Рындоря 20

1 Кала ваздимо пэрэачиля, Павло акхарда сиклярнэн, подрицарда лэн, тунчи розачиляпэ лэнца тай джиля дэ Македония.

And after the ceasing of the tumult, Paul having called near the disciples, and having embraced [them], went forth to go on to Macedonia;

2 Кала Павло проджялас авэр пхуя, вов бутэ лавэнца подрицарэлас патякунэн. Тунчи вов авиля дэ Греция

and having gone through those parts, and having exhorted them with many words, he came to Greece;

3 тай просля котэ трин чёна. Кала вов стидэняпэ тэ ладэ пав пане дэ Сирия, иудея камле тэ умарэ лэ. Нэ вов уджянгля пала када тай прылиля дэ гындо тэ рисявэ пав Македония.

and having continued three months—a counsel of the Jews having been against him—being about to set forth to Syria, there came [to him] a resolution of returning through Macedonia.

4 Лэґа сле Сопатро, Пиррохкоро чяво, Вериятар, фессалоникийцуря Аристархо тай Секундо, Гаий Дервиятар тай Тимофеи, Тихико тай Трофимо Цыкня Азиятар.

And there were accompanying him to Asia, Sopater of Pyrrhus from Berea, and of Thessalonians Aristarchus and Secundus, and Gaius of Derbe, and Timotheus, and of Asians Tychicus and Trophimus;

5 Вонэ джиле англал и дожутярэнас амэн дэ Троада.

these, having gone before, remained for us in Troas,

6 Кала проджиля сырботори, саво акхарэлпэ Биквасно мандро, амэ сле дэ Филиппы. Тунчи лагле котарь пав пане. Проджиля панч дивэ тай амэ дыкхлепэ лэнца дэ Троада. Котэ амэ просле эфта дивэ.

and we sailed, after the days of the Unleavened [Bread], from Philippi, and came to them to Troas in five days, where we abided seven days.

7 Дэ перво куркэхкоро диво амэ стидэнепэ їтханэ, соб тэ пхагэ мандро. Павло дэдумэлас лэнца. И кади сар вов камля пэ авэр диво тэ джя дэ дром, лэхкири дума зацырдэняпэ ды епашрят.

And on the first [day] of the weeks, the disciples having been gathered together to break bread, Paul was discoursing to them, about to depart on the next day, he was also continuing the discourse until midnight,

8 Дэ упралуни цэра, тев амэ стидэнепэ, пхабонас бут лампы.

and there were many lamps in the upper chamber where they were gathered together,

9 Пэ фэлястра бэшля тэрно мануш пав лавэ Евтихо. Нэ сар Павло бут вряма дэдумэлас, Евтихо засута тай тэлэдэня пэ пхув барэ вучимастар. Кала лэ подлиле, вов сля муло.

and there a certain youth was sitting, by name Eutychus, on the window—being borne down by a deep sleep, Paul discoursing long—he having sunk down from the sleep, fell down from the third story, and was lifted up dead.

10 Павло змукляпэ тэлэ, пэля упрал пэ тэрнэ манушэ и облиля лэ. — На пэрэджювэн! — пхэнда Павло. — Вов джювдо!

And Paul, having gone down, fell on him, and having embraced [him], said, “Make no tumult, for his life is in him”;

11 Тунчи подваздэняпэ упрал, пхагля мандро и ачиля тэ ха. Вов дэдумэлас ды дэнзор, ай тунчи джиля дэ дром.

and having come up, and having broken bread, and having tasted, for a long time also having talked—until daylight, so he went forth,

12 Тэрнэ ж манушэ отлиджялдэ цэрэ джювдэґа, и всавэрэ фартэ лошавэнас кадэлэсти.

and they brought up the boy alive, and were comforted in no ordinary measure.

13 Амэ бэшле пэ корабли тай лагле дэ Ассо, камле котарь тэ залэ Павло. Вов еджино кади прыпхэнда, колэсти со камля тэ джя пэза.

And we having gone before to the ship, sailed to Assos, there intending to take in Paul, for so he had arranged, intending himself to go on foot;

14 Дэ Ассо вов дыкхляпэ амэнца, амэ лиле лэ пэ корабли тай джиле дэ Митилина.

and when he met with us at Assos, having taken him up, we came to Mitylene,

15 Кала амэ отджиле котарь, тунчи пэ авэр диво авиле дэ Хиосо. Проджиля инте екх диво тай авиле дэ Самосо, инте екхэ дивэсти — дэ Милето.

and there having sailed, on the next day we came opposite Chios, and the next day we arrived at Samos, and having remained in Trogyllium, on the following day we came to Miletus,

16 Павло прылиля дэ гындо тэ обджя Эфесо, соб тэ на пролиджя бут вряма дэ Цыкни Азия, колэсти со камля сигэдэр тэ авэ дэ Ерусалимо пэ Пандэшахкоро диво.

for Paul decided to sail past Ephesus, that there may not be to him a loss of time in Asia, for he was hurrying, if it were possible for him, to be at Jerusalem on the day of the Pentecost.

17 Милетостар Павло бичалда дэ Эфесо. Вов мангля пхурэдэрэн кхандирятар тэ авэн лэстэ.

