Рындоря 15
1 Иудеятар дэ Антиохия авиле мануша, савэ ачиле тэ сиклярэ пхралэн: — Кала тумэ на авэна тэ обчинэпэ пав прыпхэнима Моисеехкэрэ, тумэ на фирисарэнапэ.
And certain men came down from Judaea, and taught the brethren, that unless ye be circumcised, in accordance with the rite of the law, ye cannot have life.
2 Павло и Варнава бут молы допхэнэнас лэнди тай вджянас дэ бари дума. Тунчи Павлости и Варнавасти прыпхэндэ тэ джя дэ Ерусалимо їтханэ койсавэ авэр патякунэ манушэнца тай тэ обдэдумэ кадэва рындо апостолонэнца и пхурэдэрэнца.
And Paul and Barnabas had much trouble and disputation with them. And it resulted, that Paul and Barnabas, and others with them, went up to the legates and Elders at Jerusalem, because of this matter.
3 Кхандири пролиджялда лэн, тай вонэ джиле пав Финикия и Самария тай розпхэнэнас котэ, сар наиудея обрисиле Дэвлэстэ. Кадэлэсти фартэ лошыле всавэрэ патякунэ мануша.
And the church waited on them, and sent them away; and they travelled through all Phenicia and the territory of the Samaritans, narrating the conversion of the Gentiles, and causing great joy to all the brethren.
4 Дэ Ерусалимо лэн прылиле кхандири, апостолуря тай пхэрэдэра, а вонэ розпхэнда пала вса, со Дэвэл терда лэнгэрэ вастэнца.
And when they came to Jerusalem, they were received by the church, and by the Elders, and by the legates; and they recounted all that God had wrought by them.
5 Нэ патякунэ, савэ сле фарисеенгэрэ стидэмастар, пхэнэнас, со наиудеен трэбуни тэ обчинэ тай тэ прыпхэнэ лэнди, соб тэ джювэн вонэ пав Моисеехкэрэ Упхэнима.
And some who from the sect of the Pharisees had believed, rose up and said: It is necessary for you to circumcise them, and to command them to observe the law of Moses.
6 Апостолуря тай пхурэдэра стидэнепэ, соб тэ мишто роздыкхэ кадыя дума.
And the legates and Elders assembled, to look into this matter.
7 Вонэ лунго вряма дэдумэнас пала кода, тунчи Пётро вщиля тай подэня пэхкоро ґласо: — Пхралалэ, сар тумэ джянэн, проджиля бут вряма кодэлэ дивэстар, кала Дэвэл вытидэня всавэрэндар амэндар ман, соб тэ розпхэнав Бахтало Лав наиудеенди, и соб вонэ тэ патян.
And when there had been much discussion, Simon arose and said to them: Men, brethren, ye know that, from the earlier days, God chose that from my mouth the Gentiles should hear the word of the gospel, and should believe.
8 Дэвэл джянэл їлэ манушэнгэрэ, тай Вов дэня допхэнимо, со прылэл и наиудеен, кала бичалда лэнди Свэнто Фано кади ж, сар и амэнди.
And God, who knoweth what is in hearts, bore testimony concerning them, and gave the Holy Spirit to them, even as to us.
9 Вов на думисарэл, со амэ фэдэр лэндар, колэсти со патявимаґа жужарда лэнгэрэ їлэ!
And he made no distinction between them and us; because he purified their hearts by faith.
10 Сости ж тумэ зумавэн Дэвлэ и тховэн пэ кор сиклярнэнди ґамо, тэ лиджя саво на сля зора и амарэ дадэндэ и амэндэ?
And now, why tempt ye God, by putting a yoke on the necks of the disciples, which neither our fathers nor we could bear?
11 Амэ патях дэ колэ, со прылах фирисаримо пав мищимо Рае Исусохкоро, кади ж, сар и вонэ.
But we believe, that we as well as they, are to have life by the grace of our Lord Jesus Messiah.
