< Salmos 78 >

1 Uma contemplação de Asaph. Ouça meus ensinamentos, meu povo. Vire seus ouvidos para as palavras da minha boca.
Þjóð mín, hlustaðu á kenningu mína. Gefðu gaum að því sem ég hef að segja.
2 Vou abrir minha boca em uma parábola. Vou proferir ditados sombrios de antigamente,
Nú ætla ég að rifja upp fyrir þér liðna atburði,
3 que já ouvimos e conhecemos, e nossos pais nos disseram.
frásagnir sem varðveist hafa frá kynslóð til kynslóðar.
4 Não vamos escondê-los de seus filhos, dizendo à geração vindoura os louvores de Yahweh, sua força e seus feitos maravilhosos que ele fez.
Ég birti ykkur sannleikann, svo að þið getið sagt börnum ykkar frá dásemdarverkum Drottins, öllum þeim undrum sem hann vann.
5 Pois ele estabeleceu um convênio em Jacob, e nomeou um professor em Israel, que ele comandou a nossos pais, que eles devem dar a conhecer a seus filhos;
Lögmál sitt gaf hann Ísrael og bauð forfeðrunum að kenna það börnum sínum
6 que a geração vindoura talvez saiba, mesmo as crianças que deveriam nascer; que devem se levantar e dizer aos filhos,
sem síðan skyldu kenna það sínum afkomendum. Þannig skyldi lögmál hans berast frá einni kynslóðinni til annarrar.
7 para que eles possam depositar sua esperança em Deus, e não esquecer as obras de Deus, mas cumprir seus mandamentos,
Því hefur sérhver kynslóð getað haldið lög Guðs, treyst honum og heyrt um hans dásemdarverk.
8 e podem não ser como seus pais... uma geração teimosa e rebelde, uma geração que não tornou seus corações leais, cujo espírito não era inabalável com Deus.
Ný kynslóð skyldi ekki þurfa að fara að fordæmi feðra sinna sem voru þrjóskir, óhlýðnir og ótrúir og forhertu sig gegn Guði.
9 Os filhos de Efraim, estando armados e carregando arcos, voltaram no dia da batalha.
Þótt íbúar Efraím væru alvopnaðir, þá flúðu þeir þegar að orustunni kom.
10 Eles não cumpriram o pacto de Deus, e se recusou a andar em sua lei.
Þannig rufu þeir sáttmálann við Guð og fóru sína eigin leið.
11 Esqueceram seus feitos, seus feitos maravilhosos que ele lhes havia mostrado.
Þeir gleymdu máttarverkum Drottins,
12 Ele fez coisas maravilhosas aos olhos de seus pais, na terra do Egito, no campo de Zoan.
sem hann hafði fyrir þá gert og forfeður þeirra í Egyptalandi,
13 Ele dividiu o mar, e os fez passar. Ele fez as águas ficarem como uma pilha.
þegar hann klauf hafið og leiddi þá yfir þurrum fótum. Vatnið stóð eins og veggur til beggja handa!
14 Durante o dia, ele também os conduziu com uma nuvem, e a noite inteira com uma luz de fogo.
Að degi til leiddi hann þá með skýi, en eldstólpa um nætur.
15 He rochas rachadas no deserto, e lhes deu bebida em abundância como se estivesse fora das profundezas.
Hann rauf gat á klettinn í eyðimörkinni. Vatnið streymdi fram og þeir svöluðu þorsta sínum.
16 Ele trouxe riachos também para fora da rocha, e fez com que as águas desaguassem como rios.
Já, það flæddi frá klettinum, líkast rennandi á!
17 Mesmo assim, eles continuaram a pecar contra ele, para se rebelar contra o Altíssimo no deserto.
Samt héldu þeir fast við þrjósku sína og syndguðu gegn hinum hæsta Guði.
18 Eles tentaram a Deus em seu coração pedindo comida de acordo com seu desejo.
Þeir kvörtuðu og kveinuðu og heimtuðu annað að borða en það sem Guð gaf þeim.
19 Yes, eles falaram contra Deus. Eles disseram: “Deus pode preparar uma mesa no deserto?
Þeir ásökuðu jafnvel sjálfan Guð og sögðu:
20 Eis que ele bateu na rocha, de modo que as águas jorraram para fora, e fluxos transbordaram. Ele também pode dar pão? Ele vai fornecer carne para seu povo?”
„Hann gaf okkur vatn, en hvers vegna fáum við ekki brauð eða kjöt?!“
21 Por isso Yahweh ouviu, e ficou furioso. Um incêndio foi acendido contra Jacob, A raiva também foi contra Israel,
Drottinn hlustaði og honum rann í skap, reiði hans upptendraðist gegn Ísrael.
22 porque eles não acreditavam em Deus, e não confiava na sua salvação.
Enda treystu þeir honum ekki, né trúðu forsjá hans.
