Рындоря 28
1 Кала амэ фирисардэпэ, тунчи уджянгле, со кодэва острово акхарэлпэ Мальта.
And having escaped, we learned that the island was called Melita.
2 Мануша, савэ котэ джювдэ, тердэ важ амэн бари патив. Вонэ тховдэ яг тай акхардэ амэн пэстэ, колэсти со сля шылало тай джялас брышынд.
And the barbarians showed us no little kindness; for they kindled a fire, and received us all, because of the rain which had come on, and because of the cold.
3 Кала Павло стидэня кашта и ачиля тэ чувэ дэ яг, лэсти дэ вастэ вхаляпэ сап, саво выґульда каштэндар, кала фирисарэласпэ ягатар.
And when Paul had gathered a bundle of sticks, and laid it on the fire, there came forth a viper by reason of the heat, and fastened on his hand.
4 Кала катутнэ мануша удыкхле, со Павлостэ пэ вастэ амгладёл сап, вонэ ачиле тэ дэдумэ екх аврэсти: — Душол, со кадэва умарэлас манушэн. Вов фирисардапэ панестар, нэ чячимахкири дэвли отлэл лэхкоро джювимо.
And when the barbarians saw the animal hanging from his hand, they said to one another, No doubt this man is a murderer, whom though he hath escaped the sea, Justice hath not permitted to live.
5 Нэ Павло счута сапэ дэ яг, и вов на терда лэсти нисаво бибахталимо.
He, however, shaking off the animal into the fire suffered no harm.
6 Мануша жэ дожутярэнас, со вов ачела тэ шулёл чи сиго мэрэла. Вонэ дожутярдэ бут вряма и кала удыкхле, со лэґа нисо на терэлпэ, тунчи парувдэ пэхкири дума тай ачиле тэ пхэнэ, со када савось дэвэл.
But they were looking for his becoming swollen, or suddenly falling down dead. But after looking a great while, and seeing no harm come to him they changed their minds, and said that he was a god.
7 Надур ачелас грэда, тев джювда пхурэдэр пав острово, савэ акхарэнас Публии. Вов пативалэ прылиля амэн, тай амэ сле лэстэ трин дивэ.
And in the neighborhood of that place were lands be longing to the chief man of the island, whose name was Publius; who welcomed us, and entertained us kindly three days.
8 Лэхкоро дад сля насвало тай пашлёлас пэ пато. Лэстэ сля пхабаримо тай фартэ дукхалас води. Павло авиля лэстэ, помангляпэ, тховда пэ лэстэ васта тай састярда лэ.
And it happened that the father of Publius was lying sick with a fever and dysentery; to whom Paul went in, and, when he had prayed, laid his hands on him, and healed him.
9 Тунчи и авэр насвалэ островостар ачиле тэ авэ лэстэ тай высастярэнаспэ.
And when this was done, the others also who had diseases in the island came, and were healed;
10 Вонэ дэне амэнди бари патив, и кала амэ лагле, стидэне амэнди вса, со трэбуни важ дром.
who also honored us with many honors, and when we put to sea, loaded us with such things as were necessary.
11 Проджиля трин чёна, и амэ выджиле дэ море пэ корабли Александриятар, саво пролиджялас ївэнд пэ кодэва острово и акхарэласпэ «Дуй пхрала».
And after three months we put to sea in a ship of Alexandria, which had wintered in the island, whose sign was Castor and Pollux.
12 Амэ авиле дэ Сиракузы и просле котэ трин дивэ.
And landing at Syracuse, we stayed there three days;
13 Котарь амэ ваздэнепэ тай авиле дэ Ригии. Пэ авэр диво пхурдэня южно балвал, тай дивэґа амэ авиле дэ Путеолы.
and from thence we made a circuit, and came to Rhegium; and after one day a south wind arose, and we came on the second day to Puteoli,
14 Котэ амэ аракхле пхралэн, тай вонэ мангле амэн тэ пролиджя лэнца састо курко. Тай акэ, амэ авиле дэ Римо.
where we found brethren, and were entreated to remain with them seven days; and so we went toward Rome.
15 Пхрала дэ Римо ушундэ, со амэ авиле, тай джиле тэ удыкхэ амэн ды Аппиёхкоро форо тай ды тханэ, саво акхарэлпэ «Трин гостиницы». Кала Павло удыкхля лэн, вов наисарда Дэвлэ тай прылиля зор.
And from thence, the brethren having heard of us came to meet us as far as Appii Forum, and the Three Taverns; at the sight of whom Paul thanked God and took courage.
16 Амэ авиле дэ Римо, тай Павлости дэне воля тэ джювэ екхэсти. Паша лэ джювда кацик халавдо, саво дыкхэлас пала лэ.
And when we had come to Rome, Paul was permitted to dwell by himself, with the soldier that guarded him.
