< Рындоря 20 >

1 Кала ваздимо пэрэачиля, Павло акхарда сиклярнэн, подрицарда лэн, тунчи розачиляпэ лэнца тай джиля дэ Македония.
And after the tumult had subsided, Paul called the disciples to him, and comforted them, and kissed them, and departed, and went into Macedonia.
2 Кала Павло проджялас авэр пхуя, вов бутэ лавэнца подрицарэлас патякунэн. Тунчи вов авиля дэ Греция
And when he had travelled over those regions, and had comforted them with many discourses, he proceeded to the country of Greece.
3 тай просля котэ трин чёна. Кала вов стидэняпэ тэ ладэ пав пане дэ Сирия, иудея камле тэ умарэ лэ. Нэ вов уджянгля пала када тай прылиля дэ гындо тэ рисявэ пав Македония.
And he was there three months. And the Jews formed a plot against him, when he was about to go to Syria: and he contemplated returning to Macedonia.
4 Лэґа сле Сопатро, Пиррохкоро чяво, Вериятар, фессалоникийцуря Аристархо тай Секундо, Гаий Дервиятар тай Тимофеи, Тихико тай Трофимо Цыкня Азиятар.
And there departed with him, as far as Asia, Sopater of the city Berea, and Aristarchus and Secundus who were of Thessalonica, and Gaius who was of the city of Derbe, and Timothy of Lystra, and of Asia Tychicus and Trophimus.
5 Вонэ джиле англал и дожутярэнас амэн дэ Троада.
these proceeded on before us, and waited for us at Troas.
6 Кала проджиля сырботори, саво акхарэлпэ Биквасно мандро, амэ сле дэ Филиппы. Тунчи лагле котарь пав пане. Проджиля панч дивэ тай амэ дыкхлепэ лэнца дэ Троада. Котэ амэ просле эфта дивэ.
And we departed from Philippi, a city of the Macedonians, after the days of unleavened bread; and proceeded by water and arrived at Troas in five days, and remained there seven days.
7 Дэ перво куркэхкоро диво амэ стидэнепэ їтханэ, соб тэ пхагэ мандро. Павло дэдумэлас лэнца. И кади сар вов камля пэ авэр диво тэ джя дэ дром, лэхкири дума зацырдэняпэ ды епашрят.
And on the first day of the week, when we assembled to break the eucharist, Paul discoursed with them, because he was to depart the next day; and he continued his discourse till midnight.
8 Дэ упралуни цэра, тев амэ стидэнепэ, пхабонас бут лампы.
And there were many lamps burning in the chamber where we were assembled.
9 Пэ фэлястра бэшля тэрно мануш пав лавэ Евтихо. Нэ сар Павло бут вряма дэдумэлас, Евтихо засута тай тэлэдэня пэ пхув барэ вучимастар. Кала лэ подлиле, вов сля муло.
And a young man named Eutychus was sitting in a window and listening. And while Paul prolonged his discourse, he sunk into a deep sleep; and, in his sleep, he fell from the third loft, and was taken up as dead.
10 Павло змукляпэ тэлэ, пэля упрал пэ тэрнэ манушэ и облиля лэ. — На пэрэджювэн! — пхэнда Павло. — Вов джювдо!
And Paul went down, and bent over him and embraced him, and said: Be not agitated, for his soul is in him.
11 Тунчи подваздэняпэ упрал, пхагля мандро и ачиля тэ ха. Вов дэдумэлас ды дэнзор, ай тунчи джиля дэ дром.
And when he had gone up, he broke the bread and tasted it, and discoursed until the morning dawned. And then he departed to go by land.
12 Тэрнэ ж манушэ отлиджялдэ цэрэ джювдэґа, и всавэрэ фартэ лошавэнас кадэлэсти.
And they brought the young man alive, and rejoiced over him greatly.
13 Амэ бэшле пэ корабли тай лагле дэ Ассо, камле котарь тэ залэ Павло. Вов еджино кади прыпхэнда, колэсти со камля тэ джя пэза.
And we went on board the ship, and sailed to the port of Thesos; because, there we were to take in Paul: for so had he bidden us, when he proceeded on by land.
14 Дэ Ассо вов дыкхляпэ амэнца, амэ лиле лэ пэ корабли тай джиле дэ Митилина.
And when we had received him at Thesos, we took him on board ship and proceeded to Mitylene.
15 Кала амэ отджиле котарь, тунчи пэ авэр диво авиле дэ Хиосо. Проджиля инте екх диво тай авиле дэ Самосо, инте екхэ дивэсти — дэ Милето.
And from there, the next day, we sailed over against the island Chios; and again, the next day we arrived at Samos, and stopped at Trogyllium; and on the following day we arrived at Miletus.
16 Павло прылиля дэ гындо тэ обджя Эфесо, соб тэ на пролиджя бут вряма дэ Цыкни Азия, колэсти со камля сигэдэр тэ авэ дэ Ерусалимо пэ Пандэшахкоро диво.
For Paul had determined with himself to pass by Ephesus, lest he should be delayed there; because he hasted on, if possible, to keep the day of pentecost in Jerusalem.
17 Милетостар Павло бичалда дэ Эфесо. Вов мангля пхурэдэрэн кхандирятар тэ авэн лэстэ.
And from Miletus, he sent and called the Elders of the church at Ephesus.
18 Кала вонэ авиле, вов пхэнда лэнди: — Тумэ джянэн, сар мэ джювдом катэ тумэндэ всавири вряма англунэ дивэстар, кала авилём дэ Азия.
