Рындоря 9
1 Савло жэ пхурдэлас холяґа и мэримаґа пэ Раехкэрэн сиклярнэн. Вов авиля англунэ рашаестэ
Meanwhile Saul, still breathing murderous threats against the disciples of the Lord, went to the high priest,
2 и мангля лэстар лила дэ синагоги, савэ сле дэ Дамаско, соб вов, кала аракхэла кодэлэн, ко прырицарэлпэ Дромэстэ, муршэн тай джювлен, тэ спхандэл лэн тай тэ анэл дэ Ерусалимо.
and asked him to give him letters to the Jewish congregations at Damascus, authorizing him, if he found there any supporters of the Way, whether men or women, to have them put in chains and brought to Jerusalem.
3 Кала вов поджялас дэ Дамаско, пэр лэстэ сджиля душлимо болыбнастар.
While on his journey, as he was nearing Damascus, suddenly a light from the heavens flashed around him.
4 Вов тэлэдэня пэ пхув и ушунда ґласо, саво пхэнда лэсти: — Савло, Савло, сости ту традэх Ман?
He fell to the ground and heard a voice saying to him – “Saul, Saul, why are you persecuting me?”
5 — Ко Ту, Рае? — пхучля Савло. — Мэ Исусо, Савэ ту традэх, — пхэнда Вов.
“Who are you, Lord?” he asked. “I am Jesus, whom you are persecuting,” the voice answered;
6 — Вщи тай джя дэ форо. Котэ тути пхэнэна, со трэбуни тэ терэ.
“Yet stand up and go into the city, and you will be told what you must do.”
7 Мурша, савэ сле Савлоґа дэ дром, ачиле сар мутуля: вонэ шундэ ґласо, нэ ника на дыкхле.
The men traveling with Saul were meanwhile standing speechless; they heard the sound of the voice, but saw no one.
8 Савло вщиля пхуятар, нэ кала вов оттерда якха, тунчи полиля, со корыля, и лэ пала васт андэ дэ Дамаско.
When Saul got up from the ground, though his eyes were open, he could see nothing. So his men led him by the hand, and brought him into Damascus;
9 Трин дивэ вов на халас и на пэлас, и сля коро.
and for three days he was unable to see, and took nothing either to eat or to drink.
10 Дэ Дамаско джювда сиклярно, савэ акхарэнас Анания. Рай пхэнда лэсти дэ дыкхлима: — Анания! — Кади, Рае! — пхэнда вов.
Now there was at Damascus a disciple named Ananias, to whom, in a vision, the Lord said, “Ananias.” “Yes, Lord,” he answered.
11 Рай дэдуманя лэсти: — Джя пэ гаса, сави акхарэлпэ «Вортаґа», аракх котэ Иудахкоро цэр, и пхуч Савло, саво акхарэлпэ «Тарсянино». Вов екхатар мангэлпэ.
“Go at once,” said the Lord, “to the Straight Street, and ask at Judas’s house for a man named Saul, from Tarsus. He is at this moment praying,
12 И дэ лэхкэрэ дыкхлима мануш пав лавэ Анания авиля и тховда пэр лэстэ васта, соб вов тэ на авэл коро.
and he has seen, in a vision, a man named Ananias coming in and placing his hands on him, so that he may recover his sight.”
13 Анания пхэнда: — Рае, мэ бутэ манушэндар шундом пала лэ, саво вурытимо вов терда Тирэ свэнтонэнди дэ Ерусалимо.
“Lord,” exclaimed Ananias, “I have heard from many people about this man – how much harm he has done at Jerusalem to your people there.
14 И лэстэ катэ исин бари зор англунэ рашаендар тэ пхандэ всавэрэн, ко прыакхарэл Тиро Лав.
And, here, too, he holds authority from the chief priests to put in chains all those who invoke your name.”
15 Нэ Рай пхэнда лэсти: — Джя, колэсти со кадэва мануш — вытидэно Манца, соб тэ розпхэнэ пала Муро Лав англа наиудеен, англа тхагарен тай англа Израилёхкэрэн манушэн.
But the Lord said to him, “Go, for this man is my chosen instrument to uphold my name before the Gentiles and their kings, and the people of Israel.
16 Мэ сикавава лэсти, сави бари грыжа вов прылэла пала Муро лав.
