< Лукастар 13 >

1 Дэ кодыя вряма авиле Исусостэ койсавэ мануша и розпхэндэ пала манушэн Галилеятар, савэн Пилато прыпхэнда тэ мулярэ и мукля лэнди рат, кала вонэ анэнас жэртвы.
And there were some present at that time, telling Him about the Galileans, whose blood Pilate mingled with their sacrifices;
2 Исусо пхэнда лэнди: — Тумэ гинисарэн, со кадэла галилеянуря тердэ бэзимо будэр аврэ манушэндар дэ Галилея и кодэлэсти хале грыжа?
and Jesus answering said to them, “Do you think that these Galileans became sinners beyond all the Galileans, because they have suffered such things?
3 Нат, пхэнав тумэнди. Нэ кала тумэ на ачявэна бэзимо, хасявэна, сар и вонэ.
No—I say to you, but if you may not convert, even so will all you perish.
4 А кодэла дэшуохто манушэн, савэ помуле, кала тэлэдэня пэ лэн упрал башня дэ Силоамо? Тумэ гинисарэн, со вонэ сле дошадэр всавэрэндар, савэ джювэнас дэ Ерусалимо?
Or those eighteen on whom the tower in Siloam fell, and killed them, do you think that these became debtors beyond all men who are dwelling in Jerusalem?
5 Нат, пхэнав тумэнди. Нэ кала тумэ на ачявэна бэзимо, тунчи всавэрэ хасявэна, сар и вонэ.
No—I say to you, but if you may not convert, all you will perish in like manner.”
6 Тунчи пхэнда лэнди кацави дума: — Екхэ манушэстэ сля инжырно кашт дэ лэхкоро винограднико. Вов авиля тэ родэ пэ кадэва кашт барило, нэ нисо на аракхля.
And He spoke this allegory: “A certain one had a fig tree planted in his vineyard, and he came seeking fruit in it, and he did not find;
7 И пхэнда виноградарести: «Акэ, дыкх, мэ трито бэрш авав, соб тэ аракхэ барило пэ кадэва инжырно кашт, нэ нисо на аракхав. Сщин лэ! Пэ со вов ивья залэл пхув дэ садо?»
and he said to the vinedresser, Behold, three years I come seeking fruit in this fig tree, and do not find [it], cut it off, why does it also render the ground useless?
8 Нэ виноградари пхэнда лэсти: «Хулае! Мэк кадэва кашт инте екх бэрш барёла. А мэ пхув ковлярава и гуниво чувава.
And he answering says to him, Lord, permit it also this year, until I may dig around it, and cast in dung;
9 И кала пэ авэр бэрш анэла барило — мишто. А кала на анэла, сщинэґа лэ».
and if indeed it may bear fruit—and if not so, thereafter you will cut it off.”
10 Екхвар дэ суббота Исусо сиклярда дэ синагога.
And He was teaching in one of the synagogues on the Sabbath,
11 Котэ сля екх джювли, дэ кастэ дэшуохто бэрш сля налачё фано, саво дэлас лати дукх. Вой сля банги, кади со нащи лати сля тэ ваздэ шэро.
and behold, there was a woman having a spirit of disability [for] eighteen years, and she was bent together, and not able to bend back at all,
12 Исусо удыкхля ла, акхарда тай пхэнда: — Джювлие! Ту састярэхпэ тирэ насвалимастар!
and Jesus having seen her, called [her] near and said to her, “Woman, you have been loosed from your disability”;
13 И тховда пэ латэ васта. Вой екхатар пэрэачиля тэ авэ банги и ачиля тэ ваздэ слава Дэвлэсти.
and He laid on her [His] hands, and immediately she was set upright, and was glorifying God.
14 Тунчи пхурэдэр дэ синагога мижыля, со Исусо састярда дэ суббота, и пхэнда манушэнди: — Исин шов дивэ, кала трэбуни тэ терэ бути. Дэ кадэлэн дивэн авэнтэ тэ састярэпэ, а на дэ суббота.
And the chief of the synagogue answering—much displeased that on the Sabbath Jesus healed—said to the multitude, “Six days there are in which it is necessary to be working; in these, then, coming, be healed, and not on the day of the Sabbath.”
15 Рай пхэнда лэсти дэ отпхэнима: — Домуенгэрэ! Чи на отпхандэн тумэ пэхкэрэ мугаре чи гурувэ, на вылиджян лэ граждостар и на лиджян панестэ дэ суббота?
Then the LORD answered him and said, “Hypocrite, do not each of you loose his ox or donkey from the stall on the Sabbath, and having led [it] away, water [it]?
16 А вой исин чей Авраамохкири. Дэшуохто бэрш ла спхандэлас сатана! И со, на трэбуни сля тэ розпхандэ ла дэ суббота?
And this one, being a daughter of Abraham, whom Satan bound eighteen years, behold, did [she] not ought to be loosed from this bond on the day of the Sabbath?”
17 Кала Исусо пхэнда кадэла лава, всавэрэ Лэхкэрэ врыжымашуря сле ладжьвардэ, а всавэрэ мануша лошавэнас важ кода, со Вов терэлас барэ и лаче рындуря.
And He saying these things, all who were opposed to Him were being ashamed, and all the multitude were rejoicing over all the glorious things that are being done by Him.
18 Исусо ж пхэнда: — Пэ со счувэлпэ Дэвлэхкоро Тхагаримо? Сар Манди када тэ сикавэ?
And He said, “To what is the Kingdom of God like? And to what will I liken it?
