Рындоря 10
1 Дэ Кесария сля мануш, савэ акхарэнас Корнилии, шэлякоро пхурэдэр, халавдэнгэрэ Италиякэрэ стидэмастар.
Now there was a certain man at Cesarea named Cornelius, a centurion of the band called the Italian band: a pious man,
2 Корнилии, сар и всавэрэ лэхкэрэ цэрунэ, сля пативалэ манушэґа тай даралас Дэвлэстар, роздэлас чёрорэнди пэхкэрэ хулаимастар и всавири вряма мангляпэ Дэвлэсти.
and one that feared God, with all his house; giving also much alms to the people, and praying to God continually.
3 Екхвар, паша трин чясуря дэ дивэ, Корнилиести сля дыкхлимо. Вов мишто дыкхля Дэвлэхкэрэ ангело, саво авиля лэстэ тай пхэнда: — Корнилии!
He evidently saw in a vision, about the ninth hour of the day, an angel of God coming in to him, and saying unto him, Cornelius!
4 Вов подыкхля пэр лэстэ дараґа тай пхэнда: — Со, рае? Ангело пхэнда: — Дэвэл срапирда пала тут. Тиро мангимо и лачимо, саво ту терэх манушэнди, ваздэнепэ Лэстэ.
and he looking earnestly at him, and being afraid, said, What is it, Lord? And he said unto him, Thy prayers and thine alms are come up as a memorial before God.
5 Бичал манушэн дэ Яффа, соб вонэ акхарэн Симоно, савэ инте акхарэн Петроґа.
And now send men to Joppa, and fetch hither one Simon, whose sirname is Peter.
6 Вов джювэл Симоностэ, саво вытерэл морця, дэ цэр паша море.
He lodgeth with one Simon a tanner, whose house is by the sea-side: he shall tell thee what thou must do.
7 Кала ангело, савэґа вов дэдуманя, уджиля, Корнилии акхарда дон пэхкэрэн копылен тай пативалэ халавдэ, саво терэлас важ лэсти бути.
As soon as the angel, that spake to Cornelius, was departed, he called two of his domestic servants, and a devout soldier, that constantly attended him.
8 Вов розпхэнда лэнди пала вса, со тердапэ, и бичалда лэн дэ Яффа.
And when he had related all to them, he sent them to Joppa.
9 Пэ авэр диво, кала бичалдэ поджянас форостэ, паша дэшудуй чясуря, Пётро ваздэняпэ пэ цэрэхкири стрэха, соб тэ помангэпэ.
On the morrow, while they were on their journey, and drawing near to the city, Peter went up on the top of the house to pray, about the sixth hour.
10 Вов ачиля бокхало и фартэ закамля тэ ха. Кала тавэнас хамо, Петрости сля дыкхлимо.
And he was very hungry, and desired something to eat: but while they were getting it ready, he fell into a trance; and saw heaven opened,
11 Вов дыкхля оттердо болыбэн и кода, со сля поджило пэ бари цэрга, сави обмукэласпэ пэ пхув пала штар рига.
and some thing descending to him, like a great sheet tied at the four corners, and let down to the earth:
12 Дэ кадыя цэрга сля всаворо штарэпурэнгоро ското, сапа тай болыбнахкэрэ чирикля.
in which were all kinds of four-footed creatures, and wild beasts, and creeping things, and fowls of the air.
13 Тунчи роздэняпэ ґласо тай пхэнда лэсти: — Пётро, вщи, чин и ха!
And there was a voice which said to him, Rise, Peter, kill and eat.
14 — Нат, Рае! — пхэнда Пётро. — Мэ никала на халём кода, со исин маґрисардо тай нажужо.
But Peter said, By no means, Lord; for I have never eaten any thing polluted or unclean.
15 Тунчи ґласо пхэнда лэсти авэр моло: — На акхар маґрисардэґа кода, со Дэвэл жужарда.
And the voice said to him again the second time, What God hath cleansed, do not thou account polluted.
16 Кади сля тривар, и тунчи цэрга сля подлити дэ болыбэн.
This was done thrice, and the vessel was taken up again into heaven.
17 Пётро вса на полэлас, со када за дыкхлимо, кала мануша, савэн бичалда Корнилии, розпхучле, тев исин Симонохкоро цэр, поджиле тай ачиле паша вударэн.
Now while Peter was doubting in himself what might be the meaning of the vision which he had seen, behold the men that were sent from Cornelius, having enquired for Simon's house, stood at the door;
18 Вонэ ачиле тэ пхуче, чи на джювэл катэ екхатар Симоно, савэ инте акхарэн Пётро.
and called, and asked, if Simon sirnamed Peter lodged there.
