Лукастар 15
1 Авэнас Исусостэ всавэрэ стидэмаря, савэ лэнас налогуря, и бэзимахкэрэ мануша, соб тэ шунэ Лэ.
Were now to Him drawing near all the tax collectors and the sinners to hear Him.
2 Нэ фарисеенди и сиклимаренди пав Упхэнима на чялёлас, со терда Исусо, и вонэ пхэнэнас: — Вов прылэл бэзимахкэрэ манушэн и хал лэнца.
And were grumbling the (both *no*) Pharisees and the scribes saying that This [man] sinners receives and he eats with them.
3 Нэ Исусо пхэнда лэнди кацави дума:
He spoke then to them parable this saying;
4 — Пхэнаґа, екхэстэ тумэндар исин шэл бакря, и екх лэндар хасиля. Чи на ачявэла вов енядэша тай еня бакрен дэ маля и чи на джяла тэ родэ бакря, сави хасиля?
What man of you having a hundred sheep and (having lost *NK(o)*) of them one not leaves the ninety nine in the open field and goes after the [one] having been lost until he may find it?
5 Ай кала аракхэла бакря, баря лошаґа тховэла ла пэ пхикэ и лиджяла.
And having found [it] he lays [it] on the shoulders (of him *N(k)O*) rejoicing,
6 Кала авэла цэрэ, акхарэла пэхкэрэн амалэн и пашунэн и пхэнэла лэнди: «Лошавэн манца, мэ аракхлём бакря, сави хасиля».
And having come to the house he calls together the friends and the neighbours saying to them; do rejoice with me, for I have found the sheep of mine the [one] having been lost!
7 Пхэнав тумэнди, со кади ж пэ упралима пала екхэ манушэ, саво ачявда бэзимо, будэр лошавэна, сар пала енядэша еня патявнэн манушэн, савэнди на трэбуни тэ ачявэ бэзимо.
I say to you that in the same way joy in heaven there will be over one sinner repenting rather than over ninety nine righteous ones who no need have of repentance.
8 Кала манушнятэ исин дэш драхмы и вой хацарэла екх лэндар, чи на пхабарэла вой лампа, на шулавэла всаворо пэкхкоро цэр и на авэла тэ родэ, соб тэ аракхэ кадыя драхма?
Or what woman drachmas having ten, if she may lose drachma one, surely she lights a lamp and she sweeps the house and she seeks carefully until (it *N(k)O*) she may find?
9 А кала аракхэла ла, тунчи стидэла пэхкэрэн амалкэн и пашунэн джювлен тай пхэнэла: «Лошавэн манца, мэ аракхлём драхма, сави хацардом!»
And having found [it] (she calls together *N(k)O*) the friends and (*k*) neighbours saying; do rejoice with me, for I have found the drachma that I lost.
10 Кади, пхэнав тумэнди, лошавэн ангелуря Дэвлэхкэрэ и пала екхэ манушэ, саво ачявда пэхкоро бэзимо.
Thus I say to you, there is joy before the angels of God over one sinner repenting.
11 Инте пхэнда Исусо: — Екхэ манушэстэ сле дуй чявэ.
He said then; A man certain had two sons.
12 И тэрнэдэр лэндар пхэнда дадэсти: «Дадэ! Дэ манди тирэ барвалимастар котор, саво манди доросэлапэ». И дад розмарда вса, со лэстэ сля, пэ дон и дэня пэхкэрэ чявэнди.
And said the younger of them to the father; Father, do give to me what is due [to me] portion of the property. (*no*) (then *N(k)O*) he divided between them the property.
13 Проджиля набут вряма, и цыкнэдэр чявэндар стидэня вса, со лэсти доросляпэ, и джиля дур, дэ авэр пхув. Котэ розтерда вса, со лэстэ сля, и пав диниманэ розчувэлас ловэ.
And after not many days having gathered together (all [things] *N(k)O*) the younger son went away into a country distant and there he wasted the estate of him living prodigally.
14 Кала вов розчута всавэрэ ловэ, дэ кодыя пхув авиля бари бокх, и чяво мэрэлас бокхатар.
When was spending however he everything there arose a famine (severe *N(k)O*) throughout the country that, and he himself began to be in need.
15 Тунчи джиля и намисардапэ екхэ манушэстэ кодэла пхуятар, тэ чяравэ баличен пэ маля.
And having gone he joined himself to one of the citizens the country of that, and he sent him into the fields of him to feed pigs.
16 Вов мэрэлас бокхатар и сля лошало тэ ха їтханэ баличенца, нэ лэсти и кода на дэнас.
And he was longing (to be fed *N(k)O*) (the *ko*) (stomach of him *KO*) (from *N(k)O*) the pods that were eating the pigs, and no [one] was giving to him.
17 Кала чявэстэ рисиля годи, тунчи вов пхэнда: «Бут намисардэн бутярнэн мурэ дадэстэ, и вонэ хан, скици закамэна, а мэ бокхатар катэ мэрав!
