< Иона 2 >
1 Анда йило лэ мащестар о Иона ля тэ мангэлпэ лэ РАЕСТИ, пэстерэ Дэвлэсти.
En in de buik van de vis bad Jonas tot Jahweh, zijn God.
2 О Иона пхэндя: — Пала мэрни бида акхаравас мэ лэ РАЕС, и Вов ашундя ман. Анда машкар лэ мулэнго тхагаримос цыпияс, и Ту ашундян мэрно гласо. (Sheol )
Hij sprak: In mijn angst riep ik tot Jahweh, En Hij heeft mij verhoord; Uit de schoot der onderwereld riep ik om hulp, En Gij hebt naar mijn smeken geluisterd. (Sheol )
3 Шувидян ман Ту само тэлэ, андо ди лэ барэ паеско. О паи заболдя ман, понадэ мандэ прожылэ саворэ Терэ волнэ.
Gij hebt mij in de diepte geworpen, In het midden der zee; De vloed hield mij gevangen, Uw kolken en baren sloegen over mij heen.
4 Гындояспэ манди: «Витрадян ман Терэ якхэндар. Но най, мэ саекх дикхава Теро свынто Храмо».
Ik sprak bij mijzelf: Ik ben verstoten uit uw oog; Hoe zal ik ooit nog aanschouwen Uw heilige tempel?
5 О паи ушарадя ман, дур сым андэ барэ пая, тай э чяр лэ паести заболдя манди о шэро.
Het water steeg me tot de lippen, De afgrond hield me gevangen; Het zeewier omkranste mijn hoofd Met een blijvende tooi.
6 Само тэлэ, катар барён э плая, ужылэмтар мэ, о засовуря ла пхувяти запхандадилэ пала мандэ пэ ся время. Ай Ту РАЙ, мэрно Дэл, вилян ман жундэс андай могыла!
Tot de grondvesten der bergen daalde ik af, Naar het gewest met zijn eeuwige grendels; Maar Gij hebt mij uit het graf doen verrijzen, Jahweh, mijn God!
7 Кала мэрно жувимос мудардёлас андэр мандэ, мэ гындояс пала РАЙ, тай мэрно мангимос дожыля каринг Тутэ, андэ Теро свынто Храмо.
Toen mijn ziel in mij versmachtte, Dacht ik aan Jahweh; En mijn gebed drong tot U door, In uw heilige tempel.
8 Кола, ко патял лэ хохавнэ дэвлэнди, хасардэ о тынгимос, саво саслэ тэ лэн.
Afgodendienaars weigeren hun hulde;
9 Ай мэрни жэртва Тути — мэрнэ диля, савэнца ашарав тут. Мэ ся стерава, андэ со солахаем. О РАЙ анэл фиримос!
Maar ik wil U lofzangen brengen, En wat ik beloofd heb, vervullen: Van Jahweh komt redding!
10 И припхэндя о РАЙ лэ мащести, тэ вишункардэл андар пэстэ лэ Ионас пэ пхув.
Toen spuwde de vis, op Jahweh’s bevel, Jonas uit op de kust.