19 Пётро инте думисарэлас пала дыкхлимо, кала Фано пхэнда лэсти: — Тут родэн трин мануша.
And as Peter was pondering upon the vision, the Spirit said unto him, Behold there are three men enquiring for thee:
20 Вщи тай змукпэ тэлэ. Джя лэнца тай на думисар ни пала со. Колэсти со када Мэ лэн бичалдом.
arise therefore and go down, and go along with them, doubting nothing; for I have sent them.
21 Пётро змукляпэ тэлэ тай пхэнда кадэлэ манушэнди: — Мэ кодэва, ка тумэ родэн. Пав саво рындо тумэ авиле?
Then Peter went down to the men that were sent to him from Cornelius, and said, Behold I am the person whom ye seek: what is the cause for which ye are come?
22 Вонэ пхэндэ: — Шэлякоро пхурэдэр Корнилии, мануш пативало, саво дарал Дэвлэстар, и пэ савэ тховэл патив родо иудеенгоро, прылиля свэнтонэ ангелостар лав тэ акхарэ тут дэ пэхкоро цэр тай тэ вышунэ, со ту лэсти пхэнэґа.
And they said, Cornelius the centurion, a righteous man, and one that feareth God, and of a good character among all the nation of the Jews, hath been warned from God by an holy angel, to send for thee to his house, and to hear what thou shalt say.
23 Тунчи Пётро акхарда лэн тэ заджя дэ цэр тай стховда лэнди патив. Пэ авэр диво Пётро и койсавэ пхрала Яффатар джиле лэнца.
Then he invited them in, and entertained them that night. And on the morrow Peter set out with them; and some of the brethren from Joppa went with him.
24 Пэ авэр диво вонэ авиле дэ Кесария. Корнилии дожутярэлас лэн. Вов акхарда всаворо пэхкоро родо тай пашунэн амалэн.
And the next day they came into Cesarea; and Cornelius was waiting for them, having called together his relations and intimate friends.
25 Кала Пётро авиля, Корнилии выджиля лэстэ, тэлэдэня лэхкэрэ пурэндэ тай тэлиля лэсти.
And as Peter came in, Cornelius met him, and falling down at his feet did him reverence.
26 Нэ Пётро подлиля лэ тай пхэнда: — Вщи, мэ кацаво ж мануш, сар и ту.
But Peter raised him up, saying, I myself also am a man.
27 Кала Пётро инте дэдуманя Корнилиеґа, вов заджиля дэ цэр тай дыкхля, со котэ стидэняпэ бут манушэн.
And as he was conversing with him, he went in, and found many assembled together.
28 Тай пхэнда лэнди: — Тумэ еджинэ джянэн, со иудеести нащи тэ авэ амалэґа наиудеенгэрэ манушэґа тай тэ заджя лэстэ дэ цэр. Нэ Дэвэл сикавда манди: нащи тэ дэдумэ ни пала савэ манушэ, со вов маґрисардо чи нажужо.
And he said unto them, Ye know how unlawful it is for a man that is a Jew, to associate with or go to the house of one of another nation: but God hath shewn me, that I should not call any man polluted or unclean.
29 Колэсти, кала пала ман авиле, мэ джилём и нисо на пхэнавас. Кана мэ камав тумэндар тэ пхуче: пэ со тумэ бичалдэ пала ман?
And therefore I came to you, when I was sent for, without demur. I ask therefore on what account ye sent for me.
30 Корнилии пхэнда: — Штар дивэ павпалэ, дэ кадыя вряма, паша трин чясуря дэ дивэ, мэ манглёмпэ дэ пэхкоро цэр. Тай англа ман ачиля мануш дэ їда, сави сар яг пхаболас.
And Cornelius said, Four days ago I was fasting till this hour, and at the ninth hour I was praying in my house, when behold a man stood before me in bright raiment,
31 «Корнилии, — пхэнда вов, — тиро мангимо ушундо, тай лачимо, саво ту терэх, срапирда Дэвэл.
and said, Cornelius, thy prayer is heard, and thine alms are remembered before God.
32 Бичал манушэн дэ Яффа пала Симоно, савэ инте акхарэн Пётро. Вов екхатар джювэл дэ цэр паша море, Симоностэ, саво вытерэл морця».
Send therefore to Joppa, and call hither Simon, who is sirnamed Peter, (he lodgeth in the house of one Simon a tanner, by the sea-side, ) who when he cometh, will talk with thee.
33 Мэ сиго бичалдом пала тут, тай ту мишто тердан, со авилян. Екхатар амэ всавэрэ катэ, англа Дэвлэ, и камах тэ шунэ кода, со Рай прыпхэнда тути тэ пхэнэ.