12 Тунчи всавэрэ прыачиле мулком тай ачиле тэ шунэ, сар Варнава и Павло розпхэнэн пала допхэнима тай дывуря, савэ Дэвэл терэлас лэнгэрэ вастэнца машкар наиудеен.
And the whole assembly were silent, and listened to Paul and Barnabas, who related how God by their hands had wrought signs and prodigies among the Gentiles.
13 Кала вонэ вса розпхэндэ, Иаково пхэнда: — Пхралалэ, пошунэн ман!
And after they ceased, James arose and said: Men, brethren, hearken to me.
14 Симоно екхатар розпхэнда амэнди, сар Дэвэл перво моло авиля наиудеендэ, соб тэ вытидэ лэндар кодэлэн, ко лашарэла Лэхкоро лав.
Simon hath related to you, how God hath begun to elect a people for his name from among the Gentiles.
15 И кадэлэстэ подлиджянас англунаря, кала пхэнэнас:
And with this the words of the prophets accord, as it is written:
16 «Тунчи Мэ рисявава тай подваздава катуна Давидохкири, сави тэлэдэня. Вса стерава упалэ, со розпхагляпэ, вортасавава ла,
After these things I will return, and will set up the tabernacle of David that had fallen; and will build that which was in ruins in it, and will raise it up:
17 соб авэр мануша тай всавэрэ манушэнгэрэ родуля, савэ акхарэнаспэ Мурэ Лавэґа, ачиле тэ родэ Рае. Кади пхэнэл Рай, Саво терэл вса откада,
so that the residue of men may seek the Lord, and all the nations on whom my name is called; saith the Lord, who doth all these things.
19 Колэсти мэ думисарав, со амэнди на трэбуни тэ тховэ пхаримо пэ наиудеен, савэ обрисявэн Дэвлэстэ.
Therefore I say to you, let them not crush those who from among the Gentiles have turned unto God.
20 Нэ трэбуни тэ искриисарэ лэнди лил, соб вонэ на тэ маґрисарэнпэ стердэ дэвлорэндар, тэ на терэн биладжявимо їрестар, тэ на хан мас затасавдэ хулаимастар тай тэ на пэн рат.
But let word be sent to them, that they keep aloof from the defilement of a sacrifice to idols, and from whoredom, and from what is strangled, and from blood.
21 Колэсти со Упхэнимо Моисеехкоро англунэ родостар розпхэнэн тай динэн кожно суббота дэ всавэрэ синагоги пав всавэрэн форонэн.
For in every city, from former ages, Moses hath heralds in the synagogues, who read him every sabbath.
22 Тунчи апостолуря тай пхурэдэра їтханэ всавиря кхандиряґа прылиле дэ гындо тэ вытидэ манушэн, тай тэ бичалэ лэн дэ Антиохия Павлоґа и Варнаваґа. Вонэ вытидэне Иуда, савэ инте акхарэнас Вар-Савва, тай Сила. Кадэла сле пхурэдэра машкар пхралэн.
Then the legates and Elders, with all the church, chose men from among themselves, and sent them to Antioch, with Paul and Barnabas; namely, Jude, who was called Barsabas, and Silas, men who were chiefs among the brethren.
23 Лэнца пэрэдэне кацаво лил: «Пхрала апостолуря тай пхурэдэра, пхралэнди наиудеендар, савэ джювэн дэ Антиохия, Сирия тай Киликия. Тэ авэн бахталэ!
And they wrote a letter by them, thus: The legates and Elders and brethren, to them that are in Antioch, and in Syria, and in Cilicia, brethren who are from the Gentiles, greeting:
24 Сар доджиля амэндэ дума, со койсавэ амэндар змардэ тумэн годятар пэхкэрэ лавэнца и тховдэ калимо дэ тумарэн їлэн, нэ амэ на пхэнаґас лэнди тэ терэ кади.
We have heard, that some have gone from us and disquieted you, by discourses, and have subverted your minds, by saying, That ye must be circumcised and keep the law; things which we have not commanded them.
