Лукастар 5
1 Екхвар Исусо тэрдёлас пашай лэн Генисаретско, бут мануша стидэпэ и стасавэнас Лэс всаворэ ригэндар тэ ашунэ Лав Дэвлэско.
Eines Tages stand er am Ufer des Sees Genezaret. Das Volk umringte ihn, um Gottes Wort zu hören.
2 Исусо удикхля пашав бэрэго дуй чёвноря и мащярэн, савэ выжыле андай чёвноря и выхалавэнас пэстирэ сетки.
Da sah er zwei Boote am Ufer liegen; die Fischer aber waren ausgestiegen und reinigten ihre Hochseenetze.
3 Вов зажыля андо чёвно лэ Симоноско, мангля лэс тэ отплывисарэл найдур бэрэгостар и бэшля, кай тэ сытярэл манушэн пав чёвно.
Er trat in eins der Boote und bat Simon, dem es gehörte, eine kleine Strecke in den See hinauszurudern. Dann setzte er sich in dem Boot nieder und lehrte von da aus die Leute.
4 Кала Исусо пэрэашыля тэ сытярэл, пхэндя Симоности: — Плывисар майдур, кай майбут паи, и шув сетки тумарэ, кай тэ астарэн мащё.
Als er seine Rede beendet hatte, sprach er zu Simon: "Fahr mitten in den See und werft dort eure Netze zum Fangen aus!"
5 Симоно пхэндя: — Сытяримари амаро! Амэ всавори рят бут терасас и нисо на астардэ. Но сар Ту пхэнэс, тунчи шава сетки.
Simon antwortete ihm: "Meister, wir haben uns die ganze Nacht gemüht und nichts gefangen; doch auf dein Wort will ich die Netze auswerfen."
6 Онэ стердэ кадя и астардэ фартэ бут мащё, кай сетки линэ тэ шындён.
Sie taten es und fingen eine solche Menge Fische, daß ihre Netze reißen wollten.
7 Акхардэ вастэнца аврэн мащярэн, савэ сас андэ авэр чёвно, кай кола тэ поджан тай тэ поможысарэн лэнди. Онэ авиле и екхэтанэ стидэ мащен андэ лэдуй чёвноря скачи, со чёвноря линэ тэ тасон.
Da winkten sie ihren Genossen im anderen Boot, sie möchten kommen und ihnen helfen. Sie kamen, und nun füllte man beide Boote, so daß sie zu sinken drohten. Als Simon Petrus das sah, fiel er vor Jesus nieder und rief aus:
8 Симоно Пэтро дикхля када, пэля кай пэрнэ лэ Исусостирэ и пхэндя: — Выжа мандар, Рай, колэстар со мэ мануш бэзэхало!
"Herr, gehe weg von mir; ich bin ein sündiger Mensch!"
9 Важ кода со пэ лэстэ и пэ лэстирэ амала, авиля бари дар, сар дикхле, со кадя бут астардэ мащё.
Denn über diesen Fang, den sie gemacht, waren er und alle seine Gefährten verwundert und entsetzt.
10 Кадя и пэ Иаково лэ Иоаноса, шавэн Зэведеёстирэн, савэ сас амала Симоностирэ пай бути. Исусо пхэндя Симоности: — На дара! Кала вряматар авэса тэ астарэс манушэн.
Ebenso ging es Jakobus und Johannes, des Zebedäus Söhnen, die Simons Gehilfen waren. Doch Jesus sprach zu Simon: "Sei ohne Furcht! Von nun an sollst du Menschen fangen."
11 Онэ выцырдэ чёвноря по бэрэго, ашадэ вся и жыле пала Лэстэ.
Da brachten sie ihre Boote ans Land, verließen alles und folgten ihm. Ein andermal weilte Jesus in einer Stadt.
12 Кала Исусо сас андэ екх форо, авиля Лэстэ мануш всаворо андэ проказа. Удикхля Исусос, пэля кай Лэстирэ пэрнэ и фартэ мангля: — Рай! Сар Ту камэс, Тутэ исин зор тэ жужарэс ман!
Da war ein Mann voller Aussatz. Als der Jesus sah, fiel er vor ihm auf sein Antlitz nieder und bat ihn: "Herr, wenn du willst, so kannst du mich reinigen."
13 Исусо процырдя васт, ляпэ калэ манушэстэ и пхэндя: — Камав, ав жужо! Проказа андэ кодья вряма ужыля манушэстар.
Jesus streckte seine Hand aus, rührte ihn an und sprach: "Ich will es, sei gereinigt!" Sofort wich der Aussatz von ihm.