Immediately therefore I sent to thee, and thou hast done well that thou art come. And now we are all here present before God, to hear all the things which God hath charged thee with to us.
34 Пётро ачиля тэ дэдумэ: — Кана мэ полав, со Дэвэл на дыкхэл пэ муй манушэхкоро,
Then Peter opened his mouth and said, Of a truth I perceive that God is no respecter of persons:
35 нэ дэ всавэрэн манушэнгэрэн родонэн Лэсти чялёл кодэва, ко дарал Лэстар и терэл чячимо!
but in every nation he that feareth Him, and worketh righteousness, is acceptable to Him.
36 Вов бичалда Израилёхкэрэ родости Бахтало Лав пала кода, со Исусо Христосо, Саво исин Рай всавэрэ манушэндэ, слиджял амэн Дэвлэґа.
According to the declaration which He made to the children of Israel, preaching peace by Jesus Christ, who is Lord of all.
37 Тумэ джянэн пала кода, со тердапэ пав всавири Иудея, майанглал Галилеятар и пала кодэлэ, сар Иоанно прыакхарэлас манушэн тэ болдэпэ.
Ye know the report that was spread through all Judea, having begun from Galilee, after the baptism which John preached: concerning Jesus of Nazareth,
38 Дэвэл помакхля Свэнтонэ Фаноґа тай зораґа Исусо Назаретостар тай Вов пхирэлас, терэлас лаче рындуря и састярэлас всавэрэн, ко сля дэ копылен барэ бэнгэстэ, колэсти со Лэґа сля Дэвэл.
how God anointed Him with the holy Spirit and with power: who went about doing good, and healing all that were oppressed by the devil: for God was with Him.
39 Амэ — допхэнимаря пала кода, со терэлас Исусо дэ иудеенгири пхув тай дэ Ерусалимо. Лэ амблавдэ пэ каштунэ трушулэ тай умардэ,
And we are witnesses of all things that He did, both in the country of Judea, and in the city of Jerusalem: whom notwithstanding they put to death, hanging Him on a tree.
40 нэ Дэвэл пэ трито диво отджювдярда Лэ и дэня, соб Вов тэ сикавэлпэ манушэнди, —
Him God raised up the third day, and gave Him to be seen openly; not to all the people,
41 на всавэрэнди, нэ амэнди, допхэнимаренди, ка майанглал вытидэня Дэвэл. Тай амэ хале и пиле Лэґа пала колэ, сар Вов отджювдиня мулэндар.
but to witnesses before appointed by God, even to us, who did eat and drink with Him, after He rose from the dead.
42 Вов прыпхэнда, соб амэ тэ розпхэнах манушэнди тай тэ авах допхэнимаря, со Вов исин Кодэва, Ка вытидэня Дэвэл тэ сундисарэ джювдэн тай мулэн.
And He commanded us to preach unto the people, and to testify that it is He who is appointed by God to be judge of the living and of the dead.
43 Пала Лэ допхэнэн всавэрэ англунаря, кала дэдумэн, со кожно мануш, саво патял дэ Лэ, фирисарэлапэ бэзимастар важ Лэхкоро лав.
To Him do all the prophets bear witness, that whosoever believeth on Him shall receive the forgiveness of their sins through his name.
44 Кала Пётро инте дэдумэлас пала кода, пэ всавэрэн, ко шунда лэхкэрэ лава, сджиля Свэнто Фано.
While Peter was yet speaking these words, the holy Spirit fell upon all them that heard the word.
45 Патякунэ иудея, савэ авиле Петроґа, дэнаспэ дыво, со Дэвэл бичалда Свэнто Фано дэ даро кади ж и наиудеенди,
And those of the circumcision that were believers, who came with Peter, were astonished, that the gift of the holy Spirit was conferred upon the Gentiles also:
46 колэсти со вонэ шундэ, сар кодэла дэдумэнас пэ аврэн чибэн и ашарэнас Дэвлэ. Тунчи Пётро пхэнда:
for they heard them speaking in divers languages, and glorifying God.
47 — Ко на дэла тэ болдэпэ панеґа кадэлэ манушэнди, савэ прылиле Свэнто Фано кади ж, сар и амэ?
Then said Peter, Can any one forbid water, that these persons should not be baptized, who have received the holy Spirit, as well as we?
48 И вов прыпхэнда лэнди тэ болдэнпэ важ Исусохкоро Христохкоро лав. Тунчи хулая мангле Петро, соб тэ ачелпэ лэнца пэ набут дивэн.
And he ordered them to be baptized in the name of the Lord. And they desired him to stay there some days.