And when they had come to him, he said to them: Ye yourselves know, how, at all times, since the first day that I entered Asia, I have been with you;
19 Мэ на слём пхутярдо и ясвэнца теравас бути Раести и на дыкхавас ни пэ всавири грыжа, сави родэнас важ ман иудея.
laboring for God, in great humility, and with tears, amid the trials which beset me from the plottings of Jews:
20 Мэ на умукавас нисо кодэлэстар, со б тэ авэл мишто важ тумэн, пхэнавас Лав тай сикляравас тумэн пэ гаса англа всавэрэн и пав цэрэн.
and I shunned not that which was advantageous to your souls, that I might preach to you, and teach in the streets and in houses,
21 Мэ допхэнавас иудеенди тай греконэнди, со лэнди трэбуни тэ прыджянэ пэхкоро бэзимо англа Дэвлэ и тэ патя дэ амарэ Рае Исусо.
while I testified to Jews and to Gentiles, as to repentance towards God and faith in our Lord Jesus Messiah.
22 Екхатар лиджял ман Фано, тэ джяв дэ Ерусалимо, нэ на джянав, со котэ манца авэла.
And now I am bound in spirit, and I go to Jerusalem; and I know not what will befall me there;
23 Джянав кацик, со дэ кожно форо Свэнто Фано допхэнэл манди, со дожутярэн котэ баруно тай бари грыжа.
except that the Holy Spirit in every city, testifieth to me and saith: Bonds and afflictions await thee.
24 Нэ мэ на тховав цимин пэхкэрэ джювимасти, кацик манди тэ проджя муро дром тай тэ стерэ бути, сави дэня Рай Исусо, тэ розпхэнэ Бахтало Лав пала мищимо Дэвлэхкоро.
But my life is accounted by me as nothing, so that I may but finish my course, and the ministration which I have received from our Lord Jesus, to bear testimony to the gospel of the grace of God.
25 И екхатар мэ джянав, со всавэрэ тумэ, каґа мэ дыкхаваспэ тай розпхэнавас пала Тхагаримо, никала будэр ман на удыкхэна.
And now, I know that ye will see my face no more, all of you among whom I have travelled and preached the kingdom of God.
26 Колэсти пхэнав тумэнди авдивэ: кала кось тумэндар мэ на авава вуджило дэ кодэлэ,
I therefore protest to you, this day, that I am pure from the blood of you all.
27 колэсти со мэ на гаравдом ни екх лав пала всавири Дэвлэхкири воля.
For I have not shunned to acquaint you with all the will of God.
28 Дыкхэн пала пэстэ и пала всавири кхандири, дэ савя Свэнто Фано тховда тумэн тэ чяравэн отара Дэвлэхкири, сави Вов тинда Пэсти Пэхкэрэ ратэґа тай тэ дыкхэн пала ла.
Take heed therefore to yourselves, and to all the flock over which the Holy Spirit hath established you bishops; that ye feed the church of God, which he hath acquired by his blood.
29 Мэ джянав, со кала уджява, тумэндэ авэна мижэ рува, савэнди на дор отара.
For I know, that after I am gone, fierce wolves will come in among you, and will have no mercy on the flock.
30 И машкар тумэн авэна мануша, савэ чячимо пэрэболдэна дэ хохавимо, соб тэ улиджя сиклярнэн пала пэ.
And also, from among yourselves, there will rise up men speaking perverse things, that they may turn away the disciples to go after them.
31 Колэсти на совэн! Рапирэн, со мэ трин бэрша ясвэнца, диво тай рят на пэрэачявас тэ дэ годи кожнонэсти тумэндар.
Therefore be ye vigilant; and remember, that for three years I ceased not to admonish each one of you, by day and by night, with tears.
32 Екхатар мэ отдав тумэн Дэвлэсти тай Лэхкэрэ мищимахкэрэ Лавэсти. И Дэвэл барярэла тумаро патявимо сиклярэла тумэн и дэла тумэнди котор машкар всавэрэн Лэхкэрэн свэнтонэн манушэн.
And now I commend you to God, and to the word of his grace, which is able to build you up, and to give you an inheritance among all the saints.
33 Мэ никастар на камлём тэ лэ ни рупь, ни совнак, ни їда.
Silver, or gold, or garments, I have not coveted.
34 Тумэ еджинэ джянэн, со мэ пэхкэрэ вастэнца затеравас пэ котор мандро и пэсти и кодэлэнди, ко манца сля.
And ye yourselves, know, that these hands ministered to my wants, and to them that were with me.
35 Дэ всавэрэ мэ сикававас, со кади и тумэнди трэбуни тэ терэ бути и тэ дэ зор бизоракэрэ манушэнди тай тэ рапирэ Раехкоро Исусохкоро Лав: «Бахтало мануш, саво прылэл, нэ бахталэдэр кодэва мануш, саво дэл».
And I have showed you all things; that thus it is a duty to labor, and to care for the infirm, and to remember the words of our Lord Jesus; for he hath said, That he is more blessed who giveth, than he who receiveth.
36 Кала Павло пхэнда када, вов тэлиля всавэрэнца пэ чянга тай помангляпэ.
And when he had said these things, he fell on his knees and prayed, and all the people with him.
37 Всавэрэ ровэнас, облэнас Павло тай чюминдэнас лэ.
And there was great weeping among them all. And they embraced him, and kissed him.
38 Лэнди сля бибахт лэхкэрэ лавэндар, со на дыкхэна лэ будэр. Тунчи вонэ пролиджялдэ Павло пэ корабли.
And they had the most anguish, because of the word he uttered, that they would see his face no more. And they accompanied him to the ship.

< Рындоря 20 >