I will myself show him all that he has to suffer for my name.”
17 Анания джиля, заджиля дэ кодэва цэр, тховда пэ Савло васта тай пхэнда: — Пхрал Савло, Рай Исусо, Саво сикавдапэ пэ тиро дром, бичалда ман тутэ, соб ту упалэ тэ дыкхэх и тэ пхэрдёх Свэнтонэ Фаноґа.
So Ananias went, entered the house, and, placing his hands on Saul, said, “Saul, my brother, I have been sent by the Lord – by Jesus, who appeared to you on your way here – so that you may recover your sight and be filled with the Holy Spirit.”
18 Дэ кодыя вряма калимо уджиля лэхкэрэ якхэндар, и вов ачиля тэ дыкхэ. Савло вщиля тай болдэняпэ.
Instantly it seemed as if a film fell from Saul’s eyes, and his sight was restored. Then he got up and was baptized,
19 А тунчи вов халя, и лэстэ рисардапэ зор. Савло сля набут дивэн сиклярнэнца дэ Дамаско
and, after he had taken food, he felt his strength return. Saul stayed for some days with the disciples who were at Damascus,
20 тай сиго ачиля тэ пхэнэ дэ синагоги пала кода, со Исусо исин Дэвлэхкоро Чяво.
and at once began in the synagogues to proclaim Jesus as the Son of God.
21 Всавэрэ, ко лэ шундэ, дэнаспэ дыво тай пхэнэнас: — Чи када на вов, ко умарэлас манушэн Ерусалимостар, савэ прыакхарэнас кадэва лав? И чи на авиля вов кордэ, соб тэ пхандэ лэн и тэ лиджя англунэ рашаендэ?
All who heard him were amazed. “Is not this,” they asked, “the man who worked havoc in Jerusalem among those that invoke this name, and who had also come here for the express purpose of having such persons put in chains and taken before the chief priests?”
22 Савло же инте зоралэдэр пхэнэлас тай допхэнэлас, со Исусо исин Христосо. Тай иудея, савэ джювэнас дэ Дамаско, на джянгле, со лэсти тэ пхэнэ.
Saul’s influence, however, kept steadily increasing, and he confounded the Jewish people who lived in Damascus by the proofs that he gave that Jesus was the Christ.
23 Кала проджиля бут дивэн, иудея стидэне дума, соб тэ умарэ Савло.
After some time some of them laid a plot to kill Saul,
24 Нэ Савло уджянгля пала кода. Иудея диво и рят дожутярэнас паша вударэн дэ форо, соб тэ умарэ лэ,
but it became known to him. They even watched the gates day and night, to kill him;
25 нэ сиклярнэ рятяґа лиле тай обмукле лэ дэ бари траста пав форицико ванта.
but his disciples let him down by night through an opening in the wall, lowering him in a basket.
26 Савло авиля дэ Ерусалимо и камля тэ прыаче сиклярнэндэ, нэ всавэрэ даранас лэстар и на патянас, со вов кади ж ачиля сиклярнэґа.
On his arrival in Jerusalem, Saul attempted to join the disciples, but they were all afraid of him, as they did not believe that he was really a disciple.
27 Тунчи Варнава анда лэ апостолонэндэ тай розпхэнда, сар Савло пэ дром дыкхля Рае, сар Рай дэдумэлас лэґа, и сар дэ Дамаско Савло бидаракоро пхэнэлас важ Исусохкоро лав.
Barnabas, however, taking him by the hand, brought him to the apostles, and told them the whole story of how Saul on his journey had seen the Lord, and how the Lord had talked to him, and how in Damascus he had spoken out fearlessly in the name of Jesus.
28 Савло сля лэнца койсави вряма, пхирэлас пав Ерусалимо и битрашакоро пхэнэлас пала Раехкоро лав.
After that, Saul remained in Jerusalem, in close contact with the apostles; and he spoke fearlessly in the name of the Lord,
29 Вов бут молы дыкхэласпэ эллинистонэнца, розпхэнэлас тай допхэнэлас лэнди, и кодэла терэнас вса, соб лэ тэ умарэ.
talking and arguing with the Jews of foreign birth, who, however, made attempts to kill him.
