< Rute 3 >
1 Naomi, sua sogra lhe disse: “Minha filha, não devo procurar descanso para você, para que esteja bem com você?
Mũthenya ũmwe-rĩ, Naomi, nyaciarawe wa Ruthu, akĩmwĩra atĩrĩ, “Mwarĩ wakwa, githĩ ndiagĩrĩirwo ngũcarĩrie mũciĩ waku, kũrĩa wee ũngĩona maũndũ mega?
2 Agora Boaz não é nosso parente, com cujas donzelas você era? Eis que hoje à noite ele estará cevando cevada na eira.
Githĩ Boazu ũcio wee ũkoretwo na ndungata ciake cia airĩtu ti mũndũ wa rũrĩra rwitũ? Ũtukũ ũyũ nĩguo ekũhuha cairi kĩhuhĩro-inĩ.
3 Portanto, lave-se, unta-se, vista-se e vá até a eira; mas não se dê a conhecer ao homem até que ele tenha terminado de comer e beber.
Wĩthambe na wĩhake maguta mekũnunga wega, ningĩ wĩhumbe nguo ciaku iria njega mũno. Ũcooke ũikũrũke ũkinye kĩhuhĩro-inĩ, no ndũkeyonithie mũndũ ũcio nginya arĩkie kũrĩa na kũnyua.
4 Será, quando ele se deitar, que você deve anotar o lugar onde ele está deitado. Então você deve entrar, descobrir os pés dele e deitar-se. Então, ele lhe dirá o que fazer”.
Rĩrĩa arĩkoma, wone harĩa akoma. Ningĩ ũthiĩ ho na ũhumbũrie magũrũ make, ũkome ho. Nake nĩegũkwĩra ũrĩa wagĩrĩirwo nĩ gwĩka.”
5 Ela lhe disse: “Tudo o que você disser, eu farei”.
Ruthu akĩmũcookeria, akĩmwĩra atĩrĩ, “Maũndũ macio mothe wanjĩĩra no mo ngwĩka.”
6 Ela foi até a eira e fez tudo o que sua sogra lhe disse.
Nĩ ũndũ ũcio agĩikũrũka agĩkinya kĩhuhĩro-inĩ kĩu, na agĩĩka ũrĩa wothe nyaciarawe aamwĩrĩte eeke.
7 Quando Boaz tinha comido e bebido, e seu coração estava alegre, foi deitar-se no final do monte de grãos. Ela veio suavemente, descobriu seus pés, e deitou-se.
Na rĩrĩa Boazu aarĩkirie kũrĩa na kũnyua, na agĩkorwo arĩ mũkenu, agĩthiĩ agĩkoma mũthia-inĩ biũ wa hĩba ya cairi. Nake Ruthu agĩthiĩ acemete, akĩmũhumbũria magũrũ, agĩkoma ho.
8 À meia-noite, o homem se assustou e se virou; e eis que uma mulher deitou-se a seus pés.
Ũtukũ gatagatĩ, kĩndũ gĩkĩhahũra Boazu, nake egarũra, agĩkora nĩ mũndũ-wa-nja wakomete magũrũ-inĩ make.
9 Ele disse: “Quem é você?”. Ela respondeu: “Eu sou Ruth, sua serva”. Portanto, espalhe o canto de sua roupa sobre seu servo; pois você é um parente próximo”.
Akĩmũũria atĩrĩ, “Nĩwe ũ?” Nake akĩmũcookeria atĩrĩ, “Nĩ niĩ ndungata yaku Ruthu. Tambũrũkia gĩcurĩ kĩa nguo yaku ũũhumbĩre, nĩ ũndũ wee nĩwe ũngĩtũmenyerera.”
10 Ele disse: “Você é abençoada por Yahweh, minha filha. Você demonstrou mais bondade no final do que no início, porque não seguiu os jovens, sejam pobres ou ricos.
Nake akĩmwĩra atĩrĩ, “Jehova arokũrathima mwarĩ wakwa. Ũtugi ũrĩa wonania nĩũkĩrĩte ũrĩa wonanirie kĩambĩrĩria-inĩ, nĩ ũndũ ndũnenda kũrũmanĩrĩra na aanake, marĩ athĩĩni kana marĩ itonga.
