< Cantares de Salomâo 3 >

1 À noite, na minha cama, Procurei aquele a quem minha alma ama. Eu o procurei, mas não o encontrei.
«Orun-körpemde yétip, kéche-kéchilerde, Jénimning söyginini izdep telmürüp yattim; Izdidim, biraq tapalmayttim;
2 Levantar-me-ei agora, e vou pela cidade; nas ruas e nas praças buscarei aquele a quem minha alma ama. Eu o procurei, mas não o encontrei.
Men hazir turup, sheherni aylinay; Kochilarda, meydanlarda, Jénimning söyginini izdeymen» — dédim; Izdidim, biraq tapalmayttim;
3 Os guardas que vão pela cidade me encontraram; “Você já viu aquele a quem minha alma ama?”
Sheherni charlighuchi jésekchiler manga uchridi, men ulardin: — «Jénimning söyginini kördünglarmu?» — dep soridim.
4 Eu mal tinha passado por eles, quando eu encontrei aquele a quem minha alma ama. Eu o abracei e não o deixei ir, até que eu o tivesse trazido para a casa de minha mãe, no quarto dela que me concebeu.
— Ulardin ayrilipla jénimning söyginini taptim; Uni anamning öyige, Öz qorsiqida méni hamilidar bolghanning hujrisigha élip kirmigüche, Uni tutuwélip qet’iy qoyup bermeyttim».
5 Eu vos conjuro, filhas de Jerusalém, pelas ovas, ou pelo vento do campo, que você não agita nem desperta o amor, até que o deseje.
«I Yérusalém qizliri, Jerenler we daladiki marallarning hörmiti bilen, Silerge tapilaymenki, Muhebbetning waqit-saiti bolmighuche, Uni oyghatmanglar, qozghimanglar».
6 Quem é este que vem do deserto como pilares da fumaça, perfumado com mirra e incenso, com todas as especiarias do comerciante?
«Bu zadi kim, chöl-bayawandin kéliwatqan? Is-tütek tüwrükliridek, Mürmekki hem mestiki bilen puritilghan, Etirpurushning herxil ipar-enberliri bilen puritilghan?»
7 Veja, é a carruagem de Salomão! Sessenta homens poderosos estão ao seu redor, dos homens poderosos de Israel.
«Mana, uning textirawani, U Sulaymanning öziningdur; Etrapida atmish palwan yüridu, Ular Israildiki baturlardindur.
8 Todos eles manejam a espada, e são especialistas em guerra. Cada homem tem sua espada na coxa, por causa do medo na noite.
Ularning hemmisi öz qilichi tutuqluq, Jeng qilishqa terbiyilen’genlerdur; Tünlerdiki weswesilerge teyyar turup, Hemmisi öz qilichini yanpishigha asidu».
9 O Rei Salomão fez para si mesmo uma carruagem da madeira do Líbano.
«Sulayman padishah özi üchün alahide bir shahane sayiwenlik kariwat yasighan; Liwandiki yaghachlardin yasighan.
10 Ele fez seus pilares de prata, seu fundo de ouro, sua sede de púrpura, no meio dele sendo pavimentado com amor, das filhas de Jerusalém.
Uning tüwrükliri kümüshtin, Yölenchüki altundin, Sélinchisi bolsa sösün rexttin; Ichi muhebbet bilen bézelgen, Yérusalém qizliri teripidin.
11 Saiam, suas filhas de Sião, e vejam o rei Salomão, com a coroa com a qual sua mãe o coroou, no dia de seus casamentos, no dia da alegria de seu coração.
Chiqinglar, i Zion qizliri, Sulayman padishahqa qarap béqinglar, Toy bolghan künide, Köngli xushal bolghan künide, Anisi uninggha tajni kiygüzgen qiyapette uninggha qarap béqinglar!»

< Cantares de Salomâo 3 >