30 Кала пхрала уджянгле пала када, вонэ отлиджялдэ Савло дэ Кесария, а котарь отбичалдэ лэ дэ Тарсо.
But, when the followers found this out, they took him down to Caesarea, and sent him on his way to Tarsus.
31 А манушэн кхандирятар пав всавири Иудея, Галилея тай Самария будэр нико на традэлас. Кхандири прылэлас зор тай барёлас, джювда дараґа англа Рае, тай Свэнто Фано подрицарэлас ла.
And so it came about that the church, throughout Judea, Galilee, and Samaria, enjoyed peace and became firmly established; and, ordering its life by respect for the Lord and the help of the Holy Spirit, it increased in numbers.
32 Кала Пётро джялас форо форостэ, вов авиля свэнтонэндэ, савэ джювдэ дэ Лидда.
Peter, while traveling from place to place throughout the country, went down to visit the people of Christ living at Lydda.
33 Котэ вов удыкхля екхэ манушэ, савэ акхарэнас Энеи, вов сля насвало, попхагло мануш и пашлёлас пэ пато охта бэрш.
There he found a man named Aeneas, who had been bedridden for eight years with paralysis.
34 Пётро пхэнда лэсти: — Энеи! Исусо Христосо састярэл тут. Вщи тай стидэ тиро тхан. Дэ кодыя ж вряма Энеи вщиля.
“Aeneas,” Peter said to him, “Jesus Christ cures you. Get up, and make your bed.” Aeneas got up at once;
35 Кала всавэрэ мануша, савэ джювдэ дэ Лидда тай Шароно, удыкхле, со вов састярдяпэ, вонэ обрисиле Раестэ.
and all the inhabitants of Lydda and of the Plain of Sharon saw him, and came over to the Lord’s side.
36 Дэ Яффа сля екх сиклярни, савя акхарэнас Тавита, ай пав аврэ «Бузнори». Вой всавири вряма терэлас лаче рындуря и подрицарэлас чёрорэн.
At Joppa there lived a disciple whose name was Tabitha, which is in Greek ‘Dorcas’ – a Gazelle. Her life was spent in doing kind and charitable actions.
37 Тай акэ, дэ кодыя вряма вой занасвалиля тай муля. Лакоро трупо обхалавдэ и тховдэ дэ упралуни цэра.
Just at that time she was taken ill, and died; and they had washed her body and laid it out in an upstairs room.
38 Важ кода со Лидда надур Яффатар, кала сиклярнэ шундэ, со Пётро исин котэ, вонэ бичалдэ лэстэ дон манушэн, соб кодэла мангле лэ: — Ав амэндэ сигэдэр!
Joppa was near Lydda, and the disciples, having heard that Peter was at Lydda, sent two men with the request that he come to them without delay.
39 Пётро джиля лэнца, и кала вов авиля, лэ пролиджялдэ дэ упралуни цэра. Паша лэ стидэнепэ всавэрэ джювля, савэндэ муле рома. Вонэ ровэнас тай сикавэнас лэсти гада тай авэр їда, савэ сювда Бузнори, кала сля джювди.
Peter returned with them at once. On his arrival, he was taken upstairs, and all the widows came around him in tears, showing the coats and other clothing which Dorcas had made while she was among them.
40 Пётро выбичалда всавэрэн цэратар, вщиля пэ чянгэн тай помангляпэ. Тунчи вов обрисардапэ мулятэ тай пхэнда: — Тавита, вщи! Вой оттерда якха, удыкхля Петро тай бэшля.
But Peter sent everybody out of the room, and knelt down and prayed. Then, turning to the body, he said, “Tabitha! Stand up.” She opened her eyes, and, seeing Peter, sat up.
41 Вов лиля ла пала вастэ и подрицарда, соб вой тэ вщел. Тунчи вов акхарда джювлен и патякунэн, и сикавда лэнди, со Тавита джювди.
Giving her his hand, Peter raised her up, and, calling in the widows and others of Christ’s people, presented her to them alive.
42 Пала када уджянгле пав всавири Яффа, и бут манушэн патине Раести.
This became known all through Joppa, and numbers of people came to believe in the Lord.
43 Пётро сля дэ Яффа инте бут дивэн, вов джювда Симоностэ, саво вытерэлас морця.
And Peter stayed some days at Joppa with a tanner named Simon.