14 Исусо припхэндя лэсти: — Никасти на роспхэн пала када, жа сикавпэ рашаести и ан жэртва пала пэско жужаримос, сар пхэндя Моисеё. Мэк онэ када удикхэна.
Jesus gebot ihm, kein Wort davon zu reden. "Doch", so fügte er hinzu, "geh hin, zeige dich dem Priester und bring für deine Reinigung das Opfer, wie es Mose vorgeschrieben hat, zum Zeugnis für die Leute!"
15 Нэ инке майбут розжаласпэ дума палав Исусо, фартэ бут мануша авэнас Лэстэ тэ ашунэн и тэ састярэнпэ насвалимастар.
Das Gerücht von ihm verbreitete sich aber immer weiter, und die Leute eilten in großen Scharen herbei, um ihn zu hören und sich von ihren Krankheiten heilen zu lassen.
16 Но Исусо жалас андэ биманушэндирэ тхана и мангэласпэ Дэвлэс.
Doch er hielt sich in der Einsamkeit verborgen, um dort zu beten.
17 Екхвар, кала Исусо сытярэлас, котэ бэшэнас фарисеёря, сытяримаря Законостирэ, савэ авиле андай бут тхана андэ Галилея, Иудея и андав Иерусалимо. Зор Рае Дэвлэстири авэлас Исусоса тэ састярэл насвалэн.
Als er eines Tages lehrte, waren die Pharisäer und Gesetzeslehrer zugegen, die aus allen Orten Galiläas und Judäas und aus Jerusalem gekommen waren. Des Herrn Kraft war gerade wirksam, daß er Kranke heilte,
18 Акэ, авиле мануша, савэ андярэнас насвалэс пэрнэнца по паринд, камэнас тэ заандярэн андо чер, кай тэ тховэн англав Исусо.
als einige Männer einen Gelähmten auf einem Tragbett brachten. Den suchten sie in das Haus zu bringen und vor Jesus niederzusetzen.
19 Нащи сас тэ проандярэн лэс, колэстар со бут мануша сас котэ. Загульдэ по чер, розлинэ ушарди пав чер, змукле по паринд насвалэс машкар о чер, англав Исусо.
Aber der vielen Menschen wegen war es ihnen unmöglich, ihn hineinzutragen. Deshalb stiegen sie auf das Dach und ließen ihn samt dem Bett durch die Ziegel mitten unter die Leute unmittelbar vor Jesus nieder.
20 Исусо дикхля лэнго патимос и пхэндя колэсти манушэсти: — Эртисарэнпэ тути тирэ бэзэха!
Als Jesus ihren Glauben sah, sprach er: "Mensch, deine Sünden sind dir vergeben!"
21 Фарисеёря и сытяримаря Законостирэ гындонас пэсти: «Ко Кала Мануш, Саво дэл думэл бэзэхалэ лава? Со, на екх о Дэл эртисарэл бэзэха?
Da begannen die Schriftgelehrten und die Pharisäer bei sich zu denken: "Was ist das für eine Mann? Er lästert ja Gott! Wer kann Sünden vergeben als Gott allein?"
22 Исусо поля, со онэ гындон, тай пхэндя лэнди: — Со тумэ гындосарэн андэ тумарэ водя?
Jesus aber durchschaute ihre Gedanken und sprach zu ihnen:
23 Со майлокхо: тэ пхэнэ: «Эртисарав тути тирэ бэзэха», — чи тэ пхэнэ: «Вщи и пхир»?
"Was denkt ihr da in euern Herzen? Was ist leichter, zu sagen: 'Deine Sünden sind dir vergeben' oder das Wort zu sprechen: 'Steh auf und wandle'?
24 Кай тумэ тэ жанэн, со кав Шаво Манушыкано исин зор пэ пхув тэ эртисарэл бэзэха. Тунчи пхэндя насвалэсти манушэсти: — Пхэнав тути: вщи, лэ пэско паринд и жа черэ.
Ihr sollt aber sehen, daß der Menschensohn die Vollmacht hat, auf Erden Sünden zu vergeben." Nun wandte er sich zu dem Gelähmten und sprach: "Ich sage dir: Steh auf, nimm dein Bett und geh nach Hause!"
25 Андэ кодья ж вряма вов вщиля англай лэндэ, ля пэр со пашлёлас, тай жыля пэстэ черэ, лашарэлас лэ Дэвлэс.
Sofort stand er vor ihren Augen auf, nahm sein Bett, worauf er gelegen, und ging Gott preisend in sein Haus zurück.
