Rute 2
1 Noemi tinha um parente de seu marido, um homem poderoso e rico, da família de Elimelech, e seu nome era Boaz.
Наоминиң еригә туққан келидиған Боаз исимлиқ бир адәм бар еди. У Әлимәләкниң җәмәтидин болуп, интайин бай адәм еди.
2 Ruth, a moabita, disse a Noemi: “Deixe-me agora ir ao campo, e colher entre as espigas de trigo atrás dele, em cuja vista eu encontro favor”. Ela disse a ela: “Vai, minha filha”.
Моаб қизи Рут Наомиға: — Мән етизлиққа барай, бирәркимниң нәзиридә илтипат тепип, униң кәйнидин меңип арпа башақлирини тәрсәм? — деди. У униңға: — Барғин, әй қизим, деди.
3 Ela foi, e veio e colheu no campo depois dos ceifeiros; e por acaso ela veio para a porção do campo pertencente a Boaz, que era da família de Elimelech.
Шуниң билән у чиқип етизлиқларға келип, у йәрдә ормичиларниң кәйнидин башақ тәрди. Бәхитигә яриша, дәл у кәлгән етизлиқ Әлимәләкниң җәмәти болған Боазниң етизлиқлири еди.
4 Eis que Boaz veio de Belém e disse aos ceifeiros: “Que Yahweh esteja com vocês”. Eles lhe responderam: “Que Yahweh o abençoe”.
Мана, у вақитта Боаз Бәйт-Ләһәмдин чиқип келип, ормичилар билән саламлишип: — Пәрвәрдигар силәр билән биллә болғай! — деди. Улар униңға җававән: — Пәрвәрдигар саңа бәхит-бәрикәт ата қилғай! — деди.
5 Então Boaz disse a seu criado, que foi colocado sobre os ceifeiros: “De quem é esta jovem?
Боаз ормичиларниң үстигә назарәткә қоюлған хизмәткаридин: — Бу яш чокан кимниң қизи болиду? — дәп сориди.
6 A criada que foi colocada sobre os ceifeiros respondeu: “Foi a moabita que voltou com Naomi para fora do país de Moab”.
Ормичиларниң үстигә қоюлған хизмәткар җавап берип: — Бу Наоми билән биллә Моабниң сәһрасидин қайтип кәлгән Моабий чокан болиду.
7 Ela disse: “Por favor, deixe-me colher e reunir depois dos ceifeiros entre as roldanas”. Então ela veio, e continuou mesmo desde a manhã até agora, exceto que ela descansou um pouco na casa”.
У: «Ормичиларниң кәйнидин өнчиләрниң арисидики чечилип кәткән башақларни теривалайму?» дәп тәләп қилди. Андин у келип әтигәндин һазирғичә ишләватиду; у пәқәт кәпидә бир аз дәм алди, — деди.
8 Então Boaz disse a Ruth: “Escute, minha filha. Não vá colher em outro campo, e não vá daqui, mas fique aqui perto das minhas donzelas”.
Боаз Рутқа: — Әй қизим, аңлаватамсән?! Сән башақ тәргили башқа бир кимниң етизлиғиға бармиғин, бу йәрдинму кәтмә, мениң дедәклирим билән биргә мошу йәрдә турғин.
9 Que seus olhos estejam no campo que elas ceifam, e vão atrás delas. Eu não ordenei aos jovens que não lhe tocassem? Quando tiver sede, vá até as vasilhas e beba daquilo que os jovens tiraram”.
Диққәт қилғин, қайси етизда орма орған болса, [дедәкләргә] әгишип барғин. Мән жигитләргә: Униңға чеқилмаңлар, дәп тапилап қойдум! Әгәр уссап қалсаң берип, идишлардин жигитлирим [қудуқтин] тартқан судин ичкин, — деди.
10 Então ela caiu de cara e se curvou no chão, e lhe disse: “Por que encontrei favor em sua visão, para que você tome conhecimento de mim, já que sou estrangeira”?
Рут өзини йәргә етип тизлинип, бешини йәргә тәккүзүп тазим қилип, униңға: — Мән бир биганә турсам, немишкә маңа шунчә ғәмхорлуқ қилғидәк нәзириңдә шунчилик илтипат тапқанмән? — деди.
11 Boaz respondeu-lhe: “Contaram-me tudo sobre o que você fez por sua sogra desde a morte de seu marido, e como você deixou seu pai, sua mãe e a terra de seu nascimento, e chegou a um povo que você não conhecia antes.
Боаз униңға җававән: — Ериң өлүп кәткәндин кейин қейинанаңға қилғанлириңниң һәммиси, шундақла сениң ата-анаңни вә өз вәтиниңдин қандақ айрилип, сән бурун тонумайдиған бир хәлиқниң арисиға кәлгиниң маңа пүтүнләй аян болди;
12 Que Yahweh retribua seu trabalho, e uma recompensa completa lhe seja dada por Yahweh, o Deus de Israel, sob cujas asas você veio para se refugiar”.
