Romanos 7

1 Ou vocês não sabem, irmãos (pois falo com homens que conhecem a lei), que a lei tem domínio sobre um homem durante todo o tempo em que ele vive?

۱ ای برادران آیا نمی دانید (زیرا که با عارفین شریعت سخن می‌گویم ) که مادامی که انسان زنده است، شریعت بر وی حکمرانی دارد؟

2 Pois a mulher que tem marido está vinculada pela lei ao marido enquanto ele vive, mas se o marido morre, ela é exonerada da lei do marido.

۲ زیرا زن منکوحه برحسب شریعت به شوهرزنده بسته است، اما هرگاه شوهرش بمیرد، ازشریعت شوهرش آزاد شود.

3 Então, se, enquanto o marido viver, ela for unida a outro homem, ela será chamada de adúltera. Mas se o marido morre, ela está livre da lei, de modo que não é adúltera, embora esteja unida a outro homem.

۳ پس مادامی که شوهرش حیات دارد، اگر به مرد دیگر پیوندد، زانیه خوانده می‌شود. لکن هرگاه شوهرش بمیرد، از آن شریعت آزاد است که اگر به شوهری دیگرداده شود، زانیه نباشد.

4 Portanto, meus irmãos, vocês também foram feitos mortos para a lei através do corpo de Cristo, para que fossem unidos a outro, àquele que foi ressuscitado dos mortos, para que pudéssemos produzir fruto para Deus.

۴ بنابراین، ای برادران من، شما نیز بوساطت جسد مسیح برای شریعت مرده شدید تا خود رابه دیگری پیوندید، یعنی با او که از مردگان برخاست، تا بجهت خدا ثمر آوریم.

5 Pois quando estávamos na carne, as paixões pecaminosas que eram através da lei trabalharam em nossos membros para trazer frutos para a morte.

۵ زیرا وقتی که در جسم بودیم، هوسهای گناهانی که ازشریعت بود، در اعضای ما عمل می‌کرد تا بجهت موت ثمر آوریم.

6 Mas agora fomos liberados da lei, tendo morrido para aquilo em que fomos mantidos; para que servíssemos em novidade de espírito, e não na antiguidade da letra.

۶ اما الحال چون برای آن چیزی که در آن بسته بودیم مردیم، از شریعت آزاد شدیم، بحدی که در تازگی روح بندگی می‌کنیم نه در کهنگی حرف.

7 O que devemos dizer então? A lei é pecado? Que nunca seja! No entanto, eu não teria conhecido o pecado a não ser através da lei. Pois eu não teria conhecido a cobiça se a lei não tivesse dito: “Você não cobiçará”.

۷ پس چه گوییم؟ آیا شریعت گناه است؟ حاشا! بلکه گناه را جز به شریعت ندانستیم. زیراکه شهوت را نمی دانستم، اگر شریعت نمی گفت که طمع مورز.

8 Mas o pecado, encontrando ocasião através do mandamento, produziu em mim todo tipo de cobiça. Pois, além da lei, o pecado está morto.

۸ لکن گناه از حکم فرصت جسته، هر قسم طمع را در من پدید آورد، زیرا بدون شریعت گناه مرده است.

9 Uma vez eu estava vivo fora da lei, mas quando o mandamento veio, o pecado reviveu e eu morri.

۹ و من از قبل بدون شریعت زنده می‌بودم؛ لکن چون حکم آمد، گناه زنده گشت و من مردم.

10 O mandamento que era para a vida, isto eu descobri que era para a morte;

۱۰ و آن حکمی که برای حیات بود، همان مرا باعث موت گردید.

11 para o pecado, encontrando ocasião através do mandamento, me enganou, e através dele me matou.

۱۱ زیراگناه از حکم فرصت یافته، مرا فریب داد و به آن مرا کشت.

12 Portanto, a lei é de fato santa, e o mandamento santo, justo e bom.

۱۲ خلاصه شریعت مقدس است و حکم مقدس و عادل و نیکو.

13 Então o que é bom se tornou morte para mim? Que nunca venha a ser! Mas o pecado, para que se pudesse demonstrar que era pecado, estava produzindo em mim a morte através daquilo que é bom; para que através do mandamento o pecado se tornasse excessivamente pecaminoso.

۱۳ پس آیا نیکویی برای من موت گردید؟ حاشا! بلکه گناه، تا گناه بودنش ظاهر شود. بوسیله نیکویی برای من باعث مرگ شد تا آنکه گناه به‌سبب حکم بغایت خبیث شود.

14 Pois sabemos que a lei é espiritual, mas eu sou carnal, vendido sob o pecado.

۱۴ زیرا می‌دانیم که شریعت روحانی است، لکن من جسمانی و زیر گناه فروخته شده هستم،

15 Pois eu não entendo o que estou fazendo. Pois não pratico o que desejo fazer; mas o que odeio, que eu faço.

۱۵ که آنچه می‌کنم نمی دانم زیرا آنچه می‌خواهم نمی کنم بلکه کاری را که از آن نفرت دارم بجامی آورم.

16 Mas se o que eu não desejo, que eu faço, eu consinto com a lei que ela é boa.

۱۶ پس هرگاه کاری را که نمی خواهم به‌جا می‌آورم، شریعت را تصدیق می‌کنم که نیکوست.

17 Portanto, agora não sou mais eu que o faço, mas o pecado que habita em mim.

۱۷ و الحال من دیگر فاعل آن نیستم بلکه آن گناهی که در من ساکن است.

18 Pois eu sei que em mim, isto é, em minha carne, não habita nada de bom. Pois o desejo está presente comigo, mas não o encontro fazendo o que é bom.

۱۸ زیرامی دانم که در من یعنی در جسدم هیچ نیکویی ساکن نیست، زیرا که اراده در من حاضر است اماصورت نیکو کردن نی.

19 Pelo bem que desejo, não o faço; mas pelo mal que não desejo, que pratico.

۱۹ زیرا آن نیکویی را که می‌خواهم نمی کنم، بلکه بدی را که نمی خواهم می‌کنم.

20 Mas se o que eu não desejo, que eu faço, não sou mais eu que o faço, mas o pecado que habita em mim.

۲۰ پس چون آنچه را نمی خواهم می‌کنم، من دیگر فاعل آن نیستم بلکه گناه که در من ساکن است.

21 Então eu encontro a lei que, enquanto desejo fazer o bem, o mal está presente.

۲۱ لهذا این شریعت را می‌یابم که وقتی که می‌خواهم نیکویی کنم بدی نزد من حاضر است.

22 Pois eu me deleito na lei de Deus depois da pessoa interior,

۲۲ زیرا برحسب انسانیت باطنی به شریعت خداخشنودم.

23 mas vejo uma lei diferente em meus membros, lutando contra a lei de minha mente, e me levando ao cativeiro sob a lei do pecado que está em meus membros.

۲۳ لکن شریعتی دیگر در اعضای خودمی بینم که با شریعت ذهن من منازعه می‌کند و مرااسیر می‌سازد به آن شریعت گناه که در اعضای من است.

24 Que homem miserável eu sou! Quem me livrará do corpo desta morte?

۲۴ وای بر من که مرد شقی‌ای هستم! کیست که مرا از جسم این موت رهایی بخشد؟

25 Agradeço a Deus através de Jesus Cristo, nosso Senhor! Então, com a mente, eu mesmo sirvo à lei de Deus, mas com a carne, a lei do pecado.

۲۵ خدا راشکر می‌کنم بوساطت خداوند ما عیسی مسیح. خلاصه اینکه من به ذهن خود شریعت خدا رابندگی می‌کنم و اما به جسم خود شریعت گناه را.