19 Вов счувэлпэ пэ цыкно горчично ворзо, саво мануш лиля и чута дэ пхув дэ пэхкоро садо. И кадэлэ ворзостар бариля вучё кашт, кади со упралимахкэрэ чирикля джювэнас пэ лэхкэрэн ранден.
It is like to a grain of mustard, which a man having taken, cast into his garden, and it increased, and came to a great tree, and the birds of the heavens rested in its branches.”
20 Инте пхэнда Исусо: — Пэ со счувэлпэ Дэвлэхкоро Тхагаримо?
And again He said, “To what will I liken the Kingdom of God?
21 Вов счувэлпэ пэ закваска, савя лиля манушни тай чута дэ трин барэ чярэ варэґа, а тунчи кадыя закваска розджиляпэ пав всаворо хумэр.
It is like leaven, which a woman, having taken, hid in three measures of meal, until all was leavened.”
22 Тунчи Исусо упалэ джиля дромэґа дэ Ерусалимо, проджялас пав гавэн и форонэн и котэ сиклярэлас.
And He was going through cities and villages, teaching, and making progress toward Jerusalem;
23 Екх мануш пхучля Лэстар: — Рае! Када чячимо, со кици набут манушэн фирисарэнапэ? Исусо пхэнда:
and a certain one said to Him, “Lord, are those saved few?” And He said to them,
24 — Прытховэн зора кодэлэстэ, соб тэ заджя тумэнди набуґлэ вударэнца. Чячимаґа пхэнав тумэнди, со бут мануша закамэна тэ заджя, нэ нисо лэндэ на выджяла.
“Be striving to go in through the straight gate, because many, I say to you, will seek to go in, and will not be able;
25 Кала цэрэхкоро хулай вщела и затерэла вудара, тунчи тумэ авэна тэ аче аври, тэ марэ дэ вударэн тай тэ мангэ: «Рае, оттер амэнди!» Нэ Вов пхэнэла тумэнди: «На джянав, катарь тумэ».
from the time the Master of the house may have risen up, and may have shut the door, and you may begin to stand outside, and to knock at the door, saying, Lord, Lord, open to us, and He answering will say to you, I have not known you from where you are,
26 Тунчи тумэ пхэнэна: «Амэ хале и пиле англа Тут, и пэ амарэн гасэн Ту сиклярэґас».
then you may begin to say, We ate before You, and drank, and You taught in our broad places;
27 Нэ Вов пхэнэла: «На джянав, катарь тумэ. Нашэн Мандар всавэрэ, ко вурытимо терэн!»
and He will say, I say to you, I have not known you from where you are; depart from Me, all you workers of the unrighteousness.
28 Котэ тумэ авэна тэ ровэ и тэ ха бари грыжа, кала дыкхэна, со Авраамо, Исаако тай Иаково и всавэрэ англунаря дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима, а тумэн котарь вытрадэна.
There will be there the weeping and the gnashing of the teeth when you may see Abraham, and Isaac, and Jacob, and all the prophets, in the Kingdom of God, and yourselves being cast outside;
29 Авэна мануша штарэ пхуякэрэ ригэндар тай бэшэна пала скаминдэ дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима.
and they will come from east and west, and from north and south, and will recline in the Kingdom of God,
30 Тай акэ, мануша, савэ палунэ, авэна англэ. И кодэла, савэ англэ, авэна палунэ.
and behold, there are last who will be first, and there are first who will be last.”
31 Дэ кодыя вряма авиле койсавэ фарисеендар и пхэндэ Лэсти: — Наш катарь, колэсти со Иродо камэл тэ мулярэ Тут.
On that day there came near certain Pharisees, saying to Him, “Go forth, and be going on from here, for Herod wishes to kill You”;
32 Исусо пхэнда: — Джян и пхэнэн кадэлэ хрантимарести кацавэ лава: «Акэ, Мэ авдивэ и атася авава тэ традэ бэнгэн и тэ састярэ, а пэ трито диво дотерава пэхкоро рындо».
and He said to them, “Having gone, say to that fox, Behold, I cast forth demons, and perfect cures today and tomorrow, and the third [day] I am being perfected;
33 Нэ Манди трэбуни тэ джя Мурэ дромэґа авдивэ, атася и пэ авэр диво. Нэнай кади, соб англунаре тэ умарэн на дэ Ерусалимо.
but it is necessary for Me today, and tomorrow, and the [day] following, to go on, because it is not possible for a prophet to perish out of Jerusalem.
34 Ерусалимо, Ерусалимо! Ту мулярэх англунарен и барэнца помарэх кодэлэн, савэ сле бичалдэ тутэ! Скаци молы Мэ камлём тэ стидэ Тирэ чяворэн кади, сар каґни стидэл пуицен тала пэхкэрэ пхака! Нэ тумэ на закамле кади.
Jerusalem, Jerusalem, that is killing the prophets, and stoning those sent to her, how often I willed to gather together your children, as a hen [gathers] her brood under the wings, and you did not will.
35 Тай акэ, ачявав тумэн еджинэн дэ тумарэ цэрэ. Пхэнав тумэнди, со на дыкхэна Ман ды кодыя вряма, сар пхэнэна: «Бахтало Кодэва, Саво джял важ Лав Раехкоро!»
Behold, your house is being left to you desolate, and truly I say to you, you may not see Me, until it may come when you may say, Blessed [is] He who is coming in the Name of the LORD.”

< Лукастар 13 >