To himself however having come (he was saying; *N(k)O*) How many hired servants of the father of mine (have abundance *N(k)O*) of bread, I myself however with hunger (here *NO*) am perishing!
18 Вщява, рисявава павпалэ мурэ дадэстэ и пхэнава лэсти: "Дадэ! Мэ тердом бэзимо англа Дэвлэ пэ упралима и англа тут
Having risen up I will go to the father of mine and I will say to him; Father, I have sinned against heaven and before you;
19 и на ачяв тэ акхарэпэ тирэ чявэґа. Нэ прылэ ман сар тирэ бутярнэ"».
(and *k*) no longer no longer am I worthy to be called son of you. do make me like one of the servants of you.
20 Тунчи вщиля и джиля пэхкэрэ дадэстэ. Кала чяво сля дур цэрэстар, дад удыкхля лэ. И ачиля лэсти дор пэхкэрэ чявэ. Тунчи вов прастэня лэстэ, облиля и чюминдэня лэ.
And having risen up he went to the father (of himself *NK(o)*) Still now he far being distant he saw him the father of him and was moved with compassion, and having run he fell upon the neck of him and he kissed him.
21 Чяво пхэнда дадэсти: «Дадэ! Мэ тердом бэзимо англа Дэвлэ пэ упралима и англа тут и на ачяв тэ акхарэпэ тирэ чявэґа».
Said then the son to him: Father, I have sinned against heaven and before you; (and *k*) no longer no longer am I worthy to be called son of you (do make me as one of the servants of you. *O*)
22 Нэ дад пхэнда пэхкэрэ бутярнэнди: «Джян сигэдэр! Анэн фэдэр їда, сави исин, и урявэнтэ чявэ, дэнтэ лэсти ангрусни пэ ангушт и пундрангэ пэ лэхкэрэ пурэн.
Said then the father to the servants of him; (Quickly *NO*) do bring out (*k*) robe the best and do clothe him and do give a ring for the hand of him and sandals for [his] feet,
23 Анэн парвардэ гурувэ и чинэн лэ пэ мас. Тховаґа баро скаминд и аваґа тэ лошавэ!
and (do bring *N(k)O*) the calf fattened, do kill [it], and having eaten let us be merry,
24 Кадэва муро чяво сля муло, нэ отджювдиня, сля хацардо, нэ кана аракхляпэ». Тай ачиле тэ лошавэ.
For this the son of mine dead was and is alive again, (and *k*) he was having been lost and is found. And they began to be merry.
25 Пхурэдэр чяво сля пэ маля. Кала вов рисиля малятар и сля паша цэр, шунда, сар цэлэн и дилябэн.
Was now the son of him the elder in [the] field. and while coming [up] he drew near to the house, he heard music and dancing.
26 Тунчи акхарда екхэ бутярнэ и пхучля: «Со када терэлпэ?»
And having called near one of the servants (of him *k*) he was inquiring what (maybe *no*) would be these things.
27 Бутярно пхэнда лэсти: «Авиля тиро пхрал. И тиро дад прыпхэнда тэ чинэ парвардэ гурувэ, колэсти со лэхкоро чяво рисиля цэрэ джювдо».
And he said to him that The brother of you is come, and has killed the father of you the calf fattened, because in good health him he has received.
28 Тунчи пхурэдэр чяво холиля и на камля тэ заджя дэ цэр. Нэ дад выджиля цэрэстар и ачиля тэ акхарэ лэ.
He was angry however and not he was willing to go in. (And *N(K)O*) the father of him having gone he was begging him.
29 Нэ вов пхэнда дадэсти: «Акэ, мэ скици бэрш терав бути важ тут, со никала тэ ваздэ шэро, и дэ всавэрэ кандав тут. Нэ ту и цыкнорэ бузнорэ на дэнян манди, соб мэ тэ лошавав мурэ амалэнца.
And answering he said to the [the] father of him; Behold so many years I serve you and never a commandment of you I disobeyed, and to me myself never did you give a young goat that with the friends of mine I may make merry.
30 А кала кадэва тиро чяво, саво протерда пэхкэрэ ловэ налаче джювленца, авиля цэрэ, ту важ лэ чиндан парвардэ гурувэ».
When however the son of you this the [one] having devoured your living with (*o*) prostitutes came, you have killed for him the fattened (*k*) calf.
31 Нэ дад пхэнда чявэсти: «Чяворо! Ту всавири вряма манца. И вса, со мандэ исин, када тиро.
And he said to him; Son, you yourself always with me are, and all that [is] mine yours is.
32 Нэ важ кода трэбуни тэ лошавэ, со тиро пхрал сля муло, нэ отджювдиня, сля хацардо, нэ аракхляпэ».
To make merry however and to rejoice it was fitting, because the brother of you this dead was and (is alive, *N(K)O*) and having been lost (was *k*) and is found.
