Apocalipse 5
1 Vi, na mão direita daquele que estava sentado no trono, um livro escrito por dentro e por fora, fechado com sete selos.
I widziałem po prawej ręce siedzącego na stolicy księgi napisane, wewnątrz i zewnątrz zapieczętowane siedmioma pieczęciami.
2 Vi um anjo poderoso proclamando com voz alta: “Quem é digno de abrir o livro e quebrar seus selos?
I widziałem Anioła mocnego, wołającego głosem wielkim: Kto jest godzien otworzyć te księgi i odpieczętować pieczęci ich?
3 Ninguém no céu acima, ou na terra, ou debaixo da terra, foi capaz de abrir o livro ou de olhar nele.
A nikt nie mógł ani w niebie, ani na ziemi, ani pod ziemią otworzyć onych ksiąg, ani wejrzeć w nie.
4 Então eu chorei muito, porque ninguém foi considerado digno de abrir o livro ou de olhar nele.
I płakałem bardzo, iż nikt nie był znaleziony godny, aby otworzył i czytał księgi, i wejrzał w nie.
5 Um dos anciãos me disse: “Não chore. Eis que o Leão que é da tribo de Judá, a Raiz de Davi, superou: aquele que abre o livro e seus sete selos”.
Tedy mi jeden z onych starców rzekł: Nie płacz! Oto zwyciężył lew, który jest z pokolenia Judowego, korzeń Dawidowy, aby otworzył księgi i odpieczętował siedm pieczęci ich.
6 Vi no meio do trono e dos quatro seres vivos, e no meio dos anciãos, um Cordeiro em pé, como se tivesse sido morto, com sete chifres e sete olhos, que são os sete Espíritos de Deus, enviados a toda a terra.
I spojrzałem, a oto między stolicą i czterema onemi zwierzętami, i między onymi starcami Baranek stał jako zabity, mając siedm rogów i siedm oczy, które są siedm duchów Bożych, posłanych na wszystkę ziemię.
7 Então ele veio, e o tirou da mão direita daquele que estava sentado no trono.
Ten przyszedł i wziął one księgi z prawej ręki siedzącego na stolicy.
8 Agora, quando ele tomou o livro, os quatro seres vivos e os vinte e quatro anciãos caíram diante do Cordeiro, cada um com uma harpa, e taças douradas cheias de incenso, que são as orações dos santos.
A gdy wziął one księgi, zaraz ono czworo zwierząt i oni dwadzieścia i cztery starcy upadli przed Barankiem, mając każdy z nich cytry i czasze złote, pełne wonnych rzeczy, które są modlitwy świętych.
9 Eles cantaram uma nova canção, dizendo, “Você é digno de levar o livro e para abrir seus selos, por você ter sido morto, e nos comprou para Deus com seu sangue de cada tribo, língua, povo e nação,
I śpiewali nową pieśń, mówiąc: Godzieneś jest wziąć księgi i otworzyć pieczęci ich, żeś był zabity i odkupiłeś nas Bogu przez krew swoję ze wszelkiego pokolenia i języka, i ludu, i narodu:
10 e nos fez reis e sacerdotes para nosso Deus; e reinaremos sobre a terra”.
I uczyniłeś nas Bogu naszemu królami i kapłanami, i królować będziemy na ziemi.
11 Eu olhei, e ouvi algo como uma voz de muitos anjos ao redor do trono, dos seres vivos, e dos anciãos. O número deles era de dez mil, e milhares de milhares,
I widziałem, i słyszałem głos wielu Aniołów około onej stolicy, i onych zwierząt i onych starców; a była liczba ich tysiąckroć sto tysięcy i dziesięćkroć sto tysięcy,
12 dizendo em voz alta: “Digno é o Cordeiro que foi morto para receber o poder, riqueza, sabedoria, força, honra, glória e bênção”!
Mówiących głosem wielkim: Godzien jest ten Baranek zabity, wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo.
13 Ouvi cada coisa criada que está no céu, na terra, debaixo da terra, no mar, e tudo neles, dizendo: “Àquele que se senta no trono e ao Cordeiro seja a bênção, a honra, a glória e o domínio, para todo o sempre! Amém!” (aiōn g165)
A wszelkie stworzenie, które jest na niebie i na ziemi, i pod ziemią i w morzu, i wszystko, co w nich jest, słyszałem mówiące: Siedzącemu na stolicy i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i siła na wieki wieków. (aiōn g165)
14 Os quatro seres vivos disseram: “Amém!” Então os anciãos se prostraram e adoraram.
A czworo onych zwierząt rzekło: Amen. A oni dwadzieścia i cztery starcy upadli i kłaniali się żyjącemu na wieki wieków.
