՛ իջաւ իր տունը արդարացած, ոչ թէ միւսը. որովհետեւ, ով որ բարձրացնում է իր անձը, կը խոնարհուի, եւ ով որ խոնարհեցնում է իր անձը, կը բարձրացուի»:
15 Анэнас Исусостэ цыкнэн чяворэн, соб Вов тэ лэлпэ лэндэ, а сиклярнэ дыкхле кода и запхэндэ лэнди.
Մանուկներին էլ մօտեցնում էին նրան, որպէսզի նրանց դիպչի. երբ աշակերտները այդ տեսան, սաստեցին բերողներին:
16 Нэ Исусо акхарда сиклярнэн и пхэнда: — Мукэн чяворэн, соб тэ авэн Мандэ, и на запхэнэн лэнди, колэсти со Дэвлэхкоро Тхагаримо исин лэнгоро.
Իսկ Յիսուս կանչելով մանուկներին իր մօտ՝ ասաց. «Թո՛յլ տուէք այդ մանուկներին, որ ինձ մօտ գան, եւ մի՛ արգելէք նրանց, որովհետեւ այդպիսիներինն է Աստծու արքայութիւնը:
17 Чячимаґа пхэнав тумэнди: ко на прылэла Дэвлэхкоро Тхагаримо кади, сар прылэн цыкнэ чяворэ, кодэва дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима на заджяла.
Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, ով որ Աստծու արքայութիւնը չընդունի ինչպէս մի մանուկ, այնտեղ չի մտնի»:
18 Екх пхурэдэрэндар пхучля Исусостар: — Сиклимари лачё! Со манди тэ терэ, соб тэ доросав вечно джювимо? (aiōnios )
Մի իշխանաւոր նրան հարցրեց եւ ասաց. «Բարի՛ Վարդապետ, ի՞նչ պիտի անեմ, որ յաւիտենական կեանքը ժառանգեմ»: (aiōnios )
19 Исусо пхэнда лэсти: — Сости ту пхэнэх пала Ман «лачё»? Кици Екх Дэвэл исин лачё.
Յիսուս նրան ասաց. «Ինչո՞ւ ինձ բարի ես կոչում. ոչ ոք բարի չէ, այլ միայն՝ Աստուած:
20 Ту джянэх заповедь: на тер биладжявимо тирэ їрестар, на умар, на чёр, на пхэн хохавимо пэ сындо, полэ тирэ дадэ и да.
Պատուիրանները գիտես՝ մի՛ շնացիր, մի՛ սպանիր, մի՛ գողացիր, սուտ մի՛ վկայիր, մեծարի՛ր քո հօրը եւ մօրը»:
21 Кодэва мануш пхэнда: — Вса откада мэ терав тэрнэ бэршэндар.
Եւ նա ասաց. «Այդ բոլորը պահել եմ իմ մանկութիւնից»:
22 Исусо шунда када и пхэнда лэсти: — Екх тути на хутилэл: битин вса, со тутэ исин, и роздэ ловэ чёрорэнди, соб тэ авэл тутэ барвалимо пэ упралима. Тунчи ав и джя пала Ман!
Երբ Յիսուս այս լսեց, ասաց նրան. «Դեռ մի բան պակաս է քեզ. ինչ որ ունես, վաճառի՛ր եւ տո՛ւր աղքատներին եւ երկնքում գանձեր կ՚ունենաս, եւ արի՛ իմ յետեւից»:
23 Кала пхурэдэр шунда када, вов загрисиля, колэсти со сля фартэ барвало.
Երբ նա այս լսեց, տրտմեց, որովհետեւ չափազանց հարուստ էր:
24 Исусо дыкхля, со вов загрисиля, и пхэнда: — Сар пхаро барвалэнди тэ заджя дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима!
Երբ Յիսուս նրան տեսաւ տրտմած, ասաց. «Ինչքա՜ն դժուարութեամբ Աստծու արքայութիւնը կը մտնեն նրանք, որոնք հարստութիւն ունեն:
25 Локхэдэр верблюдости тэ проджя машкар сувякоро каноро, сар барвалэсти тэ заджя дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима.
Աւելի հեշտ է, որ պարանը ասեղի ծակից անցնի, քան թէ մի մեծահարուստ Աստծու արքայութիւնը մտնի»:
26 Кодэла, ко шундэ, пхучле: — Кастэ тунчи исин зора тэ фирисарэпэ?
Եւ նրանք, որ լսեցին, ասացին. «Իսկ ո՞վ կարող է փրկուել»:
27 Исусо пхэнда: — Кода, со манушэсти нащи тэ стирэ, кода стирэла Дэвэл.
Եւ նա ասաց. «Ինչ որ անհնար է մարդկանց համար, Աստծու համար հնարաւոր է»:
28 Пётро пхэнда Исусости: — Акэ, амэ вса ачявдэ и джиле пала Тут.
