Apocalipse 16

1 Ouvi uma voz alta do templo, dizendo aos sete anjos: “Ide e derramai as sete taças da ira de Deus sobre a terra”!

۱ و آوازی بلند شنیدم که از میان قدس به آن هفت فرشته می‌گوید که «بروید، هفت پیاله غضب خدا را بر زمین بریزید.»

2 O primeiro foi, e derramou sua tigela na terra, e ela se tornou uma chaga prejudicial e dolorosa para as pessoas que tinham a marca da besta, e que adoravam sua imagem.

۲ و اولی رفته، پیاله خود را بر زمین ریخت ودمل زشت و بد بر مردمانی که نشان وحش دارندو صورت او را می‌پرستند، بیرون آمد.

3 O segundo anjo derramou sua taça no mar, e ela se tornou sangue como de um homem morto. Todos os seres vivos do mar morreram.

۳ و دومین پیاله خود را به دریا ریخت که آن به خون مثل خون مرده مبدل گشت و هر نفس زنده از چیزهایی که در دریا بود بمرد.

4 O terceiro derramou sua tigela nos rios e nascentes de água, e eles se tornaram sangue.

۴ و سومین پیاله خود را در نهرها و چشمه های آب ریخت و خون شد.

5 Ouvi o anjo das águas dizer: “Tu és justo, quem é e quem foi, ó Santo, porque julgaste estas coisas”.

۵ و فرشته آبها را شنیدم که می‌گوید: عادلی تو که هستی و بودی‌ای قدوس، زیرا که چنین حکم کردی،

6 Pois eles derramaram o sangue de santos e profetas, e vós lhes destes sangue para beber. Eles merecem isto”.

۶ چونکه خون مقدسین و انبیا را ریختند و بدیشان خون دادی که بنوشند زیرا که مستحقند.»

7 Ouvi o altar dizer: “Sim, Senhor Deus, o Todo-Poderoso, verdadeiros e justos são seus julgamentos”.

۷ و شنیدم که مذبح می‌گوید: «ای خداوند، خدای قادرمطلق، داوریهای تو حق و عدل است.»

8 O quarto derramou sua tigela sobre o sol, e foi-lhe dada para queimar os homens com fogo.

۸ و چهارمین، پیاله خود را بر آفتاب ریخت؛ وبه آن داده شد که مردم را به آتش بسوزاند.

9 As pessoas foram queimadas com grande calor, e as pessoas blasfemaram o nome de Deus que tem o poder sobre estas pragas. Eles não se arrependeram e lhe deram glória.

۹ ومردم به حرارت شدید سوخته شدند و به اسم آن خدا که بر این بلایا قدرت دارد، کفر گفتند و توبه نکردند تا او را تمجید نمایند.

10 O quinto derramou sua taça sobre o trono da besta, e seu reino foi obscurecido. Eles roeram a língua por causa da dor,

۱۰ و پنجمین، پیاله خود را بر تخت وحش ریخت و مملکت او تاریک گشت و زبانهای خودرا از درد می‌گزیدند،

11 e blasfemaram o Deus do céu por causa de suas dores e suas feridas. Eles ainda não se arrependeram de suas obras.

۱۱ و به خدای آسمان به‌سبب دردها و دملهای خود کفر می‌گفتند و ازاعمال خود توبه نکردند.

12 O sexto derramou sua tigela sobre o grande rio, o Eufrates. Sua água estava seca, para que o caminho pudesse ser preparado para os reis que vêm do nascer do sol.

۱۲ و ششمین، پیاله خود را بر نهر عظیم فرات ریخت و آبش خشکید تا راه پادشاهانی که ازمشرق آفتاب می‌آیند، مهیا شود.

13 Vi sair da boca do dragão, e da boca da besta, e da boca do falso profeta, três espíritos impuros, algo como rãs;

۱۳ و دیدم که ازدهان اژدها و از دهان وحش و از دهان نبی کاذب، سه روح خبیث چون وزغها بیرون می‌آیند.

14 pois são espíritos de demônios, fazendo sinais, que saem para os reis de toda a terra habitada, para reuni-los para a guerra daquele grande dia de Deus Todo-Poderoso.

۱۴ زیرا که آنها ارواح دیوها هستند که معجزات ظاهر می‌سازند و بر پادشاهان تمام ربع مسکون خروج می‌کنند تا ایشان را برای جنگ آن روزعظیم خدای قادر مطلق فراهم آورند.

15 “Eis que eu venho como um ladrão. Abençoado aquele que observa, e guarda suas roupas, para que não ande nu, e eles vejam sua vergonha”.

۱۵ «اینک چون دزد می‌آیم! خوشابحال کسی‌که بیدار شده، رخت خود را نگاه دارد، مباداعریان راه رود و رسوایی او را ببینند.»

16 Ele os reuniu no lugar que se chama em hebraico, “Harmagedon”.

۱۶ و ایشان را به موضعی که آن را در عبرانی حارمجدون می‌خوانند، فراهم آوردند.

17 O sétimo derramou sua tigela no ar. Uma voz alta saiu do templo do céu, do trono, dizendo: “Está feito”!

۱۷ و هفتمین، پیاله خود را بر هوا ریخت وآوازی بلند از میان قدس آسمان از تخت بدرآمده، گفت که «تمام شد.»

18 Houve relâmpagos, sons e trovões; e houve um grande terremoto como não aconteceu desde que houve homens na terra - um terremoto tão grande e tão poderoso.

۱۸ و برقها و صداها ورعدها حادث گردید و زلزله‌ای عظیم شد آن چنانکه از حین آفرینش انسان بر زمین زلزله‌ای به این شدت و عظمت نشده بود.

19 A grande cidade foi dividida em três partes, e as cidades das nações caíram. Babilônia, a grande, foi lembrada aos olhos de Deus, para dar-lhe a taça do vinho da ferocidade de sua ira.

۱۹ و شهر بزرگ به سه قسم منقسم گشت و بلدان امت‌ها خراب شدو بابل بزرگ در حضور خدا بیاد آمد تا پیاله خمرغضب آلود خشم خود را بدو دهد.

20 Cada ilha fugiu, e as montanhas não foram encontradas.

۲۰ و هرجزیره گریخت و کوهها نایاب گشت،

21 Grandes pedras de granizo, sobre o peso de um talento, caíram do céu sobre as pessoas. As pessoas blasfemavam contra Deus por causa da praga do granizo, pois esta praga era extremamente severa.

۲۱ و تگرگ بزرگ که گویا به وزن یک من بود، از آسمان برمردم بارید و مردم به‌سبب صدمه تگرگ، خدا راکفر گفتند زیرا که صدمه‌اش بینهایت سخت بود.