Рындоря 18
1 Тунчи Павло ачявда Афины и лагля дэ Коринфо.
After these things Paul departed from Athens and came to Corinth.
2 Котэ вов дыкхля иудее пав лавэ Акила, саво бэняпэ дэ Понто. Кодэва надумут авиля Италиятар пэхкиря ромняґа, савя акхарэнас Прискилла, колэсти со императоро Клавдии прыпхэнда всавэрэ иудеенди тэ ачявэн Римо. Павло авиля тэ дыкхэпэ лэнца.
And finding there a certain Jew, named Aquila, a native of Pontus, who was lately come from Italy, with his wife Priscilla, (because Claudius Cesar had ordered all the Jews to depart from Rome, ) he went to them;
3 Вонэ терэнас кодыя ж бути, со и Павло: терэнас катуны. Колэсти Павло ачиляпэ лэндэ тэ терэлас лэнца бути.
and as he was of the same trade, he staid and worked with them: for they were tent-makers.
4 Кожно суббота вов дэдумэлас дэ синагога иудеенца тай греконэнца и камля тэ пэрэцырдэ лэн пэ пэхкири риг.
And he discoursed in the synagogue every sabbath-day, and persuaded both Jews and Greeks.
5 Кала Македониятар авиле Сила тай Тимофеи, тунчи Павло всавири пэхкири вряма отдэня колэсти, соб тэ пхэнэ лав. Тай допхэнэлас иудеенди, со Исусо исин Христосо.
And when Silas and Timothy came down from Macedonia, Paul was very urgent in spirit, testifying to the Jews that Jesus was the Messiah.
6 Кала вонэ ачиле тэ пэрэмарэ тай тэ кошэ лэ, вов обмарда прахо пэхкиря їдатар тай пхэнда лэнди: — Тумэ еджинэ дошалэ дэ пэхкэрэ хасявима! Мэ жужо и кана джяв наиудеендэ!
But as they opposed and blasphemed, he shook his garment, and said unto them, Your blood be upon your own heads; I am clear of it: from henceforth I will go to the Gentiles.
7 Павло выджиля котарь тай джиля дэ цэр, саво ачелас пашэ синагога. Котэ джювэлас Титий Иусто, мануш, саво тэлёлас Дэвлэсти.
And departing thence, he went to the house of one named Justus, who worshipped God, whose house was contiguous to the synagogue.
8 Пхурэдэр дэ синагога Криспо и всавэрэ лэхкэрэ цэрунэ патине Раести. Тай бут коринфянуря, савэ шунэнас Павло, патине и сле болдэ.
But Crispus the ruler of the synagogue believed on the Lord with all his house: and many of the Corinthians hearing the word believed, and were baptized.
9 Екхвар рятяґа Рай пхэнда Павлости дэ дыкхлима: — На дара! Дэдумэ тай на пэрэач!
And the Lord said to Paul by a vision in the night, "Fear not, but speak: and be not silent:
10 Мэ туґа, тай нико на терэла тут бибахт. Дэ кадэва форо исин бут Мурэн манушэн.
for I am with thee, and no man shall lay hands on thee to hurt thee; for I have much people in this city."
11 Павло сля котэ бэрш епашэґа тай сиклярда лэн Дэвлэхкэрэ Лавэсти.
And he staid a year and six months, teaching among them the word of God.
12 Дэ кодыя вряма, кала Галлионо сля проконсуло дэ Ахаия, иудея стидэнепэ, схутилдэ Павло тай андэ лэ пэ сындо.
But when Gallio was proconsul of Achaia, the Jews with one accord rose against Paul, and brought him to the seat of justice,
13 Вонэ ачиле тэ дошарэ лэ: — Кадэва мануш сиклярэл тэ полэ Дэвлэ на кади, сар сиклярэл амаро Упхэнимо.
saying, this fellow persuadeth men to worship God contrary to the law.
14 Павло инте нисо на пхэнда, кала Галлионо ачиля тэ дэдумэ кодэлэнди, ко дошарэнас лэ: — Иудея, тэ авэл бы када начячимо чи мижо рындо, мэ бы шунавас тумэн.
And when Paul was going to speak, Gallio said to the Jews, If it were indeed an act of injustice, or some wicked crime, it would be reasonable that I should bear with you.
15 Нэ сар тумэ ханпэ пала сиклярима, лава тай тумаро Упхэнимо, тунчи розлэнпэ еджинэ. Мэ на камав тэ авэ сундисареґа дэ кодэлэ.