23 Yet ele comandou os céus acima, e abriu as portas do céu.
Jafnvel þótt hann lyki upp himninum – eins og glugga! –
24 Ele chovia maná sobre eles para comer, e lhes deu comida do céu.
og léti manna rigna niður.
25 O homem comeu o pão dos anjos. Ele lhes enviou alimentos em sua totalidade.
Já, þeir átu englabrauð! – og urðu mettir.
26 Ele causou o vento leste soprando no céu. Pelo seu poder, ele guiou o vento sul.
Þá lét hann austanvind blása og stýrði vestanvindinum með krafti sínum.
27 Ele também choveu carne sobre eles como poeira, aves aladas como a areia dos mares.
Og viti menn, fuglum rigndi af himni, – þeir voru eins og sandur á sjávarströnd!
28 Ele os deixou cair no meio de seu acampamento, ao redor de suas habitações.
Af hans völdum féllu þeir til jarðar um allar tjaldbúðirnar.
29 Então eles comeram, e estavam bem cheios. Ele lhes deu seu próprio desejo.
Og fólkið át nægju sína. Hann mettaði hungur þeirra.
30 Eles não se desviaram de seus anseios. Seus alimentos ainda estavam em suas bocas,
En varla höfðu þeir lokið matnum – fæðan var enn í munni þeirra,
31 quando a raiva de Deus se levantou contra eles, mataram alguns de seus mais fortes, e atingiu os jovens de Israel.
þá reiddist Drottinn þeim og lagði að velli æskumenn Ísraels.
32 Por tudo isso, eles ainda pecaram, e não acreditava em suas obras maravilhosas.
En þeir sáu sig ekki um hönd, en héldu áfram að syndga og vildu ekki trúa kraftaverkum Drottins.
33 Therefore ele consumiu seus dias na vaidade, e seus anos de terror.
Þess vegna stytti hann ævi þeirra og sendi þeim miklar hörmungar.
34 Quando ele os matou, então eles perguntaram por ele. Eles retornaram e buscaram a Deus com seriedade.
En þegar neyðin var stærst, tóku þeir að leita Guðs. Þeir iðruðust og snéru sér til hans.
35 Eles se lembraram que Deus era sua rocha, o Deus Altíssimo, seu redentor.
Þeir viðurkenndu að Guð er eini grundvöllur lífsins – að hinn hæsti Guð væri frelsari þeirra.
36 But eles o lisonjearam com sua boca, e lhe mentiram com a língua.
En því miður fylgdu þeir honum aðeins í orði kveðnu, en ekki af heilum hug,
37 Pois o coração deles não estava bem com ele, nem eram fiéis ao seu pacto.
hjarta þeirra var langt frá honum. Þeir stóðu ekki við orð sín.
38 Mas ele, sendo misericordioso, perdoou a iniqüidade e não os destruiu. Sim, muitas vezes ele virou sua raiva para longe, e não despertou toda sua fúria.
Samt var hann þeim miskunnsamur, fyrirgaf syndir þeirra og tortímdi þeim ekki. Margoft hélt hann aftur af reiði sinni.
39 Ele lembrou que eles eram apenas carne, um vento que passa, e não volta mais.
Hann minntist þess að þeir voru dauðlegir menn, eins og andblær sem kemur og fer.
40 Quantas vezes eles se rebelaram contra ele no deserto, e o entristeceu no deserto!
Já, oft risu þeir gegn Guði í eyðimörkinni og ollu honum vonbrigðum.
41 Eles se voltaram novamente e tentaram a Deus, e provocou o Santo de Israel.
Aftur og aftur sneru þeir við honum baki og freistuðu hans.
42 Eles não se lembravam de sua mão, nem o dia em que ele os resgatou do adversário;
Þeir gleymdu krafti hans og kærleika og hvernig hann hafði frelsað þá frá óvinum þeirra.
43 como ele colocou seus sinais no Egito, suas maravilhas no campo de Zoan,
Þeir gleymdu plágunum sem hann sendi Egyptum í Sóan
44 ele transformou seus rios em sangue, e suas correntes, para que não pudessem beber.
þegar hann breytti fljótum þeirra í blóð, svo að enginn gat drukkið.
45 Ele enviou entre eles enxames de moscas, que os devoraram; e sapos, que os destruíram.
Eða þegar hann fyllti landið af flugum og froskum!
46 Ele também deu seu aumento para a lagarta, e seu trabalho para o gafanhoto.
Lirfurnar spilltu uppskerunni og engispretturnar átu allt, hvort tveggja var frá honum komið.
47 He destruíram suas vinhas com granizo, suas figueiras de sicômoro com geada.
Hann eyddi vínviði þeirra með hagléli og mórberjatrjánum með frosti.
48 He também entregaram seu gado ao granizo, e seus rebanhos a trovões quentes.
Búpeningurinn hrundi niður í haganum, haglið rotaði hann og sauðirnir drápust í eldingum.