And from Miletus, having sent to Ephesus, he called for the elders of the assembly,

18 Кала вонэ авиле, вов пхэнда лэнди: — Тумэ джянэн, сар мэ джювдом катэ тумэндэ всавири вряма англунэ дивэстар, кала авилём дэ Азия.

and when they were come to him, he said to them, “You know from the first day in which I came to Asia, how I was with you at all times;

19 Мэ на слём пхутярдо и ясвэнца теравас бути Раести и на дыкхавас ни пэ всавири грыжа, сави родэнас важ ман иудея.

serving the LORD with all humility, and many tears, and temptations, that befell me in the counsels of the Jews against [me];

20 Мэ на умукавас нисо кодэлэстар, со б тэ авэл мишто важ тумэн, пхэнавас Лав тай сикляравас тумэн пэ гаса англа всавэрэн и пав цэрэн.

how I kept back nothing of what things are profitable, not to declare to you, and to teach you publicly, and in every house,

21 Мэ допхэнавас иудеенди тай греконэнди, со лэнди трэбуни тэ прыджянэ пэхкоро бэзимо англа Дэвлэ и тэ патя дэ амарэ Рае Исусо.

testifying fully both to Jews and Greeks, conversion toward God, and faith toward our Lord Jesus Christ.

22 Екхатар лиджял ман Фано, тэ джяв дэ Ерусалимо, нэ на джянав, со котэ манца авэла.

And now, behold, I—bound in the Spirit—go on to Jerusalem, not knowing the things that will befall me in it,

23 Джянав кацик, со дэ кожно форо Свэнто Фано допхэнэл манди, со дожутярэн котэ баруно тай бари грыжа.

except that the Holy Spirit fully testifies in every city, saying that bonds and tribulations remain for me;

24 Нэ мэ на тховав цимин пэхкэрэ джювимасти, кацик манди тэ проджя муро дром тай тэ стерэ бути, сави дэня Рай Исусо, тэ розпхэнэ Бахтало Лав пала мищимо Дэвлэхкоро.

but I make account of none of these, neither do I count my life precious to myself, so that I finish my course with joy, and the ministry that I received from the Lord Jesus, to fully testify [to] the good news of the grace of God.

25 И екхатар мэ джянав, со всавэрэ тумэ, каґа мэ дыкхаваспэ тай розпхэнавас пала Тхагаримо, никала будэр ман на удыкхэна.

And now, behold, I have known that you will no longer see my face, among all you [to] whom I went preaching the Kingdom of God;

26 Колэсти пхэнав тумэнди авдивэ: кала кось тумэндар мэ на авава вуджило дэ кодэлэ,

for this reason I take you to witness this day, that I [am] clear from the blood of all,

27 колэсти со мэ на гаравдом ни екх лав пала всавири Дэвлэхкири воля.

for I did not keep back from declaring to you all the counsel of God.

28 Дыкхэн пала пэстэ и пала всавири кхандири, дэ савя Свэнто Фано тховда тумэн тэ чяравэн отара Дэвлэхкири, сави Вов тинда Пэсти Пэхкэрэ ратэґа тай тэ дыкхэн пала ла.

Take heed, therefore, to yourselves, and to all the flock, among which the Holy Spirit made you overseers, to feed the Assembly of God that He acquired through His own blood,

29 Мэ джянав, со кала уджява, тумэндэ авэна мижэ рува, савэнди на дор отара.

for I have known this, that there will enter in, after my departing, grievous wolves to you, not sparing the flock,

30 И машкар тумэн авэна мануша, савэ чячимо пэрэболдэна дэ хохавимо, соб тэ улиджя сиклярнэн пала пэ.

and there will arise men of your own selves, speaking perverse things, to draw away the disciples after them.

31 Колэсти на совэн! Рапирэн, со мэ трин бэрша ясвэнца, диво тай рят на пэрэачявас тэ дэ годи кожнонэсти тумэндар.

Therefore, watch, remembering that three years, night and day, I did not cease with tears warning each one;

32 Екхатар мэ отдав тумэн Дэвлэсти тай Лэхкэрэ мищимахкэрэ Лавэсти. И Дэвэл барярэла тумаро патявимо сиклярэла тумэн и дэла тумэнди котор машкар всавэрэн Лэхкэрэн свэнтонэн манушэн.

and now, I commend you, brothers, to God, and to the word of His grace, that is able to build up, and to give you an inheritance among all those sanctified.

33 Мэ никастар на камлём тэ лэ ни рупь, ни совнак, ни їда.

I coveted the silver or gold or clothing of no one;

34 Тумэ еджинэ джянэн, со мэ пэхкэрэ вастэнца затеравас пэ котор мандро и пэсти и кодэлэнди, ко манца сля.

and you yourselves know that to my necessities, and to those who were with me, these hands ministered;

35 Дэ всавэрэ мэ сикававас, со кади и тумэнди трэбуни тэ терэ бути и тэ дэ зор бизоракэрэ манушэнди тай тэ рапирэ Раехкоро Исусохкоро Лав: «Бахтало мануш, саво прылэл, нэ бахталэдэр кодэва мануш, саво дэл».

I showed you all things, that, thus laboring, it is necessary to partake with the ailing, to also be mindful of the words of the Lord Jesus, that He Himself said: It is more blessed to give than to receive.”

36 Кала Павло пхэнда када, вов тэлиля всавэрэнца пэ чянга тай помангляпэ.

And having said these things, having bowed his knees, with them all, he prayed,

37 Всавэрэ ровэнас, облэнас Павло тай чюминдэнас лэ.

and there came a great weeping to all, and having fallen on the neck of Paul, they were kissing him,

38 Лэнди сля бибахт лэхкэрэ лавэндар, со на дыкхэна лэ будэр. Тунчи вонэ пролиджялдэ Павло пэ корабли.

sorrowing most of all for the word that he had said—that they are about to see his face no longer; and they were accompanying him to the ship.