25 Колэсти амэ прылиле дэ гындо тэ вытидэ койсавэн муршэн тай бичалдэ лэн тумэндэ їтханэ амарэ пативалэнца Варнаваґа тай Павлоґа,
Therefore we all have thought fit, when assembled, to choose and send men to you, with our beloved Paul and Barnabas,
26 савэ отдэн пэхкоро джювимо важ Лав амарэ Рае Исусо Христо.
men who have given up their lives for the name of our Lord Jesus Messiah.
27 Амэ бичалах тумэнди кади ж Иуда тай Сила, соб вонэ розпхэндэ тумэнди кода, со амэ искриисарах.
And we have sent with them Jude and Silas, that they may tell you the same things orally.
28 Свэнто Фано тай амэ прылиле дэ гындо, соб тэ на тховах пэ тумэн нисаво пхаримо, кацик откада, со трэбуни:
For it was pleasing to the Holy Spirit, and to us, that there should not be laid upon you any additional burden, besides these necessary things:
29 Тэ на хан кода, со андэ дэ жэртва стердэ дэвлорэнди и мас затасавдэ хулаимастар, тэ на пэн рат, тэ на терэн биладжявимо їрестар. Сар авэна када тэ терэ, терэна мишто. Тэ авэн састэ!»
that ye keep aloof from a sacrifice to idols, and from blood, and from what is strangled, and from whoredom. And if ye keep yourselves from these, ye will do well. Be ye steadfast in the Lord.
30 Бичалдэ джиле дэ Антиохия. Котэ вонэ стидэне кхандири тай пэрэдэне лил.
And they who were sent, came to Antioch, and assembled all the people, and delivered the letter.
31 Мануша динэнас лэ тай лошавэнас подрицаримасти.
And when they had read it, they rejoiced and were comforted.
32 Иуда тай Сила, савэ сле англунаря, кади ж подрицарэнас пхралэн пэхкэрэ лавэнца дэ патявима.
And with abundant discourse they strengthened the brethren; and the associates of Jude and Silas established them, because they also were prophets.
33 Вонэ сле котэ койсави вряма тай пхрала бахтаґа отмукле лэн кодэлэндэ, ко лэн бичалда.
And when, they had been there some time, the brethren dismissed them in peace to the legates.
But it was the pleasure of Silas to remain there.
35 Павло тай Варнава ачилепэ дэ Антиохия, тев вонэ аврэ бутэ пхралэнца сиклярэнас Раехкэрэ лавэсти тай розпхэнэнас Бахтало Лав.
Paul also and Barnabas remained at Antioch; and they taught and proclaimed, with many others, the word of God.
36 Проджиля набут вряма, тай Павло пхэнда Варнавасти: — Заджяґа пхралэндэ дэ всавэрэн форонэн, тев амэ дэдумане Раехкоро лав, тай подыкхаґа, сар вонэ джювэн.
And after some days, Paul said to Barnabas: Let us return, and visit the brethren in every city, in which we have preached the word of God; and let us see what they are doing.
37 Варнава камля тэ лэ пэґа Иоанно, савэ инте акхарэнас Марко.
And Barnabas was disposed to take John, who was surnamed Mark.
38 Нэ Павло прылиля дэ гындо, со на трэбуни тэ лэ кодэлэ, ко ачявда лэн дэ Памфилия тай на терэлас лэнца бути.
But Paul was not willing to take him with them; because he left them when they were in Pamphylia, and went not with them.
39 Вонэ нисар на допхэндэпэ машкар пэстэ, колэсти розджилепэ. Варнава лиля Марко и вонэ лагле пав пане пэ Кипро.
In, consequence of this strife, they separated from each other: and Barnabas took Mark, and they travelled by sea and went to Cyprus.
40 Ай Павло вытидэня Сила, и, кала пхрала прэдэне лэн Раехкэрэ мищимасти, джиля дэ дром.
But Paul chose Silas for his companion, and departed, being commended by the brethren to the grace of God.
41 Тунчи вов проджялас Сирия тай Киликия, тев подрицарэлас кхандиря дэ патявима.
And he travelled through Syria, and through Cilicia, and strengthened the churches.