26 И всаворэ дивосавэнас, лашарэнас лэ Дэвлэс и дараса пхэнэнас: — Адес амэ дикхлям кода, со никала на сас.
Von Staunen ergriffen, priesen alle Gott und, von heiliger Scheu erfüllt, bekannten sie: "Wir haben heute wunderbare Dinge erlebt!"
27 Сар выжыля андав чер, Исусо удикхля стидэмарес налогонэндирэс, савэс акхарэнас Левиё. Вов бэшэлас по тхан, кай стидэнас налогоря. — Жа пала Мандэ, — пхэндя лэсти Исусо.
Dann verließ Jesus das Haus und sah einen Zöllner namens Levi vor seinem Zollhaus sitzen. Zu dem sprach er: "Folge mir nach!"
28 Вов вщиля, ашадя вся и жыля пала Лэстэ.
Da stand er auf, verließ alles und folgte ihm.
29 Тунчи Левиё тховдя пэстэ черэ бари мэсали хамаса важ о Исусо. Котэ бут стидэмаря налогонэндирэ тай авэр мануша, сас палай мэсали лэ Исусоса.
Und Levi gab Jesus zu Ehren ein großes Festmahl in seinem Haus. Daran nahmen außer Jesus und seinen Jüngern auch viele Zöllner und andere Gäste teil.
30 Фарисеёря и сытяримаря Законостирэ пушэнас найлашымаса Исусостирэ сытярнэндар: — Состар тумэ хан и пэн стидэмаренца налогонэндирэ и бэзэхалэ манушэнца?
Darüber murrten die Pharisäer und die Schriftgelehrten, die ihrer Richtung angehörten, im Gespräch mit seinen Jüngern. "Warum", so fragten sie, "eßt und trinkt ihr denn mit solchen Zöllnern und Sündern?"
31 Исусо пхэндя лэнди: — На састэ манушэнди трэбуй врачё, ай насвалэнди.
Jesus antwortete ihnen: "Die Gesunden bedürfen des Arztes nicht, sondern die Kranken.
32 Мэ авилем тэ акхарав на жужэн манушэн, а бэзэхалэн, кай тэ каисавэн андэ пэстирэ бэзэха.
Ich bin nicht gekommen, um Gerechte zur Sinnesänderung zu rufen, sondern Sünder."
33 Тунчи онэ пхэндэ Лэсти: — Иоаностирэ и фарисеёнэндирэ сытярнэ бут молоря терэн мангимос лэ постоса, а Тирэ сытярнэ хан и пэн!
Weiter sprachen sie zu ihm: "Die Jünger des Johannes fasten so oft und beten, und ebenso die Jünger der Pharisäer; doch deine Jünger essen und trinken (ganz unbedenklich)."
34 Исусо пхэндя лэнди: — Чи мишто тэ мангэ манушэн пэ бьяв тэ авэн андо посто кала тэрно паша лэндэ?
Jesus sprach zu ihnen: "Könnt ihr denn die Hochzeitsgäste zum Fasten nötigen, solange der Bräutigam bei ihnen ist?
35 Но авэна деса, кала залэлапэ лэндар тэрно. Тунчи андэ кола деса авэна тэ терэн посто.
Aber es kommt die Zeit dafür: wenn ihnen der Bräutigam entrissen ist, dann werden sie fasten."
36 Вов роспхэндя лэнди кацави дума: — Нико на отшынэл котор нэвя йидатар, важ кода, кай тэ присувэл кай пураи. Сар вов када терэла, то и нэви йида хасавэла, и кай пураи йида кодва котор на поджала.
Er sagte ihnen auch ein Gleichnis: "Niemand schneidet einen Flicken von einem neue Kleid und setzt ihn auf ein altes. Sonst zerreißt er das neue Kleid, und zu dem alten paßt der Flicken vom neuen nicht.
37 Нико на шол тэрни мол андэ пхуранэ морцянэ гонэ, колэстар со тэрни мол росшынэла лэн и вышолапэ, ай гонэ хасавэна.
Es gießt auch niemand neuen Wein in alte Schläuche. Sonst zerreißt der neue Wein die Schläuche: dann fließt er aus, und die Schläuche sind verloren.
38 Най, тэрно мол шон андэ нэвэ морцянэ гонэ.
Man muß vielmehr neuen Wein in neue Schläuche gießen.
39 И нико, ко пэл пхурано мол, на закамэла тэ пэл тэрно, колэстар со пхэнэла: «Пхурано мол фэдэр».
Und niemand, der alten Wein getrunken hat, mag neuen. Denn er sagt: der alte ist besser."