49 Ele jogou sobre eles a ferocidade de sua raiva, ira, indignação e problemas, e um bando de anjos do mal.
Hann úthellti reiði sinni yfir þá, sendi þeim ógn og skelfingu. Hann leysti út sendiboða ógæfunnar – engla sem létu þá kenna á því!
50 Ele fez um caminho para sua raiva. Ele não poupou a alma deles da morte, mas deram sua vida à pestilência,
Hann gaf reiðinni lausan tauminn. Og ekki hlífði hann Egyptunum. Þeir fengu vænan skerf af plágum og sjúkdómum.
51 e atingiu todos os primogênitos no Egito, o chefe de sua força nas tendas de Ham.
Þá deyddi hann frumburði Egypta, efnilegan ungviðinn, sem vonirnar voru bundnar við.
52 Mas ele conduziu seu próprio povo como ovelhas, e os guiou no deserto como um rebanho.
Sinn eigin lýð leiddi hann styrkri hendi gegnum eyðimörkina.
53 Ele os conduziu com segurança, para que eles não tivessem medo, mas o mar dominou seus inimigos.
Hann var skjól þeirra og vörn. Þeir þurftu ekkert að óttast, en hafið gleypti óvini þeirra.
54 Ele os trouxe para a fronteira de seu santuário, a esta montanha, que sua mão direita havia levado.
Hann greiddi för þeirra til fyrirheitna landsins, til hæðanna sem hann hafði skapað.
55 Ele também expulsou as nações antes delas, os destinou para uma herança por linha, e fez as tribos de Israel morarem em suas tendas.
Íbúum landsins stökkti hann á flótta en gaf þar ættkvíslum Ísraels erfðahlut og skjól.
56 No entanto, eles tentaram e se rebelaram contra o Deus Altíssimo, e não guardou seus depoimentos,
En þótt þeir nytu gæsku Guðs, risu þeir gegn hinum hæsta og fyrirlitu boðorð hans.
57 but voltou atrás, e tratou traiçoeiramente como seus pais. Eles foram torcidos como um arco enganoso.
Þeir sneru af leið og rufu trúnað rétt eins og feður þeirra. Eins og bogin ör misstu þeir marksins sem Guð hafði sett þeim.
58 Pois eles o provocaram à raiva com seus lugares altos, e o levou a ter ciúmes com suas imagens gravadas.
Þeir tóku aðra guði, reistu þeim ölturu og egndu Drottin á móti sér.
59 Quando Deus ouviu isto, ele ficou furioso, e abominava muito Israel,
Guð sá verk þeirra og reiddist – fékk viðbjóð á Ísrael.
60 so que ele abandonou a tenda de Shiloh, a tenda que ele colocou entre os homens,
Hann yfirgaf helgidóm sinn í Síló, bústað sinn meðal manna.
61 e entregou sua força ao cativeiro, sua glória nas mãos do adversário.
Örk sína lét hann falla í hendur óvinanna og vegsemd hans var óvirt af heiðingjum.
62 Ele também entregou seu povo à espada, e estava zangado com sua herança.
Hann reiddist lýð sínum og lét hann falla fyrir sverði óvinanna.
63 O fogo devorou seus jovens. Suas virgens não tinham canção de casamento.
Æskumenn Ísraels fórust í eldi og ungu stúlkurnar upplifðu ekki sinn brúðkaupsdag.
64 Seus sacerdotes caíram pela espada, e suas viúvas não conseguiam chorar.
Prestunum var slátrað og ekkjur þeirra dóu áður en þær gátu harmað þá.
65 Then o Senhor despertou como se estivesse fora do sono, como um homem poderoso que grita por causa do vinho.
Þá var sem Drottinn vaknaði af svefni, eins og hetja sem rís upp úr vímu,
66 Ele bateu em seus adversários para trás. Ele os reprova perpetuamente.
og hann gaf þeim vænt spark í bakhlutann og sendi þá burt með skömm, sömu leið og þeir komu.
67 Moreover ele rejeitou a tenda de José, e não escolheu a tribo de Efraim,
Hann hafnaði fjölskyldu Jósefs, ætt Efraíms,
68 Mas escolheu a tribo de Judá, O Monte Zion, que ele amava.
en kaus Júdaættkvísl og Síonfjall, sem hann elskar.
69 Ele construiu seu santuário como as alturas, como a terra que ele estabeleceu para sempre.
Þar reisti hann musteri sitt – voldugt og traust rétt eins og himin og jörð.
70 Ele também escolheu David, seu criado, e o tirou dos apriscos das ovelhas;
Hann kaus Davíð sem þjón sinn, tók hann frá sauðunum,
71 de seguir as ovelhas que têm seus filhotes, ele o trouxe para ser o pastor de Jacob, seu povo, e Israel, sua herança.
úr smalamennskunni, til að verða leiðtogi og hirðir þjóðar sinnar.
72 So ele era seu pastor de acordo com a integridade de seu coração, e os guiou pela habilidade de suas mãos.
Og hann gætti hennar af öryggi og með hreinu hjarta.

< Salmos 78 >