< Romanos 14 >
1 Agora aceite alguém que é fraco na fé, mas não para disputas de opiniões.
Hanchu taksônna tienga râtloi mingei chu anthena an mindona hah dem loiin môdôm ngei roh.
2 Um homem tem fé para comer todas as coisas, mas aquele que é fraco come apenas vegetais.
Mi senkhatin an taksônna han jâttin sâk thei rangin a phal zoia, aniatachu taksônna râtloi mi han chu ansûl vai a sâk ngâia.
3 Não deixe que aquele que come despreze aquele que não come. Não deixe que aquele que não come julgue aquele que come, pois Deus o aceitou.
Jâttin sâk thei mi han a sâk loi mi hah dem no rese, a sâk loipu khom han a sâkpu hah jêk no rese, Pathien'n ama hah a khôk kêng ani zoi.
4 Quem é você que julga o servo do outro? A seu próprio senhor, ele se levanta ou cai. Sim, ele será feito para ficar de pé, pois Deus tem poder para fazê-lo ficar de pé.
Midang tîrlâm jêkpu hah tumo ni ni? Ânding indetin mo, ânletin mo, a mindon rang chu a pu ani. Inding det ngêt atih, Pumapa a minding mindet thei sikin.
5 Um homem estima um dia como sendo mais importante. Outro estima todos os dias da mesma forma. Que cada homem esteja plenamente seguro em sua própria mente.
Hanchu, mi senkhatin nikhuo khat hah nikhuo dang nêkin a mindon minlut uol ngâia, mi dangin chu nikhuo murdi an angnatin a be ngâi. Mitinin ama mindon lam diktak nei chit rese.
6 Aquele que observa o dia, observa-o ao Senhor; e aquele que não observa o dia, ao Senhor, não o observa. Aquele que come, come ao Senhor, porque dá graças a Deus. Aquele que não come, ao Senhor não come, e dá graças a Deus.
Nikhuo khata aser-uolpu han Pumapa chôiminsângna rangin a ser ani, jâttin sâkpu han Pathien kôm râisânchong a ril baka a sâk ani sikin Pumapa a chôiminsâng ani. A sâk loipu khom hah Pathien kôma râisânchong a ril sa nôk sikin Pumapa chôiminsângna rangin a ngêi ani.
7 Pois nenhum de nós vive para si mesmo, e nenhum morre para si mesmo.
Tute eini ta ranga vaia ring nimak mea, tute eini ta ranga vaia thi khom nimak me.
8 Pois, se vivemos, vivemos para o Senhor. Ou, se morrermos, morremos para o Senhor. Se, portanto, vivemos ou morremos, somos do Senhor.
Ei ringin chu Pumapa ta ranga ei ring ania, ei thi khomin Pumapa ta ranga ei thi ani. Masikin ei ring khomin ei thi khomin Pumapa ta ei ni.
9 Pois para este fim Cristo morreu, ressuscitou e viveu novamente, para que possa ser Senhor tanto dos mortos como dos vivos.
Masikin, mi ring le mi thi Pumapa ani theina ranga Khrista hah a thia, a ring nôk zoi ani.
10 Mas você, por que julga seu irmão? Ou você, novamente, por que despreza seu irmão? Pois todos nós estaremos diante do tribunal de Cristo.
Hanchu, nangma ansûl riempet sâkpun irang mo midangei ne jêk? Nônchu, nangma jâttin sâkpu irang mo iempu dangngei ne dema? Pathien roijêkna makunga ei rêngin ei lân ding pak rang kêng.
11 Pois está escrito, “'Enquanto eu viver', diz o Senhor, 'para mim cada joelho se curvará'. Toda língua confessará a Deus'”.
Pathien lekhabu'n: “Adiktakin Keima hi Pathien ring ki ni, Pumapa han a ti, mi murdi ka makunga an minkhûk lân bil pak an ta, Male mitinin keima Pathien ki ni la Phuong an tih,” a tia, ânziek anga han.
12 Assim, cada um de nós dará conta de si mesmo a Deus.
Ma anghan, ei rêngin Pathien makunga ei thurchi ei la misîr pak rang ani.
13 Portanto, não nos julguemos mais, mas julguemos isto antes, que nenhum homem coloque um obstáculo no caminho de seu irmão, ou uma ocasião para cair.
Masika han inkhat le inkhat injêk inlôm khâi no roi. Manêkin na lâibung nunsie mo, inbana mo a tho tet loina rangin no bôk rang ani.
14 Eu sei e estou convencido no Senhor Jesus que nada é impuro de si mesmo; exceto que para aquele que considera tudo impuro, para ele é impuro.
Athei mamangin chu ânthiengloi neinun ite ommak ti Pumapa Jisua leh kin inzomna hin ki riet minthâr ani. Nikhomsenla, neinun senkhat chu ânthiengloi iempu rangin chu ânthiengloi ani.
15 No entanto, se por causa da comida seu irmão está de luto, você não anda mais apaixonado. Não destrua com sua comida aquele por quem Cristo morreu.
Na sâk sâk sikin na lâibung mo na sarnu mo, mulungrîl ahoi nônchu lungkhamna lampui nu jûi khâi loi ani. A thi sika Khrista a thi pe hah na sâk sâk sikin minsiet no roh.
16 Então não deixe que seu bem seja caluniado,
Masikin ninta ranga asa anga nin mindon hah ril min sietin om no rese.
17 pois o Reino de Deus não é comer e beber, mas retidão, paz e alegria no Espírito Santo.
Asikchu Pathien Rêngram chu sâk le nêk roi nimaka, Ratha Inthieng jâra diknangei, inngêina le râisânna ngei kêng ani.
18 Pois aquele que serve a Cristo nestas coisas é aceitável a Deus e aprovado pelos homens.
Tukhom ma anga Khrista sin tho chu Pathien râiaminsâna male midangngei pomna khom a chang ngâi ani.
19 Então, vamos seguir as coisas que fazem a paz, e as coisas pelas quais podemos construir uns aos outros.
Masikin, inkhat le inkhat inngêina rang le min râtna rang ngei hah ei rujûl tit ngêt rang ani.
20 Não derrubar a obra de Deus por causa da comida. Todas as coisas, de fato, são limpas, mas é mal para aquele homem que cria uma pedra de tropeço ao comer.
Na sâk sikin Pathien sintho siet no roh. Sâk murdi sâk thei ania, hannirese midang nunsie minchâina ranga sâk chu sa mak.
21 É bom não comer carne, beber vinho, nem fazer nada pelo qual seu irmão tropeça, fica ofendido, ou se torna fraco.
Na lâibungngei le na sarnungei inbana rang anînchu me ngei, ju ngei le neinun dadang ngei a ngêi hih asa uol.
22 Você tem fé? Tenha-a para si mesmo diante de Deus. Feliz é aquele que não se julga naquilo que aprova.
Ni iemna hah iem chien roh, Pathien le nin kongkâra ama iemna lama theiloi intum loi chu satvur an ni.
23 Mas aquele que duvida é condenado se come, porque não é de fé; e o que não é de fé é pecado.
Hannirese tukhomin mulungokcha pumin a sâkin chu a taksôn lam niloi a tho ani sikin Pathien'n theiloi a mintum ani. Male i-ih neinun khom taksônna chunga ânngam loi hih chu nunsie ani.