11 Agora, minha filha, não tenha medo. Farei a você tudo o que você diz; pois toda a cidade do meu povo sabe que você é uma mulher digna.
Na rĩrĩ, mwarĩ wakwa, ndũgetigĩre. Nĩngũgwĩkĩra ũrĩa wothe ũkũũhooya. Andũ othe a itũũra rĩĩrĩ riitũ nĩmooĩ atĩ wee ũrĩ mũndũ-wa-nja ngatha.
12 Agora é verdade que eu sou um parente próximo. No entanto, há um parente mais próximo do que eu.
O na gũtuĩka ndĩ ũmwe wa arĩa mangĩkũmenyerera-rĩ, nĩ harĩ mũndũ ũngĩ ũngĩkũmenyerera wa hakuhĩ kũngĩra.
13 Fique esta noite, e pela manhã, se ele fizer para você a parte de um parente, bom. Deixe-o fazer o dever do parente. Mas se ele não fizer o dever de um parente para você, então eu farei o dever de um parente para você, como Yahweh vive. Deite-se até a manhã”.
Rĩu kĩraare haha ũtukũ ũyũ, na rũciinĩ gwakĩa angĩkorwo nĩekwenda gũkũmenyerera, nĩ wega; nĩagakũmenyerera. No angĩkorwo ndekwenda, o ta ũrĩa Jehova atũũraga muoyo, nĩngakũmenyerera. Kĩraare haha nginya rũciũ rũciinĩ.”
14 Ela ficou deitada a seus pés até a manhã, depois se levantou antes que um pudesse discernir o outro. Pois ele disse: “Que não se saiba que a mulher veio à eira”.
Nĩ ũndũ ũcio Ruthu agĩkoma hau magũrũ-inĩ make nginya rũciinĩ, no akĩroka gũũkĩra rũciinĩ tene kũrĩ mairia, nake Boazu akĩmwĩra atĩrĩ, “Ndũkareke kũmenyeke atĩ nĩ kũrĩ mũndũ-wa-nja ũrokĩte kĩhuhĩro-inĩ.”
15 Ele disse: “Traga o manto que está sobre você, e segure-o”. Ela o segurou; e ele mediu seis medidas de cevada, e o colocou sobre ela; então ele foi para a cidade.
Ningĩ akĩmwĩra atĩrĩ, “Rehe nguo ĩyo wĩigĩrĩire wanĩrĩrie.” Rĩrĩa eekire ũguo, Boazu agĩitĩrĩra ibaba ithathatũ cia cairi, akĩmũigĩrĩra. Nake Ruthu agĩcooka itũũra-inĩ.
16 Quando chegou à sua sogra, ela disse: “Como foi, minha filha”? Ela lhe contou tudo o que o homem havia feito por ela.
Na rĩrĩa Ruthu aacookire kũrĩ nyaciarawe-rĩ, Naomi akĩmũũria atĩrĩ, “Mwarĩ wakwa, kũraathiire atĩa?” Nake akĩmwĩra maũndũ marĩa mothe Boazu aamwĩkĩire.
17 Ela disse: “Ele me deu estas seis medidas de cevada; pois ele disse: 'Não vá vazio para sua sogra'”.
Ningĩ agĩcooka akĩmwĩra atĩrĩ, “Ibaba ici ithathatũ cia cairi nĩwe ũũheire, na anjĩĩra atĩrĩ, ‘Tiga kũinũkĩra nyaciaraguo moko matheri.’”
18 Então ela disse: “Espere, minha filha, até que você saiba o que vai acontecer; pois o homem não descansará até que tenha resolvido isso hoje”.
Nake Naomi akĩmwĩra atĩrĩ, “Eterera o ro ũguo, mwarĩ wakwa, nginya ũmenye ũrĩa ũhoro ũcio ũgũthiĩ, nĩgũkorwo mũndũ ũcio ndangĩhurũka nginya rĩrĩa aniine ũhoro ũcio ũmũthĩ.”