Եւ Պետրոսն ասաց. «Ահա մենք մեր ամէն ինչը թողեցինք եւ եկանք քո յետեւից»:
29 Исусо пхэнда лэнди: — Чячимаґа пхэнав тумэнди: мануш, саво ачявда важ Дэвлэхкэрэ Тхагарима цэр, чи ромня, чи пхралэн, чи дадэ и да, чи чяворэн,
Եւ Յիսուս ասաց նրանց. «Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, չկայ մէկը, որ թողած լինի տունը, կամ ծնողներին, կամ եղբայրներին, կամ կնոջը, կամ զաւակներին՝ Աստծու արքայութեան համար,
30 лэла будэр дэ кадэлэ джювима, а дэ вряма, сави авэла, — вечно джювимо. (aiōn , aiōnios )
եւ այս ներկայ ժամանակում բազմապատիկ չստանայ ու յաւիտենական կեանքը չժառանգի այն աշխարհում, որ գալու է»: (aiōn , aiōnios )
31 Тунчи Исусо отлиджялда дэ рига Пэхкэрэ сиклярнэн и пхэнда лэнди: — Акэ, амэ заджях дэ Ерусалимо, и терэлапэ вса, со чиндэ англунаря пала Чявэ Манушыканэ.
Եւ Տասներկուսին, առանձին, մի կողմ տանելով՝ նրանց ասաց. «Ահաւասիկ ելնում ենք դէպի Երուսաղէմ, եւ մարգարէների միջոցով մարդու Որդու մասին բոլոր գրուածները պիտի կատարուեն.
32 Кади со здэна Лэ бидэвлэхкэрэ манушэнди, и вонэ стерэна Лэстар асамо, дэна Лэсти бари дукх и бари грыжа, авэна тэ чунгардэ пэ Лэстэ,
որովհետեւ նա պիտի մատնուի հեթանոսներին եւ պիտի ծաղրուի.
33 тэ марэ Лэ чукняґа, а тунчи умарэна. Нэ пэ трито диво Вов отджювдёла.
նրան պիտի ձաղկեն ու սպանեն, եւ երրորդ օրը յարութիւն պիտի առնի»:
34 Нэ сиклярнэ нисо кадэлэстар на полиле, кадэла лава сле гаравдэ лэндар. Вонэ на джянэнас пала со Вов дэдумэл.
Եւ առաքեալները այս բոլորից ոչինչ չիմացան, այլ խօսքը նրանցից ծածկուած էր, եւ ասուածները չէին ըմբռնում:
35 Кала Исусо поджялас форостэ, саво акхарэлпэ Ерихоно, екх коро бэшэлас паша дром и мангэлас ловэ.
Եւ երբ նա մօտենում էր Երիքովին, ճանապարհի վրայ նստել էր մի կոյր մուրացկան:
36 Кала коро шунда, со пашэ лэстар джян мануша, вов пхучля: — Со када терэлпэ?
Երբ սա լսեց, որ ժողովուրդը անցնում է, հարցրեց, թէ՝ այդ ի՞նչ է:
37 Лэсти пхэндэ: — Када джял Исусо Назаретостар.
Եւ նրան պատմեցին, թէ անցնում է Յիսուս Նազովրեցին:
38 Тунчи коро ачиля тэ типисявэ: — Исусо, Чяво Давидохкоро! Ковлисар Тиро їло важ ман!
Նա աղաղակեց եւ ասաց. «Յիսո՛ւս, Դաւթի՛ Որդի, ողորմի՛ր ինձ»:
39 Мануша, савэ джиле англал, прыпхэндэ лэсти, соб вов тэ заачел мулком, нэ коро типисиля инте зоралэдэр: — Чяво Давидохкоро! Ковлисар тиро їло важ ман!
Եւ առջեւից գնացողները սաստեցին նրան, որ լռի: Իսկ նա առաւել եւս աղաղակում էր. «Դաւթի՛ Որդի, ողորմի՛ր ինձ»:
40 Исусо ачиля пэ дром и прыпхэнда, соб тэ анэн кадэлэ корэ Лэстэ. Кала коро поджиля, Исусо пхучля:
Յիսուս տեղում կանգնեց եւ հրամայեց իր մօտ բերել նրան. եւ երբ կոյրը մօտեցաւ, նրան հարցրեց եւ ասաց.
41 — Со ту камэх, соб Мэ тэ терав важ тут? Коро пхэнда: — Рае! Камав тэ дыкхэ!
«Ի՞նչ ես կամենում դու, որ ես քեզ համար անեմ»: Եւ սա ասաց. «Որ բացուեն աչքերս, եւ տեսնեմ, Տէ՛ր»:
42 Исусо пхэнда лэсти: — Дыкх! Тиро патявимо тут фирисарда!
Եւ Յիսուս նրան ասաց. «Նայի՛ր. քո հաւատը քեզ փրկեց»:
43 Коро екхатар ачиля тэ дыкхэ и джиля пала Исусо, а еджино ачиля тэ ваздэ слава Дэвлэсти. И всавэрэ мануша, ко дыкхле кода, ваздэнас Дэвлэсти слава.
Եւ իսկոյն կոյրը տեսաւ. գնում էր Յիսուսի յետեւից եւ փառք էր տալիս Աստծուն: Եւ ամբողջ ժողովուրդը տեսնելով այս՝ Աստծուն գոհութիւն էր տալիս: