Cantares de Salomâo 4
1 Eis que você é linda, meu amor. Eis que você é linda. Seus olhos são como pombas atrás de seu véu. Seu cabelo é como um rebanho de cabras, que descem do Monte Gilead.
Zie, gij zijt schoon, Mijn vriendin! zie, gij zijt schoon; uw ogen zijn duiven ogen tussen uw vlechten; uw haar is als een kudde geiten, die het gras van den berg Gileads afscheren.
2 Seus dentes são como um rebanho recém-cortado, que surgiram da lavagem, onde cada um deles tem gêmeos. Nenhum deles é enlutado.
Uw tanden zijn als een kudde schapen, die geschoren zijn, die uit de wasstede opkomen; die al te zamen tweelingen voortbrengen, en geen onder hen is jongeloos.
3 Your os lábios são como fio escarlate. Sua boca é adorável. Seus templos são como um pedaço de romã atrás de seu véu.
Uw lippen zijn als een scharlaken snoer, en uw spraak is liefelijk; de slaap uws hoofds is als een stuk van een granaatappel tussen uw vlechten.
4 Seu pescoço é como a torre de David construída para um arsenal, em que pendem mil escudos, todos os escudos dos homens poderosos.
Uw hals is als Davids toren, die gebouwd is tot ophanging van wapentuig, waar duizend rondassen aan hangen, altemaal zijnde schilden der helden.
5 Your dois peitos são como dois peitos de bunda que são gêmeos de uma ova, que se alimentam entre os lírios.
Uw twee borsten zijn gelijk twee welpen, tweelingen van een ree, die onder de lelien weiden.
6 Até o dia ficar frio e as sombras fugirem, Irei para a montanha da mirra, até a colina do incenso.
Totdat de dag aankomt, en de schaduwen vlieden, zal Ik gaan tot den mirreberg, en tot den wierookheuvel.
7 Vocês são todos lindos, meu amor. Não há lugar em você.
Geheel zijt gij schoon, Mijn vriendin, en er is geen gebrek aan u.
8 Venha comigo do Líbano, minha noiva, comigo do Líbano. Veja do alto de Amana, do topo do Senir e Hermon, das covas dos leões, das montanhas dos leopardos.
Bij Mij van den Libanon af, o bruid! kom bij Mij van den Libanon af; zie van den top van Amana, van den top van Senir en van Hermon, van de woningen der leeuwinnen, van de bergen der luipaarden.
9 Você arrebatou meu coração, minha irmã, minha noiva. Você arrebatou meu coração com um de seus olhos, com uma corrente do seu pescoço.
Gij hebt Mij het hart genomen, Mijn zuster, o bruid! gij hebt Mij het hart genomen, met een van uw ogen, met een keten van uw hals.
10 Como é belo o seu amor, minha irmã, minha noiva! Quão melhor é seu amor do que o vinho, a fragrância de seus perfumes do que todos os tipos de especiarias!
Hoe schoon is uw uitnemende liefde, Mijn zuster, o bruid! hoeveel beter is uw uitnemende liefde dan wijn, en de reuk uwer olien dan alle specerijen!
11 Seus lábios, minha noiva, pingam como o favo de mel. Mel e leite estão debaixo de sua língua. O cheiro de suas roupas é como o cheiro do Líbano.
Uw lippen, o bruid! druppen van honigzeem; honig en melk is onder uw tong, en de reuk uwer klederen is als de reuk van Libanon.
12 My irmã, minha noiva, é um jardim trancado; uma mola trancada, uma fonte selada.
Mijn zuster, o bruid! gij zijt een besloten hof, een besloten wel, een verzegelde fontein.
13 Seus rebentos são um pomar de romãs, com frutos preciosos, henna com plantas de spikenard,
Uw scheuten zijn een paradijs van granaatappelen, met edele vruchten, cyprus met nardus;
14 spikenard e açafrão, calamus e canela, com todo tipo de árvore de incenso; mirra e aloés, com todas as melhores especiarias,
Nardus en saffraan, kalmus en kaneel, met allerlei bomen van wierook, mirre en aloe, mitsgaders alle voornaamste specerijen.
15 uma fonte de jardins, um poço de águas vivas, fluindo do Líbano.
O fontein der hoven, put der levende wateren, die uit Libanon vloeien!
16 Desperte, vento norte, e venha, você para o sul! Sopre no meu jardim, para que suas especiarias possam fluir para fora. Que minha amada entre em seu jardim, e saborear seus preciosos frutos.
Ontwaak, noordenwind! en kom, Gij zuidenwind! doorwaai mijn hof, dat zijn specerijen uitvloeien. O, dat mijn Liefste tot Zijn hof kwame, en ate zijn edele vruchten!