17 Проджиля трин дивэ, тай Павло акхарда пативалэн иудеен. Кала вонэ авиле, вов пхэнда лэнди: — Пхралалэ, ман спхангле дэ Ерусалимо тай отдэне дэ вастэн римлянонэнди. Нэ мэ на теравас нисо амарэ народости и на отпхэнаваспэ кодэлэстар, со сля прылито амарэ дадэндэ.
And it came to pass that after three days he called together the chief men of the Jews, and when they had met he said to them, Brethren, I, though I had done nothing against the people, or the customs of our fathers, was delivered up a prisoner from Jerusalem into the hands of the Romans;
18 Римлянуря роздыкхле муро рындо тай камле тэ отмукэ ман, колэсти со дэ ман нэнай дош, пала савя трэбуни тэ умарэ.
who, when they had examined me, wished to release me, because I had done nothing deserving death.
19 Нэ сар иудея на сле пала ман, мэ манглём сындо императохкоро. Мэ тердом кади на важ кода, соб тэ дошарэ муро народо.
But when the Jews spoke against it, I was constrained to appeal to Caesar; not that I had any charge to bring against my nation.
20 Колэсти мэ акхардом тумэн авдивэ, соб тэ дыкхэпэ тай тэ подэдумэ тумэнца. Пала надия Израилехкири ман спхангле кадэлэ ланчугонэнца.
For this reason therefore I have called for you, to see you and speak to you; for it is on account of the hope of Israel that I am bound with this chain.
21 Кодэла пхэндэ: — Амэнди нико на искриисарда пала тут Иудеятар. Тай котарь нико пхралэндар амэндэ на авэлас и на дэдумэлас пала тут намишто.
And they said to him, We neither received letters from Judea concerning thee, nor did any one of the brethren that came report or speak any evil of thee.
22 Нэ амэ камле тэ пошунэ, со ту думисарэх. Амэ кицик джянах, со мануша пав всавэрэн тханэн осундисарэн кадэва сикляримо.
But we think it proper to hear from thee what thou thinkest; for with regard to this sect, we know that it is everywhere spoken against.
23 Вонэ допхэндэпэ Павлоґа тай дэ диво, саво вонэ вытидэне, лэстэ цэрэ авиля бут манушэн. Павло дэнзор и ды бельвеля пхэнэлас лэнди пала Дэвлэхкоро Тхагаримо тай допхэнэлас пала Исусо Моисеехкэрэ Упхэнимастар и англунарендар.
And when they had appointed him a day, many came to him at his lodging; to whom he expounded, and earnestly testified, the kingdom of God, endeavoring to persuade them concerning Jesus both from the Law of Moses, and from the Prophets, from morning till evening.
24 Екх лэндар патине, ай авэр — нат.
And some believed the things spoken, and some believed not.
25 Вонэ ачиле тэ хапэ машкар пэстэ, и кала вонэ уджянас, Павло дэдуманя кацавэ лава: — Мишто пхэнда Свэнто Фано тумарэ дадэнди уштэнца англунарехкэрэ Исаияхкэрэ:
So, disagreeing with one another, they took their departure, after Paul had spoken one word: Well did the Holy Spirit speak through Isaiah the prophet to your fathers,
26 «Джя кадэлэ народостэ тай пхэн: "Авэна тэ шунэ, нэ на полэна, авэна тэ дыкхэ, нэ на дыкхэна.
saying, “Go to this people, and say, 'Hearing ye shall hear, and shall not understand; and seeing ye shall see and not perceive.
27 Їло кадэлэ манушэнгоро забариля чеченэґа, вонэ на шунэн канэнца тай затердэ якха, соб тэ на дыкхэн якхэнца, тэ на шунэн канэнца, тэ на полэн їлэґа и тэ на обрисявэн, соб Мэ састярдом лэн"».
For the heart of this people hath become gross, and their ears are dull of hearing, and their eyes they have closed; lest they should see with their eyes and hear with their ears, and understand with their heart and turn from their ways, and I should heal them.'”
28 Нэ джянэн кана, со фирисаримо Дэвлэхкоро бичалдо наиудеенди: вонэ и ушунэна кадэва Лав.
Be it therefore known to you, that to the gentiles this salvation of God hath been sent; they, moreover, will hear.
30 Павло инте дуй бэрша джювда дэ Римо, тев намисарэлас цэр тай прылэлас всавэрэн, ко авэлас лэстэ.
And he abode two whole years in his own hired house and gladly received all that came in to him,
31 Вов нисостар на даралас тай на сля ника, соб тэ запхэнэл лэсти тэ розпхэнэ пала Дэвлэхкоро Тхагаримо и тэ сиклярэ пала Рае Исусо Христо.
proclaiming the kingdom of God, and teaching the things concerning the Lord Jesus Christ, with all confidence, without hindrance from any one.