Пәрвәрдигар қилғиниңға мувапиқ саңа яндурғай, сән қанатлириниң тегидә панаһ издигән Исраилниң Худаси Пәрвәрдигар тәрипидин саңа униң толуқ инъами берилгәй, деди.
13 Então ela disse: “Deixe-me encontrar um favor à sua vista, meu senhor, porque o senhor me consolou, e porque falou amavelmente com seu servo, embora eu não seja como um de seus servos”.
Рут җававән: — Әй ғоҗам, нәзириңдә илтипат тапқаймән; мән сениң дедигиң болушқиму яримисамму, сән маңа тәсәлли берип, дедигиңгә меһриванә сөзләрни қилдиң, — деди.
14 Na hora da refeição Boaz lhe disse: “Venha aqui e coma um pouco de pão, e mergulhe seu pedaço no vinagre”. Ela sentou-se ao lado dos ceifeiros, e eles passaram seu grão torrado. Ela comeu, ficou satisfeita e deixou parte dela.
Тамақ вақтида Боаз униңға: — Қени, буяққа кәлгин, нандин йә, нанни сиркигә төгүргин! — деди. Рут ормичиларниң йениға келип олтарди; Боаз қомачтин елип униңға тутти. У униңдин тойғичә йеди вә йәнә азрақ ашуруп қойди.
15 Quando ela se levantou para colher, Boaz comandou seus jovens, dizendo: “Deixe-a colher até mesmo entre os feixes, e não a censure”.
У башақ тәргили қопқанда, Боаз жигитлиригә буйруп: — Уни һәтта өнчиләрниң арисида башақ тәргили қоюңлар, уни һеч хиҗаләттә қалдурмаңлар.
16 Também retirou alguns para ela dos fardos, e deixou alguns para ela. Deixe-a respigar, e não a repreenda”.
Һәтта һәм униң үчүн азрақ башақларни өнчиләрдин әтәй айрип, униңға тәргили чүшүрүп қоюңлар, уни һеч әйиплимәңлар, деди.
17 Então, ela respigou no campo até a noite; e bateu o que havia respigado, e foi sobre uma efa de cevada.
Шундақ қилип у кәчкичә етизлиқта башақ тәрди, теривалғанлирини соққанда, тәхминән бир әфаһ арпа чиқти.
18 Ela a pegou, e foi para a cidade. Então sua sogra viu o que ela havia recolhido; e ela trouxe para fora e deu a ela o que ela havia deixado depois de ter tido o suficiente.
Андин у арписини елип, шәһәргә кирди, қейинаниси униң тәргән [арписини] көрди; у йәнә у йәп тоюнғандин кейин сақлап қойғинини чиқирип униңға бәрди.
19 A sogra dela lhe disse: “Onde você colheu hoje? Onde você trabalhou? Abençoado seja aquele que reparou em você”. Ela disse à sogra com quem havia trabalhado: “O nome do homem com quem eu trabalhei hoje é Boaz”.
Қейинаниси униңға: — Сән бүгүн нәдә башақ тәрдиң, нәдә ишлидиң? Саңа ғәмхорлуқ қилған шу кишигә бәхит-бәрикәт ата қилинғай! — деди. У қейинанисиға кимниңкидә иш қилғинини ейтип: — Мән бүгүн ишлигән етизниң егисиниң исми Боаз екән, деди.
20 Naomi disse a sua nora: “Que ele seja abençoado por Javé, que não abandonou sua bondade aos vivos e aos mortos”. Naomi disse-lhe: “O homem é um parente próximo de nós, um de nossos parentes mais próximos”.
Наоми келинигә: — Тирикләргиму, өлгәнләргиму меһриванлиқ қилиштин баш тартмиған киши Пәрвәрдигардин бәхит-бәрикәт көргәй! — деди. Андин Наоми униңға йәнә: — У адәм бизниң йеқин туққинимиздур, у бизни қутқузалайдиған һәмҗәмәтләрдин биридур, — деди.
21 Ruth, a moabita, disse: “Sim, ele me disse: 'Você ficará perto dos meus jovens até que eles tenham terminado toda a minha colheita'”.
Моаб қизи Рут йәнә: — У маңа йәнә: «Мениң жигитлирим пүтүн һосулумни жиғип болғичә улар билән биргә болғин» деди, — деди.
22 Naomi disse a Ruth sua nora: “É bom, minha filha, que você saia com suas donzelas, e que elas não a conheçam em nenhum outro campo”.
Наоми келини Рутқа: — Әй қизим, бирисиниң саңа яманлиқ қилмаслиғи үчүн башқисиниң етизлиғиға бармай, униң дедәклири билән биллә чиқип ишлисәң яхшидур, деди.
23 Então ela ficou perto das donzelas de Boaz, para colher até o final da colheita da cevada e da colheita do trigo; e ela viveu com sua sogra.
Шуниң билән арпа вә буғдай һосули жиғилип болғичә, Рут Боазниң дедәклири билән жүрүп башақ тәрди. У қейинаниси билән биллә турувәрди.