But if it be a question about words, and names, and your law, settle it yourselves; for I will be no judge of these matters.
16 Тай вов вытрадэня лэн сундисарехкэрэ тханэстар.
And he ordered them away from the tribunal.
17 Тунчи всавэрэ схутилдэ пхурэдэрэ дэ синагога, савэ акхарэнас Сосфено, тай помардэ лэ англа сундисарехкоро тхан. Нэ Галлионо пэ када нисо на терда.
Then all the Greeks took Sosthenes the ruler of the synagogue, and beat him even before the tribunal: but Gallio did not concern himself about the matter.
18 Павло просля инте бут дивэн дэ Коринфо. Тунчи вов розачиляпэ пхралэнца тай Прискиллаґа и Акилаґа лагля пав пане дэ Сирия. Англа колэ, сар лэнди тэ ладэ, Павло обчинда бала дэ Кенхреи, колэсти со калась дэня солах Дэвлэсти.
And after Paul had staid there yet a considerable time, he took leave of the brethren, and sailed from thence to Syria, and with him Priscilla and Aquila, after he had shaved his head at Cenchrea; for he had a vow.
19 Вонэ авиле дэ Эфесо. Котэ Павло ачявда Прискилла тай Акилла, а еджино джиля дэ синагога тай дэдумэлас иудеенца.
And he came to Esphesus, and left them there: but before his departure he himself went into the synagogue, and reasoned with the Jews.
20 Вонэ мангле, соб вов тэ ачелпэ лэндэ пэ савись вряма, нэ вов отпхэндапэ.
Though when they desired him to stay longer with them, he did not consent: but took his leave of them,
21 — Мэ рисявава, сар авэла пэ када Дэвлэхкири воля, — пхэнда Павло, кала розачеласпэ лэнца, тай лагля пав пане Эфесостар.
saying, I must by all means keep the approaching feast at Jerusalem; but I will return to you again, God willing. So he sailed from Ephesus;
22 Вов лагля дэ Кесария, авиля дэ Ерусалимо, дыкхляпэ котэ кхандиряґа тай джиля дэ Антиохия.
and landing at Cesarea, went up to Jerusalem, and after he had saluted the church, he went down to Antioch.
23 Павло просля котэ савись вряма, тунчи джиля котарь тай проджялас галатиякири пхув и Фригия, а пав дром подрицарэлас сиклярнэн.
And when he had spent some time there, he departed, and went in order through the country of Galatia and Phrygia strengthening all the disciples.
24 Дэ кодыя вряма дэ Эфесо авиля иудеи, савэ акхарэнас Аполлосо. Вов шукар дэдумэлас, бэняпэ тай бариля дэ Александрия и мишто джянэлас Лила.
Now there came to Ephesus a certain Jew named Apollos, an Alexandrian by birth, an eloquent man, and mighty in the scriptures.
25 Вов сля сиклярдо Раехкэрэ Дромэсти тай всавэрэ водеґа розпхэнэлас пала Исусо чячимаґа, нэ еджино джянэлас кацик Иоаннохкоро болдимо.
Who had been instructed in the way of our Lord; and being fervent in spirit, he spake and taught clearly the things of the Lord, though he knew only the baptism of John.
26 Аполлосо ачиля бидаракоро тэ дэдумэ дэ синагога, и кала Прискилла тай Акила ушундэ лэ, вонэ акхардэ лэ пэстэ тай сар исин фэдэр розпхэндэ пала Дэвлэхкоро Дром.
And as he began to speak openly in the synagogue, Aquila and Priscilla heard him and took him home, and expounded to him the way of God more perfectly.
27 Аполлосо камля тэ джя дэ Ахаия, тай пхрала, соб тэ подрицарэ лэ, искриисардэ лил сиклярнэнди, савэ котэ джювдэ. Дэ лил вонэ мангле тэ прылэ Аполлосо. Кала вов авиля пордэ, тунчи дэня бари зор кодэлэнди, ко пав Дэвлэхкоро мищимо ачиля тэ патя.
And as he was inclined to go into Achaia, the brethren wrote to the disciples exhorting them to receive him: who when he arrived, was very helpful to those who had believed through grace.
28 Аполлосо пхабардэс сикавэлас иудеенгоро начячимо тай англэ манушэн допхэнэлас Лилэндар, со Христосо исин Исусо.
For he disputed vehemently with the Jews in public, proving by the scriptures, that Jesus was the Christ.
